της μαθήτριας, Καπελλάκη Κασσάνδρας(Γ2)
Αγαπώ την πόλη μου. Μου αρέσει η ζωή σ’ αυτήν ( σε γενικές γραμμές ). Είναι «πολύβουη» από κάθε άποψη : ποικιλία ακουσμάτων, παραστάσεων, εκδηλώσεων, δραστηριοτήτων. Δεν μπορώ, ωστόσο, να μην αναλογιστώ και τα προβλήματα που παρουσιάζει.
Πολλοί άνθρωποι εγκατέλειψαν την επαρχία, στην οποία δεν έχει δοθεί η απαιτούμενη προσοχή, ώστε να καλύπτει ακόμα και βασικές ανάγκες. Καλύτερες συνθήκες εργασίας, καλύτερη μόρφωση, ψυχαγωγία και περίθαλψη είναι μερικές από τις υποσχέσεις που σα « σειρήνες» παρασύρουν αγροτικούς πληθυσμούς να ερημώσουν την ύπαιθρο και να εγκατασταθούν στα μεγάλα αστικά κέντρα, δημιουργώντας έτσι το φαινόμενο του υπερπληθυσμού.
Και παράλληλα, ρύπανση και ηχορρύπανση μας θυμίζουν καθημερινά και ασφυκτικά την παρουσία και την επίδρασή τους: επιβάρυνση της σωματικής και ψυχικής ευεξίας, άγχος, προβλήματα ακοής, μείωση της ατομικής απόδοσης είναι τα «δώρα» που αφήνει στο πέρασμά της η ζωή στην πόλη μας.
Εκείνο , όμως, που μου λείπει περισσότερο είναι το πράσινο. Γιατί η ενέργειά μας, τα προβλήματά μας, τα καθημερινά άγχη μας να μη βρίσκουν διέξοδο σε δημόσιους ελεύθερους καταπράσινους χώρους ; «Πνεύμονες» ζωής και δράσης χρειαζόμαστε όλοι οι αυτοαποκαλούμενοι αστοί και όχι καινούργια μεγαθήρια που τρομάζουν με τον όγκο τους και εγκλωβίζουν την ανάγκη μας για «ανάσα».
Α! Και πολλά αυτοκίνητα, υπερβολικά μεγάλος ο αριθμός τους. Έχουν γίνει η προέκταση κάθε κίνησής μας! Ναι, διευκολύνουν τις μετακινήσεις μας, αλλά έχουμε χάσει το μέτρο! Στο περίπτερο με αυτοκίνητο, στο φούρνο της γειτονίας με αυτοκίνητο, στο διπλανό μανάβικο με αυτοκίνητο… Ας περπατήσουμε και λίγο ξέγνοιαστα, ας συναντήσουμε ανθρώπους, ας τους χαμογελάσουμε, ας πούμε και καλημέρα! « Μια καλημέρα είναι αυτή. Πες την κι ας πέσει κάτω», που λέει και το τραγούδι.
Ναι, υπάρχει και εγκληματικότητα, υπάρχει και ανεργία, υπάρχουν και μεγάλα πλήθη μεταναστών…Πείτε μου, όμως μια μεγαλούπολη στην οποία δεν υπάρχουν! Έντονοι ρυθμοί ζωής, απρόσωπες σχέσεις, οικονομική κρίση… Κανείς δεν αρνείται την ύπαρξή τους. Είναι όμως δημιουργήματα δικά μας, των ανθρώπων της πόλης, άρα εμείς κρατάμε στα χέρια μας και τη λύση τους. Η συνταγή κατά τη γνώμη μου: χαμόγελο, αισιοδοξία, θετική ματιά και, το κυριότερο, να θυμόμαστε πως πίσω από κάθε ασχήμια κρύβεται πάντα και η ομορφιά. Μπορούμε να την ανακαλύψουμε σε κάθε γωνιά της πόλης μας. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν.
Πράγματι τα προβλήματα των πόλεων είναι πολλά. Πιστεύω όμως ότι γίνονται σημαντικές προσπάθειες απο την πολιτεία για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής μας. Μπορείς να βρείς μέρη για τον καθημερινό σου περίπατο, τη σωματική άσκηση αλλά και την ψυχαγωγία σου.
Μπραβο πολυ καλη δουλεια η οποια μας υπενθυμιζει τα προβληματα που υπαρχουν στις πολεις και πως πρεπει να κανουμε ολοι κατι για μια καλυτερη ζωη!
Μπραβο πολυ καλη δουλεια η οποια μας υπενθυμιζει πως πρεπει να κανουμε κατι για μια καλυτερη ζωη