Η ιδέα για τον ορισμό μιας συγκεκριμένης μέρας ως “anti-bullying day” ξεκίνησε από τον Καναδά σαν αντίδραση στη βία που υπέστη ένας μικρός μαθητής σε ένα σχολείο στη Νόβα Σκόσια και γιορτάζεται σε διαφορετικές ημερομηνίες σε πολλά μέρη του κόσμου. (http://en.wikipedia.org/wiki/Anti-Bullying_Day) Εμείς μπορεί να μη φορέσαμε ροζ πουκάμισα, αλλά αφιερώσαμε λίγο χρόνο σήμερα για να προβληματιστούμε πάνω στα είδη σχολικού εκφοβισμού, να προσπαθήσουμε να αποφασίσουμε πότε πρέπει να καταγγείλουμε ένα περιστατικό που τυχαίνει να δούμε ή που μας συμβαίνει και να συζητήσουμε για τη σημασία της ομαδικής αντίστασης στη σχολική βία όπως κι αν εκφράζεται. Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Αρχικά μαζευτήκαμε όλοι στη μεγάλη αίθουσα και κάναμε μια γρήγορη συζήτηση για το τι θεωρείται σχολικός εκφοβισμός και τι μορφές μπορεί να πάρει πέρα από τη σωματική βία. Οι μαθητές εξέφρασαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ιδέες και απόψεις και οι συνεισφορά τους οδήγησε τη συζήτηση στο επόμενο επίπεδο: τι γίνεται όταν γινόμαστε μάρτυρες ενός τέτοιου περιστατικού; Αποφασίσαμε ότι πολύ συχνά συμβαίνει να απευθυνόμαστε στο δάσκαλο και τη δασκάλα με ασήμαντες αφορμές αλλά να διστάζουμε να μιλήσουμε για πιο σοβαρές περιπτώσεις από φόβο ότι θα μας κατηγορήσουν για “κάρφωμα”. Αφού λοιπόν αναζητήσαμε τις ρίζες των λέξεων “μαρτυριάρης” και “μαρτυρώ”, βαλθήκαμε να ξεχωρίσουμε τα “καρφιά” από τους “ήρωες”, να διακρίνουμε δηλαδή τις περιπτώσεις που είναι απαραίτητο να μιλήσουμε από εκείνες που δεν προσφέρει ουσιαστικά τίποτα, με τη βοήθεια της παρακάτω πολύ πετυχημένης παρουσίασης , συνεισφοράς της Ιωάννας Χατσίκου:
Τα παραδείγματα και οι απλοί “κανόνες” μας βοήθησαν πολύ να καταλάβουμε τη διαφορά και για άλλη μια φορά τα παιδιά συμμετείχαν με ενθουσιασμό και εύστοχες παρατηρήσεις. Αμέσως μετά χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και συνεχίσαμε διαφορετικά.
Οι Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξεις μετακόμισαν στην αίθουσα του ολοημέρου όπου παρακολούθησαν με ενδιαφέρον δύο παραμύθια για τη σχολική βία που προέκυψαν από την καταπληκτική δουλειά των μαθητών της τρίτης τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Φερών Ν. Έβρου και από τους μαθητές της τετάρτης τάξης του Δημοτικού Σχολείου Τυχερού Ν. Έβρου. “Τα μπαλόνια της φιλίας” και “Η Μόνα σε καινούριο σχολείο” που διηγήθηκε και παρουσίασε σε προβολή η Δασκάλα της Α΄τάξης Ζωή Γεροστάθη τράβηξαν το ενδιαφέρον των μικρών μαθητών και έκλεισαν με τον καλύτερο τρόπο τον προβληματισμό που είχαμε ξεκινήσει όλοι μαζί. (σημ. διαβάστε τα παραμύθια κατά προτίμηση σε λειτουργία πλήρους οθόνης)
Ταυτόχρονα, οι μαθητές των Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄, που έμειναν στην αίθουσα εκδηλώσεων, παρακολούθησαν ένα φιλμάκι μικρού μήκους με τίτλο “Οι μάσκες πέφτουν” που δημιουργήθηκε από μαθητές του 2ου Δημοτικού Σχολείου Παραλίας Πατρών και το δάσκαλό τους Στάθη Ντούκα. Μία πραγματικά εντυπωσιακή δουλειά τόσο τεχνικά όσο και σε επίπεδο έμπνευσης και παρουσίασης. Η ταινία προκάλεσε ποικίλα συναισθήματα σε παιδιά και εκπαιδευτικούς και ακολούθησε μια πολύ ωραία και βαθιά συζήτηση πάνω στους συμβολισμούς της βίας, της αδιαφορίας αλλά και των τρόπων που μπορούμε τελικά να βγούμε από αυτό το φαύλο κύκλο. Τα παιδιά πρόσφεραν τους προβληματισμούς πάνω σε ερωτήματα όπως:
– “Τι συμβολίζουν οι ίδιες και τι οι διαφορετικές μάσκες;”,
– “Γιατί τα βίαια παιδιά φορούν κι αυτά μάσκα;”,
– “Πόσο επηρέασε την οπτική μας το γεγονός ότι θύτες, θύμα αλλά και αδιάφοροι παρευρισκόμενοι κρύβονται πίσω από μάσκες;”,
– “Γιατί το κορίτσι δε φοράει μάσκα από την αρχή;”,
– “Γιατί δεν καταφέρνει να βγάλει τη μάσκα ο μαθητής-θύμα την πρώτη φορά και τι συμβολίζει η σφυρίχτρα;”,
– “Πιστεύετε ότι οι θύτες θα βγάλουν ποτέ τις μάσκες;” και τέλος,
– “Αν παίζατε στην ταινία, ποιο ρόλο θα θέλατε να παίζετε;”
Παρακολουθήστε την ταινία και δώστε τις δικές σας απαντήσεις. Εμείς πάντως, επηρεαστήκαμε βαθιά και αναρωτηθήκαμε για τις δικές μας μάσκες και τους ρόλους που παίζουμε καθημερινά.
Τίποτα δεν τελειώνει εδώ όμως. Το σχολείο μας θα φιλοξενήσει σύντομα μια έκθεση φωτογραφίας της Unesco με θέμα την ειρήνη και η εκπαιδευτικός φυσικής αγωγής Ολυμπία Μακρή μαζί με μαθητές/τριες των Ε΄και ΣΤ΄ τάξεων ετοιμάζουν κάτι ξεχωριστό για να μας μιλήσουν για το καλό και το κακό που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Περισσότερες λεπτομέρειες … σύντομα!
