Η παρακολούθηση μιας θεατρικής παράστασης είναι ένα γεγονός για ένα σχολείο.Ιδιαίτερα όταν η παράσταση αποδίδει με ρεαλισμό και χιούμορ τα βαθιά νοήματα που διατρέχουν το λογοτέχνημα που την ενέπνευσε. Το Παραμύθι χωρίς όνομα της Π. Δέλτα είναι ένα παλιό μα και συνάμα επίκαιρο λογοτέχνημα που έχει πολλά να μας προσφέρει. Αυτό αποτυπώνουν τα κείμενα και οι ζωγραφιές που δημιούργησαν οι μαθητές μετά το τέλος της παράστασης.
Τα παιδιά βλέπουν τον επίκαιρο χαρακτήρα του έργου και σχολιάζουν: “Το έργο είναι επίκαιρο γιατί είναι μια πετυχημένη παρωδία της Ελλάδας του σήμερα” “Ήταν φανταστικό. Όλα αυτά που μας δείξατε μας θύμισαν τι γίνεται έξω στον κόσμο. Τις δυσκολίες που περνάνε οι άνθρωποι μα και ότι όλοι οι “βασιλιάδες” της χώρας μας δεν κάνανε τίποτα για μας και κοιτάνε μόνο τον εαυτό τους!” ” Το έργο μας έκανε να καταλάβουμε πως η κυβέρνηση δεν νοιάζεται για την εξαθλίωση του λαού της και μας θύμισε την σημερινή Ελλάδα.” Αυτό το έργο πρέπει να παιχτεί και για μεγάλους γιατί θυμίζει την Ελλάδα σήμερα”
” Συγχαρητήρια στους ηθοποιούς για το ωραίο παίξιμο και στον σκηνοθέτη όλα ήταν υπέροχα η μουσική, τα εφέ, οι διάλογοι”
