Τον Νοέμβριο του 2022 στα πλαίσια του μαθήματος της διδασκαλίας της γερμανικής γλώσσας και στην προσπάθεια μετάδοσης πολιτισμικών στοιχείων των γερμανόφωνων χωρών με τα τμήματα της Ε΄τάξης του 5ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών ασχοληθήκαμε με την ζωή και τα έθιμα προς τιμή του Αγίου Μαρτίνου Επισκόπου Τουρ του Ελεήμονα.
Έχοντας ως αρχή: «Όταν μαθαίνεις μία γλώσσα κατανοείς τους ανθρώπους μιας χώρας καλύτερα μέσα από την παράδοσή τους…» προετοιμάσαμε και παρουσιάσαμε μικρό θεατρικό δρώμενο και τραγουδήθηκαν στα γερμανικά από τους μαθητές τα κάλαντα του Αγ. Μαρτίνου επισκεπτόμενοι διάφορα τμήματα του σχολείου.
Αναδείξαμε την αξία της προσφοράς στον συνάνθρωπο ως εκδήλωση αγάπης μέσω του συνθήματος του Αγίου «Το δικό μου γίνεται δικό σου». Εκφραστήκαμε δημιουργικά ζωγραφίζοντας εικόνες του αγίου και κατασκευάζοντας φαναράκια. Τέλος, προετοιμάσαμε ενθύμια με το σύνθημα: «Το δικό μου γίνεται δικό σου!!» και στα γερμανικά: ”Meins wird deins!!” για να μοιραστούν σε όλους τους μαθητές.
Η εκπαιδευτικός
Βάνα Μπόσκου
Καθηγήτρια Γερμανικής Γλώσσας
Ακολουθεί το ιστορικό του Αγίου και περιγραφή των εθίμων
11 Νοεμβρίου 397 μ.Χ.
Άγιος Μαρτίνος επίσκοπος Τουρ ο ελεήμων
Η ημέρα του Αγίου Μαρτίνου (Martinstag) γιορτάζεται στις 11 Νοεμβρίου στη Γερμανία και σε όλες τις υπόλοιπες γερμανόφωνες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Πρόκειται για ένα παλιό γερμανικό έθιμο που βασίζεται στη ζωή του Αγίου Μαρτίνου.
Ο Άγιος Μαρτίνος ήταν Ρωμαίος στρατιώτης στην υπηρεσία του Καίσαρα. Είχε καταταγεί πολύ μικρός, μόλις 15 χρονών. Μια κρύα νύχτα του χειμώνα, που χιόνι σκέπαζε τη γη, καθώς καβαλούσε το άλογο του, βλέπει έναν ζητιάνο, εξαθλιωμένο να τουρτουρίζει από το κρύο.
Ο ζητιάνος του είπε: <<Σε παρακαλώ, βοήθησε με, αλλιώς δεν θα αντέξω την νύχτα και θα πεθάνω από το κρύο>>.
Ο Μαρτίνoς δεν είχε τίποτε άλλο μαζί του, εκτός από το ζεστό κόκκινο χιτώνα του. Χωρίς να διστάσει ούτε στιγμή, έβγαλε τον χιτώνα του, πήρε το σπαθί του και έκοψε τον χιτώνα του στα δυο. Πρόσφερε το ένα κομμάτι στον ζητιάνο για να σκεπαστεί και να ζεσταθεί.
Το ίδιο βράδυ εμφανίζεται στο όνειρο του ο Χριστός με τη μορφή του ζητιάνου να τον επαινεί, γιατί φέρθηκε σαν τέλειος χριστιανός. Μετά από αυτό, έφυγε από τον στρατό, βαφτίστηκε Χριστιανός και έγινε μοναχός.
Παράλληλα συνέχισε τις ελεημοσύνες του και έτσι ήταν πολύ αγαπητός στο λαό. Αφιέρωσε τη ζωή του στο να βοηθάει τους φτωχούς. Η φήμη του απλώθηκε γρήγορα και έτσι η εκκλησία αποφάσισε να τον κάνει επίσκοπο.
Αυτός όμως ήταν τόσο ταπεινός, που κρύφτηκε σ έναν στάβλο με χήνες για να μην τον βρουν. Οι άνθρωποι τον έψαχναν παντού, ακόμα και τη νύχτα, με φαναράκια στα χέρια. Οι χήνες όμως έκαναν τόση φασαρία, που τον πρόδωσαν.
Έτσι ο Μαρτίνος έγινε τελικά επίσκοπος της πόλης Τους και μέχρι το τέλος της ζωής του φρόντιζε όσους ανθρώπους τον είχαν ανάγκη. Πέθανε ειρηνικά το 397 μ.Χ. Στη Γερμανία κάθε χρόνο στις 11 Νοεμβρίου γιορτάζουν την ημέρα του Αγίου Μαρτίνου με διάφορα έθιμα.
Το πιο όμορφο στοιχείο του εθίμου είναι η παρέλαση του Αγ.Μαρτίνου (Martinszug), είναι οι παιδικές φωνές που ακούγονται σε κάθε γειτονιά των γερμανόφωνων χωρών να καλωσορίζουν το χειμώνα τραγουδώντας στους δρόμους με τα φαναράκια τους:
«Περπατώ στους δρόμους με το φαναράκι μου και τραγουδώ για τον Σανκτ Μάρτιν – εκεί ψηλά στον ουρανό φωτίζουν τα άστρα και εμείς εδώ στη γη…Πάω από σπίτι σε σπίτι για να πω τα νέα του Σανκτ Μάρτιν που έδωσε το μισό χιτώνα του στο ζητιάνο.»
Τα φαναράκια (Laternen) συμβολίζουν το φως και την ελπίδα που φέρνει η προσφορά στη ζωή των ανθρώπων που έχουν ανάγκη.
Η πομπή τελειώνει συνήθως σε μια πλατεία, όπου ανάβουν μια μεγάλη φωτιά (Martinsfeuer) και τα παιδιά χορεύουν γύρω από την φωτιά τραγουδώντας τα παραδοσιακά τραγούδια.
Εκείνη την ημέρα ψήνουν –σε ανάμνηση των πτηνών που τον είχαν προδώσει– το παραδοσιακό φαγητό, τη «χήνα του Αγίου Μαρτίνου». Τα σύμβολά του είναι η χήνα και ο χιτώνας.
Η ατμόσφαιρα είναι κατανυκτική! Τα παιδιά τραγουδούν για την πράξη αγάπης του Μαρτίνου και την αξία της προσφοράς. Στο τέλος, δίνουν σε κάθε παιδί ένα Kipferl (γλυκό ψωμί σε σχήμα κρουασάν). Το παίρνουν στο σπίτι και το μοιράζονται με την οικογένεια τους. Έτσι γίνεται πράξη το νόημα της γιορτής..
Δηλαδή το σύνθημα μας είναι: «Το δικό μου γίνεται δικό σου!!» Στα γερμανικά: ”Meins wird deins!!”.
«Όταν μαθαίνεις μία γλώσσα κατανοείς τους ανθρώπους μιας χώρας καλύτερα μέσα από την παράδοσή τους…» από 5ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών "Πηνελόπη Δέλτα" διατίθεται με άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0. Δικαιώματα πέρα από το πεδίο εφαρμογής αυτής της άδειας χρήσης ενδέχεται να είναι διαθέσιμα στη σελίδα https://blogs.sch.gr/5dimgian/.