e-εφημερίδα 5ου Γυμνασίου Γαλατσίου 

της μαθήτριας Ηλιάνας Τηραϊδή του Γ’2

«Η Ελληνική είναι μια γλώσσα που λειτουργεί ως ζωντανός οργανισμός». « Οι λέξεις της γλώσσας μας δεν έμειναν ποτέ ‘’στατικές’’ γνώρισαν μεγάλη σημασιολογική εξέλιξη στο πέρασμα των αιώνων, εμπλούτισαν το περιεχόμενό τους, ακολούθησαν μια δυναμική εννοιολογική πορεία».

Οι παραπάνω παρατηρήσεις, διατυπωμένες από την φιλόλογό μας, σε κάθε μάθημα αρχαίων ελληνικών και νεοελληνικής γλώσσας, μας ωθούν μέσα στην τάξη σε ατέλειωτες συζητήσεις γύρω από την ελληνική.

Έκανα, λοιπόν, και εγώ τη δική μου μικρή έρευνα γύρω από αυτό το θέμα. Πάντα αναρωτιόμουν: «Γιατί οι φιλόλογοι και στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου ‘’κολλούσαν’’ τόσο πολύ στο θέμα της γλώσσας; Γιατί πρόβαλλαν τόσο κατηγορηματικά την υπεροχή της έναντι των άλλων γλωσσών, τη στιγμή που η ελληνική δεν φημίζεται ούτε για την απλή ορθογραφία της ούτε για το εύκολο συντακτικό της;». θέλετε να μάθετε τι ανακάλυψα; Θα εκπλαγείτε και εσείς οι ίδιοι.

Επεξεργασία: Ρουμελιώτης Στέργιος Β3

Ζωή Ζάχου, Β1

Φίλος είναι ένας άλλος εαυτός, έλεγε ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Επίκουρος.Φιλία είναι η άδολη εκείνη σχέση μεταξύ ανθρώπων,ο δεσμός εκείνος που συμπεριλαμβάνει στα δομικά του στοιχεία την αγάπη,την αφοσίωση και την κατανόηση.Η ιστορία έχει να επιδείξει αρκετές περιπτώσεις φιλίας που είναι τόσο διαχρονικές και τόσο χαρακτηριστικέςπου απέκτησαν ιδανική οντότητα,τρανό παράδειγμα Αχιλλέας και Πάτροκλος.

Σοφία Τζιορτζιώτη Β4
Η φιλία αποτελεί τον πιο ιερό δεσμό μεταξύ ανθρώπων και είναι ένα αναπόστατο κομμάτι της ζωής μας.Της δίνει νόημα,καθώς αισθανόμαστε την αγάπη,την προστασία και την πληρότητα που όλοι χρειαζόμαστε. Μπορούμε να μοιραστούμε πράγματα,να επικονωνήσουμε,να ανταλλάξουμε απόψεις και να χτίσουμε σιγά σιγά την προσωπικότητα και τα πιστεύω μας.

Τσίπη Βασιλική Β4
Όλοι ψάχνουμε κάποιον φίλο ο οποίος θα ενδιαφέρεται για εμάς, που θα μας αγαπάει γι’ αυτό μπου είμαστε και που θα μας αποδεχτεί με τα προτερήματα ΑΛΛΑ και με τα ελαττώματά μας. Κάποιον με τον οποίο θα μοιραζόμαστε τις όμορφες αλλά και τις άσχημες στιγμές μας. Που θα γεμίζει ο ένας τα κενά του άλλου, δηλαδή να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον.

των μαθητών Χριστίνα Λεπενίτσα, Ηλιάνα Τηραϊδή και Δημήτρη Κωστάλα του τμήματος Γ’2

Την Τετάρτη 6 Μαρτίου το τμήμα Γ’2 έκανε ένα «ντιμπέιτ» στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας με θέμα: «οφέλη και κίνδυνοι που προκύπτουν από την ένταξη μιας χώρας στην Ε.Ε.». αυτό το «ντιμπέιτ» παρακολούθησαν φοιτητές, οι οποίοι προορίζονται για φιλόλογοι. Στη συνέχεια, οι μαθητές που πήραν μέρος σε αυτό, απάντησαν σε ορισμένες ερωτήσεις που τους κάναμε:

1)      Σας άρεσε η δειγματική διδασκαλία που παρακολουθήσατε στο μάθημα της Ν.Γ.;

2)      Πώς σας φάνηκε ο συγκεκριμένος τρόπος διδασκαλίας;

3)      Σκέφτεστε να τον εφαρμόσετε μελλοντικά;

4)      Πώς σας φάνηκαν τα επιχειρήματά μας;

5)      Σε τι επίπεδο ήταν ο προφορικός μας λόγος;

6)      Έχετε παρακολουθήσει κάτι παρόμοιο ή έχετε εφαρμόσει ανάλογη μέθοδο μαθησιακής διδασκαλίας στο Πανεπιστήμιο;

Δόθηκαν οι εξής απαντήσεις:

• Κωνσταντίνα Γεωργιοπούλου:

Μου άρεσε, γιατί οι μαθητές είχαν δομημένες απόψεις, είχαν επιχειρήματα, τα οποία υποστήριζαν με παραστατικότητα και θεατρικότητα. Αυτό δεν το περίμενα. Και στη σχολή μας λένε να χρησιμοποιούμε αυτού του είδους τη διδασκαλία, γιατί τα παιδιά πρέπει να συμμετέχουν στο μάθημα και να κεντρίζεται το ενδιαφέρον τους.

των µαθητριών Ηλιάνας – Διovυσίας Τηραϊδή και Ελένης Μοιρασγεντή του τµήµατος Γ’2

Με αφορµή µια συζήτηση που κάναµε στο µάθηµα της Ελένης του Ευριπίδη για τηθανατική καταδίκη,αποφασίσαµε να γράψουµε ένα άρθρο µε επιχειρήµατα καιαντεπιχειρήµατα για αυτήν. Ορίστε το αποτέλεσµα:

Σήµερα, η θανατική ποινή δεν είναι πλέον σε ισχύ σε 140 χώρες, σύµφωνα µε τηΔιεθνή Αµνηστία. Μια από αυτές τις χώρες είναι και η Ελλάδα, όπως γνωρίζουµε.Δυστυχώς ,όµως η ευτυχώς συνεχίζει να εφαρµόζεται σε 58 χώρες, µια εξ αυτών και η Αµερική.

Ηλιάνα : Εσύ τι νοµίζεις; Ότι πρέπει να καταργηθεί ολοκληρωτικά η ότι πρέπει να συνεχίσει να εφαρµόζεται;

Ελενη :Κατά τη γνώµη µου, η θανατική ποινή πρέπει να καταργηθεί, γιατί είναι ανήθικο να αφαιρείς τη ζωή ενός ανθρώπου . Επιπλέον, δε λειτουργεί ως παράδειγµα σωφρονισµού για τους υπόλοιπους καταδίκους.

Ηλιάνα :Εγώ πιστεύω πως δε λειτουργεί ως παράδειγµα σωφρονισµού, αλλά για να απονεµηθεί δικαιοσύνη. Επίσης ,σε αυτό που είπες, πως είναι ανήθικο να αφαιρείς τη ζωή ενός ανθρώπου, συµφωνώ, αλλά αυτοί που εκτελούνται δεν είναι πια άνθρωποι, είναι «κτήνη» .Δεν είχαν δικαίωµα να αφαιρέσουν τη ζωή ενός ανθρώπου κι όµως το έκαναν, χωρίς προφανώς κανέναν ηθικό φραγµό. Άρα, έχουµε δικαίωµα να αφαιρέσουµε τη ζωή αυτού του ‘ανθρώπου’.

Ελένη : Συµφωνώ , αλλά µε το να κάνει; αυτό που χωρίς ηθικού; φραγµούς η καµία τύψη έκανε αυτός ο άνθρωπος, µε το να σκοτώνει; και εσύ , απλά πιστεύω ότι του µοιάζεις .

του μαθητή Γαβαλάκη Κων/νου (Γ1)

Την Παρασκευή 15 Μαρτίου, με μεγάλη μας χαρά, παρακολουθήσαμε  την καινούρια ταινία του Γιάννη Σμαραγδή «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι». Ήταν μία ταινία με διάχυτα τα αισθήματα του πατριωτισμού, της αγάπης για τη θάλασσα αλλά και της ματαιότητας του έρωτα. Άλλος ένας κινηματογραφικός θρίαμβος από τον κ. Σμαραγδή (ας μην ξεχνάμε το περίφημο «El Greco» ). Η υπόθεση του έργου ήταν η βιογραφία του εθνικού μας ευεργέτη Ιωάννη Βαρβάκη, τον οποίο ερμήνευσε με ιδιαίτερη ευαισθησία ο Σεμπάστιαν Κοχ. Το υπόλοιπο «επιτελείο» της ταινίας αποτέλεσαν (μεταξύ άλλων) οι : Λάκης Λαζόπουλος, Χουάν Ντιέγκο Μπότο, Χριστόφορος Παπακαλιάτης, Κατρίν Ντενέβ, Άρης Σακελλαρίου, και άλλοι πολλοί. Όσον αφορά τις ερμηνείες των ηθοποιών ήταν έκτακτες αν και -προσωπικά- θα έλεγα πως η προσέγγιση της Αικατερίνης της Μεγάλης  από την Κατρίν Ντενέβ ήταν ατυχής. Τα σκηνικά και τα κοστούμια ήταν «ζωντανά» και αντιπροσωπευτικά της εποχής, η μουσική εξαίσια και τα τοπία που παρουσιάστηκαν μοναδικά. Όπως αντιλαμβάνεστε, είναι μία υπερπαραγωγή.

του  μαθητή  Κύρου Δημήτρη ( Α2)

Η ιστορία αυτή διαδραματίζεται στη σημερινή Αθήνα το έτος 2013. Αφορά τον 95602, ένα μπουκάλι Powerade που επιθυμεί να ανακυκλωθεί μετά τη χρήση του από τους ανθρώπους. Όμως του παρουσιάζονται διάφορα εμπόδια που πρέπει να προσπεράσει, για να πετύχει το στόχο του. Θα τα καταφέρει άραγε; Σκοπός του διηγήματος είναι να προβληματίσει πάνω στο θέμα της μόλυνσης του περιβάλλοντος και των επιπτώσεών της στη σημερινή ζωή.

Η ιστορία μας αρχίζει ένα καλοκαιρινό, ηλιόλουστο πρωινό σε ένα Super Market στην καρδιά της Αθήνας. Ο 95602 είχε ξυπνήσει και ήταν έτοιμος, για να αγοραστεί. Ένας περίεργος τύπος μπήκε μέσα στο κατάστημα. Άρχισε να κοιτάζει το χώρο σαν να έψαχνε κάτι που ήθελε πολύ. Το βλέμμα του γύρισε προς τον 95602. Τότε τον πλησίασε και τον άρπαξε από το ράφι στο οποίο βρισκόταν. Πήγε στο ταμείο και αφού πλήρωσε το αντίτιμο έφυγε στα γρήγορα. Όταν βγήκε έξω από το κατάστημα, άνοιξε το μπουκάλι και ήπιε διψασμένος το περιεχόμενό του μονορούφι. Μόλις τελείωσε, κοίταξε αδιάφορα την περιοχή γύρω του. Υπήρχαν πολλοί κάδοι ανακύκλωσης που θα μπορούσε να “πετάξει” τον 95602. Προτίμησε όμως να τον κλωτσήσει και να τον στείλει λίγα μέτρα πιο πέρα. Ο 95602 επιθυμούσε τόσο πολύ να ανακυκλωθεί και να γίνει ένα άλλο αντικείμενο, πάντα ονειρευόταν να είναι κάποιος άλλος. Όμως αυτός ο άνθρωπος δεν του έκανε τη χάρη. Ξαφνικά, ξέσπασε δυνατή βροχή, η οποία παρέσυρε τον 95602 και τον οδήγησε πολύ πιο μακριά από το σημείο που βρισκόταν.

του μαθητή Συντελή Γιάννη (Γ4)

Θέλετε να περάσετε καλά; Φυσικά! Όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης “σκοπός της ζωής είναι να περνάμε καλά και να είμαστε ευτυχισμένοι”.  Τι καλύτερο από το να έρθετε στη χώρα μας; Η Ελλάδα είναι ένας από τους πιο γνωστούς προορισμούς διακοπών. Αυτό, όμως, δεν οφείλεται στη διαφήμιση της, αλλά στην ασυναγώνιστη ομορφιά της και την φιλοξενία των Ελλήνων.

Η Ελλάδα από τα αρχαία χρόνια έχει αναπτύξει έναν αξιοθαύμαστο πολιτισμό. Από την εποχή εκείνη έχουν σωθεί πολλά μνημεία, τα οποία μπορείτε να επισκεφθήτε, όπως το θέατρο της Επιδαύρου ή τον Παρθενώνα. Επίσης, θα διαβάσετε θρύλους και ιστορίες ακόμα  θα μάθετε κάποια πράγματα για την αρχαία Ελληνική γλώσσα. Και θα μορφωθείτε, διαβάζοντας τους συγγραφείς μας, αρχαίους και σύγχρονους.

Εκτός αυτού, μπορείτε να κολυμπήσετε στα καταγάλανα νερά των Ελληνικών νησιών, να χαλαρώσετε στις αμμουδιές και να κάνετε ηλιοθεραπεία κάτω από το ζωηρό Ελληνικό ήλιο… Επίσης, μπορείτε να επισκεφθείτε κάποιο από τα Ελληνικά δάση ή να κατασκηνώσετε δίπλα από έναν ποταμό ή λίμνη και, εάν αντέχετε, να βουτήξετε στα παγωμένα νερά τους.

Το χειμώνα, όμως, ειδικά τα Χριστούγεννα η Ελλάδα αλλάζει εντελώς. Στις ορεινές περιοχές χιονίζει…Όλη η χώρα ντύνεται στα λευκά. Τα παιδιά παίζουν στους δρόμους και λένε τα κάλαντα. Όλοι είναι χαρούμενοι. Ακόμα και τότε είναι μεγάλη ευκαιρία να περάσετε υπέροχες στιγμές με την οικογένειά σας ή τους φίλους σας μέσα σε μία ξύλινη καλύβα δίπλα στο τζάκι ή φτιάχνοντας χιονάνθρωπους και παίζοντας με το χιόνι.

Ζω δεκατέσσερα χρόνια στην Ελλάδα και ό,τι και να συμβεί είμαι περίφανος που ζω σε αυτήν την πανέμορφη και φιλόξενη χώρα… Ελπίζω να μας επισκεφθείτε.

του μαθητή Χατζόπουλου Στέλιου (Α4)

Γειά σας!Ονομάζομαι  Χατζόπουλος Στέλιος και είμαι μαθητής του Α4. Μου αρέσουν ιδιαίτερα τα μυστήρια της φύσης και φιλοδοξώ να γίνω ένας μικρός  εξερευνητής.Το μυστήριο που με απασχολεί στα πλαίσια του μαθήματος της Γεωγραφίας είναι η χαμένη ήπειρος της Ατλαντίδας. Υπήρξε άραγε αυτό το νησί ; Το είχαν επισκεφθεί αρχαίοι εξερευνητές. Γιατί εξαφανίστηκε μυστηριωδώς ; Προσπάθησα να «ρίξω» λίγο φως σ’ αυτό το φαινόμενο, κάνοντας κάποιες έρευνες. Θέλετε να μάθετε τι βρήκα ;