Από την αρχή της σχολικής χρονιάς, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες συνύπαρξης στο χώρο του σχολείου μας με τα μικρά μας Απίθανα Νηπιάκια, πρώτο μας μέλημα είναι να ορίσουμε και να καταγράψουμε τους κανόνες αποδεκτής-θετικής συμπεριφοράς των παιδιών μας στην τάξη! Οι “κανόνες” βοηθούν τα παιδιά να αισθάνονται σιγουριά, γιατί καλύπτει την ανάγκη τους για όρια. Για να λειτουργήσουν οι κανόνες της τάξης αλλά και στην οικογένεια, είναι προτιμότερο να βγουν από τα ίδια τα παιδιά και όχι να βάλουμε εμείς κανόνες που νομίζουμε ότι χρειάζονται.
Οι “κανόνες” θα πρέπει να είναι γίνονται κατανοητοί από τα παιδιά, και να είναι σύντομοι και σαφείς. Να διατυπώνονται θετικά για παράδειγμα: “Πετάω τα σκουπίδια μέσα στο καλάθι” όχι “Δεν πετάω σκουπίδια κάτω”, και να τους αναρτήσουμε κάπου που να μπορούν να τους βλέπουν. Τα παιδιά πρέπει να κατανοήσουν όχι τι δεν πρέπει να κάνουμε, αλλά τι πρέπει να κάνουμε!
Κυρίως όμως θα πρέπει να είμαστε συνεπείς στην τήρησή τους! Δεν μπορούμε, για παράδειγμα, να ζητήσουμε από τα παιδιά να είναι ευγενικά εάν εμείς δεν τους φερόμαστε ευγενικά.
Στα πλαίσια λοιπόν της διδακτικής ενότητας με θέμα: «Εγώ κι εσύ όλοι μαζί διαβάσαμε το παραμύθι με τίτλο:
“Ένας δράκος στο σχολείο” το οποίο είναι εξαντλημένο, δεν καταφέραμε να το βρούμε σε βιβλιοπωλείο αλλά το βρήκαμε στα αγγλικά στο youTube και η συνάδελφος, η αγαπημένη μας κυρία Έλενα Βογιατζή μετά χαράς κατάφερε να το μεταφράσει γι’ αυτό και την ευχαριστούμε από καρδιάς που δέχτηκε να μας βοηθήσει.
Περιγραφή:
“Όταν ένας δρακάκι μας ακούσει να λέμε δυνατά: “Ζήτω! Πάμε στο σχολείο σήμερα”… αρνείται άραγε να τρέξει και μέσα να μπει ή όπου φύγει φύγει… για να κρυφτεί;
Μααα όχι! Οι δράκοι δεν τα κάνουν αυτά!
Το δρακάκι χαιρετάει τη μαμά χαμογελαστά, τρέχει στην είσοδο, μετά λέει «γεια» – ποτέ δεν αργεί. Είναι προσεκτικός, και πολύ ευγενικός. Ζωγραφίζει ήσυχα και ωραία, δεν πετάει ποτέ τις μπογιές στον αέρα. Μοιράζεται τα παιχνίδια με κάθε άλλο παιδάκι, δεν παίζει άγρια, δεν φεύγει ποτέ θυμωμένος ούτε τόσο δα λιγάκι. Τρώει προσεκτικά και με όρεξη το δικό του φαγάκι, κρατάει όμως μερικά σνακ για κανένα φιλαράκι! Είναι τόσο καλός και πολύ γλυκός! Όταν η μέρα τελειώνει, τα παιχνίδια συμμαζεύει στην τάξη και φροντίζει όλα να είναι εντάξει… Αποχαιρετάει κάθε φίλο του, με χαρά, παίρνει την τσάντα, το παλτό του τρέχει στης μαμάς την αγκαλιά.
Πόσο υπέροχος μπορεί να είναι ένας δράκος!…”
Για να δούμε τι θυμόμαστε;
Με αφορμή αυτό το παραμύθι καταγράψαμε όλοι μαζί τους δικούς μας “κανόνες”,
τους προσαρμόσαμε στη μουσική; “Χαρωπά τα δυο μου ΄χερια τα χτυπώ” για να τους τραγουδάμε καθημερινά και να τους μάθουμε καλύτερα. Το τραγουδάκι με τους δικούς μας “κανόνες” θα το βρείτε εδώ:
Φτιάξαμε το μικρό μας δρακάκι και παίξαμε μαζί του…
έναν μεγάλο δράκο στον οποίο καταγράψαμε επάνω τους “κανόνες” μας και τον κρεμάσαμε στην τάξη…
και μια ατομική κατασκευή μαζί με ένα ενημερωτικό σημείωμα για το σπίτι για να ενημερώσουμε σχετικά τους γονείς αλλά και να τους παροτρύνουμε να φτιάξουν και στο σπίτι μια κατασκευή μαζί με τα παιδιά ώστε να καταγράψουν οικογενειακώς επάνω τους δικούς τους “κανόνες” για να τους βοηθούν στο σπίτι να ζουν καλύτερα και πιο αρμονικά.
Επιπλέον με αυτόν τον τρόπο τους παροτρύνουμε να δώσουν κίνητρα στα παιδιά επιβραβεύοντας πάντα τις καλές τους πράξεις, αποφεύγοντας τις δωροδοκίες ως κίνητρο για μικρές, καθημερινές πράξεις συνεργασίας. Εάν π.χ. το παιδί ανταποκρίνεται θετικά στους “κανόνες” της οικογένειας, να το επιβραβεύουν λεκτικά («Μπράβο!», «Τα πήγες περίφημα», «Είμαι πολύ πρήφανος/η για σένα», «Καταπληκτικό, συνέχισε έτσι» κλπ) και να του δώσουν μία χαρούμενη, ζεστή αγκαλιά!
Επίσης με αφορμή το παραμύθι: “Ένας δράκος στο σχολείο” και για να δώσουμε ένα κίνητρο στα παιδιά επιβραβεύοντας την καλή συμπεριφορά τους, φτιάξαμε μια κατασκευή, ένα δρακάκι που κρατάει πέντε χρωματιστά μπαλόνια και τον κρεμάσαμε στην τάξη.
Προτείναμε στα παιδιά και συμφωνήσαμε όλοι μαζί:
“Θα βγάζουμε ένα χρωματιστό μπαλόνι από το δρακάκι σας όποτε κάνετε μια αταξία κατά τη διάρκεια της ημέρας. Θα έχετε μια ευκαιρία για να το επιστρέφουμε πίσω αν στη συνέχεια δεν συνεχιστούν οι αταξίες. Αν μέχρι την Παρασκευή έχει το δρακάκι σας όλα τα μπαλόνια του επάνω θα μπορείτε να παίρνετε στο σπίτι το δρακάκι – κούκλα μασκότ – μαζί με την παρέα του, το παιδάκι και τη μανούλα του, για ατέλειωτο παιχνίδι μαζί τους, (η επιλογή του παιδιού θα γίνεται με ένα λάχνισμα π.χ. «Α μπε μπα μπλομ…» ). Τη Δευτέρα θα το επιστρέφετε στο σχολείο, φέρνοντας ότι φτιάξατε στο σπίτι με τη βοήθεια των γονιών σας, μια κατασκευή, μια ζωγραφιά, μια φωτογραφία από το παιχνίδι ή ότι άλλο θέλετε…».
Οι κούκλες είναι από το τραγούδι που δραματοποιήσαμε στην τάξη:“Ένας δράκος μοναχός”
Δημιουργήσαμε το βαλιτσάκι του δράκου που θα ταξιδεύει στο σπίτι κάθε Παρασκευή για ατελείωτο, χαρούμενο παιχνίδι!
Μην ξεχνάμε ποτέ ότι τα παιδιά παίζοντας μαθαίνουν καλύτερα!
