|
του μαθητή Μετούση Ανδρέα (Γ2) |
Οι άνθρωποι είναι ίσοι αλλά και διαφορετικοί . Πιο συγκεκριμένα είναι ίσοι στα δικαιώματα ζωής ,ελευθερίας αξιοπρέπειας ,περιουσίας παιδείας ,εργασίας κ. α. Τα παραπάνω δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα από νομοθετικές διατάξεις σε όλα τα πολιτισμένα κράτη. Αντίθετα οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί σε μια σειρά από εξωτερικά – σωματικά χαρακτηριστικά, όπως το φύλο, το χρώμα του δέρματος, των μαλλιών και των ματιών, αλλά και πολιτισμικά, όπως είναι η γλώσσα, η θρησκεία, τα ήθη, τα έθιμα και ο τρόπος ζωής. Επομένως, η ισότητα και η διαφορετικότητα δεν είναι πράγματα αντιφατικά αλλά συμπληρωματικά.
Αξιοσημείωτο είναι ότι στο παρελθόν υπήρχαν στερεότυπα και προκαταλήψεις που οδηγούσαν στη ρατσιστική αντιμετώπιση της διαφορετικότητας. Ακόμα υπήρχε η πεποίθηση ότι η διαφορετικότητα έχει αποκλειστικά βιολογική βάση. Αξίζει να αναφέρουμε ότι χρειάστηκαν πολλοί αγώνες για να επικρατήσει ως βασικό θεμέλιο του ευρωπαϊκού πολιτισμού η αρχή της ισότητας, η οποία είναι ενσωματωμένη και κατοχυρωμένη στα συντάγματα και τη νομοθεσία των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών.
Συμπερασματικά, η αρχή της ισότητας ισχύει για όλους τους ανθρώπους. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα, αφού έχει καταρριφθεί οποιαδήποτε έννοια φυλετικού ή κοινωνικού ρατσισμού. Πιο συγκεκριμένα με τη λέξη ισότητα εννοούμε την ισότητα ενώπιον του νόμου, στην εύρεση εργασίας, στο δικαίωμα ίδιας αμοιβής για ίδια εργασία, των ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση, ίδιας περίθαλψης, ίδιων δικαιωμάτων στην ελευθερία της έκφρασης και της σκέψης και ίδια πολιτικά δικαιώματα. Επιπλέον, όλοι χαίρουν σεβασμού στην ελευθερία, στην αξιοπρέπεια, στην περιουσία και κυρίως στη ζωή.
Παράλληλα ωστόσο με τα παραπάνω, σεβαστό είναι και το δικαίωμα όλων στη διαφορά. Ειδικότερα, αυτό είναι κατοχυρωμένο και προστατεύεται από τη νομοθεσία του κάθε κράτους. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την άσκησή του, είναι να μη θίγει την ελευθέρια και την αξιοπρέπεια των άλλων. Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους στην εξωτερική εμφάνιση, στη σωματική διάπλαση, στο φύλο, στη γλώσσα, στο επάγγελμα και στη θρησκεία.
Επιπροσθέτως, όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στον τρόπο επιλογής της προσωπικής τους έκφρασης, της ψυχαγωγίας, καθώς και της αισθητικής απόλαυσης, στοιχεία που μπορεί να διαφοροποιούνται από εκείνα της πλειοψηφίας. Συνοψίζοντας, οι προσωπικές επιλογές του καθενός δεν πρέπει να οδηγούν στη μεροληψία εναντίον των ατόμων καθώς και στην απαξίωση, την εκμετάλλευση και το χλευασμό αυτών. Επιπλέον, δεν πρέπει οι ατομικές ιδιαιτερότητες να μετατρέπονται σε στόχο επιθετικής συμπεριφοράς και ρατσιστικών εκδηλώσεων. Προπαντός δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται η κάθε μειοψηφία με τα ιδιαίτερα γνωρίσματά της ως «αποδιοπομπαίος τράγος» και θύμα εκτόνωσης οποιασδήποτε κρίσης και κακού.
Συμπερασματικά, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και παράλληλα στη διαφορετικότητα του καθενός αποτελεί θεμέλιο λίθο για τη δημιουργική και ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων. Τέλος, η ευαισθησία σε θέματα ελευθερίας , δημοκρατίας και δικαιοσύνης, η ανεκτικότητα στην ανθρώπινη ιδιαιτερότητα και ταυτόχρονα η κατανόηση πως κάθε λαός έχει τη δική του συνεισφορά στην ανάπτυξη του πολιτισμού μπορούν να οδηγήσουν στην οικοδόμηση αρμονικών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, απαλλαγμένων από αδικίες και διακρίσεις.
