2 Απριλίου -Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου είναι μια εορτή που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου. Καθιερώθηκε από την Ι.Β.Β.Υ., τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, το 1966, ημέρα των γενεθλίων του γνωστού Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805) και σκοπός της είναι να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να κατευθύνει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο[1]. Ο ετήσιος αυτός εορτασμός βοηθάει στην καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας και κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιών και των νέων για τα βιβλία.https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%B1_%CE%97%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1_%CE%A0%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D_%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85
Στα νέα Προγράμματα Σπουδών του Νηπιαγωγείου η Λογοτεχνία κατέχει σημαντική θέση στο πρόγραμμα Σπουδών της Γλώσσας , τόσο στην Προφορική Επικοινωνία όσο και στην Ανάγνωση και τη Γραφή, όπου ο ρόλος της είναι ουσιαστικός ενώ δίνονται ευκαιρίες στα παιδιά να αναπτύξουν ικανότητες όπως να διηγούνται, να αφηγούνται, να δημιουργούν και να συνθέτουν κείμενα προσφέροντας μια διαθεματική προσέγγιση της γνώσης . Η μελέτη Περιβάλλοντος αλλά και η Δημιουργία και Έκφραση προσφέρουν επίσης ευκαιρίες μέσα από κατάλληλες δραστηριότητες για την προώθηση του διαλόγου και την επεξεργασία λογοτεχνικών κειμένων. Στη Μελέτη Περιβάλλοντος , ο εκπαιδευτικός μέσα από τη διήγηση ιστοριών, μύθων, θρύλων, βιογραφιών, παραμυθιών, ασκεί τα παιδιά στην κατανόηση ιστορικών γεγονότων, προβλημάτων και διλημμάτων ανθρώπων από διαφορετικές εποχές. Τα παιδιά ταυτίζονται με τους ήρωες, συμφωνούν ή διαφωνούν με τις επιλογές τους, κάνουν υποθέσεις, τροποποιούν την εξέλιξη μιας ιστορίας. Ένα λογοτεχνικό κείμενο, παραμύθι, ποίημα ή μια μικρή ιστορία στο χώρο του Νηπιαγωγείου, μπορεί να σταθεί το έναυσμα για συζήτηση, προβληματισμό, ανταλλαγή απόψεων, «διδασκαλία» οποιουδήποτε θέματος. Στο Νηπιαγωγείο όπου οι επιστήμες, τα γνωστικά αντικείμενα υπάρχουν μόνο ως περιεχόμενο για να εξυπηρετούν τη νηπιαγωγό στο σχεδιασμό των δραστηριοτήτων και δεν έχουν τη μορφή και τα αυστηρά διακριτά όρια που συναντάμε στην υποχρεωτική εκπαίδευση, η αξιοποίηση της βοηθά σημαντικά την οργάνωση της γνώσης γύρω από θέματα ή ζητήματα που μας απασχολούν (Γκλιάου- Χριστοδούλου Ν.). Μια καλογραμμένη ιστορία ή ένα παραμύθι για την ανακύκλωση, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, το δάσος ή για τα ζώα αποτελούν αφορμή για συζήτηση, προβληματισμό, σχολιασμό, γνώση. Ένα παραμύθι προσφέρει μάθηση και αγωγή, ευνοεί την ενεργητική συμμετοχή και αναπτύσσει τη δημιουργική φαντασία του παιδιού, πολύ περισσότερο όταν πλαισιώνεται από παιγνιώδεις δραστηριότητες, καθώς παραμύθι και παιδί αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία ανεκτίμητης αλληλεπίδρασης. Μέσα από διάφορες δραστηριότητες που μπορεί να σχεδιάσει ο εκπαιδευτικός το παιδί ασκείται σε διάφορες μορφές συμπεριφοράς και κοινωνικής μαθητείας αλλά κυρίως ψυχαγωγείται. Στην ουσία , ο μαθητής μαθαίνει πώς να μαθαίνει ασυνείδητα, φυσικά και αβίαστα μέσα από το παιχνίδι της μυθοπλασίας και με τη χρήση κατάλληλων για την ηλικία του εργαλείων και εποπτικών μέσων (Ντούλια Αθ., 2010). Η αξιοποίηση των Νέων Τεχνολογιών στη διδασκαλία ενός παραμυθιού παρέχει τη δυνατότητα εφαρμογής σύγχρονων διδακτικών προσεγγίσεων, δημιουργώντας προϋποθέσεις που συμβάλλουν στην ολόπλευρη ψυχοκινητική, γνωστική, και συναισθηματική του ανάπτυξη.
Αγαπημένα βιβλία που μπορουμε να διαβάσουμε δωρεάν
