της μαθήτριας Γεωργίας Σίττα (Γ4)
Τον τελευταίο καιρό η εξαφάνιση του φοιτητή της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, Βαγγέλη Γιακουμάκη, είναι ένα από τα πρώτα θέματα σταθερά σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Η ελληνικά αστυνομία έψαχνε ασταμάτητα να βρει τον εξαφανισμένο νέο, ώσπου ένα ζευγάρι που έκανε τον περίπατό του δίπλα στο ποτάμι βρήκε το σώμα του άτυχου αυτού νέου. Ο ιατροδικαστής κάνει λόγο για αυτοκτονία. Είναι όντως αυτή η αλήθεια; Δεν μπορείς να λες πως ήταν αυτοκτονία, ενώ κάποιοι άνθρωποι του έδωσαν το μαχαίρι που του αφαίρεσε τη ζωή. Ο Βαγγέλης ήταν ένα ακόμα θύμα ενδοσχολικής βίας που συντάραξε όλη τη χώρα και έκανε τους Έλληνες για λίγο μια γροθιά.
Όταν ένας άνθρωπος φτάσει στο σημείο να δώσει τέλος στη ζωή του, σημαίνει πως κάτι τραγικό του συμβαίνει και δεν ξέρει πώς να το χειριστεί. Αντί να μιλήσει δυνατά για ό,τι περνούσε, αντί να φωνάξει « δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση», αποφάσισε να σιωπήσει.
Λένε πως την ευθύνη για τον εαυτό του την έχει προσωπικά ο κάθε άνθρωπος και κανένας άλλος. Αν, όμως, το άτομο δεν είναι σε θέση να προφυλάξει τα δικαιώματά του στην ελευθερία και τη μοναδικότητα, πρέπει να παρέμβουν άλλοι και στην προκειμένη περίπτωση ο ανώτερος σε βαθμό στη σχολή που φοιτούσε, η κοινωνία ακόμα και οι φίλοι του. Πού ήταν όλοι αυτοί, όταν τους χρειάστηκε; Γιατί σιώπησαν; Όλοι γνώριζαν. Αυτοί που τον οδήγησαν σε αυτό το σημείο, γιατί το έκαναν; Για να δείξουν ανώτεροι; Ήξεραν την «ανισορροπία» δυνάμεων και το εκμεταλλεύτηκαν. Από τη συναισθηματική βία στη λεκτική και έπειτα στη σωματική.
Με αφορμή την άσχημη κατάληξη αυτού του νέου που στερήθηκε τη ζωή, ξεχύθηκαν στους δρόμους εκατοντάδες Έλληνες με σκοπό να διαμαρτυρηθούν για τα φαινόμενα ενδοσχολικής βίας. Είναι αυτό αρκετό; Μπορεί να τον φέρει πίσω; Μπορεί να κάνει τους συγγενείς του να υποφέρουν λιγότερο και τους φταίχτες να μετανιώσουν περισσότερο; Μπορεί να μην κάνει καμιά άλλη μάνα να θρηνήσει το παιδί της; Μπορεί να κάνει τους ανθρώπους που ασκούν βία να συνειδητοποιήσουν το έγκλημά τους αυτό; Εύχομαι ο Βαγγέλης να είναι το τελευταίο θύμα αυτής της αδικαιολόγητης συμπεριφοράς. Κρίμα που έπρεπε να υπάρξει αυτή η τραγική κατάληξη, για να καταλάβουμε τι πραγματικά συμβαίνει. ΚΡΙΜΑ!
