13. Στ1 ΤΑΞΗ

ΣΤ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

Τα μαθητούδια της Στ΄ τάξης εκπόνησαν εργασία με θέμα “Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ”. Παρατίθεται παρακάτω το link από την εργασία τους, η οποία είναι αναρτημένη και στον πίνακα ανακοινώσεων έξω από την τάξη.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΣΤ΄ 2024.pptx

ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ και ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΘΗΤΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΣΤ΄ ΤΑΞΗΣ

«….Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει. Που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου…»  

Οδυσσέας Ελύτης, Εκ του πλησίον

 Στην καρδιά της Άνοιξης, που είναι στολισμένη με χίλια χρώματα και αρώματα, γιορτάζουμε το πιο γλυκό πλάσμα της ζωής και της φύσης, τη Μητέρα, που την έχουν υμνήσει με υπέροχο τρόπο όλοι οι ποιητές, αφού « σαν τη μάνα δεν είναι άλλος εις τον κόσμο θησαυρός…».

Και τα υπέροχα μαθητούδια της Στ΄ τάξης έφτιαξαν κάρτες για να τις προσφέρουν στη ΜΑΜΑ! και ετοίμασαν βάζα με φωτογραφία, χαλίκι και τελείωμα με σκοινί για τις αγαπημένες μανούλες.

Επίσης για το Πάσχα κατασκεύασαν κάρτες. Με μαντινάδες για πασχαλινές ευχές.

ΛΑΜΠΑΔΕΣ

Έτοιμες και οι λαμπάδες για τα λατρεμένα μαθητούδια της Στ΄ τάξης από τη δασκάλα τους κα. Πόπη.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΕ ΚΟΡΜΟ ΞΥΛΟΥ

Άλλη μια υπέροχη κατασκευή από τα μαθητούδια της Στ΄ τάξης. Αγιογραφίες πασχαλινές σε κορμό ξύλου με τη μέθοδο ντεκουπάζ και βαφή με κάσσια.

ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΣΕ ΚΟΡΜΟ ΞΥΛΟΥ

Καλλιτεχνικές πασχαλινές προτάσεις από τα μαθητούδια της Στ΄ τάξης και τη δασκάλα τους κα. Πόπη. Δείτε τα έργα τους και πειραματιστείτε και εσείς με τις προτάσεις τους.

ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΚΑΛΑΘΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΑ

Τα μαθητούδια της Στ΄ τάξης έφεραν τα καλάθια του Πάσχα. Τα στόλισαν όμορφα και περιμένουν να τα γεμίσουν με τις κατασκευές τους και πασχαλινά καλούδια. Ταυτόχρονα έφτιαξαν και όμορφα ανοιξιάτικα στεφάνια με στεφάνια από φελιζόλ ή ξύλο ή με ξύλινα καλάθια ή με καπέλα. Και βέβαια, τα αρωμάτισαν με κουλουράκια ούζου και λαζαράκια.

25η ΜΑΡΤΙΟΥ

Τα υπέροχα μαθητούδια της Στ΄ τάξης τιμούν την Εξέγερση των Ελλήνων προγόνων μας εναντίον των Τούρκων στις 25 Μάρτη του 1821, εκπονώντας εργασία με τον τίτλο “Οι γυναίκες στην Ελληνική Επανάσταση”.

Ακολουθούν οι εργασίες τους.

Κολλάζ στον πίνακα ανακοινώσεων.

Sway με θέμα “Οι γυναίκες στην Ελληνική Επανάσταση”

Power Point με θέμα “Οι γυναίκες στην Ελληνική Επανάσταση”.

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 – Αντιγραφή.pptx

 

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ

Τα μαθητούδια της Στ΄ τάξης ξεκίνησαν τις αποκριάτικες κατασκευές τους. Χαρταετούς με γλωσσοπίεστρα, στεφάνια αποκριάτικα, βάζα με γλωσσοπίεστρα και αποκριάτικες κουτάλες. Δείτε δείγματα της υπέροχης δουλειάς τους.

 

Απόκριες στην Ελλάδα: Η ιστορία τους

Οι Απόκριες στην Ελλάδα είναι άµεσα συνδεδεµένες µε την πολιτισµική κληρονοµιά µας και πρόκειται για µια γιορτή που χάνεται βαθιά µέσα στον χρόνο. Την πρωτοσυναντάµε στην αρχαία Ελλάδα, όταν συνδεόταν άµεσα µε τη λατρεία του θεού Διονύσου. Οι άνθρωποι µεταµφιέζονταν σε σατύρους, ξεχύνονταν στους δρόµους και επιδίδονταν σε τολµηρές πράξεις φορώντας µάσκες, που σκοπό είχαν να κρύβουν τα πρόσωπά τους ώστε να εκφράζονται ελεύθερα. Οι τελετουργίες αυτές θεωρούνταν ότι επέφεραν την κάθαρση µετά την έντονη αταξία. Στη σύγχρονη εποχή, οι Απόκριες είναι µια αφορµή όχι µόνο για διασκέδαση, αλλά και για τη διατήρηση ενός πολύ σπουδαίου κοµµατιού της ελληνικής παράδοσης. Τοπικά έθιµα σε κάθε γωνιά της χώρας, εκδηλώσεις και πολιτιστικά δρώµενα αναβιώνουν στιγµές από το παρελθόν, µε στόχο τη συµµετοχή σε µια µεγάλη γιορτή που συνδέει τους ντόπιους µε τους επισκέπτες προσφέροντας µια µικρή απόδραση από την καθηµερινότητα.

Το Καρναβάλι της Πάτρας είναι µια από τις µεγαλύτερες αποκριάτικες γιορτές της Ευρώπης. Τα γιγάντια διακοσµηµένα άρµατα και οι πολύχρωµες φιγούρες από πεπιεσµένο χαρτί γεµίζουν τους δρόµους για ένα Σαββατοκύριακο µε παρελάσεις και πάρτι, ενώ ολόκληρη την εβδοµάδα λαµβάνουν χώρα δραστηριότητες και εκδηλώσεις. Στο επίκεντρο βρίσκονται ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα του Καρναβαλιού, που παρελαύνουν πάνω σε εντυπωσιακά διακοσµηµένα φουσκωτά άρµατα. Οι εορτασµοί περιλαµβάνουν παιχνίδια, πάρτι, παιδικές δραστηριότητες και παρέλαση το βράδυ του Σαββάτου πριν τη µεγάλη κυριακάτικη παρέλαση. Κάθε χρόνο υπό κανονικές συνθήκες χιλιάδες επισκέπτες και ντόπιοι συµµετέχουν στους φαντασµαγορικούς αποκριάτικους εορτασµούς.

Tο καρναβάλι της όµορφης Ξάνθης έχει γίνει σηµείο αναφοράς για όλη τη Βόρεια Ελλάδα και όχι µόνο, καθώς αποτελεί το δεύτερο µεγαλύτερο της χώρας µετά αυτό της Πάτρας. Διοργανώνεται µε τη στήριξη περισσότερων από 40 πολιτισµικών φορέων και συλλόγων της περιοχής. Εστιάζει στην ανάδειξη της ιστορίας και του πολιτισµού της περιοχής και διαρκεί πάνω από µία εβδοµάδα, µε πολλές δραστηριότητες και εκδηλώσεις όπως τη δοκιµή τοπικών συνταγών, πάρτι και παιδικές δραστηριότητες. Οι εκδηλώσεις κορυφώνονται µε τη µεγάλη παρέλαση που λαµβάνει χώρα την τελευταία Κυριακή του καρναβαλιού.

Μετά την παρέλαση η παράδοση απαιτεί το κάψιµο του «Τζάρου», αντίστοιχου του Βασιλιά Καρνάβαλου, που καίγεται στην είσοδο της παλιάς πόλης. Αποτελεί ένα φαντασµαγορικό υπερθέαµα, το οποίο σηµατοδοτεί το τέλος του καρναβαλιού. Ο «Τζάρος» κατά τους ντόπιους ήταν ένα κατασκευασµένο ανθρώπινο οµοίωµα, τοποθετηµένο πάνω σε έναν σωρό από πουρνάρια. Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς καιγόταν στο κέντρο αλάνας, πλατείας ή σε υψώµατα, και µε αυτό τον τρόπο ξορκιζόταν το κακό.

Το έθιµο αυτό το έφεραν οι πρόσφυγες από το Σαµακώβ της Ανατολικής Θράκης και αναβιώνει κάθε χρόνο από τους κατοίκους του οµώνυµου συνοικισµού, ο οποίος βρίσκεται κοντά στη γέφυρα του ποταµού Κόσυνθου της Ξάνθης. Συνήθως το έθιµο ακολουθούν πυροτεχνήµατα και άλλες εκδηλώσεις που σηµατοδοτούν τη λέξη των εορτασµών. Χιλιάδες φοιτητές αλλά και επισκέπτες από όλες τις µεριές της χώρας, µε αφορµή τη γιορτή των Αποκριών, έρχονται στην πόλη για να περάσουν ένα τριήµερο διασκέδασης, χορού και γλεντιού, αλλά και για να θαυµάσουν τις οµορφιές αυτού του γραφικού τόπου, µε την πλούσια κουλτούρα και παράδοση.

Κατά τη διάρκεια της Αποκριάς, το Ρέθυμνο γεµίζει µε χρώµατα και αναδίδει µια εορταστική ατµόσφαιρα που ολοκληρώνεται µε εορτασµούς που διαρκούν µήνες. Οι δρόµοι πληµµυρίζουν µε κόσµο, ντόπιους και επισκέπτες, µεγάλους και µικρούς, που συµµετέχουν σε εκδηλώσεις, παρελάσεις, χορούς και το φηµισµένο κυνήγι θησαυρού. Ο κόσµος µεταµφιέζεται και η παρέλαση έχει εµφανή βενετσιάνικη επιρροή, ενώ ο Βασιλιάς του Καρναβαλιού χαιρετά τους συµµετέχοντες.

Πρόκειται κανονικά για ένα µοναδικό… πάρτι που διαρκεί τρεις εβδοµάδες µε µουσική, χορό, θέατρο, παρελάσεις για µικρούς και µεγάλους και φυσικά το µεγαλύτερο… κυνήγι θησαυρού σε όλο τον κόσµο, σύµφωνα µε το βιβλίο Guinness! Το έθιµο της παλιάς αυτής ρεθεµνιώτικης Αποκριάς του περασµένου αιώνα, το «Κυνήγι του κρυµµένου θησαυρού», είναι το highlight των εορταστικών εκδηλώσεων! Παράλληλα µε το καρναβάλι, θα βολτάρετε στην πανέµορφη πόλη µε τα βενετσιάνικα αρχοντικά, τα πλακόστρωτα σοκάκια και το παραθαλάσσιο κάστρο, τα φαράγγια και τα µονοπάτια γύρω από την πόλη που είναι αυτή την εποχή ιδανικά για activities. θα απολαύσετε τοπική τσικουδιά, πολλά αποκριάτικα πάρτι, χορούς µεταµφιεσµένων αλλά και κρητικές καντάδες. Οι κάτοικοι του χωριού Γέργερη, ντυµένοι µε προβιές, ζωσµένοι µε κουδούνια και µε µουντζουρωµένα πρόσωπα και χέρια, βγαίνουν στους δρόµους και επιδίδονται σε έναν «αρκουδίστικο χορό». Δεµένοι µεταξύ τους µε σχοινιά, ο ένας ακολουθεί τον άλλο, τρέχουν, χορεύουν, σατιρίζουν, δηµιουργώντας µε τους ήχους και τις κραυγές τους ατµόσφαιρα έκστασης.

Στο µικρό χωριό της Νέδουσας, 45 χλµ. από τη Σπάρτη, αναβιώνει κάθε χρόνο µια πανάρχαιη σύναξη για καλή σοδειά! Την Καθαρά Δευτέρα, το αυθεντικό αγροτικό δρώµενο «Ευετηρίας» αποτελεί έναν από τους καλύτερα σωζόµενους λαογραφικούς θησαυρούς του ελλαδικού χώρου. Στο γλέντι αυτό, οι επισκέπτες δεν θεωρούνται θεατές αλλά συνεορταστές που συµµετέχουν καθ’ όλη τη διάρκεια του δρώµενου.

Αποτελείται από τρεις τελετουργικές πράξεις: Το οµαδικό µουντζούρωµα και τον Αγερµό, την επίσκεψη δηλαδή του «θιάσου» σε όλα τα σπίτια του χωριού, τον «Χορό των Τράγων» µε τα κρεµασµένα κουδούνια και το ιερότερο κοµµάτι, το όργωµα-σπορά στην πλατεία του χωριού, τον γάµο και τον θάνατο, τον οποίο διαδέχεται η ανάσταση. Ξεκινήστε ακολουθώντας την ποµπή του Αγερµού, παρακολουθήστε τον «θίασο» στον Χορό των Τράγων και στη συνέχεια την Αροτρίαση. Την κάθαρση της Ανάστασης ακολουθεί ολονύχτιο γλέντι.

Μεθώνη

Εκεί που γίνεται κάθε χρόνο… «του Κουτρούλη ο γάµος». Ένας γάµος-παρωδία, µε καρναβαλίστικη διάθεση. Ο γάµος των νεόνυµφων (είναι και οι δύο άντρες) τελείται στην κεντρική πλατεία, παρουσία συγγενών και πολλών κατοίκων-µαρτύρων. Το µυστήριο τελείται κανονικά µε παπά και µε κουµπάρο, που εκτός από τις ευλογίες τους αναλαµβάνουν να διαβάσουν και το προικοσύµφωνο. Μετά το «µυστήριο» σειρά έχει το τρικούβερτο γλέντι του γάµου.

Το βράδυ της Κυριακής της Τυροφάγου αναβιώνει στη Μεσσήνη το έθιµο της «φωτιάς». Οι κάτοικοι ανάβουν φωτιές στις γειτονιές της πόλης και γύρω τους ξεκινούν το γλέντι και ο χορός µέχρι το πρωί. Κατά τη διάρκεια του γλεντιού γίνεται και αναπαράσταση παλαιών εθίµων και ιστοριών από τους ντόπιους, όπου µικροί και µεγάλοι διασκεδάζουν µε χορούς.

Ένα από τα πιο ιδιαίτερα καρναβάλια της Ελλάδας, αυτό της Νάουσας, έχει το δικό του, µοναδικό τοπικό χρώµα και έθιµα που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού! Με διονυσιακή καταγωγή, το ιδιαίτερο και βασικότερο στοιχείο είναι το έθιµο «Μπούλες» ή κατ’ άλλους «Γενίτσαροι και Μπούλες». H αποκριάτικη περίοδος στη Νάουσα επικεντρώνεται στο έθιµο αυτό, ένα από τα αρχαιότερα της Ελλάδας.

Σύµφωνα µε την παράδοση, οι ανύπαντροι άντρες ντύνονται γενίτσαροι, ενώ η νύφη, που επίσης είναι άντρας, παρελαύνει στην πόλη φορώντας µια ειδική φορεσιά. Η παρέλαση συνοδεύεται από µουσική και χορούς και είναι πολύ καλά οργανωµένη, ακολουθώντας την ίδια διαδροµή µε τα ίδια παραδοσιακά τραγούδια κάθε χρόνο, ενώ λαµβάνουν χώρα, χοροί και θεατρικές παραστάσεις. Την τελευταία Κυριακή στήνεται µια µεγάλη γιορτή στην κεντρική πλατεία υπό τους χαρακτηριστικούς ήχους του νταουλιού και του ζουρνά και οι επισκέπτες κατευθύνονται προς το Δηµαρχείο, όπου και κορυφώνεται η γιορτή.

Στο ρυθµικό άκουσµα του Ζαλιστού, η Μπούλα βγαίνει στο παράθυρο και µε χαρακτηριστικές ρυθµικές κινήσεις του σώµατός της, ώστε να κουδουνίζουν τα κρεµασµένα στο στήθος της νοµίσµατα, χαιρετάει το µπουλούκι και λίγο µετά κατεβαίνει κάτω, ενσωµατώνεται στο πλήθος και όλοι µαζί συνεχίζουν την περιοδεία µέχρι να πάρουν την επόµενη Μπούλα. Σταδιακά σχηµατίζεται µια παρέλαση µε ανθρώπους όλων των ηλικιών, που συµµετέχουν στην αναβίωση του εθίµου.

Το έθιµο ξεκινάει την πρώτη Κυριακή των Απόκρεων, συνεχίζεται τη Δευτέρα, οπότε τα µπουλούκια επισκέπτονται τα σπίτια των µελών τους και γλεντούν, επαναλαµβάνεται την Κυριακή της Αποκριάς και συνεχίζεται την Καθαρά Δευτέρα, όπου όλα τα µπουλούκια συναντιούνται στην περιοχή Σπηλαίου για να γλεντήσουν µε παραδοσιακές πίτες, γλυκά του ταψιού και άφθονο κρασί.

Φηµισµένο έθιµο στην Κέρκυρα κατά τη διάρκεια του Τριωδίου είναι η «Πετεγολέτσα», καθώς η σάτιρα είναι ένα από τα έντονα στοιχεία του τοπικού καρναβαλιού. Αναπαριστάται στις κεντρικές πλατείες της Παλιάς Πόλης, ενώ για τη διεξαγωγή του οι θεατρικές οµάδες προετοιµάζονται πολλούς µήνες νωρίτερα. Η «Πετεγολέτσα», ή «πέντε γόλια», δεν είναι άλλο από «πικάντικα» κουτσοµπολιά που αναπαριστώνται θεατρικά στις «φανέστρες», δηλαδή τα µικρά µπαλκονάκια και παράθυρα των ιδιόµορφων ψηλών κερκυραϊκών σπιτιών.

Εκεί οι γυναίκες βγαίνουν στα µπαλκόνια και βγάζουν «όλα τα άπλυτα στη φόρα». Η συζήτηση που αναπτύσσεται, πάντα στην κερκυραϊκή διάλεκτο, δεν αφήνει κανέναν απέξω! Τα εν οίκω γίνονται… εν δήµω και οι πολιτικοί κυρίως, είναι στο στόχαστρο. Η συζήτηση εξελίσσεται πάντα σε έναν µεγάλο καβγά, ενώ ο σαρκασµός και η έµπνευση των ηθοποιών που αναπαριστούν την «Πετεγολέτσα» προκαλούν άφθονο γέλιο στους θεατές που συγκεντρώνονται στις πλατείες κατά εκατοντάδες. Αυτό που ξεχωρίζει όµως στο κερκυραϊκό καρναβάλι και του δίνει µια µοναδική ταυτότητα στον ελλαδικό χώρο, είναι η µεγάλη καρναβαλιστική παρέλαση που διεξάγεται -τουλάχιστον μέχρι και πριν τοην πανδημία- στην πλατεία Σπιανάδα, γνωστή σε όλους ως πλατεία Λιστόν.

Κάθε χρόνο όλοι οι σύλλογοι του νησιού ανταποκρίνονται στο κάλεσµα του καρναβαλιού και µετατρέπουν την Κέρκυρα σε µια πόλη της Αναγέννησης! Οι εκδηλώσεις του καρναβαλιού ολοκληρώνονται κάθε χρόνο µε το κάψιµο του «Σιορ Καρνάβαλου». Πρόκειται για ένα µοναδικό δρώµενο, πλούσιο σε αθυροστοµία και σαρκασµό. Ο «Σιορ Καρνάβαλος» αφού δικαστεί και οµολογήσει τις αµαρτίες του, τότε θα κάνει τη διαθήκη του ενώπιον του λαού και του συµβολαιογράφου. Η δυσαρέσκεια που θα προκαλέσει θα είναι τόσο µεγάλη, που οι Κερκυραίοι θα τον κάψουν, καίγοντας µαζί του και το κακό και εξαγνίζοντας µε αυτό τον τρόπο το νησί. Σε αρκετά χωριά της Κέρκυρας αναβιώνει επίσης το έθιµο του «κορφιάτικου γάµου», αλλά και ο «χορός των παπάδων».

Ο µοναδικός θεσµός του «Θαλασσινού Καρναβαλιού» της Χαλκίδας µε διαφορετικό θέµα κάθε χρόνο ξεκίνησε το 2016 και είναι το µοναδικό καρναβάλι στη χώρα που γίνεται µέσα στη θάλασσα!

Από την αρχή του µέχρι και σήµερα έχει αγαπηθεί από τους χιλιάδες ντόπιους και επισκέπτες µε την πρωτοτυπία, τη διαφορετική θεµατολογία και τα εντυπωσιακά δρώµενα σε θάλασσα, στεριά και αέρα. Διεξάγεται στο Στενό του Ευρίπου, όπου ο Βορράς συναντά τον Νότο και τα θαλάσσια ρεύµατα µπερδεύονται κάτω από τη συρταρωτή γέφυρα της Χαλκίδας. Οι δρόµοι κατακλύζονται από τους καρναβαλιστές, οι οποίοι δίνουν ένα ξεχωριστό χρώµα στη µεγάλη διοργάνωση της πόλης.

Η αποκριάτικη τελετή ολοκληρώνεται µε την καύση του Καρνάβαλου στην παραλία της Χαλκίδας, για να ακολουθήσει µεγάλο γλέντι, µε άφθονο τραγούδι και χορό µέχρι τις πρωινές ώρες. Το φαντασµαγορικό σκηνικό συµπληρώνεται ιδανικά µε τις πολύ καλές επιλογές σε φαγητό και διασκέδαση που προσφέρει η πόλη. Άλλωστε, δικαίως χαρακτηρίζεται ως η πόλη του ούζου, καθώς σερβίρει ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά σε πολλές και value for money επιλογές.

Γαλαξίδι: «Αλευρομουντζουρώματα»

Την Καθαρά Δευτέρα λαµβάνουν χώρα τα περίφηµα «Αλευροµουντζουρώµατα». Όπως λέει και το όνοµά τους, οι παρευρισκόµενοι διασκεδάζουν πετώντας αλεύρι ο ένας στον άλλον κάτω από τους ήχους δυνατής αποκριάτικης µουσικής! Η παράδοση έχει τις ρίζες της στον 19ο αιώνα, όταν η χώρα βρισκόταν υπό τουρκικό ζυγό και οι κάτοικοι της πόλης αποφάσισαν να γιορτάσουν τις Απόκριες ως ένδειξη ανυπακοής. Ο «πόλεµος» διαρκεί όλη την ηµέρα και καταλήγει µε τον κόσµο να συρρέει στις ταβέρνες για να γιορτάσει την έναρξη της Σαρακοστής.

Κάθε πλατεία της πόλης και µία µεγάλη φωτιά, τη νύχτα της Αποκριάς στα Γιάννενα! Τα κλαρίνα στενάζουν γύρω από τις φλόγες, το κρασί και το τσίπουρο ρέουν σε αφθονία, µικροί και µεγάλοι µασκαρεµένοι παραδίδονται σε ένα ξενύχτι που κρατάει µέχρι το ξηµέρωµα. Είναι µια ιεροτελεστία εξαγνισµού, που διώχνει το κακό και έρχεται από πολύ παλιά. Είναι η νύχτα της Αποκριάς στα Γιάννενα, που έχει τη δύναµη της φωτιάς, είναι το έθιµο της «Τζαµάλας», που κάθε εποχή έχει τον δικό του συµβολισµό.

Οι «Τζαµάλες», οι αποκριάτικες φωτιές, θα ανάψουν σε διάφορες συνοικίες της πόλης των Ιωαννίνων το βράδυ της τελευταίας Κυριακής, πριν τη νηστεία της Σαρακοστής. Έθιµο που υπάρχει από τον 19ο αιώνα στα Γιάννενα, αναβίωνε αδιάλειπτα από τη δεκαετία του ’80 µέχρι το 2020. Οι «Τζαµάλες» ζεσταίνουν από την παγωνιά της εποχής, ενώ µε το άναµµα της πρώτης σπίθας… δίνεται το σύνθηµα να ξεκινήσει η µεγάλη γιορτή. Kάθε χρόνο οι κάτοικοι κάθε γειτονιάς συναγωνίζονται για το ποια θα κάνει την πιο φανταχτερή γιορτή! Όλη η πόλη ξεχύνεται στους δρόµους και το γλέντι κρατάει ως τα ξηµερώµατα! Το έθιµο αποτελεί µια ιεροτελεστία εξαγνισµού, που έχει ως σκοπό να ξορκίσει το κακό.

Οι Απόκριες στην Ελλάδα λαμβάνουν μέρος και στη µακεδονική πόλη όπου συνεχίζονται αναλλοίωτα τα παλιά έθιµα, κάνοντας την Κοζάνη αποκριάτικο προορισµό. Οι Απόκριες σηµατοδοτούν την ευκαιρία να αναδείξουν οι κοζανίτικες γειτονιές το φλογερό τους ταµπεραµέντο. Πέρα από τα καρναβάλια, τις παρελάσεις, τα κεράσµατα και τους χορούς, οι περίφηµοι «Φανοί» επανέρχονται στο προσκήνιο και φέτος, για να βάλουν κυριολεκτικά φωτιά σε κάθε γωνιά της πόλης. Ο «Φανός», ο συµβολικός βωµός της αποκριάτικης εορταστικής φωτιάς, ανάβει εδώ και πολλούς αιώνες στην Κοζάνη. Κάθε χρόνο, µε µια µεγάλη αποκριάτικη παρέλαση στους κεντρικούς δρόµους της πόλης και το ταυτόχρονο άναµµα των 14 φανών σε όλες της γειτονιές της, οι Απόκριες γιορτάζονται σε κάθε γωνιά της! Ντόπιοι και επισκέπτες χορεύουν υπό τους ρυθµούς των πνευστών και των χάλκινων, µε συνοδεία άφθονου κρασιού!

Οι «Φανοί», οι µασκαράδες που περιφέρονται σε όλη την πόλη, οι λαϊκοί οργανοπαίκτες και οι µπάντες στους δρόµους, το κρασί, τα «κιχιά» και τα κεράσµατα σε όλους, η έντονη σκωπτική διάθεση και η καθολική συµµετοχή στα δρώµενα, είναι τα χαρακτηριστικά των αποκριάτικων ηµερών. Με προεξάρχουσα την κεντρική πλατεία, όπου την Κυριακή της Αποκριάς ανάβει ο µεγάλος «Φανός», ακολουθούν οι µικρότεροι συνοικισµοί που ανάβουν ταυτόχρονα τους δικούς τους «Φανούς»… για να ξεκινήσει µια ξέφρενη γιορτή διονυσιακού χαρακτήρα. Το κρασί ρέει άφθονο, το ίδιο και τα τοπικά εδέσµατα, ενώ το γλέντι κρατάει µέχρι τα ξηµερώµατα της Καθαράς Δευτέρας.

Πηγή: Icons Travellers

 

 

ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ – ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

Οι μαθητές της Στ τάξης με τη δασκάλα τους Καλλιόπη Κουμεντάκου πήραν μέρος στο Διαγωνισμό του Make a wish Ελλάδας – Δημιουργικός Διαγωνισμός.

Κατασκεύασαν το Αστέρι της Ευχής με τη μέθοδο quilling.

Περιμένοντας τα αποτελέσματα του Διαγωνισμού …

ΜΑΡΤΑΚΙΑ

Ο Μάρτης έφτασε και οι μαθητές της Στ΄ τάξης τον υποδέχτηκαν τηρώντας το έθιμο. Φόρεσαν βραχιολάκια με λευκή και κόκκινη κλωστή … για να μην τους κάψει ο ήλιος!

Ο Μάρτης ή Μαρτιά είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου οι μύστες έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι, όπως παρατηρεί ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης.Σύμφωνα με το έθιμο, την 1η του Μάρτη, οι μητέρες φορούν στον καρπό του χεριού των παιδιών τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά, για να τα προστατεύει από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι ιδιαίτερα βλαβερός, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες. Ο Μάρτης προφυλάσσει επίσης, όπως πιστεύεται, από τα κουνούπια και τους ψύλλους και ακόμα απομακρύνει τις αρρώστιες και άλλα κακά.Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του.Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους ή το καίνε με το αναστάσιμο φως του Πάσχα.Η Χριστιανική Εκκλησία δια του Ιωάννου του Χρυσοστόμου θεωρεί το έθιμο ειδωλολατρικό ήδη από το 5ο αιώνα.

Ο «Μάρτης» στα Βαλκάνια

Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία Μάρτινκα και στην Αλβανία ως Βερόρε. Οι κάτοικοι των δυο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι. Άλλοι πάλι, δένουν τον Μάρτη σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή.

Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα. Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η γιαγιά Μάρτα» (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η Μαρτενίτσα λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία.

Το ασπροκόκκινο στολίδι της 1ης του Μάρτη φέρει στα ρουμανικά την ονομασία Μαρτιζόρ. Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετά έθιμα και παραδόσεις της Ρουμανίας. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Θεός – Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι.

Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/131

© SanSimera.gr

ΑΠΟΚΡΙΕΣ

Τα μαθητούδια της Στ τάξης του σχολείου μας υποδέχτηκαν το Τριώδιο. Στόλισαν την τάξη αποκριάτικα και ετοιμάζονται να κατασκευάσουν αποκριάτικα στολίδια.

ΤΡΙΩΔΙΟ

Λειτουργικό βιβλίο της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, που περιέχει τις ακολουθίες από την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου έως το Μεγάλο Σάββατο, δηλαδή της περιόδου προετοιμασίας του πιστού για το Πάσχα.

Ονομάζεται Τριώδιο, γιατί πολλοί από τους κανόνες που περιέχει έχουν μόνον τρεις ωδές: Μία εκ των πέντε πρώτων και πάντοτε την 8η και την 9η. Κανών στην ορθόδοξη υμνογραφία ονομάζεται ένα σύστημα εγκωμιαστικών τροπαρίων, τα οποία ψάλλονται στην ακολουθία του όρθρου και έχουν ενιαίο θέμα και ήχο.

Κατ’ επέκταση, λοιπόν, η περίοδος από την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου (25 Φεβρουαρίου 2024) έως το Μεγάλο Σάββατο (4 Μαΐου 2024) ονομάζεται Τριώδιο. Έτσι, όταν λέμε πως άνοιξε το Τριώδιο, εννοούμε ακριβώς πως άνοιξε το βιβλίο αυτό που περιγράψαμε και ταυτόχρονα όλη η μεγάλη περίοδος του αγώνα και της περισυλλογής του πιστού μέχρι το Πάσχα.

Το Τριώδιο, ως χρονικό διάστημα, μπορούμε να το χωρίσουμε σε τρεις διακριτές περιόδους:

Α. Προπαρασκευαστική περίοδος για τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Είναι αυτό που ο λαός αποκαλεί Τριώδιο. Διαρκεί από την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου (25 Φεβρουαρίου 2024) έως την Κυριακή της Τυρινής (17 Μαρτίου 2024 ). Είναι το στάδιο προετοιμασίας για τη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστή που ακολουθεί, αλλά και περίοδος ξεφαντώματος με τις καρναβαλικές εκδηλώσεις, που αποτελούν κόκκινο πανί για την Εκκλησία, λόγω των ειδωλολατρικών τους καταβολών, να βρίσκονται στην κορύφωσή τους.

Την προπαρασκευαστική αυτή περίοδο μπορούμε να τη χωρίσουμε χρονολογικά σε τέσσερις υποπεριόδους, η καθεμία από τις οποίες παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ιδίως όσον αφορά στη διαβάθμιση της νηστείας:

  • Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου
    Την πρώτη Κυριακή του Τριωδίου διαβάζεται στις Εκκλησίες η παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του Λουκά (κεφ. ιη’, 10-14). Ο Χριστός φανερώνει σ’ αυτή την αξία της ταπεινοφροσύνης και τη συγγνώμη του Τελώνη, που έχει συναίσθηση αμαρτιών του, αντίθετα με τον αλαζόνα Φαρισαίο, που με την υποκρισία του παρουσιάζει τον εαυτό του τέλειο άνθρωπο. Και καταλήγει με το γνωμικό: «Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται». Την εβδομάδα του Τελώνου και του Φαρισαίου (25 Φεβρουαρίου-2 Μαρτίου 2024), δεν υπάρχει η παραμικρή νηστεία. Γίνεται «κατάλυση στα πάντα», σύμφωνα με την εκκλησιαστική ορολογία, δηλαδή τρώγεται ελεύθερα κάθε φαγητό ακόμα και την Τετάρτη και Παρασκευή. Για το λόγο αυτό, η εβδομάδα αυτή ονομάζεται και «ελεύθερη» ή «απολυτή».
  • Κυριακή του Ασώτου
    Τη δεύτερη εβδομάδα του Τριωδίου διαβάζεται στις Εκκλησίες η παραβολή του ασώτου υιού, που βρίσκεται στο Ευαγγέλιο του Λουκά (κεφ. ιε’, 11-32) και με την οποία ο Χριστός διδάσκει την αξία της συγχωρήσεως και το μεγαλείο της μετανοίας. Την εβδομάδα του Ασώτου (3-9 Μαρτίου 2024) γίνεται «κατάλυση στα πάντα» όλες τις ημέρες, εκτός της Τετάρτης και Παρασκευής, οπότε ακολουθείται αυστηρή νηστεία, όπως τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Την Πέμπτη αυτής της εβδομάδας υπάρχει το έθιμο της Τσικνοπέμπτης (7 Μαρτίου 2024), κατά το οποίο καταναλώνονται αφειδώς κρεατικά, μέσα σε πανηγυρικό κλίμα.Την τελευταία ημέρα της εβδομάδας τιμώνται οι ψυχές των τεθνεώτων, στο πρώτο (9 Μαρτίου 2024) από τα δύο Ψυχοσάββατα, που αναγνωρίζει η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία.
  • Κυριακή της Απόκρεω
    Στις Εκκλησίες διαβάζεται η περικοπή από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (κεφ. ιε’, 31-46), που αναφέρεται στη Δευτέρα Παρουσία και την κρίση που θα ακολουθήσει. Η Κυριακή αυτή ονομάστηκε «των Απόκρεω», επειδή είναι η τελευταία ημέρα κρεοφαγίας για τους Χριστιανούς. Η τρίτη εβδομάδα του Τριωδίου (10-16 Μαρτίου 2024) ονομάζεται και εβδομάδα της Τυροφάγου ή Τυρινής, επειδή όλες τις ημέρες γίνεται κατάλυση σε όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα, του αυγού, των ψαριών και του ελαιολάδου, απαγορεύεται όμως η κρεοφαγία, εκτός από την Κυριακή της Απόκρεω. Στα έθιμα της περιόδου, σε έξαρση βρίσκονται οι καρναβαλικές εκδηλώσεις.
  • Κυριακή της Τυροφάγου
    Την Κυριακή της Τυροφάγου (17 Μαρτίου 2024), στις Εκκλησίες διαβάζεται η περικοπή του Ευαγγελίου του Ματθαίου (κεφ. στ’, 14-21), που αναφέρεται στην αξία της συγχώρεσης και της νηστείας. Η Εκκλησία επιτρέπει στους πιστούς την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, αυγών, ψαριών και ελαιολάδου, απαγορεύει όμως την κρεοφαγία. Από την επομένη, Καθαρά Δευτέρα, αρχίζει η αυστηρή νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Την Κυριακή της Τυροφάγου κορυφώνονται οι καρναβαλικές εκδηλώσεις.

Β. Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Διαρκεί από την Καθαρά Δευτέρα (18 Μαρτίου 2024) έως την Παρασκευή πριν από το Σάββατο του Λαζάρου (27 Απριλίου 2024). Είναι περίοδος αυστηρής νηστείας, περισυλλογής και προσευχής, που προετοιμάζει τον πιστό για την Εβδομάδα των Παθών και την Ανάσταση του Κυρίου. Ονομάζεται Τεσσαρακοστή ή Σαρακοστή, για να θυμίζει τη σαραντάημερη νηστεία του Χριστού στην έρημο (Ματθ. δ, 2), και Μεγάλη για να ξεχωρίζει από τη σαραντάημερη, επίσης, νηστεία των Χριστουγέννων, που είναι λιγότερο αυστηρή.

Σε όλες τις ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής πρέπει να τηρείται από τους πιστούς αυστηρή νηστεία («ξηροφαγία»), εκτός από τα Σάββατα, τις Κυριακές και την εορτή των Τεσσαράκοντα μαρτύρων (9 Μαρτίου), οπότε επιτρέπεται η κατανάλωση κρασιού και λαδιού («κατάλυση οίνου και ελαίου») και την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (25 Μαρτίου), οπότε επιτρέπεται η κατανάλωση ψαριών («Κατάλυση ιχθύος»).

Οι εβδομάδες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι έξι:

  • Καθαρή Εβδομάδα
    Λαμβάνει την ονομασία της από την Καθαρά Εβδομάδα. Το βράδυ της Παρασκευής της πρώτης εβδομάδας της Σαρακοστής ψάλλονται οι Α’ Χαιρετισμοί (22 Μαρτίου 2024) στις εκκλησίες. Το Σάββατο η εκκλησία εορτάζει το «θαύμα των κολλύβων», μαζί με τον πρωταγωνιστή του, τον Άγιο Θεόδωρο τον Τήρωνα (23 Μαρτίου 2024). Την εποχή της βασιλείας του, ο αυτοκράτορας Ιουλιανός, που προσπάθησε να επαναφέρει την ειδωλολατρία στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, εξαπέλυσε διωγμό εναντίον των Χριστιανών της Κωνσταντινουπόλεως και μάλιστα αποπειράθηκε να μολύνει τις τροφές τους. Η πανουργία του αυτή αποκαλύφθηκε από τον στρατιωτικό Θεόδωρο, που υπηρετούσε σε μονάδα νεοσυλλέκτων (tiro στα λατινικά ο νεοσύλλεκτος), ο οποίος με τη βοήθεια του πατριάρχη Ευδόξιου παρότρυνε τον λαό να τραφεί με κόλλυβα και να σωθεί.
  • Α’ Νηστειών
    Η Κυριακή της δεύτερης εβδομάδας της Σαρακοστής ονομάζεται και Κυριακή της Ορθοδοξίας, σε ανάμνηση της αναστήλωσης των εικόνων από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα το 842, που σηματοδότησε το τέλος της Εικονομαχίας (726-842), της πολιτικοθρησκευτικής διαμάχης που συντάραξε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και απείλησε τη συνοχή της. Στην πανηγυρική λειτουργία της ημέρας στον Καθεδρικό Ναό της Αθήνας παρίσταται από την εποχή του βασιλιά Γεωργίου Α’, ο εκάστοτε ανώτατος άρχοντας της χώρας (από τη Μεταπολίτευση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας) και απαγγέλει το «Σύμβολο της Πίστεως» («Πιστεύω»), συνεχίζοντας μία παράδοση αιώνων, που κρατά από το Βυζάντιο. Το βράδυ της Παρασκευής ψάλλονται οι Β’ Χαιρετισμοί στις εκκλησίες.
  • Β’ Νηστειών
    Η Κυριακή της δεύτερης εβδομάδας της Σαρακοστής είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά (1296-1359), μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες της Ορθοδοξίας. Το βράδυ της Παρασκευής ψάλλονται οι Γ’ Χαιρετισμοί στις εκκλησίες.
  • Γ’ Νηστειών
    Η Κυριακή της τρίτης εβδομάδας της Σαρακοστής είναι αφιερωμένη στην προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού («Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως»). Το βράδυ της Παρασκευής ψάλλονται οι Δ’ Χαιρετισμοί στις εκκλησίες.
  • Δ’ Νηστειών
    Το βράδυ της Παρασκευής της τέταρτης εβδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ψάλλεται στις εκκλησίες ολόκληρος ο Ακάθιστος Ύμνος ή Χαιρετισμοί της Παναγίας.
  • Ε’ Νηστειών
    Η έκτη και τελευταία εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αποκαλείται «κουφή» ή «βουβή», επειδή δεν υπάρχουν ψαλμωδίες και Χαιρετισμοί, εν αναμονή των Παθών του Χριστού.

Γ. Μεγάλη Εβδομάδα

Διαρκεί από την Κυριακή των Βαΐων (28 Απριλίου 2024) έως το Μεγάλο Σάββατο (4 Μαΐου 2024) και είναι αφιερωμένη στα Πάθη του Χριστού.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/736

© SanSimera.gr

“ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ”

Οι μαθητές της Στ΄ τάξης εκπόνησαν μια εργασία για το εορταστικό δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων – Πρωτοχρονιάς – Φώτων με θέμα “Τα Χριστούγεννα μέσα από την τέχνη”. Πάντα πρόθυμα τα μαθητούδια μου και πάντα ευρηματικά. Δείτε τη δουλειά τους μέσα από αφίσες που έφτιαξαν και κόλλησαν στον πίνακα ανακοινώσεων έξω από την τάξη μας.

Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον ελλαδικό χώρο το 1833. Το έφεραν ο Όθωνας και η Βαυαρική δυναστεία ως Γερμανικό έθιμο και το πρώτο έλατο στολίστηκε στα ανάκτορα του Ναυπλίου, όπου οι κάτοικοι έκαναν ουρές για να το θαυμάσουν. Ωστόσο, το Χριστουγεννιάτικο δέντρο άρχισε να καθιερώνεται σε όλα τα ελληνικά σπίτια από το 1950 και μετά.

Ο χαρακτηρισμός του όμως ως γερμανικό έθιμο είναι αρκετά αυθαίρετος καθώς οι μαρτυρίες που έχουμε, σύμφωνα με χειρόγραφα κείμενα δείχνουν ότι η ύπαρξη του δέντρου ως εορταστικό σύμβολο χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές η παράδοση να στολίζονται δέντρα ή κομμάτια δέντρων υπήρχε σε όλες τις θρησκείες από την αρχαιότητα.

Η λατρεία και ο στολισμός του δέντρου έρχεται από την αρχαιότητα, στη λατρεία της Κυβέλης αλλά και σε μύριες άλλες αναφορές που έχουμε από τα ιστορικά κείμενα γι αυτόν το στολισμό. Το 1650 υπάρχει μια αναφορά για Χριστουγεννιάτικο δέντρο που στήθηκε στο Στρασβούργο και ήταν στολισμένο με τριαντάφυλλα από χρωματιστά χαρτάκια, γλυκίσματα και ζαχαρένια ανθρωπάκια.

Στη χριστιανική θρησκεία τον 4ο αιώνα καθιερώθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα εορτασμού της Γέννησης του Χριστού και τον 8ο αιώνα στολίστηκε το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο που ήταν έλατο. Μάλιστα η επιλογή του έλατου έγινε από τον γιο Βονιφάντιο, για να σβήσει την ιερότητα που απέδιδε ο κόσμος μέχρι τη στιγμή εκείνη (κατάλοιπο της ειδωλολατρίας) στη δρυ. Έτσι το έλατο έγινε σύμβολο χριστιανικό και ειδικότερα των Χριστουγέννων.

Βρίσκουμε μία μαρτυρία κάπου στην Ρωμαϊκή εποχή το 336 μ.Χ. όπου κάθε 25 Δεκέμβρη γιορτάζονταν τα Σατουρνάλια στην μνήμη του θεού Σατούρνο (πιθανότατα του Κρόνου). Σύμφωνα με τους ερευνητές αποτελεί τον πρόδρομο της γιορτής των Χριστουγέννων, που με διάφορες προσθήκες και παραλλαγές θέλησαν να προσδώσουν στην γιορτή χριστιανικό περιεχόμενο, ώστε να απομακρυνθεί και να ξεχαστεί στα βάθη των αιώνων η παγανιστική της προέλευση. Άλλωστε, η 25η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως ημερομηνία γέννησης του Χριστού τον 4ο αι. μ.Χ. και ταυτόχρονα σηματοδοτούσε την αλλαγή του χρόνου. Στα Σατουρνάλια, οι Ρωμαίοι στόλιζαν διαφόρων ειδών δέντρα με κεριά και άλλα στολίδια (πιθανότητα καρύδια, φαγώσιμα κλπ).

O καθηγητής την Χριστιανικής Αρχαιολογίας Κώστας Καλογύρης, υποστήριξε ότι το έθιμο του δέντρου δεν έχει γερμανική προέλευση αλλά ανατολίτικη. Την άποψη του στηρίζει σε ένα συριακό κείμενο που υπάρχει σε χειρόγραφο στο Βρετανικό Μουσείο. Το κείμενο αναφέρεται σε ένα ναό που έχτισε το 1512 ο Αναστάσιος ο Α’ στα βόρεια της Συρίας και στον οποίο υπήρχαν δύο μεγάλα ορειχάλκινα δέντρα.

Στη Βόρεια Ευρώπη οι Βίκινγκς χρησιμοποιούσαν το δέντρο στις τελετές τους ως σύμβολο αναγέννησης, που σηματοδοτούσε το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης και της αναγέννησης της μητέρας Φύσης. Στην αρχαία Αγγλία, όπως και στην Γαλλία, οι γνωστοί μας Δρυίδες στόλιζαν με φρούτα και κεριά βελανιδιές προς τιμήν των θεών τους.

Σύμφωνα με την αγγλική παράδοση αυτός που καθιέρωσε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ως σύμβολο ήταν ο Άγγλος ιερομόναχος Άγιος Βονιφάτιος. Ο Άγιος παρευρίσκονταν σε μια τελετή παγανιστών, οι οποίοι σύμφωνα με την παράδοση επρόκειτο να θυσιάσουν ένα παιδί κάτω από μια βελανιδιά. Ο ιερομόναχος θέλοντας να σώσει το παιδί και να σταματήσει την τελετή έδωσε μια γροθιά στη βελανιδιά. Αμέσως ξεπήδησαν φλόγες και τύλιξαν το δέντρο. Το δέντρο αυτό ήταν το δέντρο της ζωής και αναπαριστούσε τη ζωή του Χριστού.

Οι μαγευτικές παραδόσεις των λαών όμως δεν τελειώνουν εδώ. Μια άλλη ιστορία θέλει τον περίφημο Μαρτίνο Λούθηρο να είναι ο εισηγητής του Χριστουγεννιάτικου δέντρου. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Λούθηρος κάνοντας βόλτα σε ένα δάσος ένα χειμωνιάτικο βράδυ με ξαστεριά μαγεύτηκε από το παιχνίδι των δέντρων με τα αστέρια, τα οποία φαίνονταν λες και ήταν κολλημένα σαν στολίδια πάνω στα φύλλα. Ο ιδρυτής του Προτεσταντισμού έκοψε ένα μικρό δεντράκι και φέρνοντάς το σπίτι του αντικατέστησε τα αστέρια με κεριά.

Οι Γερμανοί φαίνεται ότι ήταν οι πρώτοι οι οποίοι έβαλαν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο σπίτι τους. Το διακοσμούσαν με καρύδια, μπισκότα και κάθε είδους φαγώσιμα και κεριά, θέλοντας να συμβολίσουν τα θεία δώρα που έκαναν οι Μάγοι στο νεογέννητο Χριστό

Το 1830 Γερμανοί μετανάστες εισήγαγαν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Αμερική και στις αποικίες που κατοίκησαν. Την πρώτη μαρτυρία δημοσίας εμφάνισης δέντρου την έχουμε στην Πενσυλβάνια των Η.Π.Α. όπου υπήρχαν βεβαίως και πολλοί Γερμανοί μετανάστες. Οι άλλες εθνότητες στην Αμερικανική επικράτεια δεν δεχόντουσαν το δέντρο ως σύμβολο Χριστουγέννων, καθώς το θεωρούσαν παγανιστικό έθιμο. Αυτό θα γίνει μετά το 1840 όπου η Αμερικάνικη κοινότητα θα αρχίσει να δέχεται το δέντρο ως σύμβολο της γιορτής

Τα στολίδια του θα είναι κυρίως φρούτα, μπισκότα, καρύδια, ζαχαρωτά και άλλα φαγώσιμα. Η εφεύρεση του ηλεκτρισμού θα προσδώσει στο δέντρο την μεγαλοπρέπεια που του αρμόζει με τα λαμπιόνια να το φωτίζουν θεαματικά.

Το 1882, το πρώτο ηλεκτρικά φωτισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο του κόσμου στολίστηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης, στην κατοικία του Έντουαρτ Τζόνσον, ενός συναδέλφου του εφευρέτη Τόμας Έντισον. Τα πολύχρωμα φωτάκια, όπως και τα πλαστικά στολίδια, θα αργήσουν ακόμα.

Στην Αγγλία ο Ντίκενς θα αποδώσει στην γιορτή μέσω των μυθιστορημάτων του την παλιά της μεγαλοπρέπεια. Σε όλα τα χριστουγεννιάτικα μυθιστορήματα του, το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει περίοπτη θέση, και αν έχει καθιερωθεί ως τις μέρες μας αυτό, ίσως και να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο έργο του Άγγλου συγγραφέα.

Ο πρόδρομος του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην Ελλάδα είναι το παραδοσιακό Χριστόξυλο. Αυτό το συναντάμε κυρίως στα χωριά της Βορείου Ελλάδος. Κάθε Χριστούγεννα ο πατέρας ή ο παππούς κάθε οικογένειας ψάχνει στα δάση ή στα χωράφια ένα μεγάλο γερό κούτσουρο από πεύκο ή ελιά κυρίως, όπου θα μπει στο τζάκι και θα καίει όλο το 12ήμερο των γιορτών, από τα Χριστούγεννα ως τα Φώτα.

Το Χριστόξυλο σύμφωνα με τις αντιλήψεις καθαρίζει την παλιά καπνιά του τζακιού και φέρνει την καλοτυχία. Κύρια όμως ευεργεσία που παρέχει στο σπίτι είναι η προστασία του νοικοκυριού από τα παγανά ή καλικάντζαρους που μπαίνουν στο σπίτι από τις καμινάδες και κλέβουν ή κάνουν ζημιές στο νοικοκυριό. Καίγοντας το Χριστόξυλο η παράδοση λέει ότι ζεσταίνεται ο Χριστός στην κρύα σπηλιά της Βηθλεέμ. Οι νοικοκυραίοι είναι υποχρεωμένοι να κρατάνε την φωτιά ως τα Φώτα, όπου και αποσύρονται τα παγανά κάτω από τη γη και σταματάνε οι επιδρομές στα σπίτια.

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο καθιερώθηκε εξ ολοκλήρου και μαζί με τον Άη Βασίλη είναι ένα από τα κύρια χριστουγεννιάτικα εφέ. Ολόκληρες φάρμες με δέντρα τα οποία προορίζονται για πώληση τα Χριστούγεννα υπάρχουν στις πολιτείες των Η.Π.Α. Η εποχή του πλαστικού αντικατέστησε το φυσικό δέντρο με ψεύτικο αλλά αρκετά πειστικό.

Αναμφισβήτητα το χριστουγεννιάτικο δέντρο αποτελεί ένα από τα πιο όμορφα χριστουγεννιάτικα έθιμα. Σε κάθε σπίτι έχει καθιερωθεί ο στολισμός του. Οι συμβολισμοί και τα νοήματά του πολλά. Στην βάση του τοποθετείται συνήθως μια φάτνη που αναπαριστά τη γέννηση του Χριστού, ενώ στην κορφή υπάρχει το αστέρι της Βηθλεέμ που οδήγησε τους μάγους στο Θείο Βρέφος.

Πηγή: https://www.alexpolisonline.com/2011/12/blog-post_3244.html#ixzz8MXyVynx1
Alexandroupoli Online

7η Χριστουγεννιάτικη κατασκευή – Κάρτα

Η τελευταία κατασκευή στο εργαστήρι του Άη – Βασίλη στην Στ΄ τάξη. Μια χριστουγεννιάτικη κάρτα με ευχές μαντινάδες. Με χαρά τα μαθητούδια ολοκλήρωσαν τις κατασκευές τους και ανυπομονούν να στολίσουν με αυτές τα σπίτια τους. Και του χρόνου!

Γλυκές γιορτές και μια μελωμένη χρονιά σε όλους!

6η Χριστουγεννιάτικη κατασκευή – Γούρι

Άλλη μία κατασκευή από τα μαθητούδια της Στ΄ ολοκληρώθηκε. Υπέροχα γούρια για μια λαμπερή χρονιά που σε λίγο θα ανατείλει.

5η Χριστουγεννιάτικη κατασκευή – Γάντια με στολίδια και φωτάκια για την πόρτα

Οι Χριστουγεννιάτικες καλλιτεχνικές δημιουργίες των μαθητών της Στ΄ συνεχίστηκαν με την κατασκευή ενός πρωτότυπου στεφανιού για την πόρτα με γάντια παραγεμισμένα με βαμβάκια και στολισμένα με χριστουγεννιάτικα λουλούδια και φωτάκια.

4η Χριστουγεννιάτικη κατασκευή – Διακοσμητικό Χριστουγέννων με ροζέτα ξύλου και βάζο με καπάκι

Σήμερα τα μαθητούδια της Στ΄ τάξης ολοκλήρωσαν τα διακοσμητικά τους με ροζέτα ξύλου, βάζο με καπάκι και χριστουγεννιάτικα στολίδια.

3η Χριστουγεννιάτικη κατασκευή – Χριστουγεννιάτικα Gnome

Η δημιουργικότητα των μαθητών της Στ΄ τάξης τα οδήγησε στην κατασκευή Χριστουγεννιάτικων Gnome (χριστουγεννιάτικα μυθολογικά τερατάκια), από πλαστικά μπουκάλια και παλιές κάλτσες. Δεν πετάμε τίποτε. Τα πάντα ανακυκλώνονται και παράγουν εικαστικά έργα.

2η Χριστουγεννιάτικη κατασκευή – Ημερολόγια με παλιά CD

Η δεύτερη κατασκευή από τα μαθητούδια της Στ΄τάξης είναι ημερολόγια από παλιά CD με τη μέθοδο ντεκουπάζ. 

1η Χριστουγεννιάτικη κατασκευή – Εικόνα σε καμβά με τη μέθοδο ντεκουπάζ

Το εργαστήρι του Άη Βασίλη εγκαταστάθηκε φέτος στην Στ τάξη. Τα μαθητούδια του τμήματος, με τις καλλιτεχνικές τάσεις που τα διέπουν και υπό την καθοδήγηση της δασκάλας τους κας Πόπης κατασκεύασαν Χριστουγεννιάτικες εικόνες Γέννησης του Θεανθρώπου πάνω σε καμβά με τη μέθοδο του ντεκουπάζ.

Υπέροχα μαθητούδια,, υπέροχες κατασκευές.

Οι μαθητές της Ε1 και Στ τάξης του σχολείου μας με την καθοδήγηση των δασκάλων τους κυρίας Μαργαρίτας και κυρίας Πόπης στόλισαν την αίθουσα εκδηλώσεων με δημιουργίες τους, για την εορτή που ετοιμάζουν για να τιμήσουν την 50η επέτειο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2023 και ώρα 8:30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου από τις τάξεις Ε1, Ε2, Στ. Την επιμέλεια της διοργάνωσης έχουν η μουσικός του σχολείου κα. Μάχη, η δασκάλα της Στ τάξης κα. Πόπη, η δασκάλα της Ε1 τάξης κα. Μαργαρίτα και η δασκάλα της Ε2 τάξης κα. Μαρία.

ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

Φοβᾶμαι…

Φοβᾶμαι τους ἀνθρώπους ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι
καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου
βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας «δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό».
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ φωλιὰ
πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου.

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σοῦ κλείναν τὴν πόρτα
μὴν τυχὸν καὶ τοὺς δώσεις κουπόνια καὶ τώρα
τοὺς βλέπεις στὸ Πολυτεχνεῖο νὰ καταθέτουν γαρίφαλα καὶ νὰ δακρύζουν.

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ γέμιζαν τὶς ταβέρνες
καὶ τὰ σπάζαν στὰ μπουζούκια κάθε βράδυ καὶ τώρα τὰ ξανασπάζουν
ὅταν τοὺς πιάνει τὸ μεράκι τῆς Φαραντούρη καὶ ἔχουν καὶ «ἀπόψεις».

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἄλλαζαν πεζοδρόμιο ὅταν σὲ συναντοῦσαν
καὶ τώρα σὲ λοιδοροῦν γιατὶ, λέει, δὲν βαδίζεις ἴσιο δρόμο.

Φοβᾶμαι, φοβᾶμαι πολλοὺς ἀνθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ἀκόμη περισσότερο.

Νοέμβρης 1983

Η αίθουσα της Στ τάξης του σχολείου μας έβαλε τα γιορτινά της. Προετοιμάζεται να υποδεχτεί την πιο λαμπρή γιορτή του χρόνου. 

Καλές γιορτές !

 

Τα μαθητούδια της ΣΤ τάξης του σχολείου μας τίμησαν την 83η Επέτειο του ΟΧΙ κατασκευάζοντας μαζί με τη δασκάλα τους κα. Πόπη Κουμεντάκου την Ελληνική Σημαία και ένα δάφνινο στεφάνι με τη μέθοδο Quiling. Επίσης μέσα από κείμενα, ποιήματα, τραγούδια, ιστορικά ντοκουμέντα έμαθαν για τις ηρωίδες του 1940, για τις θηριωδίες των Γερμανών, για την Αντίσταση του λαού μας, για το γενναίο Λοχαγό Ίτσιο στο Οχυρό Ρούπελ, στον οποίο οι Γερμανοί παρουσιάστηκαν, αφού πρώτα του ζητήθηκε να επιθεωρήσει το τάγμα τους,  για να τιμήσουν στο πρόσωπό του όλους τους ήρωες συμπολεμιστές του στο οχυρό, που έπεσαν μέχρι και ο τελευταίος στο πεδίο της μάχης, έμαθαν για το γενναίο Εύζωνο Κωνσταντίνο Κουκκίδη, ο οποίος υπέστειλε την Ελληνική Σημαία, τυλίχτηκε με αυτή και έπεσε από το Βόρειο Τείχος της Ακρόπολης για να μην αντικρίσει τη γερμανική σημαία να κυματίζει στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και για πολλές άλλες σελίδες ιστορίας που οι Έλληνες πρόγονοί μας τις πότισαν με τον ηρωισμό και τη θυσία τους.

Δείτε δείγμα από την κατασκευή τους και στιγμιότυπα από τη γιορτή τους.

Οι νεκροί Έλληνες στρατιώτες, λέγεται,  ανήλθαν κατά την διάρκεια των 219 ημερών αντίστασης του Ελληνικού λαού στους επίδοξους καταχτητές, στους 13.676.

         Για αυτό το Ελληνικό ΟΧΙ τον Οκτώβρη του 1940, οι ξένοι -φίλοι και εχθροί-, είπανε:

Κάρολος ντέ Γκώλ, Charles de Gault 1890-1970 Πρόεδρος τής Γαλλικής Δημοκρατίας 1958-1969, αρχηγός τής Γαλλικής Αντίστασης κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο :

«Αδυνατώ νά δώσω τό δέον εύρος τής ευγνωμοσύνης πού αισθάνομαι γιά τήν ηρωική αντίσταση τού Λαού καί τών ηγετών τής Ελλάδος.»

(Από ομιλία του στό Γαλλικό Κοινοβούλιο μετά τήν λήξη τού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.)

Μωρίς Σουμάν, Maurice Schumann 1911-1992 Υπουργός των εξωτερικών τής Γαλλίας 1969-1973, Μέλος τής Γαλλικής Ακαδημίας 1974 :

  «Η Ελλάδα είναι τό σύμβολο της μαρτυρικής υποδουλωμένης, ματωμένης, αλλά ζωντανής Ευρώπης…Ποτέ μιά ήττα δέν υπήρξε τόσο τιμητική γιά κείνους πού τήν υπέστησαν»

(Από μήνυμά του πού απηύθηνε από τό BBC τού Λονδίνου στούς υποδουλωμένους λαούς τής Ευρώπης στίς 28 Απριλίου 1941, ημέρα πού ό Χίτλερ κατέλαβε τήν Αθήνα ύστερα από πόλεμο 6 μηνών κατά τού Μουσολίνι καί έξι εβδομάδων κάτα τού Χίτλερ.)

Στάλιν, Joseph Vissarionovich Tzougasvili Stalin 1879-1953 Αρχηγός τής Σοβιετικής Ενώσεως από τό 1924 έως 1953 :

«Λυπάμαι διότι γηράσκω καί δέν θά ζήσω επί μακρόν διά νά ευγνωμονώ τόν Ελληνικόν Λαόν, τού οποίου ή αντίστασις έκρινε τόν 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον.»

(Από ομιλία του πού μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας τήν 31 Ιανουαρίου 1943 μετά τήν νίκη τού Στάλιγκραντ καί τήν συνθηκολόγηση τού στρατάρχου Paulus.)

Μόσχα, Ραδιοφωνικός Σταθμός :

«Επολεμήσατε άοπλοι καί ενικήσατε, μικροί εναντίον μεγάλων. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, διοτι εκερδίσαμε χρόνο γιά να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι καί ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε». (Οταν ο Χίτλερ επετέθη κατά τής Ε.Σ.Σ.Δ.)

Γεώργης Ζουκώφ, Georgy Constantinovich Joucov 1896-1974 Στρατάρχης τού Σοβιετικού Στρατού:

«Εάν ό Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στίς πόρτες τής Μόσχας, νά συγκρατήσει καί νά ανατρέψει τόν Γερμανικό χείμαρρο, τό οφείλει στόν Ελληνικό Λαό, πού καθυστέρησε τίς Γερμανικές μεραρχίες όλον τόν καιρό πού θά μπορούσαν νά μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία τής Κρήτης υπήρξε τό κορύφωμα τής Ελληνικής προσφοράς.» (Απόσπασμα από τά απομνημονεύματά του γιά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.)

  Μπενίτο Μουσολίνι, Benito Mousolini 1833-1945 Πρωθυπουργός τής Ιταλίας 1922-1945

  «Ο πόλεμος μέ τήν Ελλάδα απέδειξεν ότι τίποτε δέν είναι ακλόνητον είς τά στρατιωτικά πράγματα καί ότι πάντοτε μάς περιμένουν εκπλήξεις.» (Από λόγο πού εκφώνησε στίς 10/5/1941.)

   Αδόλφος Χίτλερ, Hitler 1889-1945 Αρχηγός τού Γερμανικού κράτους 1889-1945:

«Χάριν τής ιστορικής αληθείας οφείλω νά διαπιστώσω ότι μόνον οί Ελληνες, εξ’ όλων τών αντιπάλων οί οποίοι μέ αντιμετώπισαν, επολέμησαν μέ παράτολμον θάρρος καί υψίστην περιφρόνησιν πρός τόν θάνατον….» (Από λόγο πού εκφώνησε στίς 4 Μαίου 1941 στό Ράιχσταγκ.)

Σέρ Αντονυ Ηντεν, Sir Robert Antony Eden 1897-1977. Υπουργός Πολέμου καί Εξωτερικών της Βρεταννίας 1940-1945, Πρωθυπουργός της Βρεταννίας 1955-1957

«Ασχέτως προς ότι θα πουν οι ιστορικοί τού μέλλοντος, εκείνο το οποίον μπορούμε να πούμε εμείς τώρα, είναι ότι η Ελλάς έδωσε αλησμόνητο μάθημα στόν Μουσολίνι, ότι αυτή υπήρξε η αφορμή τής επανάστασης στήν Γιουγκοσλαβία, ότι αυτή εκράτησε τούς Γερμανούς στο ηπειρωτικό έδαφος καί στήν Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι αυτή ανέτρεψε τήν χρονολογική σειρά όλων τών σχεδίων τού Γερμανικού Επιτελείου καί έτσι έφερε γενική μεταβολή στήν όλη πορεία τού πολέμου καί ενικήσαμε.» (Από λόγο του στό Βρετανικό κοινοβούλιο στίς 24/09/1942.)

  Τσώρτσιλ, Winston Churchil 1874-1965 Πρωθυπουργός τής Μεγάλης Βρετανίας κατά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

  «Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δέν αποδίδει τό ελάχιστο εκείνων τών πράξεων αυτοθυσίας τών Ελλήνων, πού ήταν καθοριστικός παράγων τής νικηφόρου εκβάσεως τού κοινού αγώνα τών εθνών, κατά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, διά τήν ανθρώπινη ελευθερία καί αξιοπρέπειαν.» …….. «Εάν δέν υπήρχε η ανδρεία τών Ελλήνων καί ή γενναιοψυχία τους, ή έκβαση τού Β’ Παγκόσμιο Πολέμου θά ήταν ακαθόριστη.» (Από ομιλία του στό Αγγλικό κοινοβούλιο στίς 24 Απριλίου 1941.)

«Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οί Ελληνες πολεμούν σάν ήρωες. Τώρα θά λέμε: Οί ήρωες πολεμούν σάν Έλληνες.» (Από λόγο πού εκφώνησε από τό BBC τίς πρώτες ημέρες τού Ελληνοιταλικού πολέμου.)

  «Μαχόμενοι οί Έλληνες εναντίον τού κοινού εχθρού θά μοιρασθούν μαζί μας τά αγαθά τής ειρήνης.» (Από λόγο πού εξεφώνησε στίς 28 Οκτωβρίου 1940, όταν επετέθη ή Ιταλία κατά τής Ελλάδας.)

Σέρ Χάρολδ Αλεξάντερ, Sir Harold Leofric George Alexander 1891-1969 . Βρετανός Στρατάρχης κατά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο:

«Δέν θά ήταν υπερβολή νά πούμε ότι ή Ελλάς ανέτρεψε τό σύνολο τών σχεδίων τής Γερμανίας εξαναγκάσασα αυτήν νά αναβάλει γιά έξι εβδομάδες τήν επίθεση κατά τής Ρωσίας. Διερωτώμεθα ποιά θά ήταν ή θέση τής Σοβιετικής Ενώσεως χωρίς τήν Ελλάδα.»(Από ομιλία του στό Βρετανικό κοινοβούλιο στίς 28 Οκτωβρίου 1941.)

       Γεώργιος ΣΤ’ (1898-1952) Βασιλεύς τής Μεγάλης Βρετανίας 1936-1952 :

«Ο μεγαλοπρεπής αγών τής Ελλάδος, υπήρξε ή πρώτη μεγάλη καμπή τού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.» (Από λόγο του στο κοινοβούλιον τόν Μάιον 1945.)

Φραγκλίνος Ρούσβελτ, Roosvelt 1882-1945 . Πρόεδρος τών Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής 1932-1945

   «Εις τήν Ελλάδα παρασχέθη τήν 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών διά ν’αποφασίσει πόλεμον ή ειρήνην, αλλά καί τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία νά παρείχετο, ή απάντησις θά ήτο ή ίδια.» ……. «Οί Έλληνες εδίδαξαν δία μέσου τών αιώνων τήν αξιοπρέπειαν. Οταν όλος ό κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ό Ελληνικός λαός ετόλμησε νά αμφισβητήσει τό αήττητον τού γερμανικού τέρατος αντιτάσσοντας τό υπερήφανον πνεύμα τής ελευθερίας.» (Από ραδιοφωνικό λόγο πού εξεφώνησε στίς 10/6/1943.)

«Ο ηρωικός αγών τού ελληνικού λαού…κατά τής επιθέσεως τής Γερμανίας, αφού τόσον παταγωδώς ενίκησε τούς Ιταλούς στήν απόπειρά τους νά εισβάλλουν στό ελληνικό έδαφος, γέμισε μέ ενθουσιασμό τίς καρδιές τού αμερικανικού λαού καί εκίνησε τήν συμπάθειά του. Πρό ενός καί πλέον αιώνος, κατά τόν πόλεμον τής ελληνικής ανεξαρτησίας, τό εθνος μας…εξέφρασε τήν φλογερή του συμπάθεια γιά τούς Ελληνες καί ευχότανε γιά τήν ελληνική νίκη…» (Δήλωσή του στο Ύπατο Συμβούλιο τής Αχέπα στίς 25/04/1941, πού μεταδόθηκε ραδιοφωνικά από τόν Λευκό Οίκο.)

Σημειώσεις:

Η κύρια  πηγή για τα παραπάνω λεχθέντα υπό των ξένων, προέρχεται από ένα εμπεριστατωμένο άρθρο του Υποστρατήγου ε. α.  K.  Χ. Κωνσταντινίδη, το οποίο εμπεριέχει και άλλες πολύτιμες και ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με τον πόλεμο του 1940, και το οποίο είναι δημοσιευμένο στην παρακάτω σελίδα: https://www.greeknewsonline.com/to-kosmoistoriko-ochi-tou-1940/

δείτε όμως και: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/10/1940.html

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το Στ1 με τη δασκάλα τους την κα. Ειρήνη στόλισαν την τάξη τους με υπέροχες κατασκευές.

 

 

 

 

 

2.

Πότε αρχίζει η Επανάσταση;     

Στο βορρά ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στις 17 Μαρτίου 1821 υψώνει την ελληνική σημαία στο Βουκουρέστι, την τότε πρωτεύουσα της Βλαχίας. Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης τελικά είναι εκείνος που από τη Μάνη στις 17 Μαρτίου 1821 εκκινεί τον ένοπλο αγώνα νότια. Η πόλη της Καλαμάτας απελευθερώνεται στις 23 Μαρτίου 1821 και οι ελεύθεροι Έλληνες από τη «Μεσσηνιακή Γερουσία» συγγράφουνε Προκήρυξη προς τις Ευρωπαϊκές Αυλές. Στη νότια Κρήτη, στο Λουτρό Σφακίων, μια απρόσιτη περιοχή ακόμα έως σήμερα δεν υπάρχει δρόμος, η πρώτη ελληνική κυβέρνηση ως Καγκελαρία άρχισε τον Αγώνα με παγκρήτια συμμετοχή.

Η 25η Μαρτίου 1838 ορίζεται ως η εθνική επέτειος των Ελλήνων από τον Όθωνα. Ακόμη τότε ζούσανε πολλοί πολεμιστές του Αγώνα ανάμεσά τους ο Γέρος του Μοριά ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770-1843), ο Στερεοελλαδίτης Ιωάννης Μακρυγιάννης (1797-1864) και ο Κωνσταντίνος Κανάρης (1793-1877) από τα Ψαρά, ο ηρωικός πυρπολητής στην Τένεδο έως τη Χίο και τη Σάμο στο Αιγαίο πέλαγος. Η Πελοπόννησος, η Στερεά Ελλάδα και τα νησιά, τα ελληνικά νησιά, στο ανατολικό Αιγαίο είχανε καθαρή λύση στην επίλυση του γόρδιου οθωμανικού δεσμού. Συγκεκριμένα, η Επανάσταση αποφασίστηκε περί τα τέλη του φθινοπώρου το 1820 από ηγέτες στα οριοθετούμενα σύνορα του Ελληνισμού.

Μία εναρκτήρια απόφαση για την εθνεγερσία πάρθηκε στη Βεσσαραβία (Ismail) από τη Φιλική Εταιρεία στις 20 Οκτωβρίου το 1820, αλλά η εξέγερση προδόθηκε στο Σουλτάνο από τους Άγγλους και γι’ αυτό η Συνάντηση στη Βοστίτσα (Αίγιο) τον επόμενο Ιανουάριο επισπεύδει τις διαδικασίες. Η Συνάντηση στη Βοστίτσα πραγματοποιήθηκε από 26 έως 30 Ιανουαρίου του 1821, με σημαίνοντα πρόσωπα της Πελοποννήσου, όπως οι Ανδρέας Λόντος, Ανδρέας Ζαΐμης, Ασημάκης Φωτήλας, Παπαφλέσσας, Παλαιών Πατρών Γερμανός, Χρύσανθος ο επίσκοπος Μονεμβασίας,  Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, Παναγιώτης Αρβάλης, Αμβρόσιος Φραντζής, Σωτήριος Θεοχαρόπουλος και Δημήτριος Μελετόπουλος. Οι συμμετέχοντες προκειμένου να έχουνε μια ημερολογιακή πυξίδα με βάση τις θρησκευτικές εορτές μπροστά τους ορίζουνε μερικές συγκεκριμένες εορτές που όλοι οι ορθόδοξοι γνωρίζουμε, όπως για παράδειγμα 25η Μαρτίου (Ευαγγελισμός της Θεοτόκου), 10η Απριλίου (Κυριακή του Πάσχα), 21η Μαΐου (Κωνσταντίνου και Ελένης) και 29η Μαΐου (Δεύτερη Άλωση της Κωνσταντινούπολης), όπως επισημαίνει ο Οθωμανολόγος Δρ. Δημήτρης Σταθακόπουλος σε ανάλογη συζήτηση με το δημοσιογράφο κ. Πάρι Καρβουνόπουλο. Οι Κρητικοί φαίνεται να μην έχουνε ενημερωθεί, τουλάχιστον όχι επισήμως.

Όταν η Επανάσταση ξεκίνησε στο Ιάσιο στις 21 Φεβρουαρίου 1821 με τον ανέτοιμο Ιερό Λόχο από 500 σπουδαστές, αποφοίτους των Ηγεμονικών Ακαδημιών στις Παρίστριες επαρχίες, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ήτανε ένας ιδεολόγος ηγέτης ο οποίος δυστυχώς δεν πέτυχε να κάνει το όνειρο πραγματικότητα. Ο ίδιος αποτάχθηκε από το ρωσικό στρατό αμέσως από τον Τσάρο Αλέξανδρο Α΄ και μετά την αποτυχία στο Δραγατσάνι, μόνος του παραδόθηκε στις αυστριακές αρχές, χρόνια μετά όταν αποφυλακίστηκε με περιορισμούς γράφει άρρωστος στις 2 Ιανουαρίου 1828 μια δραματική επιστολή στον νέο Τσάρο Νικόλαο Α΄ της Ρωσίας. Εξαιρετικά ευγενής δεν ζητούσε παρά τη ρωσική διαμεσολάβηση να γίνει αποδεκτός άμα τη επιστροφή του στην πατρίδα από τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης πεθαίνει 19 Ιανουαρίου 1828, έχοντας κλονισμένη υγεία, και χωρίς ποτέ να έλθει στην ελεύθερη Ελλάδα για την οποία όντως έδωσε την ίδια του τη ζωή, με μακρόχρονη στέρηση ελευθερίας έγκλειστος, άνευ λόγου. Η διάσημη επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη από το Ιάσιο στην έναρξη της Επανάστασης «Μάχου Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» στις 24 Φεβρουαρίου το 1821 είναι η αρχή του νέου ελληνικού κράτους.  https://www.ethnos.gr/history/article/150852/25hmartioyetsiarxiseoagonasgiathnanexarthsiatonellhnonc2a0

Η δασκάλα των εικαστικών του σχολείου μας η κα. Πολυξένη με μια ομαδική εργασία των τάξεων ΣΤ1 και ΣΤ2 τίμησαν την Έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 φιλοτεχνώντας την Ελλάδα του λαϊκού μας ζωγράφου Θεόφιλου.

Θαυμάστε τη δουλειά τους.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση