Τα παιδιά του Λογοτεχνικού Εργαστηρίου του σχολείου μας στις διακοπές των Χριστουγέννων διάβασαν και σας προτείνουν:

“Το αγόρι που το είπαν Χριστούγεννα”

Το βιβλίο του συγγραφέα Ματ Χεϊγκ «Το αγόρι που το είπαν Χριστούγεννα», αφορά την ιστορία ενός αγοριού που ονομαζόταν Νικόλαος και ζούσε στην Φινλανδία. Τα μόνα χριστουγεννιάτικα δώρα που είχε πάρει ήταν μια κούκλα σκαλισμένη σε γογγύλι κι ένα έλκηθρο. Ο Νικόλαος το μόνο που πραγματικά ήθελε ήταν η αγάπη του πατέρα του και ένα πιάτο μανιταρόσουπα. Ο πατέρας του θέλοντας να του προσφέρει περισσότερα δέχτηκε μία περίεργη δουλειά που θα έπρεπε να λείψει για μεγάλο χρονικό διάστημα, οπότε ο Νικόλαος ήταν αναγκασμένος να ζήσει με την θεία του. Η κακομεταχείριση της θείας του τον αναγκάζει να ψάξει για τον πατέρα του. Ψάχνοντας τον πατέρα του ανακαλύπτει το χωριό των ξωτικών και μαζί με αυτό ανακαλύπτει το πραγματικό νόημα της ζωής την «ΠΡΟΣΦΟΡΑ».
Είναι ένα βιβλίο με πολύ χιούμορ που μέσα από αυτό ανακαλύπτεις ότι τα απλά πράγματα σε κάνουν ευτυχισμένο.

Κατερίνα Ν. Στ2

«Ποιος χτυπούσε το τζάμι την Πρωτοχρονιά;»

Το βιβλίο «Ποιος χτυπούσε το τζάμι την Πρωτοχρονιά;» είναι γραμμένο από τη συγγραφέα Μάγδα Κισσούδη. Δεν ανήκει σε κάποια λογοτεχνική σειρά κι εκδόθηκε το 2018.
Μιλάει για την Αγγελικούλα, ένα εννιάχρονο κορίτσι, πολύ ώριμο για την ηλικία της, που αγαπάει τους ανθρώπους και, παρόλο που οι συμμαθητές της την κοροϊδεύουν, έχει μεγάλη πίστη στον Άη Βασίλη. Κάθε μέρα έχει διαμάχες μαζί τους. Οι μόνοι που την υποστηρίζουν είναι ο Μιχάλης και ο Θανασάκης, γιατί κι αυτοί πιστεύουν στον Άη Βασίλη.
Μια μέρα η δασκάλα ενημέρωσε τα παιδιά πως δε θα συμμετέχουν στη σχολική γιορτή των Χριστουγέννων, αλλά θα πρέπει να φέρουν στο σχολείο ένα παλιό τους παιχνίδι τυλιγμένο σε μορφή δώρου. Η Αγγελικούλα έφερε δέκα δώρα. Τη μέρα της γιορτής όλα τα παιδιά της τάξης τους επισκέφτηκαν ένα ορφανοτροφείο κι έδωσαν τα δώρα τους.
Εκεί η Αγγελικούλα απέχτησε μια αδελφική φίλη, την Ελπίδα. Την κάλεσε να περάσουν μαζί τις γιορτές και ο Άη Βασίλης της έφερε για δώρο από ένα βιβλίο. Αλλά μετά…τι θα ανακαλύψει και γιατί θα κλονιστεί η σχέση της με την οικογένειά της; Γιατί ο Άγιος Βασίλης δεν μπήκε στο σπίτι από την καμινάδα; Ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά και ποιος χτυπούσε το τζάμι την Πρωτοχρονιά; Τελικά, όλες οι απαντήσεις που έψαχνε η Αγγελικούλα υπήρχαν μέσα στην καρδιά της!!
Είναι ένα πολύ όμορφο βιβλίο, διδακτικό κι ανθρώπινο. Έχει στιγμές χαρούμενες, αλλά και λυπημένες. Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι η Αγγελικούλα επειδή είναι ένα παιδί καλοσυνάτο, συμπονετικό κι έχει μεγάλη πίστη.
Το αγαπημένο μου σημείο στο βιβλίο είναι όταν εμφανίστηκε ο Άη Βασίλης κι έφερε τα δώρα του στις δυο φίλες. Το προτείνω στους αναγνώστες που αγαπούν τα βιβλία, πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη και είναι γενναιόδωροι.

Μαγδαληνή Γκ. Δ2

Ο Αϊ Βασίλης στο ραντάρ,
Του Βασίλη Παπαθεοδώρου
Στο Κολοράντο Σπρινγκς των ΗΠΑ κάθε χρόνο στις 23 Δεκεμβρίου γίνεται μια γιορτή για τα Χριστούγεννα.
Εκεί υπάρχει γεράκος ντυμένος Αϊ Βασίλης και κάθε χρόνο διηγείται την ίδια ιστορία που πάντοτε αρχίζει κάπως έτσι: «Κάποτε στην πόλη μας υπήρχε ένα κόκκινο τηλέφωνο που όποτε χτυπούσε γινόταν πόλεμος με μια άλλη πόλη. Όμως μια μέρα χτύπησε το κόκκινο τηλέφωνο και ο πιλότος Πάτρικ φεύγει με το αεροπλάνο του. Στον αέρα έρχεται αντιμέτωπος με τον Αï Βασίλη και το έλκηθρό του. Η περιπέτεια ξεκινά…
Όταν στις 24 Δεκεμβίου 1955, στην αεροπορική βάση NORAD των Ηνωμένων Πολιτειών, ο σμήναρχος Χάρυ Σουπ σήκωνε το απόρρητο στρατιωτικό τηλέφωνο έκτακτης ανάγκης, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι στην άλλη άκρη της γραμμής θα ήταν ένα μικρό αγόρι που θα ζητούσε να μιλήσει με τον Αϊ-Βασίλη. Ούτε πίστευε ότι θα ήταν ποτέ δυνατόν από ένα τυπογραφικό λάθος να ξεκινήσει το πιο παράξενο έθιμο: από τότε, κάθε χρόνο την ίδια μέρα, στην πόλη του Κολοράντο Σπρινγκς οι αξιωματικοί της βάσης απαντούν σε κλήσεις μικρών παιδιών, δίνοντας πληροφορίες για το ταξίδι του αγαπημένου τους άγιου, ενώ μέσω Ίντερνετ (www.noradsanta.org) μπορεί κανείς να παρακολουθήσει την πορεία του Αϊ-Βασίλη σε όλο τον κόσμο.
Το διήγημα Ο Αϊ-Βασίλης στο ραντάρ είναι εμπνευσμένο από αυτό το πραγματικό περιστατικό και, μαζί με άλλες τρεις χριστουγεννιάτικες ιστορίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο, αποδεικνύει ότι τα Χριστούγεννα είναι πραγματικά η γιορτή του ονείρου και της μαγείας, μια γιορτή όπου όλα μπορεί να συμβούν…
Μιχάλης Σ. Δ2

ΝΑΙ, ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Χριστούγεννα στη Νέα Υόρκη 1897. Η οχτάχρονη Βιρτζίνια πίστευε στον Άγιο Βασίλη επειδή της το έλεγαν οι γονείς της.
Μια μέρα ρώτησε τη δασκάλα της αν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης και τα άλλα παιδιά άρχισαν να γελούν. Η δασκάλα προτίμησε να μην της απαντήσει και συνέχισε το μάθημα.
Η Βιρτζίνια αποφάσισε να γράψει γράμμα στη νεοϋορκέζικη εφημερίδα Σαν, την πιο αξιόπιστη της εποχής, ρωτώντας για την ύπαρξη του Αϊ-Βασίλη. Οι συντάκτες της εφημερίδας, έπειτα από πολλή σκέψη, αποφασίζουν να απαντήσουν στο ερώτημα που βασανίζει όλα τα παιδιά. Το γράμμα της Βιρτζίνια, αλλά και η απάντηση της εφημερίδας, μέσω του αρχισυντάκτη της Φράνσις Τσερτς άλλαξε τη ζωή του κοριτσιού για πάντα…

Φίλιππος Σ. Δ2

Στη συνάντηση του Δεκεμβρίου η συντροφιά του Λογοτεχνικού Εργαστηρίου συζήτησε για τη συγγραφέα Πηνελόπη Δέλτα και τα βιβλία της.
Ακόμα είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε μέσω διαδικτύου με τη συγγραφέα Δήμητρα Πυργελή. Η κυρία Πυργελή απάντησε στις ερωτήσεις μας δίνοντάς μας έτσι τη δυνατότητα να μάθουμε «μυστικά» της ζωής ενός συγγραφέα. Την ευχαριστούμε πολύ και της ευχόμαστε τις να συνεχίσει µε αγάπη και µεράκι να δηµιουργεί όµορφες ιστορίες, για να ταξιδεύει µικρούς και µεγάλους στον µαγευτικό κόσµο των παραµυθιών!

Την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου ο συγγραφέας-εκπαιδευτικός κύριος Γιώργος Χατζόπουλος επισκέφτηκε το σχολείο μας και μίλησε στις μαθήτριες και στους μαθητές της Δ, Ε και Στ τάξεων για το βιβλίο του “Νιπι, ο τελευταίος πειρατής του Αιγαίου και το νερό της ζωής” , το οποίο απευθύνεται Ι σε παιδιά και νέους (9-18 ετών), αλλά και σε μεγάλους που νιώθουν ακόμα παιδιά.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ: “Βρισκόμαστε στα 1828, στο Αιγαίο πέλαγος. Μια βάρκα δίχως κουπιά πλέει ακυβέρνητη. Ο ελαφρύς κυματισμός της θάλασσας ίσα που τη λικνίζει. Πάνω της δύο εξαντλημένοι από την πείνα και τη δίψα άντρες. Ο ένας, ο Νι Πι, ο πιο άγριος και πανούργος πειρατής του Αιγαίου. Ο άλλος, ο Βαρθολομαίος, φίλος και πλοηγός του Νι Πι. Επτά μερόνυχτα βρίσκονται σε τούτη την κακορίζικη βάρκα, κουράγιο δεν τους απέμεινε. Ο ήλιος καίει αλύπητα πάνω απ’ τα κεφάλια τους. Στα χέρια τους όμως κρατάνε το ημερολόγιο του Γάντζου του Σούσουρα! Οι αμύθητοι θησαυροί του και το καλά κρυμμένο μυστικό του τους περιμένουν. Αρκεί κάποιος να τους σώσει, κάποιος να τους περιμαζέψει… Και να! Ένα πλοίο εμφανίζεται στον ορίζοντα! Η περιπέτεια μόλις άρχισε…

Ο Γιώργος Χατζόπουλος είναι συγγραφέας και σκηνοθέτης θεατρικών παραστάσεων. Γεννήθηκε το 1964 στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει κι εργάζεται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Σπούδασε Παιδαγωγικά, Κοινωνιολογία και Συγκριτική Λογοτεχνία. Τα έργα του απευθύνονται κυρίως σε παιδιά, το ίδιο και τα θεατρικά του έργα. Έχει γράψει τα θεατρικά έργα: Μοργκεντάου, Πλατεία Εμπορίου.
Στο βιβλίο του “Νιπι, ο τελευταίος πειρατής του Αιγαίου και το νερό της ζωής”οι αναγνώστες θα περάσουν μια περιπέτεια γεμάτη δράση, αγάπη, γέλιο, προδοσία, αλλά κι ένα απρόσμενο τέλος.
Παναγιώτης Μπ. (Στ1)

Όταν είδα για πρώτη φορά την εικόνα, μου ήρθε στο μυαλό η λέξη “φιλία”. Παρατηρώντας με μεγαλύτερη προσοχή την εικόνα, πρόσεξα πως τα χέρια ήταν βαμμένα με τα χρώματα των σημαιών της Ελλάδας και της Πολωνίας. ‘Ειρήνη”, σκέφτηκα. Οι λέξεις είναι γραμμένες στα ελληνικά και στα πολωνικά. Η ζωγραφιά αυτή θα μπορούσε να έχει τίτλο: “Ελλάδα και Πολωνία, μια ατέλειωτη φιλία!” , “Greja i Polska, niekonczaca sie przyjaszn!” (στα πολωνικά)
Παναγιώτης Μπ. (Στ1)

Μια φορά κι έναν καιρό κάπου σε ένα πυκνό δάσος υπήρχε μια μικρούλα χώρα ξεχασμένη από τον πολύ κόσμο. Την έλεγαν… «χώρα των χεριών».
Εκεί ζούσαν χέρια που καταγόταν από την Ελλάδα και την Πολωνία και ήταν πολύ καλοί φίλοι. Μοιραζόταν τις χαρές και τις λύπες. Τα χέρια της Ελλάδας αγαπούσαν και έπαιζαν παιχνίδια με τα χέρια της Πολωνίας και το αντίστροφο.
Κάποια μέρα του Οκτώβρη μια χώρα κήρυξε τον πόλεμο στη «χώρα των χεριών». Και τότε τα χέρια όλα μαζί έπεισαν την Ελλάδα και την Πολωνία να συμμαχήσουν εναντίον του εχθρού. Ενωμένοι τα κατάφεραν και νίκησαν.
Από την επόμενη μέρα της νίκης τους απέχτησαν ένα όνειρο: να κάνουν όλο τον κόσμο και όλα τα χέρια να ζουν ειρηνικά. Αλλά αυτό δεν ήταν εύκολο γιατί κάθε χέρι είχε κι ένα ελάττωμα. Άλλο γκρίνιαζε πολύ, άλλο έχωνε τη μύτη παντού, άλλο ήταν ζηλιάρικο, άλλο θύμωνε με το παραμικρό…. Όμως είχαν κι από ένα προτέρημα. Άλλο ήταν καλόκαρδο, άλλο ήταν φιλότιμο, άλλο ήταν γενναιόδωρο…
Τη χώρα των χεριών μια μέρα επισκέφτηκε μια δασκάλα που μιλούσε πολλές γλώσσες και ζωγράφισε τα χέρια. Τότε έγινε κάτι μαγικό… όλα αποδέχτηκαν το ένα το άλλο γιατί κατάλαβαν πως το πιο σημαντικό από όλα ήταν η φιλία τους.
Κι έζησαν τα χέρια το όνειρο κι εμείς επιστρέψαμε στην πραγματικότητα.

Κείμενο που έγραψε το Δ2 με την αρχική ιδέα της Μαγδαληνής Γκ. εμπνευσμένο από τη ζωγραφιά που δημιούργησαν μαθητές του σχολείου μαζί με Πολωνούς μαθητές υπό την εικαστική επίβλεψη της κυρίας Τάνιας Καρακώττα. Στα πλαίσια του προγράμματος Transnational student mobility χρηματοδοτούμενο από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο μια ομάδα 12 Πολωνών μαθητών του Δημοτικού σχολείου Szkola Podstawowa nr1 w Przyszowej συνοδευόμενοι από τρεις εκπαιδευτικούς επισκέφτηκαν το σχολείο μας από 11/1-15/11. Κατά την διάρκεια της επίσκεψης τους παρακολούθησαν μαθήματα με πολλές τάξεις του σχολείου μας,έπαιξαν με τους συνομήλικους τους,δημιούργησαν εξαιρετικές τοιχογραφίες και νέες φιλίες.
Με την αρωγή της υπεύθυνης του προγράμματος κυρίας Ρούλας Αξαμίδου, οι μαθητές εξάσκησαν τις γνώσεις τους στην Αγγλική γλώσσα, γνώρισαν τα έθιμα και παραδόσεις της Πολωνίας, παρουσίασαν τις δικές μας και ξεναγήθηκαν με τους καινούργιους τους φίλους στα μνημεία της πόλης μας.

Όλα τα καλά βιβλία μοιάζουν να είναι πιο αληθινά κι από το αν είχαν συμβεί πραγματικά. Αφού τελειώσατε διαβάζοντας ένα, θα αισθανθείτε ότι τα πάντα συνέβησαν σε σας και σας ανήκουν:
το καλό και το κακό, η έκσταση, η τύψη και η θλίψη,
οι άνθρωποι και οι τόποι και ο καιρός.
Έρνεστ Χέμινγουεϊ

Εύλογο το ερώτημα: «τι ακριβώς θα κάνει το Λογοτεχνικό Εργαστήρι του σχολείου μας;»
Στο Λογοτεχνικό Εργαστήρι δε θα δίνεται μόνο η δυνατότητα κατανόησης των λογοτεχνικών βιβλίων, αλλά και η κατανόηση κι άλλων πτυχών της λογοτεχνίας, όπως η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας και η σύνδεση του αναγνώστη με την ιστορία.
Καθώς τα παιδιά θα διαβάζουν, θα συζητούν και θα απαντούν στα βιβλία, θα έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη, ενώ παράλληλα καθώς θα κατασκευάζουν νοήματα με άλλους αναγνώστες θα μπορούν αναδιαμορφώνουν τη δική τους κατανόηση.
Κλειδί της λειτουργίας του Λογοτεχνικού Εργαστηρίου αποτελεί η συνεργασία μεταξύ των παιδιών.
Στόχος μας είναι να δημιουργηθεί ένας ισχυρός λογοτεχνικός πυρήνας, που στη διάρκεια του (ως τον Μάη) τα μέλη του θα ασχολούνται κάθε μήνα με τις παρακάτω δραστηριότητες:
• Ανάγνωση ενός λογοτεχνικού βιβλίου. Παρουσίαση γραπτών απόψεων των μελών.
• Επικοινωνία με συγγραφείς δια ζώσης, με τη χρήση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και skype. Παρουσιάσεις των συνεντεύξεων τους, αφιερώματα σε κλασικούς και σύγχρονους συγγραφείς και το έργο τους.
• Επιλογή ενός θέματος από τους μαθητές, το οποίο θα εξετάσουν λογοτεχνικά και θα αποτυπώνουν τις απόψεις του σε δίφυλλη εφημερίδα την οποία θα αναρτούν στο ιστολόγιο του σχολείου και στη στήλη τους.
• Οργάνωση φιλαναγνωστικών διαγωνισμών που θα τρέχει το εργαστήρι και θα μπορούν να συμμετέχουν τα παιδιά όλου του σχολείου υποβάλλοντας ηλεκτρονικά την απάντησή τους. Το έπαθλο κάθε μήνα θα είναι ένα βιβλίο. Εάν υπάρχουν πολλές σωστές απαντήσεις θα γίνεται κλήρωση υπό την επίβλεψη των μελών του Λογοτεχνικού Εργαστηρίου.
Μακροπρόθεσμος στόχος μας είναι τα μέλη του εργαστηρίου να γίνουν πρότυπα και να βρουν μιμητές και συνεχιστές.
Με εκτίμηση,
Μάρθα Πατλάκουτζα