«Ο τσακωμός με κάποιον φίλο μου»
Πριν από λίγο καιρό στην αυλή του σχολείου μας τσακώθηκα με τον φίλο μου τον Στέλιο για τις τάπες.
Ενώ παίζαμε μια χαρά, ξαφνικά κατάλαβα ότι προσπαθούσε να μού πάρει τις τάπες με ανύπαρκτους κανονισμούς. Τότε άρχισα να φωνάζω δυνατά. Εκείνος μου είπε ότι δεν ξέρω τους κανόνες και ότι δεν ξέρω να χάνω. Θύμωσα πολύ που είπε αυτά τα λόγια και του απάντησα ότι αυτός δεν ξέρει να χάνει και ότι το λένε όλα τα παιδιά του σχολείου. Τα μάτια του γούρλωσαν, το πρόσωπό του κοκκίνισε, σηκώθηκε όρθιος με απειλητικές διαθέσεις. Πετάχτηκα αμέσως πάνω και αν δεν έμπαιναν στη μέση κάποιοι συμμαθητές μας, σίγουρα θα χτυπιόμασταν.
Όλες τις υπόλοιπες ώρες του σχολείου σκεφτόμουν πώς τόσα χρόνια ήταν φίλος μου, πώς δεν είχα καταλάβει ότι με κορόιδευε…
Γύρισα στο σπίτι κουρασμένος , όμως ο θυμός μού είχε περάσει. Μήπως είχα πει βαριές κουβέντες ; Μήπως δεν είχαν τόση αξία οι τάπες ; Το απόγευμα ήμουν στενοχωρημένος για όσα είχαν γίνει και αποφάσισα ότι την άλλη μέρα θα του ζητούσα συγγνώμη.
Πρωί – πρωί, την άλλη μέρα, έφτασα στο σχολείο και είδα τον Στέλιο να με περιμένει στην αυλόπορτα. Όταν έφτασα κοντά του, σχεδόν μαζί είπαμε συγγνώμη και αποφασίσαμε να μην ξαναμαλώσουμε.
Ακτύπης Σουβλάκης Ε΄ τάξη
