1ο Τμήμα ΒΥΠ
Εγώ είμαι εγώ κι εσύ είσαι εσύ. Τμήμα Ένταξης & 1ο τμήμα Β.Υ.Π.
Κάθε αρχή μιας σχολικής χρονιάς είναι ένα καινούργιο ταξίδι γνωριμίας·
με τον εαυτό μας, με τους φίλους μας, με τον κόσμο γύρω μας.
Κοιτάξαμε λοιπόν μέσα σ’ έναν καθρέφτη και είπαμε:
«Εγώ είμαι εγώ!»
Τι βλέπουμε εκεί μέσα;
Μάτια που γελούν, χείλη που μιλούν, μια καρδιά που χτυπά…
Όλα όσα κάνουν τον καθένα μας μοναδικό.
Με χαρτόνια, χρώματα και αγάπη φτιάξαμε τους δικούς μας καθρέφτες.
Στην πίσω πλευρά βάλαμε τη φωτογραφία και το όνομά μας,
για να θυμόμαστε πως η ομορφιά βρίσκεται μέσα μας.
Και στο μπροστινό μέρος γράψαμε το σύνθημά μας:
Στον καθρέφτη μου κοιτώ και βλέπω τον υπέροχό μου εαυτό
Έπειτα παίξαμε το παιχνίδι «Πες μας ποιος είσαι».
Κάθε παιδί αναζητούσε το όνομά του ανάμεσα σε πολλές καρτέλες,
αναγνωρίζοντας γράμματα, φίλους και πρόσωπα αγαπημένα.
Κάπως έτσι, σιγά σιγά,
μάθαμε όχι μόνο να λέμε ποιοι είμαστε,
αλλά και να ακούμε ποιοι είναι οι άλλοι.
Κι όταν ήρθε η ώρα του χορού,
χορέψαμε με το τραγούδι «Εγώ είμαι εγώ…»,
κρατώντας τους καθρέφτες μας ψηλά,
σαν μικρά φεγγάρια που φωτίζουν τη χαρά της μοναδικότητας.
Τέλος, δημιουργήσαμε έναν τροχό με τις φωτογραφίες και τα ονόματά μας.
Γυρίζει, σταματά, και όποιο παιδί δείξει ο δείκτης,
γίνεται ο πρωταγωνιστής της στιγμής:
λέει το όνομά του, χαμογελά,
κι όλοι μαζί χειροκροτούμε, γιατί κάθε όνομα έχει τη δική του αξία.
Έτσι, μέσα από παιχνίδι, τραγούδι και δημιουργία,
τα παιδιά μαθαίνουν πως η διαφορετικότητα είναι δύναμη
και πως η ομορφιά της ομάδας γεννιέται
όταν ο καθένας παραμένει ο εαυτός του
5 Οκτωβρίου Παγκόσμια ημέρα Εκπαιδευτικών «Κάθε παιδί είναι ένας σπόρος. Κι εμείς, απλώς οι τυχεροί κηπουροί.» Τμήμα 1 & τμήμα Ένταξης ( Πολύχρωμα Αστεράκια)
5 Οκτωβρίου Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών!
Είναι η μέρα που τιμούμε όλους τους δασκάλους και τις δασκάλες που καθημερινά δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για τα παιδιά: διδάσκουν, καθοδηγούν, ενθαρρύνουν και ζητούν τη συνεργασία όλων για να μεγαλώνουν τα παιδιά με χαρά και ασφάλεια.
Με αφορμή τη σημερινή ημέρα, μιλήσαμε με τα παιδιά για τη δύναμη της γνώσης μέσα από μία ζωντανή αλληγορία: τη ζωή ενός σπόρου.
Κάθε παιδί πήρε ένα διάφανο ποτηράκι, στο οποίο τοποθετήσαμε μαζί σπόρους από φασόλια πάνω σε ποτισμένο βαμβάκι.
Δίπλα, σε ένα μικρό χάρτινο ποτιστήρι, ζωγράφισαν όλα όσα πιστεύουν ότι χρειάζεται ένας σπόρος — και ένας άνθρωπος — για να ανθίσει: ήλιο, αγάπη, χαμόγελα, βιβλία, σχολείο, φίλους.
Μιλήσαμε για τη σπορά, για το πώς μεγαλώνει ένα φυτό, και συνδέσαμε αυτή τη διαδρομή με το ταξίδι της μάθησης. Όπως ο σπόρος χρειάζεται φως, νερό και φροντίδα, έτσι και τα παιδιά χρειάζονται ενθάρρυνση, πίστη και ανθρώπους που τα αγαπούν. Όπως ένας σπόρος με φροντίδα μεγαλώνει και γίνεται δυνατό φυτό , έτσι και εμείς όλοι – δάσκαλοι και παιδιά – ωριμάζουμε και γινόμαστε καλύτεροι κάθε μέρα.
«Κάθε παιδί είναι ένας σπόρος. Κι εμείς, απλώς οι τυχεροί κηπουροί.»
.Στη συνέχεια τα παιδιά , με πολύ φαντασία και αγάπη, ζωγράφισαν την ιδανική δασκάλα όπως τη φαντάζονται,. Με χαμόγελο, αγκαλιές και πολλή αγάπη.
Χρόνια πολλά σε όλους όσους καλλιεργούν μέλλον με την καρδιά τους.
Σας προτείνουμε μερικούς απλούς τρόπους για να συνεχιστεί η δράση και στο σπίτι με όμορφες στιγμές συνεργασίας:
Παρατηρείστε μαζί με το παιδί σας τον σπόρο
Κάθε μέρα δείτε μαζί πώς αλλάζει. Ρωτήστε το παιδί: «Τι καινούργιο βλέπουμε σήμερα; Μεγάλωσε;»
Φτιάξτε μικρό ημερολόγιο ανάπτυξης
Σε ένα χαρτάκι ή τετράδιο, το παιδί μπορεί να ζωγραφίζει τι βλέπει ή να βάζει ημερομηνίες με μικρές σημειώσεις.
Βαφτίστε το φυτό σας!
Δώστε του ένα όνομα (π.χ. Φασουλίνος, Κυρία Φασολένια) και μιλήστε του με αγάπη.
Έτσι καλλιεργείται η ενσυναίσθηση.
Συζητείστε για τη φροντίδα
Ρωτήστε: «Τι χρειάζεται ο σπόρος για να μεγαλώσει; Κι εσύ τι χρειάζεσαι για να μεγαλώσεις δυνατός/δυνατή; Ποιος σε βοηθάει;»
Φάτε κι εσείς “σπόρους”
Αν θέλετε, φτιάξτε μαζί ένα φαγητό με όσπρια και συζητήστε πώς ένα μικρό σποράκι μπορεί να γίνει και φυτό αλλά και τροφή.
. Όταν μεγαλώσει το σποράκι , το μεταφυτέψτε το μαζί με το παιδί σας!
Μπορείτε να το μεταφέρετε σε χώμα έξω ή σε μεγαλύτερη γλάστρα.
Αν θέλετε, στείλτε μας φωτογραφία!
Σας ευχαριστούμε που μας βοηθάτε να μεγαλώνουμε «τα σποράκια μας» με φροντίδα και αγάπη.
Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων στο νηπιαγωγείο μας. Τμήμα 1 & Τμήμα Ένταξης ( Πολύχρωμα Αστεράκια)
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, παρακολουθήσαμε μαζί με τα παιδιά μας την ταινία μικρού μήκους «The Present».
Μια ταινία που δεν μιλά μόνο για ένα ανάπηρο σκυλάκι, αλλά και για ένα παιδί με αναπηρία.
Η επιλογή της ταινίας δεν έγινε τυχαία. Θέλαμε τα παιδιά:
- Να ευαισθητοποιηθούν γύρω από την έννοια της αποδοχής και της διαφορετικότητας.
- Να συνειδητοποιήσουν ότι κάθε πλάσμα —ανεξάρτητα από δυσκολίες— αξίζει αγάπη και φροντίδα.
- Να καταλάβουν ότι η πραγματική δύναμη βρίσκεται στην καλοσύνη.
Δεν είδαμε τον “δυνατό” που βοηθά τον “αδύναμο”. Είδαμε δύο ψυχές που αναγνωρίζονται. Δύο πλάσματα που κουβαλούν τις δυσκολίες τους όχι σαν βάρος, αλλά σαν γέφυρα που τα φέρνει κοντά.
Κι εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη αλήθεια:
Τα ζώα δεν είναι απλώς πλάσματα προς φροντίδα. Είναι φίλοι. Είναι παρέα. Είναι ζωή.
Το μικρό σκυλάκι της ταινίας —αν και δεν μπορούσε να τρέξει— κατάφερε κάτι τεράστιο:
Ξεσήκωσε το παιδί από την οθόνη, από τα βιντεοπαιχνίδια, από τη μοναξιά… και το έβγαλε έξω.
Όχι με λόγια. Όχι με συμβουλές. Αλλά με παρουσία και αγάπη.
Ένας σκύλος, ακόμη κι αν δεν μπορεί να περπατήσει καλά, μπορεί να σε κάνει να ζήσεις καλύτερα.
Μια φιλία με ένα ζώο δεν σε κάνει “φιλόζωο”. Σε κάνει πιο άνθρωπο.
Κατά τη διάρκεια της ταινίας τα παιδιά συγκινήθηκαν βαθιά. Εξέφρασαν αυθόρμητα συναισθήματα όπως: «Θέλω κι εγώ να το πάρω αγκαλιά αυτό το σκυλάκι»
Μετά την προβολή, τα παιδιά ζωγράφισαν το δώρο καρδιάς που θα έκαναν στο αγαπημένο τους ζώο και στη συνέχεια έφτιαξαν έναν δικό τους «σταθμό φροντίδας» για τα ζώα:
ζωγράφισαν ζωάκια και τους έβαλαν φαγητό και νερό φτιαγμένο από καπάκια.
Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά μετέτρεψαν το συναίσθημα σε πράξη. Δεν έμειναν απλώς στο “λυπάμαι το ζωάκι”, αλλά πέρασαν στο “φροντίζω, βοηθάω, προσφέρω”.
Όπως γράψαμε και στο πλακάτ της κατασκευής:
«Ο πολιτισμός ενός λαού φαίνεται από το πώς φέρεται στα ζώα.» Γκάντι
Κι εμείς είδαμε ότι ο πολιτισμός μπορεί να ξεκινήσει μέσα σε μια μικρή τάξη, από ένα μικρό παιδί και ένα μικρό σκυλάκι.
Γιατί εδώ, δεν μεγαλώνουμε απλώς παιδιά.
Μεγαλώνουμε Ανθρώπους.
Ευχή μας είναι τα παιδιά μας να μεγαλώσουν με ευαισθησία, ενσυναίσθηση και σεβασμό σε κάθε μορφή ζωής.
Και χαιρόμαστε που τα πρώτα σημάδια δείχνουν ότι ήδη έχουν κάνει το πιο σημαντικό βήμα: νιώθουν.
1 Οκτώβρη !Μπρελόκ, μπισκότα και πολλές αγκαλιές για τον παππού και την γιαγιά που σήμερα γιορτάζουν! Τμήμα 1 & Τμήμα Ένταξης ( Πολύχρωμα Αστεράκια)
1 Οκτώβρη αρχή του νέου μήνα με μια ξεχωριστή γιορτή .
Την Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας.
Στο νηπιαγωγείο μας, γιορτάσαμε τους παππούδες και τις γιαγιάδες όπως τους αξίζει: με πράξεις αγάπης!
Με αλατοζύμη στα χέρια και πολλή χαρά στις καρδιές, τα παιδιά έφτιαξαν τα δικά τους μοναδικά μπρελόκ, τα οποία χάρισαν σήμερα στους αγαπημένους τους παππούδες και γιαγιάδες, τιμώντας την 1η Οκτωβρίου – Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας.
Από τη μία πλευρά, ο Μικρός Πρίγκιπας με την αλεπού και το τριαντάφυλλό του∙ από την άλλη, το σύμβολο του τμήματός μας.
Γιατί όπως ο Πρίγκιπας αγαπούσε το τριαντάφυλλό του «γιατί ήταν το δικό του», έτσι κι εμείς μιλήσαμε στα παιδιά για τη μοναδική, ανεκτίμητη σχέση που έχουν με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους. Για τη θαλπωρή, τη σοφία, τα γέλια και τις αγκαλιές που αφήνουν ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ψυχή ενός παιδιού.
Και δεν σταματήσαμε εκεί…
Φορέσαμε σκούφους για να γίνουμε μικροί ζαχαροπλάστες!
Έτσι φτιάξαμε τα πιο γλυκά τριαντάφυλλα για τους πολύτιμους ανθρώπους μας που:
έχουν άπειρη υπομονή και μας μαθαίνουν τόσα πολλά…
δεν μας μαλώνουν (πολύ)
λένε πάντα «έλα εδώ να σε πάρω αγκαλιά»
και έχουν τη μαγική φράση: «Μην το πεις στη μαμά!»
Με την αγάπη τους ανθίζουμε σαν το τριαντάφυλλο του Μικρού Πρίγκιπα…
και τώρα ήρθε η ώρα να τους χαρίσουμε το πιο γλυκό, το πιο αρωματικό, το πιο… νόστιμο τριαντάφυλλο φτιαγμένο με… αγάπη, βούτυρο και λίγη ζάχαρη παραπάνω!
Τέλος τα παιδιά μας άνοιξαν την καρδιά τους και ζωγράφισαν τον λόγο που αγαπούν τον παππού και τη γιαγιά τους…
Κάθε ζωγραφιά, ένα μικρό μυστικό τρυφερότητας.
Κάθε λόγος, μια αγκαλιά με λέξεις.
Τυλιγμένη προσεκτικά, στολισμένη με ένα χειροποίητο τριαντάφυλλο, έτοιμη να ταξιδέψει στα πιο ζεστά χέρια του κόσμου.
Γιατί η αγάπη δεν χρειάζεται πολλά…
Μια ζωγραφιά, ένα τριαντάφυλλο και μια καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη
«Μια μέρα γεμάτη αθλητισμό, χαρά και μετάλλια καρδιάς!» Τμήμα 1 & Τμήμα Ένταξης ( Πολύχρωμα Αστεράκια)
Αν και η βροχή μάς κράτησε μέσα, τίποτα δεν μπόρεσε να σταματήσει τον παλμό της 12ης Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού στο σχολείο μας!
Ανανεώσαμε την αφή της ολυμπιακής φλόγας και ταξιδέψαμε μαζί της από χώρα σε χώρα, ώσπου να φτάσει στον τόπο των αγώνων.
Ζήσαμε τη χαρά και τη δύναμη της Παραολυμπιάδας μέσα από μπάσκετ για άτομα με κινητικές δυσκολίες και αγώνες δρόμου για άτομα με προβλήματα όρασης.
Οι ελλανοδίκες στεφάνωσαν τους νικητές με τον κότινο, απονεμήθηκαν μετάλλια και βραβεία, ενώ όλοι μαζί τραγουδήσαμε τον εθνικό μας ύμνο και ακούσαμε τον ύμνο των Ολυμπιακών αγώνων.
Δημιουργήσαμε την αφίσα της ημέρας με το φετινό σύνθημα «Κινούμαι, Ενεργώ, Δημιουργώ» και προσθέσαμε τη λέξη ΖΩ, που ήταν το συμπέρασμα και το μήνυμα που κράτησαν τα παιδιά μας.
Τα νήπιά μας, μέσα από τη βιωματική μάθηση, πήραν γνώσεις με παιγνιώδη τρόπο, έπαιξαν, διασκέδασαν και έφυγαν με το δικό τους κότινο, το δικό τους μετάλλιο και κυρίως με την πεποίθηση ότι:
Σήμερα δεν υπήρξαν νικητές και ηττημένοι. Υπήρξαν μόνο αληθινοί μικροί Ολυμπιονίκες της καρδιάς!
12η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού αθλητισμού 2025 « Κινούμαι, Ενεργώ Δημιουργώ» Η φλόγα ανάβει, τα μετάλλια μας περιμένουν! Τμήμα 1 &Τμήμα Ένταξης ( Πολύχρωμα Αστεράκια)
12η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού αθλητισμού 2025 « Κινούμαι, Ενεργώ Δημιουργώ»
Η φλόγα ανάβει, τα μετάλλια μας περιμένουν!
Αύριο Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2025 θα γιορτάσουμε την 12η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού με χαρά, παιχνίδι και κίνηση!
Τα παιδιά μας θα αναβιώσουν τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες , συμμετέχοντας σε διάφορα αθλήματα και βιωματικές δραστηριότητες. Θα έχουν την τιμή να κρατήσουν την Ολυμπιακή και Παραολυμπιακή Φλόγα για την έναρξη των δραστηριοτήτων.
Στο τέλος, όλα τα παιδιά θα πάρουν τα δικά τους μετάλλια και βραβεία, ως αναγνώριση της προσπάθειας, της συμμετοχής και της χαράς που προσέφεραν.
Η συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες, με έμφαση στην ισότητα και την ένταξη, βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν τη σωματική τους ευκινησία, τη συνεργασία και το ομαδικό πνεύμα.
Μέσα από το παιχνίδι και την προσομοίωση των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων, τα παιδιά μαθαίνουν να σέβονται κανόνες, να στηρίζουν τους φίλους τους, και να χαίρονται τη χαρά της προσπάθειας ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
Η βιωματική εμπειρία του αθλητισμού συνδέεται επιστημονικά με την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, της συγκέντρωσης και της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, ενώ ταυτόχρονα προάγει τις αξίες της ισότητας, της αποδοχής και της συμπερίληψης.
«Μικροί πρίγκιπες και τριαντάφυλλα… σε μια τάξη γεμάτη αγάπη και σεβασμό» Τμήμα 1 και Τμήμα Ένταξης ( Πολύχρωμα Αστεράκια)
Στην τάξη μας όλα είναι φτιαγμένα για να βοηθούν τα παιδιά να νιώθουν ασφάλεια, χαρά και αυτονομία.
Οι κρεμάστρες και τα συρτάρια τους έχουν πάνω τις φωτογραφίες τους, για να μπορούν εύκολα να βρίσκουν τη θέση τους. Εκεί φυλάσσουν τις δημιουργίες τους, τον μικρό τους θησαυρό από στιγμές της ημέρας.
Κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και πολύτιμο , γι’ αυτό δημιουργήσαμε και τις ομάδες υπηρεσιών με τα χρώματα, ώστε όλοι να συμμετέχουν και να νιώθουν μέρος της ομάδας μας.
Φέτος, στο ταξίδι μας θα έχουμε συνοδοιπόρο τον Μικρό Πρίγκιπα καθώς θα ασχοληθούμε με τη συμπερίληψη, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα και την αποδοχή,.
Σε κάθε φωτογραφία των παιδιών κρύβεται και μια μικρή ανάμνηση από την ιστορία του:
Ο κόκκινος, ο κίτρινος, ο πράσινος και ο μπλε πλανήτης θα μας κρατούν συντροφιά.
Τα αγόρια μας γίνονται όλοι μικροί πρίγκιπες.
Τα κορίτσια μας γίνονται όλα το μοναδικό, ξεχωριστό τριαντάφυλλο του πρίγκιπα.
Έτσι, η τάξη μας γίνεται ένας μικρός γαλαξίας, γεμάτος αγάπη, σεβασμό και αποδοχή, όπου κάθε παιδί μαθαίνει να λάμπει με το δικό του φως.
Τα πολύχρωμα αστεράκια θέλουν να πάνε στο σχολείο περισσότερο από τον λύκο Ζαχαρία. Τμήμα 1 Β.Υ.Π. και Τμήμα Ένταξης
«Ο λύκος Ζαχαρίας θέλει να πάει στο σχολείο».
Διαβάσαμε το παραμύθι «Ο λύκος Ζαχαρίας θέλει να πάει στο σχολείο».
Μέσα από την ιστορία του Ζαχαρία, τα παιδιά κατάλαβαν ότι το σχολείο είναι ένας χώρος γεμάτος φίλους, νέες εμπειρίες και γνώσεις. Ακόμα κι αν στην αρχή νιώθουμε αγωνία ή δισταγμό, μπορούμε να βρούμε χαρά και ασφάλεια μέσα σε μια ζεστή σχολική κοινότητα.
Συζητήσαμε για το πώς ένιωσαν τα ίδια τα παιδιά την πρώτη μέρα τους στο νηπιαγωγείο και ζωγράφισαν τον εαυτό τους στο σχολείο. Μίλησαν για το τι τους άρεσε περισσότερο και τι θα ήθελαν να ζήσουν αυτή τη χρονιά.
Στο σπίτι οι γονείς μπορούν να :
- Μιλήσουν με το παιδί για τη δική τους πρώτη μέρα στο σχολείο όταν ήταν μικροί.
- Ρωτήσουν το παιδί τι του άρεσε πιο πολύ και να το ενθαρρύνουν να το μοιραστεί ξανά αύριο.
- Φτιάξουν μαζί μια μικρή ζωγραφιά ή κατασκευή που να δείχνει «εμένα στο σχολείο μου».
- Ενθαρρύνουν το παιδί να μιλήσει για τα καινούργια του φιλαράκια, ώστε να νιώσει υπερήφανο για τις κοινωνικές του σχέσεις.
Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι το σχολείο και το σπίτι συνεργάζονται, και νιώθουν ακόμα πιο ασφαλή και χαρούμενα στην καινούργια τους αρχή.
«Πρώτη εβδομάδα στο νηπιαγωγείο – όλοι μας αστέρια!» Τμήμα 1 Β.Υ.Π. και Τμήμα Ένταξης ( Πολύχρωμα αστεράκια)
Η πρώτη εβδομάδα του ταξιδιού μας έφτασε στο τέλος της!
Με τα «αλεξίπτωτα» και τα «μπαλόνια» που κρατούσαν τα παιδιά την πρώτη μέρα, ανοίξαμε μαζί τα φτερά μας και ξεκινήσαμε με χαρά και ενθουσιασμό.
Μέσα σε αυτές τις μέρες γεμίσαμε την τάξη με χαμόγελα, παιχνίδια, γνωριμίες και μικρές καθημερινές κατακτήσεις.
Τα πολύχρωμα αστεράκια του 1ου τμήματος και του τμήματος ένταξης έκαναν τα πρώτα τους βήματα στη νέα ρουτίνα, έμαθαν να μοιράζονται, να συνεργάζονται και να ανακαλύπτουν με περιέργεια τον κόσμο του νηπιαγωγείου.
Είμαστε πολύ περήφανες για κάθε μικρό μας «αστέρι» και για τον τρόπο που αγκαλιάζει αυτό το νέο ξεκίνημα.
Ένα βραβείο είναι λίγο… πολύ λίγο για όλα όσα κατακτήσαμε σε τόσο λίγες μέρες… ή μάλλον είναι μόνο η αρχή όλων αυτών που μας περιμένουν να κατακτήσουμε.
Πρώτη μέρα στο Νηπιαγωγείο… “Κάθε μέρα, ένα ταξίδι… κάθε στιγμή, μια γλυκιά δημιουργία…” Δωράκι καλωσορίσματος Τμήμα 1 ( Πολύχρωμα Αστεράκια)
Πρώτη μέρα στο νηπιαγωγείο…
Σήμερα ξεκινήσαμε το ταξίδι μας στο 1ο τμήμα του 1ου Νηπιαγωγείου Γιαννιτσών!
Με μπαλόνια που μας σηκώνουν ψηλά, με παιδικά χαμόγελα, με μια καραμέλα που γλυκαίνει την αρχή και με λίγη πλαστελίνη που μας θυμίζει ότι όλα μπορούμε να τα πλάσουμε και να τα δημιουργήσουμε με τη φαντασία μας.
Όπως το αερόστατο ανεβαίνει στον ουρανό, έτσι κι εμείς θα ανεβαίνουμε μέρα με τη μέρα πιο ψηλά, ανακαλύπτοντας, παίζοντας, γελώντας και μαθαίνοντας μαζί.
Γιατί η τάξη μας δεν είναι μόνο ένας χώρος… είναι ένα ταξίδι γεμάτο όμορφες στιγμές που θα φτιάξουμε με τα ίδια μας τα χέρια!
Γονείς και παιδιά, καλή μας αρχή σε μια χρονιά που θα μας ταξιδέψει… πολύ ψηλά!
- 1ο 6/θέσιο Νηπιαγωγείο "Δήμητρα Μίγγα Κασάπη"
- 1ο Τμήμα ΒΥΠ
- 2ο τμήμα ΒΥΠ
- 3ο Τμήμα ΒΥΠ
- 4ο Τμήμα ΒΥΠ
- 5ο Τμήμα ΒΥΠ
- 6ο Τμήμα ΒΥΠ
- Αγιασμός
- Ανακοινώσεις
- Απίθανα Νηπιάκια 4ο – 6ο Τμήματα ΒΥΠ & 3ο ΠΟΠ
- 25η Μαρτίου
- Άνοιξη
- Αξιολόγηση Σχολικής Μονάδας – Σχέδιο Δράσης
- Απόκριες
- Γιορτές
- Δανειστική Βιβλιοθήκη
- Δράσεις Ενεργού Πολίτη
- Εκπαιδευτικές επισκέψεις
- Εργαστήρια Δεξιοτήτων
- Κανόνες
- Μέγας Αλέξανδρος (Ο Μέγας Στρατηλάτης), Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει”
- Παγκόσμιες Ημέρες
- Πάσχα
- Πρώτες μέρες στο σχολείο
- Σεισμός
- Σχέδιο δράσης σχολικής μονάδας
- Χειμώνας
- Χριστούγεννα
- Καλωσόρισμα
- Τμήμα Ένταξης
- Χωρίς κατηγορία
“Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος”- Έπαινος Διαγωνισμού Αστέρι της Ευχής 2024-2025 – 213 – 1ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ (1ο, 4ο ΒΥΠ & 3ο ΠΟΠ Τμήματα)
Robert Fulghum «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο νηπιαγωγείο»
Ο Γέροντας Παΐσιος για το νηπιαγωγείο
«Για μένα, ενώπιον του Θεού, το πιο υπεύθυνο επάγγελμα, που μπορεί να κάνει κάποιος, είναι νηπιαγωγός. Αλλά και το πιο δύσκολο, γιατί πλάθει ψυχές. Και πλάθοντας ψυχές, πλάθεις ανθρώπους, οι οποίοι είναι κατ’ εικόνα του Θεού πλασμένοι. Και έτσι γίνεσαι συνεργός του Θεού, όπως γίνονται και οι γονείς, όταν τεκνοποιούν». Και συνέχισε: «Αν δεν έχεις τα κότσια να γίνεις νηπιαγωγός, να γίνεις δάσκαλος. Είναι το ίδιο υπεύθυνο. Κι αν δεν μπορείς ούτε δάσκαλος, τότε να γίνεις καθηγητής»!
Εξερευνήστε ψηφιακά το Μουσείο Ακρόπολης στο Google Art Project.
Διεύθυνση ΠΕ Πέλλας
