e-εφημερίδα 5ου Γυμνασίου Γαλατσίου 

της μαθήτριας Κοκονού Έλενας (Γ2)

Κάποτε κάποιος σοφός είπε το εξής: «Ίσως τελικά να ήταν καλύτερο για τον άνθρωπο να ζούσε την ζωή του ανάποδα». Τι εννοούσε όμως με αυτό; Να γεννιόμασταν σαν Θεοί, να επιστρέφαμε δηλαδή από τον θάνατο. Να ζούσαμε τα πρώτα χρόνια της ζωής μας γεμάτοι γνώσεις, ερεθίσματα και εμπειρίες, τα οποία θα μειώνονταν και σιγά-σιγά, μέχρι να εξαφανίζονταν εντελώς. Έπειτα να γινόμασταν ενήλικοι, μεσήλικες που θα απολάμβαναν την ζωή με την δημιουργίας της οικογένειας και την μετάδοση αγάπης. Τέλος να καταλήγαμε παιδιά, γεμάτα αθωότητα, χαρά και ανεμελιά, να ζούσαμε τα τελευταία χρόνια της ζωής μας με ξενοιασιά, χωρίς υποχρεώσεις και άγχη.

Μπορεί έτσι να ήταν πιο ευτυχισμένο το ανθρώπινο είδος, να κατάφερνε να φτάσει την απόλυτη ευτυχία χωρίς το άγχος της τελειότητας που αποκτούν οι άνθρωποι καθώς μεγαλώνουν.

του μαθητή Τέρπου Παύλου (Γ1)

     Η χώρα μας από το 2009 έως και σήμερα, βρίσκεται σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης.  Η κρίση αυτή προκλήθηκε, κατά τη γνώμη μου, γιατί υπήρξε μεγάλη σπατάλη χρημάτων στο Δημόσιο τομέα.  Επίσης, διορίζονταν άνθρωποι σε θέσεις που δεν έπρεπε.  Οι τράπεζες έδιναν χρήματα σε ανθρώπους και σε επιχειρήσεις χωρίς να παίρνουν τα χρήματά τους πίσω.  Βλέπαμε ανθρώπους στην Ελλάδα να βγαίνουν σε σύνταξη από πολύ νωρίς, γιατί οι νομοί το επέτρεπαν.

      Όταν σταμάτησαν να δίνουν οι πιστωτές στη χώρα μας χρήματα, τότε άρχισαν οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Τότε ξεκίνησαν οι τράπεζες να παίρνουν τα σπίτια των ανθρώπων που δεν πλήρωναν.  Άνθρωποι άρχισαν να χάνουν τις δουλειές τους και να προσπαθούν να επιβιώσουν με κάθε τρόπο.