του μαθητή Σαλούστρου Νικόλαου (Α4)
Ο Προπονητής … μμμ… ένα επάγγελμα στον χώρο του ποδοσφαίρου … Χρειάζεται να έχεις αρκετά προσόντα για να μπορείς να ανταπεξέλθεις στη θέση και φυσικά στο συγκεκριμένο άθλημα.
Πάνω από όλα θα πρέπει να έχεις μια «τεράστια» ψυχολογική ηρεμία, να μην επηρεάζεσαι από δοκιμασίες και διάφορες καταστάσεις που στρέφονται ΚΥΡΙΩΣ εναντίον σου. Θέλει εξυπνάδα πχ να μπορείς να «στήσεις» την ομάδα με ένα σύστημα 4-2-3-1 και να μπορείς να διαχειριστείς είκοσι (20) ποδοσφαιριστές σε αυτό.
Πρέπει να διαθέτεις κοινωνικότητα και να ξέρεις τουλάχιστον δύο ξένες γλώσσες. Να μπορείς να δουλέψεις υπό πίεση και να ανταποκρίνεσαι με ταχύτητα και αμεσότητα στα 90 μόλις λεπτά το αγώνα. Έχεις να αντιμετωπίσεις πέρα από τους παίκτες και τους διαιτητές που σου «χαλάνε» τον σχεδιασμό σου και παιγνίδι σου. Μην ξεχνάμε ότι έχεις να αντιμετωπίσεις και να προσαρμοστείς και στις καιρικές συνθήκες που θα συναντήσεις σε διάφορες περιοχές που διεξάγονται οι αγώνες.
Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ και ο ΣΥΧΡΟΝΙΣΜΟΣ είναι βασικά στοιχεία του προπονητή. Κάτι που αγνοείται , κυρίως μόνο στην Ελλάδα, είναι η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στο πρόσωπο του προπονητή, ενώ σε άλλες χώρες η εμπιστοσύνη κυριαρχεί , από τον πρόεδρο (τουλάχιστον) στον προπονητή με όλα τα αξιώματα….
Ο Οπαδός πρέπει απαραιτήτως να έχει το μέγιστο στην εμπιστοσύνη στον προπονητή και να «κοιτάει» το ομαδικό επίπεδο της ομάδας του και όχι τα προσωπικά θέματα του κάθε ποδοσφαιριστή.
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΤΗΣ κρίνει θετικά ή αρνητικά τον κάθε ποδοσφαιριστή. Στην κρίση αυτή θα πρέπει και ο Πρόεδρος της κάθε ομάδας να στηρίζεται και να εγκρίνει παίκτες που θέλει ο προπονητής και όχι ο ίδιος.
Ένας προπονητής για να αποχωρήσει από την ομάδα που κάθε φορά αναλαμβάνει, έχει χάσει την εμπιστοσύνη του συλλόγου, των παικτών, του προέδρου αλλά και του φιλάθλου-οπαδού. Μπορεί ωστόσο να επανέλθει ξανά και ξανά στην ίδια ομάδα μετά από καιρό.
ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΤΕΛΙΚΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ??