Επιμέλεια βιβλιοπαρουσίασης: Κονόμη Φιλαρέτης-Ίριδας (Α2)
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος: Η ιστορία ενός γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει
Συγγραφέας: Λουίς Σεπούλβεδα (Luis Sepulveda)
Εικονογράφηση: Κλαούντια Μπιελίνσκι (Claudia Bielinsky)
Έκδοση: Opera
Χαρακτηρισμός βιβλίου: μυθιστόρημα
Πρόσωπα που παίρνουν μέρος:
η γλαρομάνα Κενγκά, ο γάτος Ζορμπάς, ο Κολονέλο, ο Ξερόλας, ο Γραμματικός, η Καλότυχη, ο Ματίας, ο ποιητής κ.α.
Περίληψη
Ο Ζορμπάς, ένας γάτος «που ήταν μαύρος, πελώριος και χοντρός», λιαζόταν στο μπαλκόνι του σπιτιού του, ρονρονίζοντας ευτυχισμένος. Ξαφνικά, είδε έναν γλάρο να έρχεται προς το μέρος του και να πέφτει στο μπαλκόνι μπροστά του. Η γλαροπούλα Κενγκά είχε μολυνθεί θανάσιμα από μια πετρελαιοκηλίδα, μα κατάφερε, με τις λίγες δυνάμεις που είχε, να φτάσει ως το μπαλκόνι του γάτου Ζορμπά. Ήξερε πως την περίμενε ο θάνατος, κι έτσι ζήτησε από τον γάτο να της υποσχεθεί τρία πράγματα, πριν ξεψυχήσει: να μην φάει το αυγό που θα γεννήσει, να κλωσσήσει το αυγό της και να μάθει στο γλαροπούλι, που θα γεννηθεί, να πετάει. Ο γάτος υπόσχεται και σαν γάτος του λιμανιού τηρεί τον λόγο του. Η Κενγκά γέννησε το αυγό της και μετά ξεψύχησε δίπλα του. Ο Ζορμπάς μαζί με τους άλλους γάτους αναλαμβάνει τη φροντίδα της Καλότυχης-έτσι ονόμασαν τη γλαροπούλα που γεννήθηκε-και με τη βοήθεια ενός ποιητή μαθαίνουν την Καλότυχη να πετάει.
Γενικός σχολιασμός
Βασικές ιδέες που συναντάμε στο μυθιστόρημα είναι:
α) Το περιβάλλον είναι το σπίτι μας και πρέπει να το διατηρούμε καθαρό και να το προσέχουμε.
α) Και το πιο απίθανο πράγμα, μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
β) Ποτέ δεν πρέπει να τα παρατάμε, μα πάντα να προσπαθούμε ώσπου να τα καταφέρουμε.
γ) Πρέπει να τηρούμε τις υποσχέσεις μας.
δ) Μπορούμε να αγαπάμε τους άλλους, ακόμα κι αν είναι διαφορετικοί από μας.
Βιβλιοκριτική:
Το βιβλίο είναι συναρπαστικό, με πολλά ηθικά διδάγματα. Στην αρχή είναι λίγο απαισιόδοξο, όμως μετά γίνεται αισιόδοξο. Θα μπορούσαν να το διαβάσουν παιδιά άνω των 8 ετών.
Ο συγγραφέας:
Λουίς Σεπούλβεδα
Ο Λουίς Σεπούλβεδα(Luis Sepulveda) γεννήθηκε το 1949 στο Οvalle, στο βορρά της Χιλής. Εναντιώθηκε στο στρατοκρατικό καθεστώς της χώρας του, κατηγορήθηκε για προδοσία και καταδικάστηκε σε φυλάκιση εικοσιοκτώ ετών. Μετά από δυόμισι χρόνια εγκλεισμού του στη φυλακή, αποφυλακίστηκε με παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας, αλλά υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τον τόπο του. Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο και του απονεμήθηκαν τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά βραβεία. Από το 1980 εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη και συνδέθηκε με τη διεθνή οικολογική οργάνωση Greenpeace.
Τα κυριότερα έργα του κυκλοφορούν μεταφρασμένα στα ελληνικά: Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης (1993), Ο κόσμος του τέλους του κόσμου (1994), Όνομα ταυρομάχου (1995), Patagonia express (1996), Το ημερολόγιο ενός ευαίσθητου killer (1997), Η ιστορία ενός γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει (2001) .