Συμμετοχή του Σχολείου μας στη δράση “Γνωρίζω και προβάλλω τον τόπο μου”

Το Σχολείο μας και συγκεκριμένα η Στ΄ τάξη συμμετέχει στη μαθητική έκθεση των έργων που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της δράσης «Γνωρίζω και Προβάλλω τον Τόπο μου» που χρηματοδοτήθηκε από το έργο InTourAct- Ολοκληρωμένα Σχέδια για την Ανάπτυξη του Τουρισμού στην ΝΑ Ευρώπη.

Η εργασία των μαθητών έχει τίτλο “Πλατεία Ελευθερίας, μια βόλτα στο χτες και το σήμερα”.

Την Παρασκευή 4 Απριλίου 2014 ξεκίνησε η λειτουργία της έκθεσης και τη Δευτέρα 7 Απριλίου έγινε η επίσημη έναρξη με ομιλία του Δημάρχου και παρουσίαση των έργων των παιδιών.

Λέμε όχι στη σπατάλη του φαγητού

Δημιουργήσαμε κόμικς για να προωθήσουμε το μήνυμα ενάντια στη σπατάλη του φαγητού.

Προσπαθούμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας και ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά.

Ομαδική εργασία Ε΄ τάξης

Κάντε κλίκ στην παρακάτω διεύθυνση

http://Pixton.com/gr/:vngcxtkp

Εργασία των μαθητριών Ελευθεριάδου Ελένης και Μιχαηλίδου Μαριάννας

Κάντε κλίκ στην παρακάτω διεύθυνση

http://Pixton.com/gr/:qk10nag5

Εργασία του μαθητή Αναγνώστου Μανώλη

Κάντε κλίκ στην παρακάτω διεύθυνση

http://Pixton.com/gr/:em5d2xbj

Στα πλαίσια του προγράμματος της Ευέλικτης Ζώνης, τα παιδιά της Β΄ τάξης του σχολείου μας, ανακατεύοντας φρούτα και φαντασία, δημιούργησαν τα δικά τους παραμύθια, έχοντας σαν ερέθισμα τις λέξεις:

Φρουτοχωριό

παιδιά

Μίνη η Βιταμίνη  και

Νεράιδα ……….. (δόθηκε το όνομα ενός φρούτου στον καθένα).

Μοιραστείτε τα μαζί μας. Διαβάζονται κατά προτίμηση με συνοδεία μιας νόστιμης φρουτοσαλάτας!!!

Υπεύθυνη προγράμματος: Η εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής, Βίκυ Βλαχογιάννη

Παραμύθια με φρούτα και εικόνες1

Η ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Μετά την Αποκριά έρχεται η Καθαρή Δευτέρα. Από τη μέρα αυτή αρχίζει η νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής.

Την Καθαρή Δευτέρα όλοι οι άνθρωποι συνηθίζουν να τρώνε νηστίσιμα. Οι φούρνοι βγάζουν λαγάνες και τα παντοπωλεία δεν προλαβαίνουν να πουλούν ελιές, χαλβά, ταραμά, τουρσί και άλλα.

Πολλοί πηγαίνουν εκδρομές, πετούν αετούς και τρώνε θαλασσινά: καλαμαράκια, μύδια, γαρίδες και άλλα.

Από την Καθαρή Δευτέρα αρχίζει η Μεγάλη Σαρακοστή που κρατάει 40 μέρες. Όλο αυτό το διάστημα οι χριστιανοί νηστεύουν κι ετοιμάζουν την ψυχή τους για να γιορτάσουν το Πάσχα. Κάθε Παρασκευή απόγευμα πηγαίνουν στην εκκλησία και ακούνε τους χαιρετισμούς της Παναγίας.

                               Η κυρα-Σαρακοστή

Επειδή παλιά δεν υπήρχαν τα σημερινά ημερολόγια για να μετρούν τις μέρες της νηστείας, έφτιαχναν ένα δικό τους μετρητάρι!

Έπαιρναν δηλαδή ένα χαρτί και ζωγράφιζαν τη Σαρακοστή σαν μια καλόγρια, την

κυρα-Σαρακοστή. Δεν της έβαζαν στόμα, επειδή νήστευε. Τα χέρια της ήταν σταυρωμένα από τις πολλές προσευχές.

Η κυρα-Σαρακοστή είχε εφτά πόδια. Ένα για κάθε εβδομάδα της Σαρακοστής. Με το ψαλίδι κόβανε γύρω γύρω την κυρα-Σαρακοστή και την κρεμούσανε στον τοίχο.

Κάθε Σάββατο της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το κόβανε το μεγάλο Σάββατο και το βάζανε μέσα σ΄ένα ξερό σύκο. Το ανακατεύανε με τα υπόλοιπα σύκα κι όποιος το έβρισκε την Κυριακή του Πάσχα, λέγανε πως θα του έφερνε γούρι!

ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Στις 14/2/2014 η Ε΄τάξη του 4ου Δημ. Σχολείου Καβάλας επισκέφθηκε το Τραπέζι της Αγάπης.

Το τραπέζι της αγάπης είναι μια πολύ σημαντική  εκκλησιαστική  δράση. Άνθρωποι από κάθε γειτονιά συγκεντρώνονται  μέσα σ ΄ ένα  μαγειρείο μαγειρεύοντας φαγητό για τους ανθρώπους που το έχουν  ανάγκη. Έτσι κι εμείς θέλοντας να δούμε αυτή τη σημαντική τους δράση επισκεφτήκαμε το τραπέζι της αγάπης που βρίσκεται στην ενορία του Αγίου Παύλου.

Μόλις φτάσαμε εκεί μία ευγενέστατη κυρία μας υποδέχτηκε και μας είπε να καθίσουμε στις καρέκλες των τραπεζιών αυτού του μεγάλου χώρου. Ο χώρος αυτός περιείχε πολλά τραπέζια με καρέκλες για να φιλοξενούν τους ανθρώπους που έρχονται να φάνε. Τα τραπέζια ήταν στολισμένα με πολύχρωμα λουλούδια για να φτιάχνουν την διάθεση των στενοχωρημένων αυτών ανθρώπων.

Περιμέναμε μερικά λεπτά για να έρθει ο πατήρ Βασίλειος για να μας πει λίγα λόγια για το τραπέζι της αγάπης. Αρχικά μας είπε ότι το τραπέζι  λειτούργησε πριν από 26 χρόνια. Έπειτα συμπλήρωσε ότι εκεί εργάζονται άνθρωποι εθελοντικά χωρίς να πληρώνονται, μαγειρεύοντας 150 πιάτα φαγητού με πολύ κόπο και προσπάθεια .Ύστερα συνέχισε λέγοντάς μας ότι το τραπέζι λειτουργεί καθημερινά και δέχεται όλο τον κόσμο ιδιαίτερα αυτούς που αισθάνονται μοναξιά και λύπη, δίνοντάς  τους έτσι χαρά και κάνοντάς   τους να αισθάνονται ότι έχουν και αυτοί οικογένεια που τους νοιάζεται και τους αγαπά! Τελειώνοντας μας είπε  ότι εκεί δέχονται ανθρώπους για να φάνε ανεξάρτητα από το χρώμα ,τη θρησκεία ή τη φυλή τους και για αυτό άλλωστε είναι μια τόσο σημαντική εκκλησιαστική δράση!

Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε πολλοί περήφανοι για την ενορία του Αγίου Παύλου γιατί χάρη σε αυτήν  πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν να φάνε πηγαίνουν εκεί, τρώνε το φαγητό που τους προσφέρουν  και δεν αισθάνονται λύπη αλλά χαρά για τη μικρή οικογένειά  τους που έχει δημιουργηθεί μέσα σε αυτό το χώρο!!

Μαριάννα Μιχαηλίδου Ε΄Τάξη

Εντυπώσεις από την επίσκεψή μας στο

τραπέζι της αγάπης

Την Παρασκευή 14/2/2014 επισκεφτήκαμε την εκκλησία του Αγίου Παύλου για να δούμε πως λειτουργεί το τραπέζι της αγάπης.

Εκεί ο πατήρ Βασίλειος μας εξήγησε ότι το πρώτο τραπέζι της αγάπης λειτούργησε το1988.Το τραπέζι της αγάπης προσφέρει φαγητό σε όλους τους ανθρώπους άσχετα από τη θρησκεία τους, από την καταγωγή τους και από το χρώμα τους .Επίσης  το  τραπέζι της αγάπης δέχεται τους ανθρώπους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τρόφιμα, τους ανθρώπους που νιώθουν μοναξιά και θέλουν παρέα αλλά και τους ανθρώπους που έχουν κάποια προβλήματα με την υγεία ή νοητικά προβλήματα .Κάποιοι άνθρωποι καθόντουσαν στα τραπέζια παρέα με άλλους ανθρώπους ή κάποιοι άλλοι έπαιρναν τάπερ μαζί τους, έβαζαν μέσα το φαγητό και έφευγαν. Ο πατήρ Βασίλειος μας είπε μία ιστορία που είχε γίνει πριν από πολλά χρόνια και το νόημα αυτής της ιστορίας ήταν ότι μία κοπέλα πέρασε τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής της στο τραπέζι της αγάπης.

Αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση ήταν ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί εργάζονται εθελοντικά ,δηλαδή χωρίς να πληρώνονται .Οι άνθρωποι αυτοί μαγείρευαν καθημερινά φαγητό για περίπου 150 άτομα. Επίσης μου έκανε μεγάλη εντύπωση το πόσο καθαρός είναι ο χώρος εργασίας τους.

Θα ήθελα πολύ να ξαναπάω στο τραπέζι της αγάπης και να προσφέρω κι εγώ βοήθεια στους πονεμένους αυτούς ανθρώπους.

Ελευθεριάδου Ελένη Ε΄ Τάξη

ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Στις 14-2-2014 η Ε΄ τάξη του 4ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας στις 11:30 ώρα επισκεφτήκαμε το τραπέζι της  αγάπης  που βρίσκεται κοντά στην εκκλησία του  Αγίου  Παύλου.

Εκεί μας υποδέχτηκαν με χαρά και  μόλις μπήκαμε ήταν γεμάτο  με διάφορες  μυρωδιές. Το μέρος ήταν ανακαινισμένο και φαινόταν σαν μια ταβέρνα. Ένας, ένας οι άνθρωποι περνούσαν με ένα τάπερ για να πάρουν φαγητό. Το πρώτο  τραπέζι αγάπης ξεκίνησε το 1988.Εκεί μας   συνάντησε   ο Πάτερ Βασίλειος και μας είπε διάφορες ιστορίες. Οι εθελοντές μας έδειξαν μάλιστα   το χώρο εργασίας τους.

Αφού μας είπε ο Πάτερ Βασίλειος τις ιστορίες φύγαμε και έτσι τελειώσαμε την ξενάγηση.

Πορλού Απόστολος  Ε΄τάξη

Εντυπώσεις από την επίσκεψη στην εφημερίδα ¨Εβδόμη¨

Την Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου επισκεφτήκαμε την τοπική εφημερίδα «Εβδόμη». Ξεκινήσαμε από το σχολείο νωρίς. Φτάσαμε μετά από λίγο. Ήταν ένα μεγάλο, σκουρόχρωμο κτίριο με μεγάλα παράθυρα.

Όταν μπήκαμε, μας υποδέχτηκε ένας δημοσιογράφος της εφημερίδας «Εβδόμης» κι άρχισε να μας εξηγεί διάφορα πράγματα. Ύστερα από λίγο παρατήρησα ότι το πάτωμα ήταν ξύλινο και έκανε πολύ θόρυβο, όταν περπατούσαμε. Μερικά αγόρια της τάξης μπήκαν στο studio 7, δηλαδή στο ραδιοφωνικό σταθμό. Ο δημοσιογράφος, ο κύριος Μάκης, μας έδειξε πώς ήταν μια εφημερίδα την παλιά εποχή.

Πέρασα θαυμάσια και, όταν μεγαλώσω, θέλω να ασχοληθώ με αυτό το επάγγελμα.

Ράια Τραïάνοβα

   Γ΄ Τάξη

Εντυπώσεις από την επίσκεψη στην εφημερίδα ¨Εβδόμη¨

Την περασμένη Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2014 και ώρα 10.00 πήγαμε επίσκεψη στην εφημερίδα «Εβδόμη» με την Γ΄, Ε΄και την Στ΄ τάξεις. Μόλις φτάσαμε εκεί, μας υποδέχτηκαν με χαρά και αγάπη. Ο κύριος Μάκης Λιόλιος μας μίλησε και μας απάντησε στις ερωτήσεις που κάναμε. Εγώ ρώτησα πόσες ώρες το 24ωρο δουλεύουνε. Μου απάντησε πως δουλεύουν 10 – 12 ώρες τη μια μέρα. Ο φίλος μου ο Γιώργος ρώτησε πόσες δραχμές έκανε η μια εφημερίδα το 1983 και έμαθα πως έκανε 15 δραχμές ενώ σήμερα κάνει 1€. Επίσης πως η εφημερίδα έχει πολλά θέματα.

Εκεί κοντά υπήρχε κι ένα studio και μέσα μιλούσαν δύο κύριοι στο ραδιόφωνο που έβλεπαν μέσα στον υπολογιστή και συζητούσαν για διάφορα προβλήματα. Μετά από μία ώρα, έπρεπε να φύγουμε. Τότε λυπήθηκα πάρα πολύ αλλά τι να έκανα, έπρεπε να φύγω.

Αυτή ήταν η καλύτερή μου επίσκεψη και δε θα την ξεχάσω ποτέ.

Μαρία Κασκαρίδου

Δ΄ Τάξη

Η επίσκεψή μας στην εφημερίδα «Εβδόμη»

Εμείς τα παιδιά του 4ου Δημοτικού σχολείου Καβάλας επισκεφτήκαμε τα γραφεία της εφημερίδας «Εβδόμη».

Μόλις φτάσαμε εκεί όλα τα παιδιά είχαν πολλές ερωτήσεις να κάνουν. Έτσι ο ευγενικός αρχισυντάκτης μάς απαντούσε δίνοντάς μας σημαντικές πληροφορίες.

Μας είπε ότι η δημοσιογραφία είναι μια δύσκολη δουλειά κι ότι χρειάζεται να είσαι πρόθυμος κι έτοιμος να τριγυρνάς παντού για να συγκεντρώσεις ένα θέμα που θα εντυπωσιάσει τους αναγνώστες.

Μας έδειξε το πρώτο φύλλο της εφημερίδας που κυκλοφόρησε το 1981.

Στη πρώτη σελίδα βάζουνε τα πιο σημαντικά θέματα και μετά στις άλλες σελίδες βάζουνε για τον καιρό, τα αθλητικά κλπ

Για να φτιαχτεί η εφημερίδα χρειάζεται μια ορισμένη διαδικασία και χρειάζεται να εργαστούν 22 άτομα.

Ένα πολύ μεγάλο μηχάνημα τυπώνει την εφημερίδα και την διπλώνει. Μετά την μοιράζουν στα περίπτερα.

Το 1981 η εφημερίδα ήταν εβδομαδιαία. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα η εφημερίδα έγινε καθημερινή.

Σήμερα η εφημερίδα κοστίζει 1  ευρώ ενώ παλιά που ήτανε με τη δραχμή κόστιζε 15 δραχμές.

Μου έκανε εντύπωση ότι μέχρι να τις φτιάξουν τις εφημερίδες και μέχρι να βρουν θέματα να γράψουν κάνουν τόσο αγώνα, για να μαθαίνουμε εμείς τα νέα.

Ύστερα μας οδήγησε στη αίθουσα του ραδιοφωνικού σταθμού. Εκεί βρισκόταν μια κυρία που διαχειριζόταν τον ήχο κι ακριβώς απέναντι μια άλλη αίθουσα με δυο άντρες που συζητούσαν διάφορα κοινωνικά θέματα.

Αχ! Πόσο θα θελα να ήμουν κι εγώ εκεί και να με άκουγαν χιλιάδες άνθρωποι !

Οι εντυπώσεις μου από την επίσκεψή μας στα γραφεία της εφημερίδας «Εβδόμη» είναι θετικές.

Με εντυπωσίασε περισσότερο ο μεγάλος αριθμός των ανθρώπων που πρέπει να εργαστούν προκειμένου να ετοιμαστεί μια εφημερίδα.

Επίσης ενθουσιάστηκα από την άμεση επαφή ων δημοσιογράφων με τους αναγνώστες τους.

Θα ήθελα πολύ να ασχοληθώ κι εγώ με τη δημοσιογραφία, είτε σε κάποια εφημερίδα, είτε στο ραδιόφωνο ή ακόμα καλύτερα στην τηλεόραση και να γίνω μια επιτυχημένη και γνωστή δημοσιογράφος σαν αυτές που βλέπω και θαυμάζω στην τηλεόραση.

Τα παιδιά της  Ε΄ τάξης

Η επίσκεψή μας στην εφημερίδα «Εβδόμη»

Την Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014 η Γ΄,η Δ΄,η Ε΄και η ΣΤ΄ τάξεις επισκεφθήκανε τα γραφεία της <<Εβδόμης>>. Εκεί μάς υποδέχτηκε ένας καλοσυνάτος, χαμογελαστός δημοσιογράφος ο οποίος μπόρεσε να δώσει απάντηση σε όλα τα ερωτήματα των παιδιών.  Αργότερα μάς έδειξε τις πρώτες εφημερίδες της <<Εβδόμης>>. Έπειτα μάς μίλησε για την διαδικασία για την εκτύπωση μιας  εφημερίδας. Επίσης μας είπε πως για να τυπωθεί  μια εφημερίδα  χρειάζεται περίπου 24 ώρες και 22 άνθρωποι. Kάθε Δευτεριάτικη εφημερίδα έχει 40 σελίδες και η καθημερινή έχει 24 σελίδες. Μας έδειξε τους επαίνους και τα βραβεία που έχουν πάρει. Επίσης στον χώρο εκείνο των γραφείων, στο studio 7 γινόταν ζωντανή ραδιοφωνική εκπομπή. Όταν φεύγαμε μας έδωσαν πολλές εφημερίδες και ημερολόγια στους δασκάλους.

Την Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014 οι τάξεις Γ΄, Δ΄ ,Ε΄ και ΣΤ΄ του 4^ου δημοτικού σχολείου επισκέφθηκαν την εφημερίδα «η Εβδόμη».

   Στεγαζόταν σε ένα παλιό κτήριο κοντά στον Άγιο Παύλο. Ο χώρος ο οποίος επισκεφθήκαμε είχε πολλά γραφεία. Τα χρώματα των τοίχων, των γραφείων και των βιβλιοθηκών ήταν σκούρα.

   Μας υποδέχθηκε ένας πρόσχαρος, ευγενικός και χαμογελαστός δημοσιογράφος.

   Μας είπε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα όπως: παλιά η εφημερίδα έβγαινε κάθε Δευτέρα ενώ σήμερα είναι καθημερινή, την Δευτέρα η εφημερίδα έχει 40 σελίδες και τις υπόλοιπες μέρες 24, για να φτιαχτεί μια εφημερίδα χρειάζονται 22 άνθρωποι και η διαδικασία κρατά 24 ώρες, σήμερα πουλιέται 1 €. Επίσης μάθαμε πως για να έχουμε μια εφημερίδα στα χέρια μας, πρέπει να περάσει από πολλά στάδια.

    Πρώτα ο δημοσιογράφος μαζεύει τα σημαντικά θέματα της πόλης και γράφει άρθρα για αυτά. Άμα δεν βρουν κάτι να γράψουν που αφορά τον νομό Καβάλας τότε γράφουν για άλλη πόλη ή για άλλη χώρα. Μετά τα άρθρα πηγαίνουν στον αρχισυντάκτη, αυτός ταξινομεί τα κείμενα στη σειρά που θα μπουν. Αφού γίνει αυτό τα θέματα πηγαίνουν στο τυπογραφείο για να τυπωθούν.

     Επίσης η “Εβδόμη“ κάνει και εκπομπή στο ραδιόφωνο με όνομα “Studio 7“.

     Μακάρι να ξαναπάμε με το σχολείο μας!

Τα παιδιά της  Στ΄ τάξης

Τη Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013 εμείς τα παιδιά του 4^ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας κάναμε μια ξεχωριστή πράξη. Κατασκευάσαμε χριστουγεννιάτικες κάρτες για να τις προσφέρουμε στα παιδιά που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο δίνοντάς τους χαρά και κουράγιο για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που τους παρουσιάζονται.

Επισκεφτήκαμε λοιπόν το Νοσοκομείο και αρχικά τους τραγουδήσαμε διάφορα κάλαντα από πολλά μέρη της Ελλάδας. Έπειτα τους προσφέραμε τις χριστουγεννιάτικες κάρτες που φτιάξαμε.

Στο τέλος μας ευχαρίστησαν πολύ για αυτό που κάναμε κι έτσι ήμασταν γεμάτοι χαρά και ευτυχία για τη γενναιόδωρη και φιλάνθρωπη πράξη μας!

Συντακτική Ομάδα      Μαριάννα Μιχαηλίδου Ελένη Ελευθεριάδου Ε΄τάξη

Με αφορμή το παραμύθι «Η πολιτεία που δεν είχε Χριστούγεννα» της Ευρυδίκης Αμανατίδου και με την καθοδήγηση του κ. Λαμπαδαρίου, φιλολόγου από τις εκδόσεις “Σαΐτα”, μαθητές όλων των τάξεων του 4ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας  έφτιαξαν ευχετήριες κάρτες με διάφορα σκίτσα της εικονογράφησης. Eίδαν πώς μπορούν να φτιάξουν χριστουγεννιάτικα στολίδια από υφάσματα και ρολό (κουζίνας και χαρτί υγείας), προσπάθησαν να φτιάξουν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο με τις σελίδες ενός περιοδικού και έφτιαξαν από ένα τρισδιάστατο αστέρι από φύλλο εφημερίδας

Στις 24 Οκτωβρίου 2013 πήγαμε στο Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Ξεκινήσαμε με το λεωφορείο στις 7.40 και φτάσαμε στις 10.00 στη Θεσσαλονίκη. Όταν φτάσαμε στο μουσείο φάγαμε στο προαύλιο και μετά μας περίμενε μέσα η ξεναγός η οποία μας ξενάγησε σε διάφορες αίθουσες. Η κάθε αίθουσα είχε κάτι διαφορετικό, δηλαδή μια αίθουσα που πήγαμε είχε για την αρχιτεκτονική των εκκλησιών, άλλη τα επαγγέλματα, άλλη τα νομίσματα, άλλη αληθινούς τάφους, τα χρυσαφικά των γυναικών και τι κάνανε οι γυναίκες στα σπίτια τους, χώρους αποθήκευσης που ήταν αγγεία κ.α. Εμένα πιο πολύ μου άρεσαν οι χώροι αποθήκευσης διότι τα βάζανε στο έδαφος για να διατηρούνται κρύα και έτσι κατάφεραν να βρουν ένα ξεχωριστό τρόπο ψύξης.

ΙΩΑΝΝΑ ΣΤ΄

Το 4ο δημοτικό σχολείο Καβάλας επισκέφθηκε το Βυζαντινό Μουσείο στη Θεσσαλονίκη. Το μουσείο θύμιζε απ’ έξω βυζαντινό σπίτι, επίσης είχε και έναν αίθριο χώρο. Μέσα είδαμε τα αντικείμενα που υπήρχαν σε έναν βυζαντινό ναό, τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν στα επαγγέλματα εκείνης της εποχής και τα ψηφιδωτά που υπήρχαν στα πατώματα και στους τοίχους των βυζαντινών σπιτιών. Μια ξεναγός μας εξηγούσε με λεπτομέρειες και μας έκανε ερωτήσεις. Από αυτή την εκδρομή μάθαμε πολλά σπουδαία πράγματα!!!

ΚΑΣΣΙΑΝΗ ΣΤ΄