«Ο Κίκο και το Χέρι – Ο Κανόνας του εσώρουχου»
Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει δημιουργήσει ένα υλικό ευαισθητοποίησης με στόχο την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών. Ονομάζεται «Ο Κανόνας του Εσώρουχου» (The Underwear Rule) και αποτελείται, ανάμεσα σε άλλα, από οδηγίες για τους γονείς και ένα βιβλίο για μικρά παιδιά (3-7 ετών) με τίτλο «Ο Κίκο και το Χέρι».
Περισσότερες πληροφορίες για την εκστρατεία δίνει το παρακάτω βιντεάκι:
Η ΖΗΛΙΑ
Η ζήλεια στα παιδιά μπορεί να εκδηλωθεί με τους εξής τρόπους:
Όταν ένα παιδί ..
..γίνεται επιθετικό απέναντι στο αδερφάκι του ή ακόμα και σε σας, πολλές φορές χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Βρίσκοντας παράλογες και ασήμαντες δικαιολογίες δείχνει τον εκνευρισμό του, χτυπάει, βρίζει, τραβάει τα μαλλιά των άλλων και δαγκώνει.
..δυσκολεύεται να προσαρμοστεί και υιοθετεί αντικοινωνική συμπεριφορά. Αρνείται πεισματικά να πάει στο σχολείο, να συμμετάσχει σε κοινωνικές εκδηλώσεις και εξόδους.
…αρνείται πεισματικά να φαει, δείχνει ανόρεκτο αποκτά ιδιοτροπίες και καπρίτσια στο φαγητό και αδυνατίζει.
..παρουσιάζει διαταραχές στον ύπνο του. Αρνείται ή δυσκολεύεται να κοιμηθεί, ξυπνάει στη μέση της νύχτας, απαιτεί να κοιμηθεί στο δωμάτιο σας ή λερώνει το κρεβατάκι του.
…λερώνει το βρακάκι του ακόμα και στη διάρκεια της ημέρας, μιλάει και κλαιει σαν μωρό, γενικότερα υιοθετεί συμπεριφορά μικρότερου παιδιού.
…σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να παρουσιάσει στον εαυτό του ή ακόμη και να αρρωστήσει, δηλαδή να γίνει ξαφνικά φιλάσθενο.
Πως μπορείτε να αντιμετωπίσετε τη ζήλεια;
..ζητήστε του να σας εξηγήσει τι ακριβώς νιώθει και συζητήστε μαζί του.
..μην μειώνετε το παιδί σας και προσπαθήστε να κατανοήσετε τα συναισθήματα του. Το μικρό σας εκφράζει αυτά που νιώθει κι ακόμη και αν τα θεωρείτε παράλογα, θα πρέπει να τα σεβαστείτε.
…ρωτήστε το τι θέλει και ικανοποιήστε τις επιθυμίες του όσο αυτές είναι στο πλαίσιο της λογικής. Σε καμιά περίπτωση όμως μην επιχειρήσετε να το δωροδοκήσετε ικανοποιώντας κάθε παράλογη απαίτηση του.
..ενθαρρύνετε το να αισθανθεί φιλικά και θετικά απέναντι στο αδερφάκι του. Εξηγήστε του ότι τώρα θα έχει παρέα και θα αποκτήσει έναν καλό φίλο και να παίζει και να συζητάει.
…προτρέψετε το να αναλάβει ευθύνες – αν φυσικά το επιτρέπει η ηλικία του – απέναντι στο αδερφάκι του. Ζητήστε του να το προσέξει, να το ταΐσει, να παίξει μαζί του και να το καθησυχάσει όταν κλαιει. Τα παιδιά χαίρονται όταν του συμπεριφέρονται σαν ενήλικες.
…εξηγήστε του ότι οι ανάγκες του μωρού τον πρώτο καιρό είναι μεγάλες και ότι την ίδια προσοχή δίνατε και σ’ αυτό όταν ήταν μωρό.
…δώστε του να καταλάβει ότι η αγάπη σας γι’ αυτό δεν είναι λιγότερη, ότι μπορείτε να αγαπάτε και τα δύο εξίσου και ότι πάντα θα είναι κάτι ξεχωριστό για σας.
..δείξτε του έμπρακτα την αγάπη σας και δώστε την προσοχή που τόσο έχει ανάγκη. Μπορεί το νέο σας μωρό να χρειάζεται περισσότερο τη φροντίδα σας, όμως και οι ανάγκες του πρώτου σας παιδιού είναι αυξημένες, ίσως τώρα είναι πολύ περισσότερο.
…μην ξεχνάτε να του υπενθυμίζετε όσο πιο συχνά μπορείτε πόσο σημαντική θέση έχει στην καρδιά σας.
…να θυμάστε ότι όλα τα παιδιά θέλουν να δείχνουν ότι είναι δυνατά και πιο ικανά από τα άλλα.
Πηγή: http://www.paidiatros.com/easyconsole.cfm?id=180
Αρθρογράφος: Ιουλιέτα Λαούρη, Παιδοψυχίατρος
◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊
Όταν οι γονείς καλούνται να πουν «Όχι» στο παιδί τους
Ο γονιός, για δικούς του λόγους, πολλές φορές φοβάται να πει «Μη!» και «Όχι» στο παιδί του. Ξέρει ότι το σωστό είναι να αρνηθεί. Όμως φοβάται να το κάνει. Φοβάται ότι ίσως δεν πρέπει ν’ αρνηθεί, για ν’ αποφύγει να εμπλακεί σε κουβέντες, εντάσεις, συγκρούσεις. Μέχρι που φτάνει κάποιες φορές να φοβάται και να σκεφτεί ακόμη ότι εδώ πρέπει να πει «Μη!» – κι αφήνει να τον κυβερνά και να τον οδηγεί ο δικός του φόβος… και οι απαιτήσεις, οι γκρίνιες ή το χαμόγελο του παιδιού….
Το «Μη!» και το «Όχι» όμως είναι κάτι που κανείς γονιός δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποφύγει να πει στο παιδί του. Η δυσάρεστη απαγόρευση ή άρνηση μπορούν να αφομοιωθούν εποικοδομητικά από το παιδί, αν ο γονιός υποστηρίζει το «Μη!» και το «Όχι» του με τρία στοιχεία:
1. Εύλογα και εύληπτα για το παιδί επιχειρήματα, εξηγήσεις και λόγια.
2. Να γίνει σαφές στο παιδί ότι το «Μη!» και το «Όχι» αφορούν άκαιρες, εσφαλμένες ή εξωπραγματικές ιδέες και απαιτήσεις του – και διόλου δεν σημαίνουν ότι «όποιος σου αρνείται κάτι δεν σε αγαπάει».
3. Υποδείξεις που χειροπιαστά δείχνουν στο παιδί ότι οι αρνήσεις είναι μέρος της ζωής, αλλά υπάρχουν εναλλακτικές ικανοποιήσεις.
◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊
Πειθαρχία και επιβολή ορίων
Η άσκηση ελέγχου και η επιβολή πειθαρχίας αποτελεί ένα από τα βασικά θέματα που απασχολούν τους γονείς. Η επιβολή πειθαρχίας αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Τα παιδιά στα οποία οι γονείς επιβάλλουν όρια και κανόνες και μπορούν να συμμορφωθούν, νιώθουν ασφάλεια και ικανοποίηση από τον εαυτό τους. Αντίθετα, τα παιδιά στα οποία οι γονείς τους δεν μπορούν να ασκήσουν πειθαρχία, νιώθουν ανασφάλεια και μπορεί να αναπτύξουν διάφορα προβλήματα και κυρίως, ανυπακοή και αντικοινωνική συμπεριφορά.Ορισμένες βασικές αρχές που μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς στην άσκηση πειθαρχίας είναι:
Ø Τα παιδιά έχουν ανάγκη από όρια και κανόνες.
Όταν οι γονείς αδυνατούν να επιβάλλουν όρια, τα παιδιά αναπτύσσουν διάφορα προβλήματα όπως ανασφάλεια, άγχος και επιθετικότητα.
Ø Το παιδί θέλει να προσαρμοστεί στους κανόνες που επιβάλλουν οι γονείς, όταν υπάρχει καλή σχέση μεταξύ τους.
Τα παιδιά που εισπράττουν απόρριψη ή υπερπροστασία αντιδρούν στη συμμόρφωση στους γονεϊκούς κανόνες.
Ø Η διεργασία είτε ο τρόπος που ζητείται από το παιδιά να συμμορφωθεί στους κανόνες που επιβάλλονται, έχει πολύ μεγάλη σημασία για τη συμμόρφωσή του.
Είναι σημαντικό να κατανοούμε τις ανάγκες του παιδιού και να ακούμε την άποψή του πριν θέσουμε τους δικούς μας όρους.
Ø Οι απαιτήσεις από το παιδί να είναι αντίστοιχες της ηλικίας του.
Όταν π.χ. πιέζουμε ένα παιδί τεσσάρων χρόνων ή μεγαλύτερο να γράφει ή να μάθει να απαριθμεί ενώ δυσκολεύεται, ή όταν του παίρνουμε δύσκολα για την ηλικία του παιχνίδια, το οδηγούμε σε αποθάρρυνση και μείωση της ανάπτυξης της αυτονομίας του. Η εμπιστοσύνη του παιδιού στον εαυτό του αναπτύσσεται όταν τα καταφέρνει σε αυτό που κάνει και όταν εμείς το εμπιστευόμαστε.
Ø Κατανόηση των συναισθημάτων του παιδιού και ενθάρρυνση να τα εκφράζει.
Τα συναισθήματα αποτελούν την πρώτη αντίδραση όταν υπάρχουν δυσκολίες στην οικογένεια. Το να μάθουμε τα παιδιά να τα αναγνωρίζουν και να τα εκφράζουν αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για τη διευκόλυνση της επικοινωνίας και την αντιμετώπιση των παρεξηγήσεων και εντάσεων στην οικογένεια. Με φράσεις όπως « είναι φυσικό να νιώθεις θυμό ή λύπη γιατί απογοητεύτηκες», με συζήτηση για τα συναισθήματα και κυρίως με το να εκφράζουμε εμείς ως γονείς και να αντιμετωπίζουμε τα δικά μας συναισθήματα μπορούμε να διδάξουμε το παιδί.
Πηγή: Φυλλάδιο «Συμβουλευτική Γονέων… γιατί νοιαζόμαστε» του Ινστιτούτου Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων
◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊
Μάθε παιδί μου γράμματα με τρόπο
Είναι συχνό το φαινόμενο πολλά παιδιά να μην θέλουν να ανοίξουν τα βιβλία τους και να συνεχίσουν το διάβασμα μετά από μια κουραστική μέρα στο σχολείο. Οι γονείς καλούνται λοιπόν να βρουν τρόπους ώστε να καταφέρουν να κάνουν τη μελέτη διασκεδαστική.Στη συνέχεια θα βρείτε μερικές συμβουλές της κλινικής ψυχολόγου Τίνιας Απέργη που μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς να κάνουν το «ταξίδι» της γνώσης όσο πιο ευχάριστο γίνεται και να κάνουν τη μελέτη αποδοτική.
Διαβάζω για εμένα:
Το πρώτο και βασικότερο πράγμα που πρέπει να κατανοήσει κάθε παιδί, από την πρώτη κιόλας μέρα που θα πάει στο σχολείο, είναι ότι διαβάζει για το μέλλον του και όχι για τους γονείς ή τους δασκάλους του. Οι γονείς οφείλουν να εξηγήσουν ότι η διαδικασία της μάθησης είναι σημαντική για τη ζωή των ίδιων των παιδιών και όχι για να ευχαριστήσου ν τη μαμά και τον μπαμπά.
Διαβάζω ανεξάρτητα:
Κάθε γονιός πρέπει να έχει ως απώτερο στόχο να μάθει το παιδί του να διαβάζει χωρίς τη δική του βοήθεια. Ο μαθητής πρέπει να είναι υπεύθυνος για το τι υπάρχει μέσα στην τσάντα του και να είναι σε θέση να ακολουθήσει μόνος του το πρόγραμμά του. Η ανάμιξη των ενηλίκων πρέπει να σταματάει στο να μάθουν στα παιδιά τους πώς πρέπει να διαβάζουν και να κάνουν επανάληψη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το παιδί δεν μπορεί να στραφεί σε αυτούς για βοήθεια. Ο γονιός είναι «προπονητής» και όχι «δάσκαλος».
Βρίσκω μόνος μου τα λάθη:
Κατά τη διάρκεια του ελέγχου των μαθημάτων, ο γονιός πρέπει να σημειώνει τα λάθη χωρίς όμως να προσφέρει την απάντηση. Σε περίπτωση που ο γονιός μετατραπεί σε διορθωτή το παιδί παίρνει λανθασμένα μηνύματα – αφενός ότι δεν μπορεί να διαβάσει μόνο του και αφετέρου ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα το κάνει γι αυτό όταν βαριέται.
Διαβάζω αμέσως μετά το σχολείο:
Μαθαίνουμε τα παιδιά μας ότι η ώρα της μελέτης ξεκινάει αμέσως μεά την επιστροφή από το σχολείο . Εξηγούμε ότι πρέπει πρώτα να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του και μετά μπορεί να παίξει ή να δει τηλεόραση. Έτσι, τα παιδιά είναι πολύ πιο πρόθυμα να εργαστούν αφού το παιχνίδι λειτουργεί ως έναυσμα. Καλό είναι επίσης το διάβασμα του Σαββατοκύριακου να γίνεται την Παρασκευή το μεσημέρι τόσο για να αποφεύγεται η ένταση μέσα στην οικογένεια όσο και για να μπορεί το παιδί να απολαύσει πραγματικά το χρόνο που έχει ελεύθερο.
Τι ζητάς από εμένα;
Είναι εξαιρετικά σημαντικό οι γονείς να αποσαφηνίζουν τις προσωπικές τους απαιτήσεις από το παιδί. Τι σημαίνει για τον καθένα «καλά διαβασμένος»; Ποια μαθήματα είναι πιο σημαντικά;
Διαβάζω στο γραφείο μου:
Δεν είναι σωστό να επιτρέπουμε στα παιδιά να διαβάζουν όπου νομίζουν. Χώρος εργασίας είναι το γραφείο τους και όχι το τραπέζι της κουζίνας ή του σαλονιού. Έτσι, τα παιδιά μπορούν ν συγκεντρωθούν καλύτερα, χωρίς να αποσπάται η προσοχή τους.
Το σχολείο δεν είναι το παν!
Η συνδιαλλαγή των γονέων με τα παιδιά τους δεν πρέπει να σταματάει μόνο στις εργασίες του σχολείου. Όπως και όλοι οι άνθρωποι, οι νεαροί μαθητές αντιμετωπίζουν και αυτοί προβλήματα και είναι υποχρέωση της μητέρας ή του πατέρα να τους βοηθήσει να τα λύσουν. Όταν το παιδί αισθάνεται ότι το μόνο που ενδιαφέρει την οικογένειά του είναι οι μαθησιακές του επιδόσεις, τότε τείνει να απομονώνεται και να μην ασχολείται με τη μελέτη του.
Πώς θα με εμψυχώσεις;
Η επιβράβευση είναι ένα απαραίτητο κομμάτι της μαθησιακής διαδικασίας. Οι νέοι και οι νέες πρέπει να αισθάνονται ότι οι προσπάθειές τους δεν πάνε χαμένες. Καλό είναι, λοιπόν, οι γονείς να βρουν έναν τρόπο για να πουν έμπρακτα μπράβο στο παιδί τους.
Τι γίνεται αν δεν κάνω τα μαθήματά μου;
Κάθε μαθητής πρέπει να γνωρίζει ότι σε περίπτωση που δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του τότε θα αντιμετωπίσει και τις επιπτώσεις που αυτό συνεπάγεται. Οι επιπτώσεις πρέπει να είναι άμεσες και συσχετισμένες με το διάβασμα. Για παράδειγμα, σε περίπτωση που το παιδί δεν τελειώσει τις ασκήσεις του τότε δεν πάει για ποδόσφαιρο, στίβο, δεν θα δει τηλεόραση εκείνη τη μέρα. Δεν ετεροχρονίζουμε την τιμωρία.
Να κάνω ένα διάλειμμα;
Ακριβώς όπως όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να κάνουν ένα διάλειμμα από την εργασία τους και να πιουν λίγο καφέ ή να πάνε μια βόλτα για να ξεθολώσει λίγο το κεφάλι τους, έτσι πρέπει να επιτρέπεται και στα παιδιά να ξεκουράζονται. Η ώρα που θα σταματάνε πρέπει να είναι προκαθορισμένη από τους γονείς, έτσι ώστε να ξέρουν το πρόγραμμά τους.
Πηγή: Εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος, 21-11 -2009)
◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊
Ένα παιδί συμβουλεύει ………
Ένα παιδί δίνει 13 πολύτιμες συμβουλές στους γονείς του
Ø Μη φοβάστε να είστε σταθεροί μαζί μου. Αυτό θα με κάνει να νιώθω περισσότερη σιγουριά.
Ø Μη με παραχαϊδεύετε. Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνετε οτιδήποτε σας ζητώ. Σας δοκιμάζω μονάχα για να δω.
Ø Μη με κάνετε να νιώθω μικρότερος απ΄ ότι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά το «σπουδαίο».
Ø Μη μου κάνετε παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο, αν μπορείτε. Θα προσέξω περισσότερο αυτό που θα μου πείτε, αν μου μιλήσετε ήρεμα, μια στιγμή που θα είμαστε οι δυο μας.
Ø Μη μου δημιουργείτε το συναίσθημα πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει να αναγνωρίζω.
Ø Μην πέφτετε σε αντιφάσεις. Με μπερδεύετε έτσι αφάνταστα και με κάνετε να χάνω την πίστη μου σε εσάς.
Ø Μη με αγνοείτε, όταν σας κάνω ερωτήσεις, γιατί θα ανακαλύψετε πως θα αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.
Ø Μην προσπαθείτε να με κάνετε να πιστέψω πως είστε τέλειοι ή αλάνθαστοι. Είναι μια δυσάρεστη έκπληξη για μένα, όταν ανακαλύπτω πως δεν είστε ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Ø Μη διανοηθείτε ποτέ πως θα πέσει η υπόληψή σας αν μου ζητήσετε συγγνώμη. Μια τίμια αναγνώριση του λάθους σας μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα απέναντί σας.
Ø Μην ξεχνάτε πως μ΄ αρέσει να πειραματίζομαι. Χωρίς αυτό δεν μπορώ να ζήσω. Σας παρακαλώ παραδεχτείτε το.
Ø Μην ξεχνάτε πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σας είναι δύσκολο να κρατήσετε το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπαθήστε σας παρακαλώ.
Ø Μην ξεχνάτε πως δεν θα μπορέσω να αναπτυχθώ χωρίς πολλή κατανόηση και αγάπη. Αυτό όμως δεν χρειάζεται να το πω, έτσι δεν είναι;
Ø Μη μου λέτε ποτέ ψέματα!
◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊
10 τρόποι για να βοηθήσετε το παιδί σας να εκτιμά τον εαυτό του.
v Επικοινωνήστε ανοιχτά με το παιδί σας.
v Μάθετε να το ακούτε.
v Συμπεριλαμβάνετε το παιδί σας στις οικογενειακές συζητήσεις. Δείξτε του ότι εκτιμάτε τις απόψεις του.
v Προσπαθήστε να καταλάβετε την άποψη του παιδιού σας.
v Δώστε στο παιδί σας ευθύνες κατάλληλες για την ηλικία του.
v Βάλτε σταθερά όρια. Τα παιδιά θέλουν να ξέρουν τι περιμένουν οι άλλοι από αυτά.
v Να είστε γενναιόδωροι αλλά και ειλικρινείς όταν επαινείτε ή παροτρύνετε τα παιδιά.
v Βοηθήστε το παιδί σας να θέσει στόχους και βοηθήστε το να τους πραγματοποιήσει.
v Να θυμάστε ότι η νίκη δεν είναι το παν. Το σημαντικό είναι η προσπάθεια.
v Γίνετε θετικό πρότυπο. Αισθανθείτε περήφανος/η για τον εαυτό σας.
ΠΗΓΗ: ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΝΕΩΝ ΝΟΜΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊
10 υπέροχα πράγματα για να πείτε στο παιδί σας!
2. «Είναι καλό να μιλάς»
3. «Είμαι πολύ περήφανος/η για εσένα. Τα κατάφερες πολύ καλά»
4. «Είπα, όχι»
5. «Δεν πειράζει να κλαις ή να νιώθεις στενοχωρημένος»
6. «Δεν είσαι υποχρεωμένος να κάνεις οτιδήποτε»
7. «Δεν πειράζει να κάνεις λάθη»
8. «Είσαι πολύ έξυπνος, που τα κατάφερες»
9. «Μου αρέσεις, γιατί είσαι εσύ»
10. «Σ’ αγαπώ»
◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊
10 φράσεις για να ΜΗΝ πείτε στο παιδί σας
Μερικές φορές πάνω στην ένταση της στιγμής, οι γονείς το λένε στο παιδί τους. Όταν όμως το επαναλαμβάνουν συχνά, υπάρχει κίνδυνος εκείνο να το πιστέψει. Δοκιμάστε αντί γι’ αυτό να πείτε: «Ήταν χαζό αυτό που έκανες, δεν είναι έτσι;»
2. «Θα μπορούσες να τα πας πολύ καλά αν…»
Αν και η φράση αυτή εμπεριέχει ένα θετικό μήνυμα — πως πιστεύετε πως το παιδί σας έχει δυνατότητες — ωστόσο, αυτό που φτάνει στ’ αυτιά του είναι μάλλον αρνητικό. Μπορείτε να περιμένετε να κάνει κάτι αξιέπαινο και να του πείτε: «Πραγματικά. έχεις βελτιωθεί πολύ».
3. «Γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν…»
Αυτό σε καμία περίπτωση δεν Θα μπορούσε να εκληφθεί ως κοπλιμέντο. Στο κάτω κάτω, αν Θέλετε το παιδί σας να μοιάζει με κάποιο άλλο, στην ουσία δεν θέλετε να είναι ο εαυτός του. Είναι επικίνδυνο να συγκρίνετε.
4. «Εύχομαι να μην είχα παιδιά»
Μπορεί όλοι μας να Το ευχόμαστε αυτό μία φορά στο τόσο, όμως δεν πρέπει να το λέμε. Είναι τι μεγαλύτερη απόρριψη για ένα παιδί. Αν αισθάνεστε τόσο εκνευρισμένος για να πείτε κάτι τέτοιο, βγάλτε τον εαυτό σας απ’ αυτή την κατάσταση — βγείτε από το δωμάτιο. Είναι ένας καλός τρόπος να αντιμετωπίσετε τέτοιες καταστάσεις έντασης.
5. «Κοίτα τι θυσίασα για το χατίρι σου»
Με άλλα λόγια, «αν δεν είχες γεννηθεί, η ζωή μου Θα ήταν πολύ καλύτερη τώρα». Μπορεί να ακουστεί σκληρό, όμως τα παιδιά δεν ζήτησαν να γεννηθούν. Θυμηθείτε πως το να είναι κανείς γονιός, σημαίνει πως έχει αποφασίσει να κάνει παιδί.
6. «Είσαι ψεύτης και κλέφτης»
Στα περισσότερα παιδιά αρέσει να παίρνουν κάτι που δεν τους ανήκει και μετά να αρνούνται τα πάντα. Με τη σωστή απάντηση σε τέτοιες περιπτώσεις, τα παιδιά μπορούν να μάθουν από τις εμπειρίες και τα λάθη τους και να συνεχίσουν μπροστά. Αυτό είναι σίγουρα πολύ καλύτερο, από το να κουβαλούν πάντα τις ετικέτες του «κλέφτη» και του «ψεύτη».
7. «Μην είσαι ανόητος. Δεν υπάρχει τίποτα να φοβάσαι»
Είναι κάτι πολύ εύκολο να πει κανείς στο μικρό που φοβάται πως κρύβεται ένα τέρας κάτω από το κρεβάτι του, όμως του δίνετε έτσι το επιζήμιο μήνυμα πως είναι ηλίθιο να φοβάται κανείς και αυτό μπορεί να το κάνει να μη μοιραστεί μαζί σας τους φόβους του στο μέλλον. Ο κόσμος μπορεί να είναι τρομακτικός κι εσείς θα πρέπει να συμπαραστέκεστε του παιδιού σας.
8. «Θα σε παρατήσω»
Φωνάζοντας «αν δεν έρθεις εδώ αυτή τη στιγμή, θα φύγω και θα σε παρατήσω εδώ», όταν το παιδί σας έχει σταματήσει σε μια βιτρίνα, το μόνο που καταφέρνετε είναι να του ξυπνήσετε τον πιο δυνατό από τους φόβους του: πως μπορεί να εξαφανισθείτε και να μη γυρίσετε ποτέ πια. Δοκιμάστε να του δώσετε λίγο χρόνο και βάλτε το να διαλέξει τι θέλει: να σας κρατήσει το χέρι ή να το κουβαλήσετε μαζί σας.
9. «Πρέπει πάντα να υπακούς τους μεγάλους»
Ένα παιδί που έχει μάθει να υπακούει σε όλους του μεγάλους, είναι κατ’ αρχήν το πιο εύκολο θύμα όλων των «κακών μεγάλων», των απαγωγέων, για παράδειγμα.
Μάθετε στο παιδί σας να σέβεται τους μεγάλους, εξηγήστε του όμως πως αρκετές φορές δεν θα πρέπει να υπακούει, ενώ άλλες η γνώμη του είναι εξίσου σημαντική.
10. «Περίμενε, μέχρι να γυρίσει ο πατέρας σου και θα δεις»
Το να βάζει κανείς τον ένα γονιό στο ρόλο του τιμωρού, είναι κακό τόσο για τον γονέα όσο και για το παιδί. Ο πατέρας – στην περίπτωση – αυτή γίνεται για το παιδί «κάποιος που πρέπει να φοβάται» και από την άλλη το παιδί υποφέρει από την αγωνία, περιμένοντας την τιμωρία του.