Μαθητές του 3ου Λυκείου στην Πινακοθήκη Κέρκυρας.

Τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2019 οι μαθητές του τμήματος Α2 του σχολείου μας επισκέφτηκαν την αναδρομική έκθεση “Άγγελος Γιαλλινάς – Με φως και χρώμα κερκυραϊκό” με συνοδούς τους φιλολόγους Φωτεινή Χονδρογιάννη και Ιωάννη Φορτώση. Οι μαθητές μας είχαν την ευκαιρία να δουν έργα του Κερκυραίου ζωγράφου από την πόλη, την ύπαιθρο, τους κήπους, τα τοπία και τις εκκλησίες της Κέρκυρας, μέχρι τα αρχαιολογικά μνημεία και τις χώρες που ο καλλιτέχνης επισκέφθηκε. Η ξενάγηση πραγματοποιήθηκε από την επιμελήτρια της έκθεσης κ. Μαρίνα Παπασωτηρίου και επιμελήτρια του παραρτήματος της Εθνικής Πινακοθήκης στην Κέρκυρα.

Ευχαριστούμε θερμά όλους τους συντελεστές της έκθεσης που σύστησαν τον Άγγελο Γιαλλινά στη μαθητική κοινότητα του σχολείου μας και αποτέλεσαν το έναυσμα, ώστε οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του νησιού μας να μυηθούν στη ζωγραφική και τις τέχνες γενικότερα.

Όταν μπαίνεις στη θέση του άλλου

Η αιτία, πιστεύουμε, όλων των αρνητικών συμπεριφορών μας απέναντι στους συνανθρώπους μας βρίσκεται στην αδυναμία μας να μπούμε στη θέση τους, να σκεφτούμε τις σκέψεις τους, να αισθανθούμε τα αισθήματά τους.  Τότε μόνο, όταν δηλαδή το «εγώ» μας γίνει «εσύ», αποκτάνε νόημα οι λέξεις που τόσο πρόχειρα και επιπόλαια χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή, συν-άνθρωπος, συν-αίσθημα, συν-είδηση…

 Το θέατρο, λοιπόν, είναι ένας τρόπος να «προβάρουμε» και άλλους ρόλους στη ζωή μας, οι οποίοι άλλοτε μας αλλάζουν για λίγο, προς το καλύτερο ή το χειρότερο, αλλά μπορεί να μας αλλάξουν και για πάντα και πάντα προς το καλύτερο. Γιατί προς το καλύτερο; Γιατί  το θέατρο στην αρχαία Ελλάδα που γεννήθηκε, γεννήθηκε ως σχολείο «ψυχών» και έτσι παραμένει μέχρι και σήμερα. Για αυτό και όταν παίζουμε «το σχολικό εκφοβισμό» σε ένα θεατρικό, παίζουμε την πραγματικότητα,  και αν τη νιώσουμε και την αντιληφτούμε μπορούμε να την αλλάξουμε!

Πάνω σε αυτήν τη θεωρητική βάση το σχολείο μας, στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ EIRENE για το σχολικό εκφοβισμό, πραγματοποίησε δύο συναντήσεις των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα καθηγητών  με τους μαθητές των Α4 και Β1 τμημάτων του σχολείου μας, όπου αναπαραστάθηκε ένα επεισόδιο σχολικού εκφοβισμού με πρωταγωνιστές τους μαθητές και δευτερεύοντα πρόσωπα τους συμμετέχοντες καθηγητές.

Στη συνάντηση αυτή, αφού έγινε μία θεωρητική παρουσίαση του φαινομένου, ακολούθησε θεατρικό δρώμενο με θέμα του ένα επεισόδιο σχολικού εκφοβισμού. Καθηγητές και μαθητές υποδύθηκαν ρόλους των πραγματικών και των ηθικών αυτουργών ενός τέτοιου επεισοδίου, πήραν θέσεις, τάχθηκαν, αντιτάχθηκαν, υιοθέτησαν συμπεριφορές, απέρριψαν στάσεις, έγιναν για λίγο θύματα, θύτες, συνεργάτες των θυτών, αδύναμοι συναυτουργοί των θυτών, θερμοί υποστηρικτές των θυμάτων, αδιάφοροι παρατηρητές….

Και βγήκαν όλοι καλύτεροι μέσα από αυτό, γιατί συνειδητοποίησαν ότι και στην καθημερινή  πραγματική ζωή όλοι οι ρόλοι είναι για όλους μας και εμείς διαλέγουμε το δικό μας.  Και στην παγωμένη εικόνα το πιο όμορφο και το πιο ανθρώπινο κομμάτι της ήταν αυτό που έδειχνε τον συν-άνθρωπο, αυτόν δηλαδή που δρα ως «Άνθρωπος» και αντιδρά σε ό,τι τον υποβαθμίζει από την ιδιότητά του αυτή. Και το bulling κάνει μόνο αυτό!

Για αυτό είπαμε όχι στο bulling! Είπαμε ναι στην ατομικότητα, ναι στη διαφορετικότητα, ναι στην προσπάθεια να πάψει να είναι διαφορετικότητα και να γίνει κοινωνικότητα…!