6ο Τμήμα ΒΥΠ
Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ – Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο της ΑΓΑΠΗΣ, της ΧΑΡΑΣ, της ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ
“Ελάτε όλοι μαζί παιδιά , σαν νέοι ήρωες ξανά ,
με πράξεις εθελοντισμού, που την καρδιά πάνε αλλού.
Να προσφέρουμε με αγάπη σε κάθε ανθρώπου την ανάγκη
το παραμύθι της ζωής μας πες, ας γράψουμε με πράξεις δυνατές.
Όλοι μαζί μπορούμε μια φορά
να γίνουμε οι άγγελοι του δρόμου και της καρδιάς!
Αυτό είναι ο εθελοντισμός, παιδιά,
ας κλείσουμε όλους σαν αδέρφια στην αγκαλιά μας!”
Μέσα από τους ήρωες παραμυθιών που παρουσιάζονται στο βίντεο, που περνά τόσο όμορφα το μήνυμα της αλληλεγγύης, της προσφοράς, της βοήθειας, της στήριξης, της ανθρωπιάς… αναγνωρίσαμε και καταγράψαμε τις αξίες του εθελοντισμού και τις αρετές του εθελοντή που οι πράξεις του κάνουν τον κόσμο καλύτερο, δικαιότερο και ομορφότερο!
Και μέχρι να στεγνώσουν τα αγγελάκια – στολιδάκια μας, διαβάσαμε το παραμύθι με τίτλο: “Το έλατο” του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Αλλά και την ιστορία του Χριστουγεννιάτικου έλατου, από που προήρθε το έθιμο αυτό;
Τέλος το ζωγραφίσαμε!
Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ – Επίσκεψη Εθελόντριας για Ενημέρωση των Φιλανθρωπικών Δράσεων Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου & ΙΜ Εδέσσης
Επίσκεψη Πρεσβυτέρας κυρίας Κατερίνας Αγγελίδου – Εθελόντριας, για Ενημέρωση των Φιλανθρωπικών Δράσεων Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου & ΙΜ Εδέσσης.
Στα πλαίσια των Δράσεων του Ενεργού Πολίτη στη σχολική μονάδα με στόχο βιώσιμης ανάπτυξης: Αγάπη φέρω, γεύμα προσφέρω, τίτλο δράσης:
“Για το γεύμα αγάπης μαγειρεύω, και χαμόγελα τους στέλνω”
αλλά και του σχεδίου δράσης για την αυτοαξιολόγηση, Σχέσεις μεταξύ μαθητών/τριων με τίτλο “Νιώθεις ΕΓΩ, νιώθω & ΕΓΩ συναισθήματα ένα σωρό” (δείκτης διαμόρφωση τρόπων διαχείρισης εντάσεων και συγκρούσεων), Τα Απίθανα Νηπιάκια του 4ου & 6ου ΒΥΠ τμήματος συνεργάζονται και καλούν την Πρεσβυτέρα, κυρία Κατερίνα Αγγελίδου – Εθελόντρια για να ενημερωθούν για τις φιλανθρωπικές δράσεις του ιερού ναού Αγίου Γεωργίου.
Στόχοι: Να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη στήριξης ευάλωτων συμπολιτών μας. Να καλλιεργήσουν αξίες όπως η κοινωνική ενσυναίσθηση, η υπευθυνότητα και η αλληλεγγύη. Να γνωρίσουν το αίσθημα της κοινωνικής προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο.
Είχαμε την τιμή και την χαρά να έχουμε στο σχολείο μας μετά από δική μας πρόσκληση την Πρεσβυτέρα, κυρία Κατερίνα Αγγελίδου – Εθελόντρια για να παρουσιάσει στα παιδιά μας τις Φιλανθρωπικές Δράσεις του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Γιαννιτσών & ΙΜ Εδέσσης
Η Πρεσβυτέρα με πολλή αγάπη, τρυφερότητα και γλυκύτητα μίλησε στις καρδιές των παιδιών μας. Αναφέρθηκε στην σπουδαιότητα του εθελοντισμού, της προσφοράς, της βοήθειας και της στήριξης ανήμπορων ανθρώπων της πόλης μας.
Το γεύμα αγάπης “ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ” που εγκαινιάστηκε στις 21 Νοεμβρίου 2003, ιδρύθηκε με την ευχή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ και υλοποιήθηκε από τους ιερείς του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου. Στεγάζεται στο πνευματικό κέντρο του Ναού σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Το φαγητό παρασκευάζεται με την εθελοντική προσφορά εβδομήντα περίπου κυριών και το λαμβάνουν άποροι συνάνθρωποί μας.
Επίσης από το 2008 με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Ιωήλ λειτουργεί πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας – φροντιστηριακών μαθημάτων σε παιδιά δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου. Τα μαθήματα γίνονται αφιλοκερδώς από εθελοντές εκπαιδευτικούς και απευθύνονται σε παιδιά που αντιμετωπίζουν οικονομικά ή οικογενειακά προβλήματα.
Επιπλέον στις 8 Απριλίου 2012 έγιναν τα εγκαίνια του Κοινωνικού Παντοπωλείου “Παναγία η Ελεούσα” ενώ στις 16 Φεβρουαρίου 2014 τα εγκαίνια του Κοινωνικού Ιατρείου & Φαρμακείου Γιαννιτσών προσφέροντας με αγάπη βοήθεια και στήριξη σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Τα παιδιά ευχαρίστησαν την Πρεσβυτέρα με ένα δωράκι “Το Πάπλωμα της ΑΓΑΠΗΣ” και ανταπέδωσε με γλυκάκια για όλα τα παιδάκια μας. Ανταλλάξαμε όμορφες τρυφερές ευχές για τις μέρες ΑΓΑΠΗΣ που πλησιάζουν και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την ημέρα που θα γίνουμε κι εμείς εθελοντές προσφέροντας τρόφιμα για το Κοινωνικό Παντοπωλείο και μαγειρεμένο φαγάκι για να μοιραστεί στους συνανθρώπους μας που μας έχουν ανάγκη.
Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ – 3 Δεκεμβρίου Παγκόσμια ημέρα ΑΜΕΑ – “Όλα τα αστέρια δεν είναι ίδια, μα είναι όλα τους στολίδια στην πλατεία τ’ ουρανού”
Γιορτάζουμε εμείς ή οι άλλοι για μας;
Τελικά είμαστε “καημένα”…
ή μας βλέπουν οι άλλοι σαν “καημένα”;
Σας φαινόμαστε “καημένα”;
Η 3η Δεκεμβρίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα αφιερωμένη σε άτομα με αναπηρία, μια μέρα για όλους, μια μέρα που δεν θα πρέπει να αποτελεί απλά μια ημέρα επετείου, γιατί αυτά τα ξεχωριστά άτομα που μας δίνουν καθημερινά μαθήματα ζωής έχουν το δικαίωμα να ζουν ανθρώπινα και ισότιμα, όλες τις μέρες του χρόνου.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα Δράσης για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.
Έχοντας ως στόχο να κατανοήσουν τα Απίθανα Νηπιάκια μας το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία για ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση και στην κοινωνία, να ευαισθητοποιηθούν σχετικά με τη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη, αλλά και στα πλαίσια του σχεδίου δράσης για την αυτοαξιολόγηση, Σχέσεις μεταξύ μαθητών/τριων με τίτλο “Νιώθεις ΕΓΩ, νιώθω & ΕΓΩ συναισθήματα ένα σωρό” (δείκτης διαμόρφωση τρόπων διαχείρισης εντάσεων και συγκρούσεων), διαβάσαμε το παραμύθι:
“Ο Ερυθρούλης, το κόκκινο αστέρι”, της Μαρίας Καραγιάννη, ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα.
Από το οποσθόφυλλο: “Ο Ερυθρούλης είναι το μόνο κόκκινο αστέρι ανάμεσα στα χιλιάδες χρυσά αστέρια του ουρανού. Συχνά, όμως, ό,τι είναι διαφορετικό δε γίνεται αμέσως αποδεκτό ακόμη και στον κόσμο των αστεριών. Πώς θα αντιδράσει ο Ερυθρούλης στην απόρριψη που θα δεχτεί και πώς τελικά θα καταφέρει να ενσωματωθεί στην αστροπαρέα;
Παρακολουθήσαμε ένα τρυφερό βίντεο κινουμένων σχεδίων με πλαστελίνες που έφτιαξαν μαθητές με την ιστορία του μικρού Ερυθρούλη και ακούσαμε το τραγούδι του Ερυθρούλη που υπάρχει μέσα στο βίντεο.
Διδακτική Αξιοποίηση της ιστορίας:
Ακολούθησε συζήτηση για τον ήρωα της ιστορίας μας, τον μικρό Ερυθρούλη, προβληματισμός για τη συμπεριφορά των άλλων αστεριών, καταγραφή απόψεων και ιδεών αλλά και των συναισθημάτων μας…
Ζωγραφίσαμε εντυπώσεις από την ιστορία. Πώς ένιωσε ο Ερυθρούλης που τα άλλα αστέρια δεν τον ήθελαν στην παρέα τους. Τι θα έκανα εγώ αν συναντούσα ένα παιδάκι διαφορετικό από εμένα;
Δημιουργήσαμε μια υπέροχη χριστουγεννιάτικη καρτούλα με το φιλαράκι μας τον Ερυθρούλη…
και ζωγραφίσαμε από μέσα τις εντυπώσεις μας από την ιστορία.
Παρακολουθήσαμε την ταινία το “Cuerdas” (Σχοινιά ή Χορδές) του Pedro Solís García που το 2014 πήρε βραβείο στην κατηγορία “Καλύτερη ταινία μικρού μήκους της ισπανικής κίνησης”. Η ταινία μας δείχνει με τον πιο γλυκό και απλό τρόπο το δικαίωμά των ατόμων με αναπηρία στο σχολείο, το παιχνίδι και τη φιλία.
“Ένα μικρό αγόρι με εγκεφαλική παράλυση να πηγαίνει πρώτη μέρα στο σχολείο. Η Μαρία μία συμμαθήτριά του γίνεται αυθόρμητα φίλη του και περνά όλες τις ώρες της μαζί του. Με τη βοήθεια των σχοινιών παίζουν, διαβάζουν βιβλία και χορεύουν. Έτσι κάνει την καθημερινότητά του πιο ευχάριστη. Όμως μία μέρα το αγόρι αρρωσταίνει και δεν επιστρέφει ποτέ στο σχολείο”
Συγκινηθήκαμε πολύ, στενοχωρηθήκαμε αλλά και προβληματιστήκαμε…
Αναζητήσαμε εικόνες στο διαδίκτυο που απεικονίζουν άτομα στην καθημερινότητά τους που έχουν αναπηρία, κινητική, όρασης, ακοής. Πως είναι, πως τα καταφέρνουν, τι δυσκολίες αντιμετωπίζουν, ποιες οι ανάγκες τους, τι επιθυμούν…
Μπήκαμε στη θέση ενός παιδιού με αναπηρία και σκεφτήκαμε τι είναι αυτό που μπορεί να στενοχωρεί ένα παιδί με αναπηρία και καταγράψαμε τις απόψεις μας.
Είδαμε τα βίντεο: “Τα γυαλιά της Διαφορετικότητας” και τα συζητήσαμε
Ακούσαμε, τραγουδήσαμε, χορέψαμε και μάθαμε το τραγούδι: “Εγώ είμαι εγώ”
Τα Απίθανα Νηπιάκια μας είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν, να αλληλεπιδράσουν με τους ηθοποιούς και να απολαύσουν στο σχολείο μας την θεατρική παράσταση: “Το Ασχημόπαπο”, διασκευή του γνωστού παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, από τη θεατρική ομάδα: “Μικρός Βορράς” μια τρυφερή και ρυθμική διασκευή του κλασικού παραμυθιού, γραμμένη σε στίχο, γεμάτη αυθεντική μουσική και χορό! Μια μουσικοχορευτική παράσταση… για την ομορφιά που γεννιέται από τη διαφορετικότητα!
“Το Ασχημόπαπό μας γεννιέται και σκουντουφλάει, τα κάνει όλα ανάποδα, περπατάει αστεία… σαν να χορεύει.” Κι έτσι ξεκινά το ταξίδι του – αναζητώντας τον εαυτό του, το χάρισμά του και ένα μέρος στον κόσμο “κάπου να χωράει”
“Ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός, ξεχωριστός, μοναδικός, όλοι είμαστε ίσοι και έχουμε τις ίδιες ανάγκες”.
Ας κάνουμε αυτή τη σκέψη πράξη, όχι μόνον για το σήμερα, αλλά και για το μέλλον. Δεν είναι γιορτή. Είναι μια αφορμή για να έρθει στο προσκήνιο η διεκδίκηση ισότιμης θέσης στην κοινωνία, από μια ιδιαίτερη ομάδα πληθυσμού. Διότι δεν τίθεται ζήτημα ειδικής, αλλά ισότιμης μεταχείρισης. Ισότιμης στάσης απέναντι σε όλους τους πολίτες.
Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ – “Το Πάπλωμα της ΑΓΑΠΗΣ”
Στα πλαίσια των Δράσεων του Ενεργού Πολίτη στη σχολική μονάδα με στόχο βιώσιμης ανάπτυξης: Αγάπη φέρω, γεύμα προσφέρω, τίτλο δράσης:
“Για το γεύμα αγάπης μαγειρεύω, και χαμόγελα τους στέλνω”
αλλά και του σχεδίου δράσης για την αυτοαξιολόγηση, Σχέσεις μεταξύ μαθητών/τριων με τίτλο “Νιώθεις ΕΓΩ, νιώθω & ΕΓΩ συναισθήματα ένα σωρό” (δείκτης διαμόρφωση τρόπων διαχείρισης εντάσεων και συγκρούσεων), Τα Απίθανα Νηπιάκια του 4ου & 6ου ΒΥΠ τμήματος συνεργάζονται και συνεχίζουν τις εκπαιδευτικές δράσεις εθελοντισμού, αγάπης, αλληλεγγύης και ενεργής πολιτειότητας.
Στόχοι: Να γνωρίσουν και να αναπτύξουν οι μαθητές/τριες το αίσθημα της κοινωνικής προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο. Να κατανοήσουν τις έννοιες και τη σημασία του εθελοντισμού, της αλληλεγγύης και της στενής σύνδεσής τους με την ιδιότητα του ενεργού πολίτη και να διαμορφώσουν θετική στάση για τον εθελοντισμό.
Διαβάσαμε ένα υπέροχο σύγχρονο παραμύθι με τίτλο: “Το Δώρο της Παπλωματούς
Ένα παραμύθι που μας μιλά για το μεγαλείο της καλοσύνης, τη χαράς της προσφοράς και της γενναιοδωρίας. Η παπλωματού μας πλημμυρισμένη από αγάπη για τους συνάνθρωπους που υποφέρουν όλη μέρα κλεισμένη μέσα στο φτωχικό της φτιάχνει τα πιο όμορφα παπλώματα του κόσμου με μαγικά της δάκτυλα, με όμορφα χρώματα και σχέδια απαλά και ζεστά έτοιμα να αγκαλιάσουν αυτούς που υποφέρουν από το κρύο και την παγωνιά. Δεν πουλά τα παπλώματά της αλλά τις κρύες νύχτες του χειμώνα κατεβαίνει στα καλντερίμια της πόλης και τα χαρίζει στους φτωχούς, στους άστεγους, σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη. Όμως ένας άπληστος βασιλιάς, που το παλάτι του ήταν πλημμυρισμένο από πλούτη και πολύτιμους θησαυρούς ψάχνει να βρει κάτι που θα του χαρίσει έστω λίγη χαρά, ένα χαμόγελο για να διώξει έστω και για λίγο τη δυστυχία του… Θα τα καταφέρει; Ποιος θα τον βοηθήσει; Τι του ζητάει η Παπλωματού να κάνει για να αποκτήσει ένα δικό της πάπλωμα που θα του φέρει χαρά και ευτυχία; Τι θα κάνει στο τέλος ο άπληστος Βασιλιάς; Πως αισθάνονται τώρα και οι δύο;
Μέσα από τη διδακτική αξιοποίηση της ιστορίας γνωρίσαμε έναν έναν τους ήρωες και σχολιάσαμε τις πράξεις τους… Συνδέσαμε τον κάθε ήρωα με ένα συναίσθημα και αιτιολογήσαμε το λόγο. Εστιάσαμε όμως στο συναίσθημα της Παπλωματούς, στην αγάπη της, στην γενναιοδωρία της και καταγράφουμε τις απαντήσεις των παιδιών.
Ερωτήσεις κατανόησης της ιστορίας. Πατήστε επάνω στις εικόνες για να μεταβείτε στις σελίδες και να παίξετε.
Παρακολουθήσαμε και σχολιάσαμε ένα εκπαιδευτικό βίντεο με τίτλο: “Ο κύριος Αδιάφορος – Μέρα εθελοντισμού1 Υποχωρήστε στο να δώσετε”
Στην ταινία βλέπουμε έναν άνδρα να περπατάει αδιάφορος στο δρόμο με τα χέρια στις τσέπες. Δεν προσφέρει τη βοήθειά του σε κανέναν που συναντά και έχει ανάγκη παρόλο που θα μπορούσε να το κάνει με απλές, καθημερινές κινήσεις. Κάτι όμως τελικά θα αλλάξει τη ζωή του.
Έχουμε κάνει κάτι εμείς για κάποιον συνάνθρωπό μας; Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε; Τι θα συμβεί αν δεν είμαστε αδιάφοροι και απλώσουμε το χέρι μας στον συνάνθρωπό μας;
Όταν προσφέρουμε με ΑΓΑΠΗ σε κάποιον που το έχει ανάγκη εκτός του ότι κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο, η ΧΑΡΑ που παίρνουμε από την ΠΡΟΣΦΟΡΑ είναι το μαγικό κλειδί που ανοίγει την πόρτα της δικής μας ευτυχίας.
“Φως στην καρδιά της Παπλωματούς”
Η Παπλωματού προσφέρει με ΑΓΑΠΗ και γίνεται σούπερ ήρωας. Ένας Σπουδαίος Εθελοντής!
Παρουσιάζουμε στα παιδιά ένα καλάθι γεμάτο κόκκινες κορδέλες και ενημερώνουμε τα παιδιά ότι οι κορδέλες αυτές είναι κορδέλες της ΑΓΑΠΗΣ μας τις έστειλε η φίλη μας η Παπλωματού και ήρωας του βιβλίου. Σήμερα θα μάθουμε για κάτι που αν το βάλουμε στη ζωή μας, η καρδιά μας θα “χορεύει” από ΧΑΡΑ. Πρώτα όμως ας βοηθήσουμε το σώμα μας να “ξυπνήσει” χορεύοντας. Τα παιδιά χορεύουν με τις κορδέλες τους στον ρυθμό της μουσικής. Η κορδέλα άλλοτε κινείται χαμηλά, άλλοτε ψηλά. Άλλοτε κάνει στροφές πάνω από τα κεφάλια και άλλοτε προσγειώνεται απότομα στο πάτωμα.
Σήμερα θα μάθουμε για κάτι που αν το βάλουμε στη ζωή μας, η καρδιά μας θα “χορεύει” από χαρά. Πρώτα όμως ας βοηθήσουμε το σώμα μας να “ξυπνήσει” χορεύοντας.
Μουσική ενεργοποίησης:
Τι κάνει λοιπόν την καρδιά μας να “χορεύει”, να νιώθει όμορφα, να “ανθίζει”;
Τα παιδιά καταθέτουν τις απόψεις τους κι εμείς τις καταγράφουμε:
- ΑΓΑΠΗ
- ΚΑΛΟΣΥΝΗ
- ΣΕΒΑΣΜΟΣ
- ΠΡΟΣΦΟΡΑ
- ΜΟΙΡΑΣΜΑ
- ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ
- ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ
Κάνουμε αντίστοιχα φύλλα εργασίας:
Τι είναι ΠΡΟΣΦΟΡΑ για εσάς; Ποια είδη εθελοντισμού υπάρχουν;
Τα παιδιά εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους.
- Να βοηθάω κάποιον που έχει ανάγκη.
- Να προσφέρω φαγητό και ρούχα στους φτωχούς.
- Να βοηθάω το συμμαθητή αν δεν μπορεί να κάνει κάτι.
- Να βοηθάω το φίλο μου αν δεν μπορεί να φορέσει το μπουφάν του
- Να δίνουμε αίμα για κάποιον άρρωστο που είναι στο νοσοκομείο…
Υπάρχουν τέσσερα είδη εθελοντισμού:
- Προσφέρω χρόνο,
- Προσφέρω τις υπηρεσίες, γνώσεις, εμπειρίες,
- Προσφέρω υλικά αγαθά,
- Προσφέρω κάτι από τον εαυτό μου.
Σκεφτόμαστε σχετικές λέξεις-φράσεις που μας έρχονται στο μυαλό ακούγοντας τη λέξη ΠΡΟΣΦΟΡΑ & ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ.
Δημιουργήσαμε το “Πάπλωμα τη ΑΓΑΠΗΣ”. Ζωγραφίσαμε σε χαρτάκια την ΑΓΑΠΗ, ενώσαμε τα κομμάτια και το αποτέλεσμα εκπληκτικό! Είναι το πάπλωμα που ζεσταίνει τις καρδιές μας και μας αγκαλιάζει με ΑΓΑΠΗ και τρυφερότητα.
Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ – “Προσφέρουμε με ΑΓΑΠΗ, παίρνουμε απέραντη ΧΑΡΑ”
Στα πλαίσια των Δράσεων του Ενεργού Πολίτη στη σχολική μονάδα με στόχο βιώσιμης ανάπτυξης: Αγάπη φέρω, γεύμα προσφέρω, τίτλο δράσης:
“Για το γεύμα αγάπης μαγειρεύω, και χαμόγελα τους στέλνω”
αλλά και του σχεδίου δράσης για την αυτοαξιολόγηση, Σχέσεις μεταξύ μαθητών/τριων με τίτλο “Νιώθεις ΕΓΩ, νιώθω & ΕΓΩ συναισθήματα ένα σωρό” (δείκτης διαμόρφωση τρόπων διαχείρισης εντάσεων και συγκρούσεων), Τα Απίθανα Νηπιάκια του 4ου & 6ου ΒΥΠ τμήματος συνεργάζονται ενόψει των εορτών των Χριστουγέννων, που είναι γιορτή αγάπης και πραγματοποιούν εκπαιδευτικές δράσεις εθελοντισμού, αγάπης, αλληλεγγύης και ενεργής πολιτειότητας.
Στόχοι: Να γνωρίσουν και να αναπτύξουν οι μαθητές/τριες το αίσθημα της κοινωνικής προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο. Να κατανοήσουν τις έννοιες και τη σημασία του εθελοντισμού, της αλληλεγγύης και της στενής σύνδεσής τους με την ιδιότητα του ενεργού πολίτη και να διαμορφώσουν θετική στάση για τον εθελοντισμό. Να συμμετέχουν σε εθελοντικές δράσεις και να συνειδητοποιήσουν ότι μέσα από τέτοιες δράσεις θα νιώσουν χρήσιμοι και θα αποκτήσουν εμπειρίες, γνώσεις και δεξιότητες όπως είναι η ανάληψη ευθυνών, ικανότητα ολοκλήρωσης ενός έργου. Να μάθουν τρόπους με τους οποίους μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους για την επίτευξη κοινωφελών στόχων.
Διαβάσαμε το ξεχωριστό παραμύθι με τίτλο: “Το κόκκινο γιλέκο του Ρόμπιν”, μια ιστορία που πραγματεύεται την αξία της προσφοράς. Μέσα από την περιπέτεια του μικρού Ρόμπιν τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν με τον καλύτερο τρόπο, την ανεκτίμητη αξία του εθελοντισμού και της προσφοράς και να μάθουν ότι όταν προσφέρουμε με όλη μας την καρδιά, τότε η προσφορά μας χαρίζει αληθινή χαρά!
Λίγα λόγια την ιστορία:
“Ο Ρόμπιν, το μικρό σπουργιτάκι έπλυνε τα επτά γιλέκα του και πήγε για πατινάζ. Συναντά έναν βάτραχο που έχει ξεπαγιάσει και του χαρίζει ένα γιλέκο. Σταδιακά, χαρίζει όλα τα γιλέκα του διαδοχικά σε ζώα που τα έχουν ανάγκη αφού κρυώνουν μέσα στον σκληρό χειμώνα… Τι θα συμβεί άραγε όταν θα μείνει μέσα στην παγωνιά τουρτουρίζοντας χωρίς κανένα γιλέκο;”
Διδακτική Αξιοποίηση της ιστορίας:
- Πώς ένιωθαν τα ζωάκια προτού συναντήσουν το μικρό και τρυφερό γεμάτο αγάπη Ρόμπιν;
- Τι ήταν αυτό που οδηγούσε τον Ρόμπιν να χαρίζει τα γιλέκα του στα ζωάκια που κρύωναν και είχαν την ανάγκη κάποιου;
- Ποιος βοήθησε το Ρόμπιν όταν τουρτούριζε;
- Ποιο ήταν το χριστουγεννιάτικο δώρο που πήρε ο Ρόμπιν;
- Η κίνησή του αυτή να χαρίσει όλα τα γιλέκα του, τι μας λέει για το χαρακτήρα του Ρόμπιν;
Είναι καλό να προσφέρουμε σε κάποιον που έχει ανάγκη;
Πώς νιώθουμε όταν χαρίζουμε κάτι;
Ενεργοποίηση με μουσική:
Τα παιδιά χορεύουν και κάθε φορά που η μουσική σταματά παίρνουν μια πόζα εκφράζοντας το αντίστοιχο συναίσθημα π.χ. πόζα χαράς, έκπληξης, λύπης, θυμού.
Έπειτα ακούγεται η μουσική από την ταινία “Superman”.
- Τι μας θυμίζει η μουσική;
“Τον Σούπερμαν που είχε υπερδύναμη και είναι σουπερήρωας”
- Ποιους θεωρούμε υπερήρωες στη ζωή; Τα παιδιά εκφράζουμε ελεύθερα τις απόψεις μας.
“Αυτούς που σώζουν ζωές, κάποιον που κινδυνεύει – Τους πυροσβέστες που σώζουν ανθρώπους από τη φωτιά και το σεισμό – Τους ναυαγοσώστες που σώζουν κάποιον που πνίγεται – Τους γιατρούς που μας κάνουν καλά και δεν πεθαίνουμε – Αυτούς που δίνουν αίμα σε κάποιον που χρειάζεται – Αυτούς που δίνουν ρούχα και φαγητό σε όσους δεν έχουν να φάνε… ”
- Τι έκανε ο Ρόμπιν της ιστορίας μας;
“Ήθελε να βοηθήσει τα ζωάκια για να μην πεθάνουν από το κρύο και την παγωνιά, έγινε σουπερήρωας”
- Μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε σουπερήρωα;
Ποιες είναι οι “υπερδυνάμεις” – αξίες – αρετές που χαρακτηρίζουν ένα σε υπερήρωα στη ζωή;
- ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΜΟΙΡΑΣΜΑ
- ΑΓΑΠΗ
- ΣΤΗΡΙΞΗ
- ΚΑΛΟΣΥΝΗ
- ΦΡΟΝΤΙΔΑ…
Πάμε να δημιουργήσουμε την μπέρτα του σουπεήρωα του Ρόμπιν και να γίνουμε κι εμείς σουπερήρωες!
Δίνουμε στα παιδιά χάρτινες χρωματιστές καρδούλες και καταγράφουμε υπερδυνάμεις. Έπειτα οι υπερδυνάμεις στερεώνονται στην κάπα και γίνεται η κάπα του υπερήρωα, εθελοντή.
Τα συναισθήματα του εθελοντή:
- Πώς νιώθει άραγε ένας εθελοντής κάθε φορά που προσφέρει;
Παιχνίδι: Μάντεψε το συναίσθημα του εθελοντή. Σε κάρτες αναγράφονται τα συναισθήματα. Κάθε φορά ένα παιδί τραβά μια κάρτα και παρουσιάζει με παντομίμα το συναίσθημα.
Φυλλάδια εργασίας:
- Πώς ένιωσε ο Άγιος Βασίλης με τη στάση – συμπεριφορά του μικρού Ρόμπιν; Κυκλώνω τη σωστή φατσούλα – Ζωγραφίζω το συναίσθημα.
- Ο Ρόμπιν φορώντας το κόκκινο γιλέκο κάθισε στο πιο ψηλό κλαδί και τραγουδούσε με καμάρι: “Καλά Χριστούγεννα” Το ζωγραφίζω όπως μπορώ.
- Σε ποιον θα χάριζα κάτι και γιατί;
- Αντιστοίχιση
Κατασκευάζουμε με πολύ μεράκι δύο αφίσες και δημιουργούμε στο σχολείο μας τη “Γωνιά του Εθελοντισμού”.
Έτσι από σήμερα και μέχρι τα Χριστούγεννα θα μπορούν όσοι το επιθυμούν να φέρνουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για το κοινωνικό παντοπωλείο αλλά και να προσφέρουν κάποιο χρηματικό ποσό στον κουμπαρά της αγάπης για το γεύμα αγάπης του ιερού ναού Αγίου Γεωργίου ώστε να βοηθήσουμε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη.
Μην ξεχνάμε ότι “Χριστούγεννα είναι ΑΓΑΠΗ και όταν η αγάπη γίνεται πράξη με προσφορά από καρδιάς τότε είναι Χριστούγεννα”.
Παροτρύνουμε τα παιδιά μας ώστε να χτίσουν γέφυρες επικοινωνίας και να ενημερώσουν συγγενείς και φίλους για την σπουδαία αυτή δράση ώστε η προσφορά μας να μεγαλώσει.
Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ – 20 Νοεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιου
Τα Απίθανα Νηπιάκια, τμήματα 4ο & 6ο του Νηπιαγωγείου μας, στα πλαίσια του σχεδίου δράσης για την αυτοαξιολόγηση, “Σχέσεις Μεταξύ Μαθητών/τριων” με τίτλο: “Νιώθεις ΕΓΩ, νιώθω & ΕΓΩ συναισθήματα ένα σωρό”, αλλά και της Παγκόσμιας Ημέρας των Δικαιωμάτων του Παιδιού συνεργάζονται σε κοινές δραστηριότητες.
Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού εορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Νοεμβρίου, με αφορμή την επέτειο υιοθέτησης από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 1989, της Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Διαβάσαμε το παραμύθι της unisef για τα δικαιώματα των παιδιών…
Μέσα από αυτό γνωρίσαμε τη μάγισσα Αντιδικαιωματούλα, που άρπαξε τα δικαιώματα των παιδιών και τα έκρυψε σ’ ένα μπαούλο. Τα παιδιά, η Ειρήνη, η Χαρά, ο Ελευθέριος, η Αγάπη και ο Ευτύχης, μαζί με τον φύλακα άγγελός τους, τη φίλη τους την Unicef, μετά από πολλές περιπέτειες, βρήκαν τα δικαιώματά τους και τα έγραψαν σ’ ένα χρυσό βιβλίο. Από τότε ο φύλακας άγγελός τους, η φίλη τους η Unicef κάνει τα πάντα για ν’ απολαμβάνουν τα παιδιά τα δικαιώματά τους.
“Σ’ έναν μικρό, όμορφο χωριό που το έλεγαν Λουλουδοχώρα, όλοι οι κάτοικοι ζούσαν ειρηνικά και με πολλή αγάπη μεταξύ τους. Τα παιδιά, η Ειρήνη, η Χαρά, ο Ελευθέριος, η Αγάπη κι ο Ευτύχης κάθε πρωί πήγαιναν με χαρά στο σχολείο. Κάθε απόγευμα μαζεύονταν στην πλατεία του χωριού για να παίξουν, να τρέξουν και να τραγουδήσουν όλα μαζί χαρούμενα. Ήταν χαρούμενα γιατί είχαν κοντά τους την αγαπημένη τους φίλη και φύλακα άγγελό τους, τη Unicef που ήταν πάντα δίπλα τους και προστάτευε τα δικαιώματά τους. Μια μέρα μια κακιά μάγισσα, η Αντιδικαωματούλα πήγε στη Λουλουδοχώρα, παρακολούθησε τα παιδιά, και όταν τα είδε πόσο χαρούμενα ήταν θύμωσε πολύ, τόσο πολύ που αποφάσισε να τους κλέψει το φαγητό, το καθαρό νερό, το σπίτι, το σχολείο, τα φάρμακα….”
Για να δούμε τι θυμόμαστε από την ιστορία;
Σκέφτομαι και απαντώ: Ποιο δικαίωμα κάνει τα παιδιά να νιώθουν…
Μέσα από το παρακάτω εκπαιδευτικό βίντεο που βρήκαμε στο διαδίκτυο γνωρίσαμε τα δικαιώματα των παιδιών.
https://www.youtube.com/watch?v=Kiu94n14z_I&t=29s
Ακούσαμε και μάθαμε το τραγούδι των δικαιωμάτων…
Ζωγραφίσαμε τα δικαιώματά μας σε φυλλάδιο εργασίας και δημιουργήσαμε μια όμορφη ατομική κατασκευή…
Έχω δικαίωμα να έχω…
“Όλου του κόσμου τα παιδιά έχουν δικαιώματα μοναδικά”
Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ – Τα Συναισθήματά μου στη Μουσική – Επίσκεψη στο Μουσικό Εργαστήρι Γιαννιτσών
Τα Απίθανα Νηπιάκια, τμήματα 4ο & 6ο του Νηπιαγωγείου μας, στα πλαίσια του σχεδίου δράσης για την αυτοαξιολόγηση, “Σχέσεις Μεταξύ Μαθητών/τριων” με τίτλο: “Νιώθεις ΕΓΩ, νιώθω & ΕΓΩ συναισθήματα ένα σωρό”, προγραμματίσαμε εκπαιδευτική επίσκεψη στο “Μουσικό Εργαστήρι Γιαννιτσών” για να συμμετέχουμε σε εκπαιδευτικές μουσικές δραστηριότητες, ώστε να γνωρίσουμε τη μουσική ως εργαλείο για την ενίσχυση της ψυχικής υγείας, να προσεγγίσουμε και να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας μέσα από την μουσική.
Λίγες μέρες πριν την επίσκεψη σκεφτήκαμε να ακούσουμε μουσικά κομμάτια διαφορετικού ύφους κάθε φορά με στόχο να παροτρύνουμε τα παιδιά να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματα που νιώθουν εκείνη τη στιγμή ακούγοντας τα. Κλείσαμε τα ματάκια μας, αφεθήκαμε στη μαγεία της μουσικής και προσπαθήσαμε να εξερευνήσουμε τα συναισθήματα. Στην αρχή σηκωνόμαστε όρθιοι και χορεύουμε ενώ στη συνέχεια αποτυπώνουμε τα συναισθήματα στο πρόσωπο μας.
Προτεινόμενα μουσικά κομμάτια:
- HAPPY – Pharrell Williams (feat. Minions)
- Sad Piano Music (THIS WILL MAKE YOU CRY / Saddest Piano & Violin Ever!)
- Really Slow Motion – Phoenix Ascent (Epic Beautiful Choral Orchestral)
- Aggressive Battle Music: Flash Point by Robert Slump
- Motivating and Upbeat Background Music
Διαβάσαμε το παραμύθι με τίτλο: “Τα Συναισθήματά μου στη Μουσική”
Ακούμε τη μουσική των συναισθημάτων!
Μουσικές του Βιβάλντι, του Τσαϊκόφσκι, του Φορέ, του Σοπέν και του Μουσόργκσκι που απεικονίζουν τα συναισθήματα της Αγάπης, του Θυμού, της Χαράς, του Φόβου και της Λύπης. Και στο τέλος, ένα παιχνίδι αναζήτησης και εύρεσης ήχου με ένα κουμπί – έκπληξη! Πατάμε το κουμπί και δείχνουμε την εικόνα που ακούμε. Πατάμε ξανά και ψάχνουμε σε ποια εικόνα αντιστοιχεί ο νέος ήχος και αυτό!
Παίξαμε το παιχνίδι: “Ποιο συναίσθημα νιώθω όταν ακούω τη μουσική;” Ακούμε τα μουσικά κομμάτια και αναγνωρίζουμε στον πίνακα την εικόνα που αντιστοιχεί στο συναίσθημα που νιώθουμε.
Η ιστορία του μικρού Νικόλα μας βοήθησε μέσα από ήχους και μουσικές να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα του ήρωα και να τα εκφράσουμε με το σώμα μας και το πρόσωπό μας.
Μέσα από καρτέλες παίξαμε το παιχνίδι: “Ανακαλύπτω τα συναισθήματά μου”: Πώς νιώθω όταν…
Ακούσαμε ξανά τα μουσικά κομμάτια και αυτή τη φορά προσπαθήσαμε με τη βοήθεια της ζωγραφικής μετατρέψουμε το συναίσθημά μας αυτό σ’ εικόνα.
Ετοιμάσαμε ένα όμορφο δωράκι, μια ομαδική αφίσα για την κυρία Δέσποινα Καραπάνου, τη δασκάλα της μουσικής στο Μουσικό Εργαστήρι Γιαννιτσών που δέχτηκε με μεγάλη χαρά να μας φιλοξενήσει στο ζεστό και πολύ φιλικό χώρο της …
και επιτέλους ήρθε η μέρα της επίσκεψης. Η κυρία Δέσποινα Καραπάνου και ο κύριος Κώστας μέσα από υπέροχες και ξεχωριστές μουσικές δραστηριότητες μας ταξίδεψαν στα μονοπάτια της μουσικής.
Μια μικρή γεύση από το βίντεο που ακολουθεί:
Ευχαριστούμε θερμά την ταλαντούχα κυρία Δέσποινα Καραπάνου για την εκπληκτική παρουσίαση και τη ζεστή φιλοξενία στο υπέροχο Μουσικό Εργαστήρι της και όλους τους γονείς που ήταν μαζί μας και μας συνόδεψαν σε μια ακόμη εκπαιδευτική δράση.
Επιστροφή στο σχολείο και παίξαμε με το παρακάτω βίντεο:
Ακούσαμε και μάθαμε το τραγούδι των συναισθημάτων:
Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ – Γιορτή για την Επέτειο του Πολυτεχνείου 2025
Η 17η Νοεμβρίου είναι μια σημαντική ημέρα για όλα τα σχολεία της χώρας, καθώς είναι αφιερωμένη στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και στον αγώνα για Δημοκρατία.
Μέσα σε ένα ιδιαίτερα εορταστικό κλίμα τιμήσαμε κι εμείς την ημέρα μνήμης της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, ένα αφιέρωμα στην Δημοκρατία, στην Ελευθερία και τους αγώνες της νεολαίας μας που ύψωσαν τη φωνή τους ενάντια στη δικτατορία που για επτά ολόκληρα χρόνια είχε στερήσει από τον ελληνικό λαό τα βασικά του δικαιώματα.
Η γιορτή περιλάμβανε δρώμενα, τραγούδια, & χορούς ενώ κατασκευάσαμε και ένα στεφανάκι για να το φορέσουμε στο κεφαλάκι μας.
Ένα βίντεο με στιγμιότυπα από τη γιορτή:
Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ – Εδώ Πολυτεχνείο σαν Παραμύθι
Εδώ Πολυτεχνείο σαν Παραμύθι:
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες το μυαλό όλων μας, η καρδιά και η ψυχή μας είναι στραμμένα σε εκείνο τον ηρωικό αγώνα των φοιτητών για την πτώση της δικτατορίας. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Διαβάσαμε το παραμύθι: “Λευτεριά και Φασισμός”:
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια όμορφη, καλή και γελαστή κοπέλα που τη λέγανε ΛΕΥΤΕΡΙΑ. Ήτανε τόσο καλή που την αγαπούσαν όλοι οι άνθρωποι και πιο πολύ τα παιδιά γιατί τους χάριζε παιχνίδια, τους άφηνε να παίζουν, να κάνουν ότι τους γέμιζε χαρά και ποτέ μα ποτέ δεν τα μάλωνε και δεν τα τιμωρούσε. Δεν ήταν ποτέ αυστηρή και θυμωμένη…
Προβληματισμός, συζήτηση, ανταλλαγή απόψεων και κατάθεση σκέψεων από τα Απίθανα Νηπιάκια μας! Πόνος, λύπη, στενοχώρια, φόβος, τρόμος, δυστυχία, αγανάκτηση και απελπισία για μεγάλους και παιδιά που είχαν χάσει τη Λευτεριά από κοντά τους!
Τι οδήγησε τους φοιτητές στο να πάρουν την απόφαση να ανεβούν στον Πύργο – Πολυτεχνείο και να φωνάζουν συνθήματα;
Πώς τα κατάφεραν;
Στο διαδίκτυο αναζητήσαμε εικόνες από την εξέγερση του Πολυτεχνείου…
Παρακολουθήσαμε ένα το εκπαιδευτικό βίντεο…
Αναφερθήκαμε στην αξία της Δημοκρατίας και τους αγώνες για την κατάκτησή της!
Καταιγισμός ερωτήσεων… Οι απορίες πολλές…
“Τι είναι Δημοκρατία και τι Δικτατορία; Τι είναι οι εκλογές; Πως ένοιωθαν οι φοιτητές την ώρα της εξέγερσης και όταν τους επιτέθηκαν;”
Ποιος τους διέταζε τους στρατιώτες και γιατί δεν μπορούσαν να αρνηθούν;…
Είδαμε την εισβολή του άρματος στο Πολυτεχνείο…
Ακούσαμε και μάθαμε το τραγούδι: “Εδώ Πολυτεχνείο”
Δημιουργήσαμε μια ομαδική κατασκευή με το σύνθημα: ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Φτιάξαμε και μια ατομική χειροτεχνία, “Το Πολυτεχνείο” με την τεχνική του κολλάζ με χαρτάκια γλασσέ και εφημερίδας…
Φωνάξαμε συνθήματα για την ημέρα μνήμης της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο.:
“ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”
“ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”
Όλοι κλαίγαν και λυπούνταν
και τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ θυμούνταν.
Ήτανε φυλακισμένη
κι απ’ το δράκο σκλαβωμένη.
Η ζωή μας ήταν μαύρη
χωρίς γέλιο μόνο δάκρυ.
Τα παιδιά όμως τα γενναία
σκοτωθήκαν κι ήταν νέα.
Σκοτωθήκανε για κείνη
τίποτε απ’ το ΦΑΣΙΣΜΟ μη μείνει.
Τι χαρά τι χαρά
έχουμε ξανά τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ!
Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ – Ταμπελάκια για τον Λαχανόκηπό μας – Φύτεμα σπόρων
Στα πλαίσια των Δράσεων του Ενεργού Πολίτη στη σχολική μονάδα με στόχο βιώσιμης ανάπτυξης: Υγεία – Ευεξία – Άνθρωποι και υγεία – διατροφικές συνήθειες, τίτλο δράσης:
“Μαθαίνω να τρώω υγιεινά, φυτεύω στον κήπο μας λαχανικά …
αλλά και του σχεδίου δράσης για την αυτοαξιολόγηση, Σχέσεις μεταξύ μαθητών/τριων με τίτλο “Νιώθεις ΕΓΩ, νιώθω & ΕΓΩ συναισθήματα ένα σωρό” (δείκτης διαμόρφωση τρόπων διαχείρισης εντάσεων και συγκρούσεων), Τα Απίθανα Νηπιάκια του 4ου & 6ου ΒΥΠ τμήματος συνεργάζονται, δημιουργούν ταμπελάκια για τον δικό τους λαχανόκηπο και φυτεύουν τα δικά τους σποράκια..
Στόχοι: Να συνεργαστούν, να ομορφύνουν τον λαχανόκηπό τους ώστε να δημιουργήσουν ένα αισθητικά όμορφο χώρο και να γνωρίσουν το ταξίδι που κάνει ένα μικρό σποράκι για να αναπτυχθεί σε ένα όμορφο φυτό.
Ξαναθυμηθήκαμε το παραμύθι: “Ο λαχανόκηπος του Μάνου του Νάνου”…
Με τη βοήθεια του Μάνου του Νάνου δημιουργήσαμε όμορφα ταμπελάκια για τα φυτά του λαχανόκηπού μας. Τα ζωγραφίσαμε, γράψαμε τα ονόματα των φυτών αλλά και την ημερομηνία φύτευσης. Ζωγραφίσαμε και ένα σκιάχτρο για να το βάλουμε στον λαχανόκηπο και να προστατεύσουμε με αυτόν τον τρόπο τα φυτά μας.
Βγήκαμε έξω στην αυλή για να περιποιηθούμε τα μικρά μας φυτά, να ομορφύνουμε τον λαχανόκηπό μας και να τοποθετήσουμε τα ταμπελάκια στη σωστή τους θέση.
Επιστρέψαμε στην τάξη και διαβάσαμε το παραμύθι με τίτλο: “Μεγαλώνει, μεγαλώνει το φυτό”, πατήστε επάνω στην εικόνα για να το διαβάσετε.
Είδαμε βίντεο με τα βήματα ανάπτυξης του σπόρου σε φυτό και συζητήσαμε πώς ένα μικρό σποράκι αν το φυτέψεις και το φροντίσεις με αγάπη μπορεί να μεγαλώσει.
Ακούσαμε και μάθαμε το τραγουδάκι με τίτλο: “Το σποράκι”
Στη συνέχεια πήραμε και γεμίσαμε πλαστικά κυπελάκια με αφράτο χώμα και φυτέψαμε τα δικά μας σποράκια. Τα ποτίσαμε και τα τοποθετήσαμε σε ένα φωτεινό σημείο της τάξης για να τα φροντίζουμε καθημερινά με αγάπη και τρυφερότητα. Επιπλέον φυτέψαμε σποράκια και σε βαμβάκι αλλά και τρία πλαστικά κυπελάκια για να κάνουμε μια δοκιμή. Το πρώτο το βάλαμε στο παράθυρο το οποίο θα το φροντίζουμε και θα το ποτίζουμε καθημερινά, το δεύτερο κι αυτό στο παράθυρο αλλά δεν θα του δίνουμε καθόλου νεράκι και το τρίτο μέσα σε ένα σκοτεινό ντουλάπι. ένα σε πλαστικά κυπελάκια. Για να δούμε λοιπόν τι θα συμβεί!
Εδώ η ανάπτυξη των δικών μας φυτών. Με την αγάπη μας και τη φροντίδα μας έγιναν υπέροχα και φυσικά πέτυχε το πείραμα.
Τέλος ζωγραφίσαμε τον κύκλο ζωής του σπόρου.
- 1ο 6/θέσιο Νηπιαγωγείο "Δήμητρα Μίγγα Κασάπη"
- 1ο Τμήμα ΒΥΠ
- 2ο τμήμα ΒΥΠ
- 3ο Τμήμα ΒΥΠ
- 4ο Τμήμα ΒΥΠ
- 5ο Τμήμα ΒΥΠ
- 6ο Τμήμα ΒΥΠ
- Αγιασμός
- Ανακοινώσεις
- Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ & 3ο ΠΟΠ
- 25η Μαρτίου
- Άνοιξη
- Αξιολόγηση Σχολικής Μονάδας – Σχέδιο Δράσης
- Απόκριες
- Γιορτές
- Δανειστική Βιβλιοθήκη
- Δράσεις Ενεργού Πολίτη
- Εκπαιδευτικές επισκέψεις
- Εργαστήρια Δεξιοτήτων
- Κανόνες
- Μέγας Αλέξανδρος (Ο Μέγας Στρατηλάτης), Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει”
- Παγκόσμιες Ημέρες
- Πάσχα
- Πρώτες μέρες στο σχολείο
- Σεισμός
- Σχέδιο δράσης σχολικής μονάδας
- Χειμώνας
- Χριστούγεννα
- Καλωσόρισμα
- Τμήμα Ένταξης
- Χωρίς κατηγορία
“Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος”- Έπαινος Διαγωνισμού Αστέρι της Ευχής 2024-2025 – 213 – 1ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ (1ο, 4ο ΒΥΠ & 3ο ΠΟΠ Τμήματα)
Robert Fulghum «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο νηπιαγωγείο»
Ο Γέροντας Παΐσιος για το νηπιαγωγείο
«Για μένα, ενώπιον του Θεού, το πιο υπεύθυνο επάγγελμα, που μπορεί να κάνει κάποιος, είναι νηπιαγωγός. Αλλά και το πιο δύσκολο, γιατί πλάθει ψυχές. Και πλάθοντας ψυχές, πλάθεις ανθρώπους, οι οποίοι είναι κατ’ εικόνα του Θεού πλασμένοι. Και έτσι γίνεσαι συνεργός του Θεού, όπως γίνονται και οι γονείς, όταν τεκνοποιούν». Και συνέχισε: «Αν δεν έχεις τα κότσια να γίνεις νηπιαγωγός, να γίνεις δάσκαλος. Είναι το ίδιο υπεύθυνο. Κι αν δεν μπορείς ούτε δάσκαλος, τότε να γίνεις καθηγητής»!
Εξερευνήστε ψηφιακά το Μουσείο Ακρόπολης στο Google Art Project.
Διεύθυνση ΠΕ Πέλλας
