της μαθήτριας Δημακοπούλου Ελένης (Β2)
Γαλάτσι, 11/12/18
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Σήμερα, είμαι πολύ χαρούμενη παρά τη δύσκολη περίοδο που διανύω. Λοιπόν, εσύ ξέρεις την ατυχία που με κυνηγά αυτές τις μέρες, ανάσκελα να πέσω τη μύτη μου θα σπάσω… Έτσι, είμαι με το πόδι στον γύψο εδώ και δύο εβδομάδες. Αλλά το χειρότερο είναι πως σήμερα πραγματοποιήθηκε η διήμερη εκδρομή του σχολείου στη μαγευτική Θεσσαλονίκη. Κι ενώ εγώ βρίσκομαι στο κρεβάτι του πόνου, οι φίλες μου ρεμβάζουν τον Θερμαϊκό… Λογικό μου φαίνεται, σιγά μην άφηναν τον γάμο να πάνε για πουρνάρια… Έτσι, έμεινα στο σπίτι κι εκεί που έκλαιγα τη μοίρα μου, ποιος εμφανίστηκε σαν από μηχανής θεός… η Ναντίν! Το πιστεύεις; Δεν πήγε εκδρομή! Έμεινε πίσω για να μου κάνει παρέα!
Τι να πρωτοπώ γι’ αυτό το κορίτσι; Η μέρα που περάσαμε μαζί ήταν φανταστική. Θα μπορούσα να κάθομαι ώρες να την ακούω να διηγείται ιστορίες από τη μακρινή