της μαθήτριας Έλενας Κοκονού (Γ2)
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε την τάση να σχολιάζουμε το παραμικρό που περνά μπροστά από τα μάτια μας. Πόσο, όμως, μπορεί να πληγωθεί κάποιος από ένα τέτοιο σχόλιο; Εκστομίζουμε λόγια χωρίς να εξετάζουμε πώς μπορεί να επηρεαστεί η ψυχολογική διάθεση του διπλανού μας.
Ναι, έχουμε δικαίωμα ελευθερίας λόγου και έκφρασης, παρά ταύτα όμως δε μας δίνεται κανένα απολύτως δικαίωμα να επικρίνουμε κάποιον για την εμφάνιση και τις επιλογές του, όταν αυτές δεν προσβάλλουν βέβαια την προσωπικότητα του άλλου. Απόφαση του καθενός είναι να ζει τη ζωή του με τον τρόπο που τον κάνει ευτυχισμένο. Δε μας βλάπτουν οι προσωπικές επιλογές των συνανθρώπων μας,( επαναλαμβάνω με απόλυτο σεβασμό στη ζωή των άλλων ), άρα ούτε εμείς πρέπει να τους βλάπτουμε με τους απαράδεκτους σχολιασμούς μας.
Άπειρα θύματα λεκτικής βίας εμφανίζονται κάθε χρόνο σε αυξανόμενα ποσοστά, πληγωμένα, με χαμηλή αυτοπεποίθηση και δυσάρεστες ψυχολογικές αναμνήσεις. Αδιόρθωτες στιγμές που θα μείνουν στα μυαλά των ανθρώπων που έπεσαν στην παγίδα της κοινωνίας.
Έχει δημιουργηθεί ένα είδωλο στην εποχή μας και τα πρόσωπα που δεν τηρούν έστω ένα ελάχιστο στοιχείο του «ιδανικού ανθρώπου- ειδώλου» είναι κατά την γνώμη μας άξια σχολιασμού και εμπαιγμού.
Αυτό είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους! Είναι υποχρέωση μας να σεβόμαστε το διπλανό μας, αν θέλουμε και οι ίδιοι να είμαστε άξιοι σεβασμού. Προστατέψτε τα άτομα που βασανίζονται από λεκτική βία καθημερινά και κρατήστε τα αρνητικά σχόλια… για τον εαυτό σας.
Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!