Την Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2025, οι μαθητές/-τριες των Γ’ και Δ’ τάξεων επισκέφτηκαν το Πλανητάριο και το Κοσμοθέατρο του NOESIS.
Πλανητάριο
Touch the stars – Αγγίξτε τ’ άστρα
Στην αρχή παρακολουθήσαμε ένα ντοκιμαντέρ για τη φωτορύπανση της Γης και τις επιπτώσεις της. Μετά κάναμε μια βόλτα στο ηλιακό μας σύστημα. Εξερευνήσαμε με τα ρομποτικά διαστημόπλοια της NASA τους πλανήτες της ουράνιας γειτονιάς μας και πέρα από αυτή. Με εικόνες υψηλής ευκρίνειας και επιστημονικά δεδομένα της NASA, ακολουθήσαμε τα πραγματικά πλάνα των δορυφόρων – εξερευνητών σ’ ένα ταξίδι, που θα μας μείνει αξέχαστο!
Κοσμοθέατρο
Δεινόσαυροι 3D
Αν δεν είχε συμβεί μία σειρά από κατακλυσμικά γεγονότα, με σημαντικότερο την πρόσκρουση ενός μετεωρίτη, ο πλανήτης μας θα βρισκόταν ακόμη υπό την κυριαρχία των δεινοσαύρων.
Οι δεινόσαυροι μάς συναρπάζουν τόσο πολύ, που πολλοί άνθρωποι εύχονται να υπήρχαν ακόμη ανάμεσά μας. Παρακολουθώντας την τρισδιάστατη ταινία «Δεινόσαυροι: οι γίγαντες της Παταγονίας», που προβάλλεται στην γιγαντοοθόνη του Κοσμοθεάτρου, μπορέσαμε να βρεθούμε στον ίδιο χώρο με αυτά τα εκπληκτικά πλάσματα.
Ακολουθώντας τον Δόκτωρα Rodolfo Coria, έναν διεθνούς φήμης Αργεντινό παλαιοντολόγο, επισκεφτήκαμε τοποθεσίες όπου έχουν γίνει σημαντικές ανακαλύψεις και ταξιδέψαμε πίσω στον χρόνο για να δούμε αυτά τα φανταστικά τέρατα να ζωντανεύουν. Στην Παταγονία βρέθηκε το μεγαλύτερο ζώο που έχει περπατήσει ποτέ πάνω στη Γη: ο γιγαντιαίος φυτοφάγος Αργεντινόσαυρος, και ο αντίπαλός του ο Γιγαντόσαυρος, ένα δίποδο σαρκοβόρο, που θα μπορούσε εύκολα να μονομαχήσει με τον διάσημο T-Rex.
Με επιστημονικό τρόπο, η ταινία παρουσιάζει πώς ζούσαν αυτά τα δύο αντιπροσωπευτικά δείγματα των εκπληκτικών επιτευγμάτων της εξέλιξης των ειδών, με έντονη δράση και τοπία βγαλμένα από άλλους κόσμους. Κατά διαστήματα, η κάμερα μας μετέφερε στο Διάστημα για να παρακολουθήσουμε την κίνηση των τεκτονικών πλακών ή την άφιξη του μετεωρίτη που σφράγισε τη μοίρα των δεινοσαύρων.
Καθώς η ταινία αφήνει πίσω τους γίγαντες της Παταγονίας για να προχωρήσει στο τέλος αυτού του κεφαλαίου της ιστορίας της Γης, μάθαμε ότι, αν και τα περισσότερα είδη δεινοσαύρων έχουν εξαφανιστεί, κάποιοι από αυτούς βρίσκονται ανάμεσά μας ακόμη και σήμερα. Μπορούμε να τους δούμε εύκολα. Είναι τα πουλιά.
Κοσμοθέατρο
Έβερεστ (2D) – ζήστε την εμπειρία! Ανάβαση στο Έβερεστ!
Ένας άθλος που απαιτεί προετοιμασίες, εξάσκηση και εγρήγορση για να αντιμετωπισθούν οι ακραίες συνθήκες ενός μοναδικού φυσικού περιβάλλοντος και οι αντιξοότητες, που εμφανίζονται απρόσμενα και απειλητικά. Παρακολουθήσαμε την προσπάθεια μιας διεθνούς ομάδας για την ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή της Γης μέσα από χιονοθύελλες, χιονοστιβάδες, έλλειψη οξυγόνου και δυσπρόσιτους πάγους. Μια ταινία που κινηματογραφήθηκε την άνοιξη του 1996 και παραμένει μια ταινία θρύλος.
Διάστημα
The Universe – Tο Σύμπαν
Μπιγκ Μπαγκ, έτσι λένε την έκρηξη που έγινε. Και το νεογέννητο Σύμπαν, σαν μια τεράστια χύτρα που κόχλαζε, σκόρπισε γύρω, τριγύρω, με πολύ μεγάλη δύναμη, γιγάντιες μπάλες από καυτά αέρια και σκόνη.
Αστέρια και πλανήτες συνεχίζουν να γεννιούνται, να πεθαίνουν, να ξαναγεννιούνται … Όλα στροβιλίζονται. Τα αστέρια έχουν το δικό τους φως, ενώ οι πλανήτες είναι σκοτεινοί και παίρνουν φως απ’ τ’ αστέρια.
Τhe Galaxy – Ο Γαλαξίας
Ένα μύθο θα σας πω. Ο Ηρακλής, όταν ήταν μωρό, έπρεπε να θηλάσει το στήθος της θεάς Ήρας, γιατί έτσι μόνο θα γινόταν αθάνατος. Ο παμπόνηρος θεός Ερμής βρήκε τρόπο να ξεγελάσει τη θεά. Παραμόνεψε κι όταν την πήρε ο ύπνος ακούμπησε το μωρό στο στήθος της. Η Ήρα ξύπνησε ξαφνιασμένη κι έσπρωξε το μωρό με δύναμη. Το θεϊκό γάλα που σκόρπισε στον ουρανό, σχημάτισε μια ζώνη, τον Γαλαξία, έτσι έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Από τότε πέρασαν χιλιάδες χρόνια. Τη νύχτα, όταν έχει ξαστεριά, θα δείτε ν’ απλώνεται από πάνω σας ένα φωτεινό ποτάμι από μυριάδες αστέρια, πλανήτες, σκόνη, αέρια κι άλλα ουράνια σώματα που ζουν παρέα, σαν σε μια τεράστια πόλη. Στην αγκαλιά του απέραντου σύμπαντος ζουν αμέτρητοι γαλαξίες και όλοι περιστρέφονται. Σ’ έναν από αυτούς ζει κι ο πλανήτης Γη.
Τhe Sun – Ο Ήλιος
Είμαι ένα αστέρι. Κινούμαι αδιάκοπα. Με βαφτίσανε «ζωοδότη» γιατί χωρίς εμένα με το φως και τη θερμότητά μου, δεν θα υπήρχε ίχνος ζωής. Για τα επόμενα 5 δισεκατομμύρια χρόνια θα συνεχίσω να καίω και να σας ζεσταίνω. Μετά τα αποθέματά μου θα εξαντληθούν. Τότε θα μεγαλώσω, θα ρουφήξω ό,τι υπάρχει γύρω μου, μετά θα γίνω ένας άσπρος νάνος και τέλος μια μαύρη τρύπα και θα εξαφανιστώ. Ως τότε όμως μπορεί οι άνθρωποι να μεταναστεύσουν σε κάποιον άλλον πλανήτη ενός άλλου γαλαξία.
