Στο δεύτερο κύκλο των εργαστηρίων δεξιοτήτων με τίτλο «Νηπίων Παιδεία: το πρώτο βήμα στη δημοκρατία» ασχοληθήκαμε με έννοιες όπως δημοκρατία, ισότητα, μοναδικότητα, συμπερίληψη.

Διαβάσαμε παραμύθια που λειτούργησαν ως αφορμή για συζήτηση («Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας», «Σοφία, η αγελαδίτσα τραγουδίστρια») και εστιάσαμε σε στοιχεία που έχουμε κοινά με τους άλλους ή διαφορετικά, αλλά και σε στοιχεία που μας κάνουν μοναδικούς!

Διαβάσαμε το παραμύθι «η εχθρόπιτα» και φτιάξαμε τη δική μας «φιλόπιτα», μέσα στην οποία βάλαμε τα υλικά που φτιάχνουν τον καλό φίλο! Αποφασίσαμε πως,  αν κάποια στιγμή ξεχάσουμε πώς να είμαστε καλοί φίλοι, μια μπουκιά από τη φιλόπιτά μας, θα μας το θυμίσει!

Δώσαμε έμφαση, επίσης, στη διαχείριση των συναισθημάτων μας, ώστε να αποφεύγουμε τις συγκρούσεις και επιλέξαμε, σε πίνακα διπλής εισόδου, τον αγαπημένο τρόπο μας να ηρεμούμε.

Με την υποστήριξη της κοινωνικής λειτουργού του σχολείου μας, τα παιδιά γνώρισαν την τεχνική της χελώνας, για να διαχειρίζονται το θυμό τους και έφτιαξαν σχετική κατασκευή, ώστε να ανατρέχουν σε εκείνη όποτε το χρειάζονται. Μιλήσαμε για καταστάσεις που μας προκαλούν θυμό και αναπαραστήσαμε μερικές από αυτές, προκειμένου να εφαρμόσουμε την τεχνική της χελώνας και να ηρεμήσουμε, κάνοντας, έπειτα, σωστές επιλογές για να λύσουμε το εκάστοτε πρόβλημά μας.

Πρώτος θεματικός κύκλος των εργαστηρίων.
Ενδιαφέρομαι και ενεργώ κοινωνική συναίσθηση και ευθύνη.
Και οι θεματικές που ασχοληθήκαμε και το πρόγραμμα είχε ως σκοπό την εκμάθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων την κατανόηση και την αποδοχή της διαφορετικότητας μέσα σε ένα κλίμα αλληλοσεβασμού και αλληλοκατανόησης ώστε να ενισχυθεί η συνεργασία και η επίλυση συγκρούσεων.

Έλμερ
Διαβάσαμε το παραμύθι elmer που αντιπροσωπεύει αξίες όπως αυτής της διαφορετικότητας και της μοναδικότητας του καθενός απεικονίζοντας στο τέλος τον ελέφαντα μας.

Έπειτα παίξαμε παιχνίδια με χρονική Ακολουθία της ιστορίας και γλωσσικά γνωρίζοντας λέξεις που ξεκινούν με το γράμμα Ε,ε.

ΦΡΙΝΤΑ ΚΑΛΟ
Επίσης με αφορμή τη διαφορετικότητα ασχοληθήκαμε μία ξεχωριστή και ιδιαίτερη ζωγράφο την φρίντα κάλο εξερευνώντας τον κόσμο της τέχνης
η ίδια αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την τάξη μας καθώς τα έργα της απεικόνιζε μεταξύ άλλων τις στεναχώριες της όπως την αδικία το ρατσισμό και την περιθωριοποίηση. Την απεικονίσαμε με έντονα χρώματα καθως ήταν το σήμα κατατεθέν της.

ΜΑΡΓΚΑΡΕΤ ΚΙΝ
Στο ίδιο μοτίβο και στα ίδια πλαίσια παρουσιάσαμε στα παιδιά πίνακες της Μαργκαρετ Κιν.
Έπειτα από ερωτήσεις και συζήτηση καταλήξαμε πώς μπορεί όλοι εξωτερικά να είμαστε διαφορετικοί, ωστόσο έχουμε κάτι κοινό πολύ σημαντικό που μας ενώνει, πού είναι τα συναισθήματα.

Τέλος γνωρίσαμε ανθρώπινα δικαιώματα και συγκεκριμένα τα δικαιώματα των παιδιών και κάναμε ομαδική εργασία για την τάξη μας ώστε να μας τα θυμίζει καθημερινά.

Την εβδομάδα αυτή τελειώσαμε την 1η Θεματική Ενότητα των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων. Το θέμα που επιλέξαμε να διαπραγματευτούμε εντάσσεται στην ενότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της συμπερίληψης. Ξεκινήσαμε με το 1ο εργαστήρι στο οποίο παρατηρήσαμε εικόνες με παιχνίδια που αποτελούν τα θέλω των παιδιών. Ζητήθηκε από τα παιδιά να αναφέρουν τι θέλουν, οι απαντήσεις καταγράφηκαν από τη νηπιαγωγό. Στη συνέχεια τους ζητήθηκε να σκεφτούν αν αυτά που ανέφεραν ήταν όσα έχουν πραγματικά ανάγκη. Οι απαντήσεις πάλι καταγράφηκαν από τη νηπιαγωγό. Στο τέλος του πρώτου εργαστηρίου τα παιδιά αποτύπωσαν μόνα τους μέσω ζωγραφικής τι θέλουν και τι πραγματικά έχουν ανάγκη. 

Συνεχίζοντας με το 2ο εργαστήρι παρουσιάσαμε εικόνες στα παιδιά που απεικονίζουν παιδιά σε διαφορετικές καταστάσεις ( να παίζουν χαρούμενα, να κρύβονται στον πόλεμο, να δουλεύουν, να διαβάζουν κ.α.). Ζητήθηκε από τα παιδιά να σχολιάσουν τις εικόνες και να φανταστούν τι μπορεί να νιώθει το παιδί της φωτογραφίας και εάν η συνθήκη στην οποία βρίσκεται είναι η ενδεδειγμένη για οποιοδήποτε παιδί. 

Μέσα από τη συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων κατηγοριοποιήσαμε τα δικαιώματα των παιδιών σε 4 ομάδες: ανάπτυξης, επιβίωσης, προστασίας, συμμετοχής. 

Ολοκληρώνοντας καταγράψαμε ποια κατάσταση είναι η κατάλληλη για τα παιδιά και πώς μας κάνουν να νιώθουμε εικόνες εκμετάλλευσης παιδιών. 

Στο 3ο εργαστήρι κάθε παιδί διάλεξε μια εικόνα και κλήθηκε να ζωγραφίσει τι νομίζει ότι έχει μεγαλύτερη ανάγκη το παιδί της φωτογραφίας. 

Στη συνέχεια παρακολουθήσαμε το video “Ειρήνη- η ιστορία ενός παιδί πρόσφυγα”. Μιλήσαμε για την έννοια του πρόσφυγα, τα συναισθήματα που νομίζουμε ότι νιώθουν οι άνθρωποι που αναγκάζονται να αφήσουν σπίτι και πατρίδα, τα παιδιά που χάνουν την οικογένειά τους.

Στο 4ο εργαστήρι είδαμε πως κατασκευάστηκε η Αμάλ, η προσφυγοπούλα που ταξίδεψε σε πολλές χώρες για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για την προσφυγική κρίση. 

Το ενδιαφέρον των παιδιών ήταν τόσο έντονο που αναζητήσαμε και άλλες πληροφορίες, πού φτιάχτηκε;, πώς κινείται;, από πού ήρθε;

Στο τελευταίο εργαστήρι αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια αφίσα ομαδική και μια ατομική για την μικρή Αμάλ, ακούγοντας το τραγούδι “Αν όλα τα παιδιά της Γης”, που έγινε αγαπημένο μας. 

Συνεχίζουμε τα εργαστήρια του θεματικού κύκλου: «Ενδιαφέρομαι και ενεργώ – Κοινωνική συναίσθηση & Ευθύνη / Καραβάνια χωρίς σύνορα: αναζητώντας την πατρίδα της καρδιάς μας».

Σκοπός του εργαστηρίου είναι η έκφραση και η ερμηνεία των συναισθημάτων τούτων μαθητών, ο σεβασμός στα δικαιώματα των άλλων, καθώς και η ανάπτυξη δεξιοτήτων φιλίας και αλληλοβοήθειας.

Με αφορμή τη συζήτηση για τα δικαιώματα των παιδιών που είχαμε κάνει στο 4ο εργαστήριο, τονίσαμε ξανά ότι τα παιδιά πρέπει να έχουν πρόσβαση σε όλα τα δικαιώματα με σκοπό να νιώθουν ασφάλεια και όχι φόβο.
Ζητήσαμε στη συνέχεια από τα παιδιά να εκφράσουν και να αποτυπώσουν εικαστικά τους δικούς τους φόβους. Έτσι λοιπόν, το κάθε παιδί μίλησε για τον δικό του φόβο μέσα από την ζωγραφιά του. Αποφασίσαμε να κάνουμε μπάλες τις ζωγραφιές με τους φόβους και να τις πετάξουμε μακριά σε ένα σημείο που δεν θα μας ενοχλούν.

Στη συνέχεια, δημιουργήσαμε την «Αλυσίδα της Φιλίας, της Καλοσύνης και του Σεβασμού». Ζητήσαμε από τα παιδιά να αναφέρουν τρόπους με τους οποίους δείχνουν καλοσύνη και φιλικότητα, σε γνωστούς και σε άγνωστους ανθρώπους. Κάθε παιδί παρουσιάσε έναν τρόπο στην ολομέλεια. Οι ιδέες σημειώθηκαν σε μια λωρίδα χαρτιού και θα αποτελούν κρίκο της αλυσίδας.
Στην αρχή κάθε μέρας αφαιρείται ένας κρίκος από την αλυσίδα,
διαβάζεται και ζητείται από τα παιδιά να προσπαθήσουν να εφαρμόσουν τον τρόπο καλοσύνης/ευγένειας μέχρι το τέλος της ημέρας.

Συνεχίζουμε τα εργαστήρια του θεματικού κύκλου: «Ενδιαφέρομαι και ενεργώ – Κοινωνική συναίσθηση & Ευθύνη / Καραβάνια χωρίς σύνορα: αναζητώντας την πατρίδα της καρδιάς μας».

Σκοπός του εργαστηρίου είναι οι μαθητές να
γνωρίσουν τα δικαιώματά τους, να αντιλαμβάνονται τα αναγκαία αγαθά και τα συσχετίζουν με τα δικαιώματα, να αλληλεπιδράσουν με παιδιά από διαφορετικά κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα και τέλος να αντιλαμβάνονται και να προβάλουν τα δικαιώματά τους έξω από την τάξη.
Για τον σκοπό αυτό αρχικά συζητήσαμε στην ολομέλεια για τις ανάγκες ενός παιδιού για να είναι ευτυχισμένο. Στη συνέχεια, παρουσιάσαμε τα δικαιώματα του παιδιού με εικονογραφημένες καρτέλες και παρακολουθήσαμε το παρακάτω βίντεο.
Τέλος, ολοκληρώσαμε το εργαστήριο δημιουργώντας μια αφίσα, η οποία αποτυπώνει τα δικαιώματα των παιδιών και την αναρτήσαμε στην τάξη μας.

Συνεχίζουμε τα εργαστήρια του θεματικού κύκλου: «Ενδιαφέρομαι και ενεργώ – Κοινωνική συναίσθηση & Ευθύνη / Καραβάνια χωρίς σύνορα: αναζητώντας την πατρίδα της καρδιάς μας».

Αρχικά παρακολουθήσαμε τη ταινία «η Ειρήνη», η ιστορία μιας μικρής προσφυγοπούλας. Με αφορμή το συγκεκριμένο βίντεο συζητήσαμε για τους όρους «δικαίωμα», «υποχρέωση» και «ανάγκες» και διαπιστώσαμε ότι σε κάποιες χώρες τα δικαιώματα των ανθρώπων κινδυνεύουν.
Στη συνέχεια δραματοποιήσαμε την ιστορία.

Σκοπός του εργαστηρίου είναι να μάθουν τα παιδιά να είναι δεκτικά στην ενημέρωση για πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις, να αναπτύξουν σεβασμό και θετική στάση απέναντι στο διαφορετικό και τέλος μέσα από τη δραματοποίηση να εξοικειωθούν με τη τεχνική της μίμησης και το παιχνίδι ρόλων.

Συνεχίζουμε τα εργαστήρια του θεματικού κύκλου: «Ενδιαφέρομαι και ενεργώ – Κοινωνική συναίσθηση & Ευθύνη / Καραβάνια χωρίσ σύνορα: αναζητώντας την πατρίδα της καρδιάς μας».

Σκοπός είναι η επίλυση προβλημάτων συνεργατικά και δημιουργικά, η ανάπτυξη κριτικής σκέψης, η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, η
κατανόηση της διαφορετικότητας και τέλος η ευαισθητοποίηση σε κοινωνικά ζητήματα.

Στο παρόν εργαστήρι συζητήσαμε για την καθημερινή ζωή πολλών παιδιών του τρίτου κόσμου, τις ελλείψεις σε αγαθά που είναι αναγκαία για την επιβίωση, όπως το καθαρό/πόσιμο νερό, την επαρκή και ποιοτική τροφή για τα ίδια και τις οικογένειές τους, για τις δυσκολίες πρόσβασης στην εκπαίδευση και για τα προβλήματα στέγασης.

Έτσι λοιπόν, συναποφασίσαμε και φτιάξαμε μια αφίσα με τα προβλήματα και τις λύσεις που θέλουμε ως τάξη να δώσουμε και να κοινοποιήσουμε.

Ξεκινάμε τα εργαστήρια του θεματικού κύκλου: «Ενδιαφέρομαι και ενεργώ – Κοινωνική συναίσθηση & Ευθύνη / Καραβάνια χωρίσ σύνορα: αναζητώντας την πατρίδα της καρδιάς μας».

Σκοπός είναι: η ενίσχυση της ομαδικής συνοχής και της αυτοεκτίμησης, η προώθηση της συνεργασίας και της ομαδικής συνύπαρξης και η συνειδητοποίηση της ομαδικότητας.

Αρχικά, τα παιδιά περπάτησαν αργά στο χώρο με τη συνοδεία του ρυθμικού ταμπουρίνου και κινηθήκαν κοιτώντας πάντα στα μάτια όποιον συναντούσαν χωρίς να μιλούν, μέχρι να συναντήσουν τον επόμενο (σαν το βλέμμα να τα ενώνει με ένα αόρατο νήμα).
Έπειτα, περπατούσαν ξανά και όταν σταματούσε το χτύπημα του ταμπουρίνου έσφιγγαν το δεξί χέρι κάποιου παιδιού και χαιρετούσαν. Στη συνέχεια, περπατούσαν στο χώρο ελεύθερα κάνοντας μια υπόκλιση κάθε φορά που συναντούσαν κάποιο παιδί.
Κατόπιν, δώσαμε τα χέρια «όλοι μαζί» χωρίς συγκεκριμένη διάταξη και προσπαθήσαμε να ξεμπερδευτούμε για να φτιάξουμε ένα κύκλο.
Τέλος, δημιουργήσαμε μια μεγάλη καρδιά με τα ονόματα όλων των παιδιών και το κάθε παιδί (πάνω από το όνομά του) ζωγράφισε το πρόσωπό του.

Την εβδομάδα αυτή ολοκληρώσαμε την πρώτη θεματική ενότητα των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, με θέμα την Συνεργασία. Στόχος μας ήταν η αποτύπωση των τελικών ιδεών των παιδιών για την έννοια της συνεργασίας. Για το σκοπό αυτό δόθηκε στα παιδιά η αρχή μιας ιστορίας και κλήθηκαν να την συνεχίσουν. Ύστερα από πολλές προσθήκες, αλλαγές και διαπραγματεύσεις, η τελική ιστορία των παιδιών ήταν η ακόλουθη:

“Οι φίλοι στη λίμνη”.

Μια φορά και έναν καιρό 15 φίλοι πήγαν εκδρομή στο δάσος. Ένας μάγος τους μάγεψε και τους έκανε βατράχους. Εκεί κοντά είχε μια λίμνη που ήταν γεμάτη με κροκόδειλους. Οι κροκόδειλοι είχαν φίλη μια νεράιδα και έτρωγαν μόνο κρέας και ψάρια. Οι κροκόδειλοι είπαν στους βατράχους: Είμαστε καλοί και φίλοι της νεράιδας, δεν θα σας πειράξουμε. Τότε ξαφνικά εμφανίστηκε η νεράιδα μέσα από τη λίμνη και τους άγγιξε με ένα ραβδί στο κεφάλι και τους έκανε ανθρώπους. Τέλος, οι φίλοι προχώρησαν στο δάσος βρήκαν μια παρέα παιδιών και έκαναν όλοι μαζί πικ-νικ.

Στη συνέχεια, χωριστήκαμε σε ομάδες και εικονογραφήσαμε την ιστορία μας, στο τέλος, υπογράψαμε όλοι οι συγγραφείς και εικονογράφοι στην τελευταία σελίδα.

Στο τέλος του 7ου Εργαστηρίου θέλοντας να διαπιστώσουμε τις τελικές ιδέες των παιδιών για την έννοια της συνεργασίας, τους ζητήθηκε να συμπληρώσουν εκ νέου το φύλλο εργασίας που συμπλήρωσαν και στο 3ο εργαστήρι, “Συνεργασία είναι:”