Ο νέος κύκλος Εργαστηρίων Δεξιοτήτων αφορά στο Αστικό και Περιαστικό Πράσινο και συγκεκριμένα στο τι εκφράζουν αυτές οι έννοιες, πώς το πράσινο συμβάλλει στην καλύτερη διαβίωση των ανθρώπων και των ζώων, ποια η αξία του πρασίνου στις οικολογικές καταστροφές και τι μπορούμε να κάνουμε για να το προστατέψουμε.

Αρχικά, η νηπιαγωγός διάβασε στα παιδιά το παραμύθι «Το δέντρο που έδινε».

Ακολούθησε συζήτηση για να διαπιστώσουμε το βαθμό κατανόησης του παραμυθιού. Έπειτα, δώσαμε στα παιδιά να συμπληρώσουν ανοιχτό φύλλο εργασίας και να μας ζωγραφίσουν τι θα έκαναν κι εκείνα για να ευχαριστήσουν τη μηλιά αν ήταν στη θέση του αγοριού.

Οι μαθητές/τριες μαζεύτηκαν στην παρεούλα και συζήτησαν σχετικά με την προσφορά των δέντρων στη ζωή των ανθρώπων και των ζώων. Δημιουργήσαμε ένα ιστόγραμμα για το τι γνωρίζουμε μέχρι τώρα…

και αναλύσαμε την έννοια του “Πράσινου” ως τα δέντρα, τα λουλούδια, τα φυτά και όσα αποτελούν τη χλωρίδα συμπληρώνοντας ανάλογο φύλλο εργασίας.

Στη συνέχεια, αναθέσαμε στους μαθητές σαν αποστολή στο σπίτι να αναζητήσουν μαζί με τους γονείς τους την αξία του πράσινου στη ζωή των ανθρώπων και των ζώων και μας παρουσίασαν όσα ανακάλυψαν μέσω της αναζήτησης στο σπίτι.

Έπειτα, οι μαθητές χωρίστηκαν σε 5 ομάδες και η καθεμία θα αναλάμβανε κάθε εβδομάδα να διερευνήσει έναν παράγοντα στον οποίο βοηθά το πράσινο και να τον παρουσιάσει στην τάξη. Η 1η διερεύνηση αφορούσε τον παράγοντα “ΟΞΥΓΟΝΟ”. Πώς τα φυτά δίνουν οξυγόνο; Η 1η ομάδα έρευνας έψαξε και βρήκε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και τις παρουσίασε στην ολομέλεια.

Αφού συζητήσαμε τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης, το ρόλο της χλωροφύλλης και των στομάτων του φύλλου, ακολούθησε δραματοποίηση  της φωτοσύνθεσης με τα παιδιά να αναλαμβάνουν τους ρόλους των φυτών…

της βροχής…

του ήλιου…

της απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα από τα φυτά (μαύρες γκοφρέ μπαλίτσες) και της διοχέτευσης οξυγόνου στον αέρα (λευκές  μπαλίτσες γκοφρέ)

 

Στη συνέχεια, συμπληρώθηκε ανοιχτό φύλλο εργασίας όπου οι μαθητές/τριες απέδωσαν με δικό τους τρόπο τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης συνδυάζοντας ζωγραφική και κολλάζ.

Ακόμα, πραγματοποιήθηκε πείραμα για το πως το φυτό (συγκεκριμένα το σέλινο σε αυτό το πείραμα) απορροφά το νερό σε όλα τα μέρη του.
Τα φυτά απορροφούν νερό μέσω των ριζών. Αυτό ταξιδεύει σε όλα τα μέρη των φυτών και χρησιμοποιείται κατά τη φωτοσύνθεση για την παραγωγή τροφής για το φυτό. Όταν στο νερό προστίθεται χρωστική τροφίμων αυτή ταξιδεύει μαζί με το νερό στο στέλεχος του σέλινου και μετά στα φύλλα. Η χρωστική τροφίμων απεικονίζει τον τρόπο με τον οποίο παρέχονται τα θρεπτικά συστατικά σε όλα τα μέρη του φυτού.

Προσπαθώντας να διερευνήσουμε τον παράγοντα “ΔΡΟΣΙΑ” τον οποίο εξασφαλίζουν τα δέντρα, η ομάδα συγκεντρώθηκε στην ολομέλεια και άκουσε το τραγούδι «Λάχανα και Χάχανα – Αγκαλιά Με Ένα Δέντρο».

Αφήσαμε τους μαθητές να κινηθούν αυθόρμητα στο χώρο υπό τους ήχους του τραγουδιού…

Έπειτα, συζητήσαμε τους στίχους με τα παιδιά και εστιάσαμε στο σημείο όπου το παιδί λέει στο δέντρο «τη δροσιά σου δίνεις» και τα ρωτάμε γιατί το λέει αυτό. Τα ενθαρρύνουμε να θυμηθούν τι αίσθηση έχουν όταν βρίσκονται μία καλοκαιρινή μέρα κάτω από ένα δέντρο και πώς αισθάνονται όταν βρίσκονται τελείως εκτεθειμένα στον ήλιο. Τα παιδιά διατύπωσαν τις εμπειρίες τους και υποστήριξαν ότι η σκιά του δέντρου τους βοηθά να μένουν πιο δροσεροί σε σχέση με όταν είναι στον ήλιο.

Η 2η ομάδα έρευνας ανέλαβε να βρει πληροφορίες για τα δέντρα και τα δάση ως χώρο που εξασφαλίζει τις φωλιές των ζώων. Μας παρουσίασαν πολύ σημαντικές πληροφορίες και το ακόλουθο βίντεο.

Στη συνέχεια, η νηπιαγωγός διάβασε στους μαθητές/τριες το παραμύθι «Σώστε τον κύριο Κου».

Συζητήσαμε πόσο σημαντικό είναι για τα πουλιά και άλλα ζώα να υπάρχουν φυτά ώστε να έχουν σπίτι. Διαπιστώσαμε, με αφορμή την ιστορία του κου Κου, ότι το σπίτι του δεν ήταν στο δάσος. Αλλά σε ένα πάρκο δίπλα στο σπίτι του Μπεν. Άραγε, υπάρχουν κι άλλα ζώα που ζουν στα δέντρα και τα φυτά της πόλης; Παρατηρούμε στην αυλή ποια ζώα βλέπουμε, πού φτιάχνουν τη φωλιά τους και συμπληρώνουμε ανοιχτό φύλλο εργασίας με όλα τα είδη φωλιών που γνωρίζουμε.

Ακόμα, με κουτιά από γάλα φτιάξαμε σπιτάκια-ταΐστρες για τα πουλάκια ώστε να τα κρεμάσουμε στα δέντρα της γειτονιάς μας.

Η 3η ομάδα έρευνας ανέλαβε να διερευνήσει σημαντικές πληροφορίες για το πώς  τα φυτά δίνουν τροφή στα ζώα και στον άνθρωπο και μας παρουσίασε ενδιαφέροντα στοιχεία. Ένα από αυτά ήταν και το ακόλουθο βίντεο που δείχνει πώς οι προϊστορικοί άνθρωποι επιβίωναν χρησιμοποιώντας σαν 1η ύλη υλικά από τη φύση.

Εύλογα, κάποιοι μαθητές επισήμαναν ότι εάν δεν υπήρχαν τα φυτά, οι άνθρωποι των σπηλαίων δε θα μπορούσαν να επιβιώσουν και, άρα, εμείς δε θα υπήρχαμε.

Στη συνέχεια, η νηπιαγωγός πρόβαλε το ακόλουθο βίντεο και έγινε η ανάλυση της έννοιας της τροφικής αλυσίδας και της αξίας των φυτών στην αλυσίδα αυτή.

Ακολούθησε κινητικό παιχνίδι-παιχνίδι ρόλων όπου οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες – τροφικές αλυσίδες ανάλογα με το καρτελάκι που τους έτυχε. Έτσι, είχαμε την τροφική αλυσίδα “Φουντούκι-Σκίουρος-Φίδι”

“Μήλο-Κάμπια-Περιστέρι”

“Μαρούλι-Χελώνα-Αετός”

“Σπόροι-Σκουλήκι-Κότα-Αλεπού”

“Θάμνος-Αντιλόπη-Λιοντάρι”

“Μπανανιά-Μαϊμού-Τίγρης”

Τα παιδιά δραματοποιούσαν μία μία τις τροφικές αλυσίδες κι έτσι ο αγρότης σκόρπισε σποράκια…

πήγε το σκουλήκι και έφαγε τους σπόρους…

η κότα έφαγε το σκουλήκι αλλά δεν είδε ότι πίσω της ήταν…

μια αλεπού που έφαγε την κότα!

Τι θα γινόταν όμως αν η αγρότισσα σκούπιζε όλους τους σπόρους; Μα, φυσικά, κανένα ζωάκι της τροφικής αλυσίδας δε θα βρίσκει φαγητό.

Αντίστοιχα, η χελώνα πλησίασε για να φάει το μαρούλι…

και ένας αετός την έφαγε!

Τι θα γινόταν εάν η αγρότισσα έδιωχνε τη χελώνα μακριά; Μα φυσικά, ο αετός θα έμενε νηστικός.
Ακόμα, η αντιλόπη πήγε να φάει από το θάμνο και της επιτέθηκε το λιοντάρι…

Η μαϊμού πήγε να φάει μπανάνες…και την έφαγε ο τίγρης!

Τι θα γινόταν, όμως, εάν κάποιος έκοβε τη μπανανιά;Η μαϊμού δε θα μπορούσε να ζήσει…

κι έτσι ούτε και ο τίγρης.

Σειρά είχε ο σκίουρος που έτρωγε φουντούκια…το σκίουρο όμως έφαγε ένα φίδι.

Τι θα γινόταν εάν οι άνθρωποι έτρωγαν όλα τα φουντούκια;

Ούτε ο σκίουρος θα μπορούσε να ζήσει…αλλά ούτε και το φίδι!

Στη συνέχεια, κάναμε εξάσκηση στις τροφικές αλυσίδες στο Φωτόδεντρο…

Συμπληρώσαμε ανοιχτό φύλλο εργασίας και δημιουργήσαμε τρισδιάστατο δάσος χρησιμοποιώντας τις γνώσεις μας για τις φωλιές και τις τροφικές αλυσίδες…

Η 4η ομάδα έρευνας ανέλαβε να μελετήσει το πώς τα δάση και τα δέντρα προστατεύουν από τις πλημμύρες. Έτσι, παρουσίασαν στους υπόλοιπους μαθητές εποπτικό υλικό ώστε να κατανοήσουν τι είναι η πλημμύρα. Επίσης, πρόβαλαν ένα πείραμα που δείχνει δυο δοχεία στα οποία έχει τοποθετηθεί ίση ποσότητα χώματος. Το αριστερό είναι γυμνό δίχως φυτά (ας υποθέσουμε ότι είναι το καμένο δάσος) και το δεξί έχει φυτά (ας υποθέσουμε ότι είναι ένα υγιές δάσος.) Οι άνθρωποι ρίχνουν με ποτιστήρια ίση ποσότητα νερού στα δυο χώματα. Το αριστερό χώμα αμέσως βγάζει το νερό του, ενώ το δεξί με τα φυτά το συγκρατεί.

https://thesstoday.gr/%CF%80%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CF%89%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B5/

Έπειτα, η νηπιαγωγός έδειξε στην ομάδα ένα βίντεο για το πώς οι ρίζες απορροφούν το νερό.

Συζητήσαμε, τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά για τις πόλεις και τα χωριά σε περίπτωση βροχής; Άρα, συμπεράναμε ότι εάν υπάρχει γύρω και μέσα σε αυτές πράσινο, οι πόλεις είναι πιο ασφαλείς από πλημμύρες.

Η 5η ομάδα έρευνας, μελέτησε το πώς φτιάχνεται το χαρτί μιας που η ολομέλεια έθεσε αυτό το ερώτημα στην αρχή του Εργαστηρίου. Έτσι, αναζήτησαν πληροφορίες στο διαδίκτυο και τις παρουσίασαν στην ομάδα.

Μέσα από αυτήν την παρουσίαση αναδείχθηκε και η αξία της ανακύκλωσης ώστε να μη χρειάζεται να κόβονται τόσα πολλά δέντρα για την παραγωγή νέου χαρτιού.

Αφού η έρευνα των παιδιών ολοκληρώθηκε, ήρθε η στιγμή για περισσότερο προβληματισμό και αναζήτηση λύσεων. Χρησιμοποιήσαμε το Google Earth και παρατηρήσαμε την Αθήνα και τη Ν. Χαλκηδόνα.

Τα παιδιά έπρεπε να παρατηρήσουν τι χρώματα έβλεπαν στις εικόνες και τι είναι αυτά τα χρώματα. Εντόπισαν, λοιπόν, σωστά το μπλε της θάλασσας και το πράσινο των δασών που πλαισιώνουν την πόλη αλλά παρατήρησαν ότι το πιο πολύ ήταν γκρίζο. Συζητήσαμε ότι το γκρίζο είναι τα σπίτια και οι δρόμοι και φαίνονται έτσι λόγω του τσιμέντου. Όταν ρωτήθηκαν εάν η πόλη μας έχει αρκετό πράσινο, τα παιδιά είπαν εννοείται πως όχι. Εκεί, αναλύσαμε και τις έννοιες Αστικό και Περιαστικό Πράσινο ενώ οι μαθητές/τριες συμπλήρωσαν φύλλο εργασίας σχετικά με το Αστικό περιβάλλον της γειτονιάς τους.

Στη συνέχεια, ακούσαμε το παραμύθι “Το δάσος της αγάπης”

Έπειτα, οι μαθητές/τριες χωρίστηκαν σε ομάδες και εικονογράφησαν με το δικό τους τρόπο τις σκηνές της ιστορίας.

Παρουσίασαν την εικονογραφημένη ιστορία και έβαλαν τις σκηνές σε χρονολογική σειρά. Η νηπιαγωγός ώθησε τους μαθητές στο να παρατηρήσουν πώς άλλαξε η ζωή των ηρώων της ιστορίας μετά την πυρκαγιά. Τι συνέπειες μπορεί να έχει μία πυρκαγιά και με ποιους άλλους τρόπους καταστρέφονται τα δάση και το πράσινο των πόλεων; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι άνθρωποι για να μην καταστρέφεται το Πράσινο; Όλες αυτές οι ιδέες ζωγραφίστηκαν από τα παιδιά σε πίνακες ζωγραφικής με νερομπογιές και εκτέθηκαν στην πόρτα του σχολείου.

Τέλος, μετά από όλα αυτά, η ομάδα συγκεντρώθηκε στην παρεούλα και παρατήρησαν όλοι μαζί πόσο άλλαξε ο αρχικός πίνακας γνώσεών τους συζητώντας τι έμαθαν και πώς το έμαθαν…

ενώ συμπλήρωσαν φύλλο εργασίας: «Τι μου άρεσε περισσότερο από όσα έμαθα σε αυτόν τον κύκλο εργαστηρίων δεξιοτήτων».