Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες το μυαλό όλων μας, η καρδιά και η ψυχή μας είναι στραμμένα σε εκείνο τον ηρωικό αγώνα των φοιτητών για την πτώση της δικτατορίας. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Το να προσεγγίσεις όμως το θέμα του Πολυτεχνείου με μικρά παιδάκια είναι πολύ δύσκολο. Γι’ αυτό επιλέξαμε για αρχή να διαβάσαμε το παραμύθι της Ειρήνης Καμαράτου-Γιαλούση με τίτλο: “Η Σοφή Ελιά”
Λίγα λόγια για την ιστορία:
Σ’ ένα παράξενο περιβόλι οι καρποί – κάτοικοι δεν ήταν ευχαριστημένοι. Η κολοκύθα, που επέβαλλε τον εαυτό της για αρχηγό τους τους έβαζε να δουλεύουν σκληρά και σαν αντάλλαγμα είχαν έναν κουβά νερό την εβδομάδα. Για κάποιους καρπούς αυτό ήταν αρκετό, για κάποιους άλλους όμως όχι. Παραδείγματος χάρη για το φραγκόσυκο ήταν αρκετό, όχι όμως και για το καρπούζι. Οι φρουροί της κολοκύθας φυλάκισαν το καρπούζι αλλά ο ξάδερφος του, το πεπόνι, αποφάσισε να δράσει. Ενημέρωσε τη σοφή ελιά που με τα συνετά της λόγια μάζεψε και μίλησε σε όλους τους καρπούς. Αποφάσισαν ότι αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί άλλο, ξεσηκώθηκαν και ακολούθησαν το σχέδιο της σοφής ελιάς.
Προβληματισμός, συζήτηση, ανταλλαγή απόψεων και κατάθεση σκέψεων από τα Απίθανα Νηπιάκια μας!
Προσπαθήσαμε μέσα από συζήτηση να εξηγήσουμε στα Απίθανα Νηπιάκια μας την έννοια της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας μιας και στην ιστορία μας αυτή οι καρποί στο περιβόλι δεν ήταν ευχαριστημένοι γιατί η κολοκύθα η οποία είχε ορίσει τον εαυτό της αρχηγό τους καταδυνάστευε, τους διέταζε να δουλεύουν σκληρά και η πληρωμή τους τίποτα, ήταν μόλις ένας κουβάς νερό την εβδομάδα. Αποφάσισαν λοιπόν να ξεσηκωθούν και ακολουθώντας το δίκαιο σχέδιο της σοφής ελιάς ώστε να επικρατήσει στο περιβόλι η Δημοκρατία.
Ακολούθησε ψηφοφορία και τα παιδιά μας έβγαλαν κι αυτά για αρχηγό τους την Ελιά με δεύτερο το Καρπούζι και Τρίτη την Φράουλα.
Ζωγραφίσαμε τον ήρωα που μας έκανε την καλύτερη εντύπωση και τον ήρωα που μας έκανε τη χειρότερη εντύπωση.
Στη συνέχεια διαβάσαμε το παραμύθι: “Λευτεριά και Φασισμός”:
“Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια όμορφη, καλή και γελαστή κοπέλα που τη λέγανε ΛΕΥΤΕΡΙΑ. Ήτανε τόσο καλή που την αγαπούσαν όλοι οι άνθρωποι και πιο πολύ τα παιδιά γιατί τους χάριζε παιχνίδια, τους άφηνε να παίζουν, να κάνουν ότι τους γέμιζε χαρά και ποτέ μα ποτέ δεν τα μάλωνε και δεν τα τιμωρούσε. Δεν ήταν ποτέ αυστηρή και θυμωμένη…”
Προβληματισμός και συζήτηση. Ποια συναισθήματα μας δημιούργησε η ιστορία;
- Πόνος
- Λύπη
- Στενοχώρια
- Φόβος
- Τρόμος
- Δυστυχία
- Αγανάκτηση
- και Απελπισία
για μεγάλους και παιδιά που είχαν χάσει τη Λευτεριά από κοντά τους!
Τι οδήγησε τους φοιτητές στο να πάρουν την απόφαση να ανεβούν στον Πύργο – Πολυτεχνείο και να φωνάζουν συνθήματα;
Πώς τα κατάφεραν;
Στο διαδίκτυο αναζητήσαμε εικόνες από την εξέγερση του Πολυτεχνείου…
Αναφερθήκαμε στην αξία της Δημοκρατίας και τους αγώνες για την κατάκτησή της!
Αναφερθήκαμε στην αξία της Δημοκρατίας και τους αγώνες για την κατάκτησή της!
“Τι είναι δημοκρατία και τι δικτατορία; Τι είναι οι εκλογές; Πως ένοιωθαν οι φοιτητές την ώρα της εξέγερσης και όταν τους επιτέθηκαν;”
Ποιος τους διέταζε τους φαντάρους και γιατί δεν μπορούσαν να αρνηθούν;…
Είδαμε την εισβολή του άρματος στο Πολυτεχνείο…
Καταιγισμός ερωτήσεων… Οι απορίες πολλές…
Δημιουργήσαμε τη δική μας αφίσα για το Πολυτεχνείο με το σύνθημα:
“Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία”
Ενώ φωνάξαμε και συνθήματα:
- “Κάτω η χούντα κάτω ο φασισμός, Ζήτω η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ζήτω ο ΛΑΟΣ!
- “Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία”
Όλοι κλαίγαν και λυπούνταν
και τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ θυμούνταν.
Ήτανε φυλακισμένη
κι απ’ το δράκο σκλαβωμένη.
Η ζωή μας ήταν μαύρη
χωρίς γέλιο μόνο δάκρυ.
Τα παιδιά όμως τα γενναία
σκοτωθήκαν κι ήταν νέα.
Σκοτωθήκανε για κείνη
τίποτε απ’ το ΦΑΣΙΣΜΟ μη μείνει.
Τι χαρά τι χαρά
έχουμε ξανά τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ!
