e-εφημερίδα 5ου Γυμνασίου Γαλατσίου 

Οι μαθητές-δημοσιογράφοι και όλοι οι συντελεστές της e-εφημερίδας του σχολείου μας , σας εύχονται

Όμορφες , χαρούμενες & ειρηνικές γιορτές!

Καλά Χριστούγεννα και ευτυχές το 2017

Επιμέλεια βιβλιοπαρουσίασης: Κονόμη Φιλαρέτης-Ίριδας (Α2)

Ταυτότητα βιβλίου

Τίτλος: Η ιστορία ενός γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει

Συγγραφέας: Λουίς Σεπούλβεδα (Luis Sepulveda)

Εικονογράφηση: Κλαούντια Μπιελίνσκι (Claudia Bielinsky)

Έκδοση: Opera

Χαρακτηρισμός βιβλίου: μυθιστόρημα

Πρόσωπα που παίρνουν μέρος:

η γλαρομάνα Κενγκά, ο γάτος Ζορμπάς, ο Κολονέλο, ο Ξερόλας, ο Γραμματικός, η Καλότυχη, ο Ματίας, ο ποιητής κ.α.

Περίληψη

Ο Ζορμπάς, ένας γάτος «που ήταν μαύρος, πελώριος και χοντρός»

της μαθήτριας Κοκονού Έλενας (Γ2)

Κάποτε κάποιος σοφός είπε το εξής: «Ίσως τελικά να ήταν καλύτερο για τον άνθρωπο να ζούσε την ζωή του ανάποδα». Τι εννοούσε όμως με αυτό; Να γεννιόμασταν σαν Θεοί, να επιστρέφαμε δηλαδή από τον θάνατο. Να ζούσαμε τα πρώτα χρόνια της ζωής μας γεμάτοι γνώσεις, ερεθίσματα και εμπειρίες, τα οποία θα μειώνονταν και σιγά-σιγά, μέχρι να εξαφανίζονταν εντελώς. Έπειτα να γινόμασταν ενήλικοι, μεσήλικες που θα απολάμβαναν την ζωή με την δημιουργίας της οικογένειας και την μετάδοση αγάπης. Τέλος να καταλήγαμε παιδιά, γεμάτα αθωότητα, χαρά και ανεμελιά, να ζούσαμε τα τελευταία χρόνια της ζωής μας με ξενοιασιά, χωρίς υποχρεώσεις και άγχη.

Μπορεί έτσι να ήταν πιο ευτυχισμένο το ανθρώπινο είδος, να κατάφερνε να φτάσει την απόλυτη ευτυχία χωρίς το άγχος της τελειότητας που αποκτούν οι άνθρωποι καθώς μεγαλώνουν.

του μαθητή Τέρπου Παύλου (Γ1)

     Η χώρα μας από το 2009 έως και σήμερα, βρίσκεται σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης.  Η κρίση αυτή προκλήθηκε, κατά τη γνώμη μου, γιατί υπήρξε μεγάλη σπατάλη χρημάτων στο Δημόσιο τομέα.  Επίσης, διορίζονταν άνθρωποι σε θέσεις που δεν έπρεπε.  Οι τράπεζες έδιναν χρήματα σε ανθρώπους και σε επιχειρήσεις χωρίς να παίρνουν τα χρήματά τους πίσω.  Βλέπαμε ανθρώπους στην Ελλάδα να βγαίνουν σε σύνταξη από πολύ νωρίς, γιατί οι νομοί το επέτρεπαν.

      Όταν σταμάτησαν να δίνουν οι πιστωτές στη χώρα μας χρήματα, τότε άρχισαν οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Τότε ξεκίνησαν οι τράπεζες να παίρνουν τα σπίτια των ανθρώπων που δεν πλήρωναν.  Άνθρωποι άρχισαν να χάνουν τις δουλειές τους και να προσπαθούν να επιβιώσουν με κάθε τρόπο. 

της μαθήτριας  Καπετάνιου Νεφέλης (Γ2)

        Άνθρωποι.. Εκατομμύρια απλωμένοι σε ολόκληρο τον κόσμο, ξεχωριστοί και μοναδικοί. Επικοινωνούν μεταξύ τους. Αλλά πώς; Ο καθένας από αυτούς είναι διαφορετικός, αν δεν μιλά όπως οι υπόλοιποι; Όλοι έχουν μια ‘’μητέρα- γλώσσα’’. Έτσι, θέλοντας να αποκτήσουν αδέρφια, αντί απλώς  τα περιμένουν, τα διεκδικούν μαθαίνοντάς τα. Εσείς νομίζετε ότι χρειάζεστε αδέρφια; Μήπως είστε πολύ μόνοι; Τι περιμένετε;

        Η γλώσσα, το πιο δυνατό όπλο, είναι ο αδελφός που θα μας βοηθήσει να μεγαλώσουμε. Είναι αυτός που θα παρέχει και θα εξασφαλίσει την οικονομική μας κατάσταση και φυσικά το μέλλον. Είναι απαραίτητος για εμάς, εφόσον είναι ο πλέον νέος τρόπος να επιτύχουμε επαγγελματικά όχι μόνο στη μητέρα χωρά αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Έξαλλου, λαμβάνοντας υπ’όψιν μας τη συμμετοχή της Ελλάδας- μητέρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η γνώση κάποιων γλωσσών είναι το πλέον  δυνατό μέσο εξάλειψης της ανεργίας. Θέλετε να πάτε μπροστά; Μάθετε!

του μαθητή Τζούρου Βασίλειου (Γ5)

        Ζούμε σε μία εποχή που καθημερινά βλέπουμε το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης. Τι φαινόμενο είναι, όμως, αυτό; Καλό ή κακό; Ή μήπως έχει δύο ή περισσότερες πλευρές;      Αν σκεφτούμε την τεράστια και σημαντική εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, όπως επίσης τις γνώσεις και τις εμπειρίες που παίρνουμε από άλλους λαούς, μάλλον είναι κάτι καλό. Τι γίνεται, όμως, με τα ήθη, τα έθιμα και την πολιτιστική κληρονομιά του λαού μας; Τα έχουμε δει να αλλοιώνονται και να εξαφανίζονται ή  να κινδυνεύουν από αυτά.

       Ας πάρουμε ως παράδειγμα τη γλώσσα μας. Πλέον, σχεδόν όλα τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι  κατά κάποιο τρόπο αναγκάζονται να μάθουν ξένες γλώσσες για τη μελλοντική ή άμεση επαγγελματική αποκατάστασή τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χρησιμοποιούν ξένες γλώσσες καθημερινά κι έτσι τις εντάσσουν στο καθημερινό τους λεξιλόγιο.

     Βεβαίως και είναι πλεονέκτημα για κάποιον να γνωρίζει παραπάνω από μία ή δύο ξένες γλώσσες. Ανοίγει νέους ορίζοντες, βοηθάει στη γνωριμία μας με άλλες κουλτούρες, αλλά, χρειάζεται μέτρο.

της μαθήτριας Πετροπούλου Μαίρης (Γ4)

        Τι κρύβει πίσω της η σημασία της λέξης «πόλη»; Για πολλούς είναι ο χώρος της απόλυτης ξεγνοιασιάς, ευχαρίστησης και διασκέδασης. Για μένα, όμως, είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Τσιμέντο, καυσαέριο, ηχορρύπανση. Μια πλαγιά γεμάτη με λευκά και πολλές φορές γκρίζα παραλληλόγραμμα κρυμμένα το ένα πίσω από το άλλο, παρατεταγμένα σα στρατιωτάκια που ετοιμάζονται για μάχη.

        Η εικόνα της Αθήνας και κάθε άλλης πόλης στην πρώιμη μορφή της με κάνει να δακρύζω. Η συγκίνηση πηγάζει μέσα από τη νοσταλγία μιας όμορφης, γεμάτης φως και πράσινο Αθήνας. Η φύση στα μάτια μου φαντάζει σα μια θεά και η μεταμόρφωση της Αθήνας σε μια καταπράσινη περιοχή είναι ένα άπιαστο όνειρο.

του μαθητή Σαλούστρου Νικόλαου (Α4)

Τα περισσοτερα παιδια αθλουνται και αυτο πρεπει να γινεται απ’ ολους, αφου πρεπει να ειναι υγιεις.Στην παιδικη ηλικια(4-13ετων) εξάλλου,δινονται ‘’γερές βασεις ‘’ για το σωμα και τον οργανισμο του καθε παιδιου.

Συνηθως τα παιδια που βλεπουν τηλεοραση και σινεμα και ειδικοτερα ψυχαγωγουνται με εικονες πλασματικής πραγματικοτητας ,οταν γυμναζονται ,φανταζονται τον ηρωα των κινουμενων σχεδιων και οταν συμβαινει αυτο ,συνηθως υπαρχουν ατυχηματα (π.χ το να θελουν να γινουν υπερηρωες ).Υπαρχει φυσικα και η περιπτωση να νομιζουν οτι ειναι ο πιο καλος ποδοσφαιριστης και αυτο τους βοηθα να γινουν καλυτεροι σε αυτο που αγαπουν.