της μαθήτριας Θανοπούλου Άννας-Μαρίας (Β2)
Όλοι έχουμε ζήσει αξέχαστες εμπειρίες με την οικογένειά μας. Έτσι κι εγώ θα θυμάμαι για πάντα τα Χριστούγεννα στο χωριό μαζί με τους γονείς και τους παππούδες μου, όπου συνειδητοποίησα απότομα και με κωμικό τρόπο ότι ο Άι-Βασίλης δεν είναι ένα πραγματικό πρόσωπο.
Το βράδυ των Χριστουγέννων, συγκεντρωθήκαμε όλοι μαζί να ετοιμάσουμε το σαλόνι για να “υποδεχτούμε”, τον Άι-Βασίλη. Ο χώρος ήταν διακοσμημένος με χριστουγεννιάτικες κάλτσες και κάρτες με θερμές ευχές, καθώς και με ένα επιβλητικό χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κοντά στην είσοδο είχαμε τοποθετήσει ένα μεγάλο τραπέζι με μία κούπα ζεστή σοκολάτα για να τον “δελεάσουμε”, καθώς και ποικίλα γλυκά για να φάει και να ξεκουραστεί από τα δρομολόγιά του… Ήταν όλα πεντανόστιμα!
Μετά από τόση κούραση, ξαπλώσαμε νωρίς, ώστε να είμαστε έτοιμοι το πρωί που θα ανοίγαμε επιτέλους τα δώρα! Λίγη ώρα αφότου είχαμε ξαπλώσει, ακούσαμε βήματα και διάφορους θορύβους από το σαλόνι! Κάποιος έτρωγε τα γλυκά από τις πιατέλες (που όπως είπε η μητέρα μου έφταναν για… δέκα Άι-Βασίληδες!). Ενθουσιάστηκα στη σκέψη ότι μπορεί να ήταν ο πολυπόθητος Άι-Βασίλης. Στη συνέχεια, όμως, ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος και μία πονεμένη κραυγή!
Σηκωθήκαμε όλοι από τα κρεβάτια μας και όταν φτάσαμε στο σαλόνι αντικρίσαμε το πιο αστείο θέαμα! Όλοι δεν μπορέσαμε να συγκρατήσουμε τα γέλια μας βλέποντας τον παππού μου βαρυστομαχιασμένο από τα πολλά γλυκά να βρίσκεται ξαπλωμένος στο πάτωμα και αγκαλιασμένος με το χριστουγεννιάτικο δέντρο. “Πο πο! Τι ζημιά!”, είπα. Το σαλόνι έμοιαζε σαν να είχε περάσει ένας καταστροφικός τυφώνας! Ο παππούς μου γελούσε κι εκείνος, γεγονός που μας ανακούφισε, καθώς συμπεράναμε πως δεν είχε χτυπήσει…
Έτσι, συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει ο Άι-Βασίλης, ωστόσο τα δώρα μου βρίσκονταν στη θέση τους.“Ποιός να τα έβαλε άραγε;”,σκέφτηκα. Παρόλο που απογοητεύτηκα, στο τέλος κατάλαβα ότι η χαρά των Χριστουγέννων δεν κρύβεται στα δώρα, αλλά στην αγάπη και την ευτυχία που συνδέει τα μέλη μιας οικογένειας. Πάντως, αυτά τα Χριστούγεννα θα μου μείνουν χαραγμένα στη μνήμη για πολλά πολλά χρόνια!!!