των µαθητριών Ηλιάνας – Διovυσίας Τηραϊδή και Ελένης Μοιρασγεντή του τµήµατος Γ’2
Με αφορµή µια συζήτηση που κάναµε στο µάθηµα της Ελένης του Ευριπίδη για τηθανατική καταδίκη,αποφασίσαµε να γράψουµε ένα άρθρο µε επιχειρήµατα καιαντεπιχειρήµατα για αυτήν. Ορίστε το αποτέλεσµα:
Σήµερα, η θανατική ποινή δεν είναι πλέον σε ισχύ σε 140 χώρες, σύµφωνα µε τηΔιεθνή Αµνηστία. Μια από αυτές τις χώρες είναι και η Ελλάδα, όπως γνωρίζουµε.Δυστυχώς ,όµως η ευτυχώς συνεχίζει να εφαρµόζεται σε 58 χώρες, µια εξ αυτών και η Αµερική.
Ηλιάνα : Εσύ τι νοµίζεις; Ότι πρέπει να καταργηθεί ολοκληρωτικά η ότι πρέπει να συνεχίσει να εφαρµόζεται;
Ελενη :Κατά τη γνώµη µου, η θανατική ποινή πρέπει να καταργηθεί, γιατί είναι ανήθικο να αφαιρείς τη ζωή ενός ανθρώπου . Επιπλέον, δε λειτουργεί ως παράδειγµα σωφρονισµού για τους υπόλοιπους καταδίκους.
Ηλιάνα :Εγώ πιστεύω πως δε λειτουργεί ως παράδειγµα σωφρονισµού, αλλά για να απονεµηθεί δικαιοσύνη. Επίσης ,σε αυτό που είπες, πως είναι ανήθικο να αφαιρείς τη ζωή ενός ανθρώπου, συµφωνώ, αλλά αυτοί που εκτελούνται δεν είναι πια άνθρωποι, είναι «κτήνη» .Δεν είχαν δικαίωµα να αφαιρέσουν τη ζωή ενός ανθρώπου κι όµως το έκαναν, χωρίς προφανώς κανέναν ηθικό φραγµό. Άρα, έχουµε δικαίωµα να αφαιρέσουµε τη ζωή αυτού του ‘ανθρώπου’.
Ελένη : Συµφωνώ , αλλά µε το να κάνει; αυτό που χωρίς ηθικού; φραγµούς η καµία τύψη έκανε αυτός ο άνθρωπος, µε το να σκοτώνει; και εσύ , απλά πιστεύω ότι του µοιάζεις .
Ηλιάνα : Διαφωνώ καθέτως ,γιατί το δικαίωµα ενός ανθρώπου σταµατάµε εκεί που αρχίζουν τα δικαιώµατα κάποιου αλλού. Ένας δολοφόνος παραβιάζει αυτή την αρχή, µε αποτέλεσµα να µην έχει πια την ελευθερία των δικαιωµάτων. Με αυτόν τον τρόπο, η πράξη σου δεν έχει καµία σχέση µε την δίκια του. Αυτός έχει σκοτώσει αθώους, που δεν είχαν, προφανώς .κάνει τίποτα κακό ,ενώ εσύ δε σκοτώνει; έναν αθώο. Σκοτώνει; η, µάλλον, του αφαιρείς το δικαίωµα της ζωής, επειδή αυτός έκανε το ίδιο σε κάποιοι»; άλλους χωρίς λόγο. Εδώ υπάρχει µια τεραστία διάφορα: αυτός είναι ένοχος, ενώ τα θύµατα αθώα.
Ελένη : Ναι, αλλά το δικαίωµα αφαίρεσης µιας ζωής το έχει µονό ο θεός και µόνο Αυτός. Πιστεύω πως είναι µεγάλη ασέβεια να αφαιρείς µια ζωή που, καλώ; η κακώς, από πρόθεση η από αγνοία, σκότωσε έναν αθώο. Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται, κατά τη δική µου άποψη , ισόβια κάθειρξη ,έτσι ώστε να καταλάβουν το λάθος τους.
Ηλιάνα : Κάποιες φόρες, όµως, χρειάζεται να παίρνουν οι άνθρωποι την κατάσταση στα χεριά τους και να µην περιµένουν από κανένα ‘Θεό’ να τους βοηθήσει. Έτσι κι αλλιώς, το µέλλον µας καθορίζεται από τις ίδιες µας τις πράξεις .Αυτοί οι άνθρωποι αποφάσισαν να κάνουν τους ‘Θεούς’ ,παίρνοντας µια η και περισσότερες ανθρώπινες ζωές . Είναι ,λοιπόν, χρέος µας να καθαρίσουµε την κοινωνία µας από αυτούς που τη διέφθειραν , αλλά και να επαναφέρουµε την τάξη σε αυτήν .
Ελένη : Δε διαφωνώ, αλλά, επίσης, µπορούµε να τους καταδικάζουµε σε ισόβια. Ακόµη, εάν ο συγκεκριµένος άνθρωπος έχει µετανιώσει, πρέπει να του δοθεί η ευκαιρία να το αποδείξει. Θανατική ποινή , πρέπει να ορίζεται, πιστεύω, σε τραγικέςπεριπτώσεις και µόνο εκεί.
Ηλιάνα : Μπορείς να µου δώσεις ένα παράδειγµα ‘τραγικής περίπτωσης’;
Ελένη : Τραγική περίπτωση είναι όταν ο άνθρωπος, λόγω κάποιας ψυχικής ασθενείας, κάνει ένα φρικιαστικό έγκληµα, όπως φόνος υπό συνθήκες τραγικές
Ηλιάνα : Από δεν είναι τραγική περίπτωση κατά τη γνώµη µου .Σε αυτή την περίπτωση, ο ένοχος πρέπει να κλείνεται σε ένα ‘τρελάδικο’ , γιατί η αρρώστια του τον οδήγησε να διαπράξει αυτό το έγκληµα. ‘ Τραγική περίπτωση’ , κατά τη γνώµη
µου , είναι όταν κάποιος σκοτώνει αδιακρίτως , χωρίς κανένα λόγο και χωρίς τύψεις και ενδοιασµούς .
Ελένη : Συµφωνώ απόλυτα, αλλά σκέψου τι οδήγησε αυτόν τον άνθρωπο να διαπράξει ένα τέτοιο έγκληµα.
Ηλιάνα : Άρα λες ότι όλοι οι δολοφόνοι είναι ψυχολογικά διαταραγµένοι ;
Ελένη : Όχι απαραιτήτως ,αλλά οι περισσότεροι πιστεύω πως ναι . Υπάρχουν και δολοφόνοι που έχουν οικονοµικά κίνητρα η πολιτικά κα, κυρίως, όµως, πιστεύω πως σκοτώνει; κάποιον υπό κάποιες συνθήκες ,αλλά και από συµφέρον.
Ηλιάνα: Τότε, τουλάχιστον αυτοί που κινούνται από συµφέρον πρέπει να καταδικάζονται σε θάνατο. Το κίνητρο η ο λόγος για τον όποιο διέπραξε κάποιοι; αυτό το έγκληµα, δεν τον δικαιολογείται σίγουρα δεν µπορεί να ‘φέρει πίσω’ , να
‘αναστήσει’ αυτόν που σκότωσε. Η πράξη έγινε και δεν αλλάζει ότι και να κάνουµε, ότι και να πούµε .Αφαιρέθηκαν αθώες ζωές, δεν υπάρχει δικαιολογία. Ο ένοχος πρέπει να πάθει αυτό που έκανε. Αυτό που έδωσε, αυτό θα πάρει. Μονό τότε
µπορούµε να πούµε ότι έχει αποδοθεί δικαιοσύνη και ότι οι ψυχές των θυµάτων θα λυτρωθούν.
Ελένη : Αφού έχει εξεταστεί από όλες τις πλευρές και έχει αποδοθεί η ποινή , σαφώς και πρέπει να εκτελεστεί, αλλά µε το να καταδικάζει; κάποιον σε θάνατο, µπορεί να λυτρώσει τις ψυχές των νεκρών την δική σου ,όµως, ποιος θα την λυτρώσει
Ηλιάνα : Δε χρειάζεται λύτρωση, γιατί έπραξες αυτό που είναι σωστό .
Ελένη : Το σωστό µπορείς να το πράξεις και φυλακίζοντας τον.
Ηλιάνα : Σε αντάλλαγµα της αθώας η των αθώων ψυχών που χάθηκαν άδικα, παίρνεις την ψυχή που το προκάλεσε αυτό. Σκέψου τις οικογενείας αυτών των που χάθηκαν θα θέλουν εκδίκηση. Άµα φυλακίσεις το δολοφόνο, µπορεί σε µερικά χρόνια να βγει λόγω καλής διαγωγής. Οι οικογέεια; αυτές θα τον ψάξουν και θα ζητιάνε εκδίκηση .Αργά η γρήγορα θα πεθάνει, όποτε ας πεθάνει όπως του αξίζει, όπως πρέπει να πεθάνει.
Ελένη : Η λέξη ‘εκδίκηση’ αναφέρεται σε περίοδο οργής, αγανάκτησης και όταν υπάρχει το τεράστιο ‘γιατί’ , µε το να θες να κάνεις αυτό που ο δολοφόνος έκανε, απλά σε κάνει να του µοιάσεις .Βεβαία πρέπει να υπάρξει δικαιοσύνη και η λύτρωση των ψυχών απαραίτητη, αλλά όχι µε τον τρόπο αυτό.
Ηλιάνα : Γι αυτό ακριβώς, σου λέω ότι δεν πρέπει να δώσεις την ευκαιρία σε αυτούς που ζητιάνε εκδίκηση να πάνε να βρουν τον ένοχο, γιατί τότε η κατάσταση θα ξεφύγει. Πρέπει να τον βρεις εσύ για αυτούς και να του δώσεις αυτό που του αξίζει .Θάνατο!
Ελένη : Η λέξη ‘θάνατος’ είναι λέξη τετελεσµένη και βαριά είναι ένδειξη σοβαρής ψυχική; ανάγκης για εκδίκηση .
Ηλιάνα : Μα και βεβαία κάποιοι τον θέλουν νεκρό το να πεθάνει µε απόφαση της δικαιοσύνης, τους δικαιώνει από τη µια πλευρά και από την άλλη, ο θανατάς του τους προσφέρει την εκδίκηση που ζητούν
Ελένη : Με την ισόβια κάθειρξη ο ένοχος τιµωρείται και οι συγγενείς και οι ψυχές των θυµάτων δικαιώνονται. Ο δολοφόνος δε σεβάστηκε τη ζωή των θυµάτων και το σφάλµα του αυτό είναι απαράδεκτο. Με το να πάρουν τη κατάσταση στα χέρια τους) του µοιάζουν. Ακόµη, η πράξη αυτή δείχνει έλλειψη παιδείας, αφού ένας μορφωμένος άνθρωπος ουδέποτε δεν θα έκανε μια τέτοια απερίσκεπτη κίνηση. Συνεπώς , η θανατική καταδίκη πρέπει να μην έχει ισχύ σε καμία χώρα πια.
μα συνηθωσ μορφωμενοι ανθρωποι γινονται δολοφονοι… αρα αυτο που λες δεν εχει βαση…
Δύσκολο θέμα, σκληρό. Συγχαριτήρια που καταπιαστήκατε μαζί του! Θέλει “αρετήν και τόλμην…”