Η θεματική αυτή ξεκίνησε με διάφορες συζητήσεις στα πλαίσια της σχολικής τάξης, ωστόσο λόγω της τηλεκπαίδευσης πήρε άλλη τροπή και τα πράγματα κύλησαν λίγο διαφορετικά.

Η συζήτηση μας ξεκίνησε με την ιδέα να ζωγραφίσουμε κάποια από τα χαρακτηριστικά του εαυτού, να ζωγραφίσουμε τον “ήλιο” μας. Έτσι, με επίκεντρο έναν δικό μας ήλιο, γράψαμε το όνομα μας, την ηλικία μας, το αγαπημένο μας παιχνίδι, το αγαπημένο μας, το συναίσθημα που είχαμε εκείνη την στιγμή και μα φυσικά δημιουργήσαμε και τον εαυτό μας.

Μάλιστα, για να έρθουμε πιο κοντά, καθώς η συνθήκη της απόστασης δε βοηθά, μιλήσαμε για τα νέα μας και αναρτήσαμε διάφορες φωτογραφίες, όπως και τον “ήλιο” μας στο:

Μετάβαση στο padlet.com

Τις επόμενες μέρες μιλήσαμε για την οικογένεια μας, από ποια άτομα αποτελείται και τί μας αρέσει να κάνουμε με την οικογένειας μας. Στη συνέχεια, προχωρήσαμε στο να ζωγραφίσει και να παρουσίασει ο καθέ ένας και η κάθε μία την οικογένεια του/της στους υπόλοιπους.

Επίσης, ακούσαμε και τραγουδήσαμε όλοι μαζί το τραγούδι “Γιατί είμαστε οικογένεια” του Φοίβου Δεληβοριά.

Στην ερώτηση που τέθηκε στους/ις μαθητές/τριες για το πώς αισθάνονται όταν βρίσκονται με την οικογένεια τους ακούστηκε από πολλά παιδιά το συναίσθημα της “αγάπης” και καθώς πλησίαζε η ημέρα που γιόρταζε η αγάπη, διάλεξαμε να διαβάσουμε ένα παραμύθι που μιλάει για αυτήν. Το παραμύθι λέγεται “Αγάπη” της Corinne Averiss από τις εκδόσεις Βιβλιοσκόπιο.

Τις επόμενες μέρες προχωρήσαμε τη συζήτηση μας και στα υπόλοιπα συναισθήματα που μπορεί να εκφράζουμε. Βοηθός σε αυτό αποτέλεσε το παραμύθι “Το τερατάκι των χρωμάτων” της Anna Llenas από τις εκδόσεις Πατάκης. Αυτός ο χαρακτήρας μας άρεσε τόσο και ειδικά που εξέφραζε και κάθε συναίσθημα με ένα χρώμα.

Συγκεντρώσαμε όλα τα τερατάκια και ζωγραφίσαμε αυτό που μας άρεσε περισσότερο.

Στη συνέχεια, παρακολουθήσαμε ένα βίντεο όπου μας έδειχνε πώς μοιάζει η πολιτεία της ηρεμίας και πώς μοιάζει η πολίτεια του θυμού.

https://www.youtube.com/watch?v=80SDxqGA51I&ab_channel=DespoinaKontozanis

Συγκεντρώσαμε λοιπόν τις εργασίες μας και τις “ανεβάσαμε” σε ένα καινούριο padlet.

Μετάβαση στο padlet.com

Για το τέλος, κρατήσαμε μία ακόμη ιστορία, η οποία μας δημιούργησε πολύ θετικά συναισθήματα και μας βοήθησε να αντιλήφθουμε τον τρόπο που εκφράζονται και φαίνονται όλα τα συναισθήματα. Η ιστορία αυτή είναι “Το ξενοδοχείο των συναισθημάτων” της Lidia Brankovic από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Δημιουργήσαμε το δικό μας “Ξενοδοχείο των συναισθήματων”, όπου αναλάβαμε να δημιουργήσουμε ένα δωμάτιο – ένα συναίσθημα που μας εκφράζει και να εξηγήσουμε γιατί.

 

Φυσικά, δε θα έλειπε από τη θεματική των συναισθημάτων και η πραγματοποίηση ενός πειράματος.

Για το πείραμα χρειαστήκαμε:

• Σακουλάκια που να κλείνουν αεροστεγώς
• Χρώματα ζαχαροπλαστικής
• Ξύδι
• Σόδα μαγειρικής
• Ένας μαρκαδόρος
• Κομμάτι χαρτί όπου βάζουμε μέσα τη σόδα μαγειρικής

Στα σακουλάκια ζωγραφίσαμε όλα τα συναισθήματα που γνωρίζουμε και τοποθετήσαμε σε αυτά το ανάλογο χρώμα ζαχαροπλαστικής. Στη συνέχεια, τοποθετήσαμε τη σόδα μαγειρικής και τέλος, προσθέσαμε το ξύδι και κλείσαμε αεροστεγώς το σακουλάκι. Αυτό που παρατηρήσαμε ήταν ότι το σακουλάκι φούσκωσε και το πείραμα μας έγινε τόσο διασκεδαστικό!

Στο τέλος, όσοι/ες ήθελαν, πήραν και από ένα σακουλάκι – συναίσθημα στο σπίτι τους.