του μαθητή Βεργίτση Γιώργου(Β1)
Τον τελευταίο χρόνο, και ιδιαίτερα το τελευταίο εξάμηνο, απασχολεί τον κόσμο και ειδικά την Ελλάδα το αυξανόμενο πρόβλημα των προσφύγων. Οι περισσότεροι – είτε πρόσφυγες είτε μετανάστες – έρχονται από την εξαθλιωμένη πλέον Συρία, μια πολύπαθη χώρα που εδώ και μια πενταετία πλήττεται από ένα φονικό εμφύλιο πόλεμο. Τον τελευταίο χρόνο, όμως, οι δυνάμεις του αυτοονομαζόμενου “Ισλαμικού Κράτους” έχουν προσθέσει στην λίστα των νεκρών εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους ακόμα. Το θέμα αυτού του άρθρου δεν είναι ο πόλεμος, αλλά οι συνέπειές του, η προσφυγιά και η μετανάστευση οι οποίες αποτελούν πλέον το πρώτο παγκόσμιο πρόβλημα αυτό το χρόνο.
Η Ελλάδα, καθώς εκτελεί το ρόλο «μεσολαβητή» των ανθρώπων που θέλουν να περάσουν στη Γηραιά Ήπειρο, δέχεται τους περισσότερους πρόσφυγες -μετανάστες. Οι τελευταίοι αναζητούν μια καλύτερη ζωή στον Δυτικό κόσμο, ενώ οι πρόσφυγες θέλουν απλά να σωθούν από τον πόλεμο που έχει “σαρώσει” τη χώρα τους. Τα αίτια σε αυτό το πρόβλημα είναι απόλυτα εμφανή, τα ίδια με τον οποιοδήποτε πόλεμο, κυριαρχούν δηλαδή τα συμφέροντα του εκάστοτε κυβερνήτη της χώρας. Παρόλο που ο πόλεμος στη Συρία είναι εμφύλιος, έμμεσα αλλά και άμεσα, οι Μεγάλες Δυνάμεις έχουν καταφέρει να εμπλακούν και να βάλουν κι αυτοί τα πιόνια τους στην σκακιέρα.