Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία στις 3 Δεκεμβρίου, τις σχετικές δραστηριότητες που πραγματοποιήσαμε στην τάξη και το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα « Μαζεύουμε καπάκια -Χαρίζουμε χαμόγελα» ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα του Συλλόγου Παραπληγικών και  Κινητικά  Αναπήρων   Ν. Πέλλας και  προχωρήσαμε στη συλλογή πλαστικών καπακιών με σκοπό τη διάθεσή τους για την αγορά αναπηρικών αμαξιδίων για συνανθρώπους μας που τα έχουν ανάγκη. Μέσα από τη δράση αυτή τα παιδιά ευαισθητοποιήθηκαν απέναντι στα άτομα με αναπηρία και έμπρακτα πήραν ένα σημαντικό μάθημα ανθρωπιάς, αλληλεγγύης , εθελοντισμού αλλά και περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης με την ανακύκλωση-επαναχρησιμοποίηση καπακιών για ένα σημαντικό στόχο.

Με χαρά και περηφάνεια λοιπόν συγκεντρώσαμε και παραδώσαμε στον απεσταλμένο υπάλληλο της μεταφορικής εταιρείας τρεις μεγάλες σακούλες . Ευχαριστούμε πολύ τους γονείς για τη θερμή συμμετοχή τους και σε αυτή τη φιλανθρωπική μας δράση και πολλά συγχαρητήρια στους μικρούς μας μαθητές για το αίσθημα ευθύνης και συνέπειας που επέδειξαν κατά τη συλλογή.

Σας παραθέτουμε την ευχαριστήρια επιστολή του Συλλόγου Παραπληγικών και  Κινητικά  Αναπήρων   Ν. Πέλλας προς το νηπιαγωγείο μας και ενδεικτικά κάποιες από τις δραστηριότητες του εκπαιδευτικού μας προγράμματος « Μαζεύουμε καπάκια, χαρίζουμε χαμόγελα»

Λήψη αρχείου

Φτιάξαμε την αφίσα με το σύνθημά μας.

 

Όλοι συμβάλλαμε για την επίτευξη αυτού του σημαντικού στόχου

Γνωρίσαμε μέσα από το το βιβλίο « Η Αργυρώ γελάει» την Αργυρώ, ένα κορίτσι που παίζει, γελάει, τραγουδάει, χορεύει, ιππεύει, τσαλαβατουτάει, χαίρεται, λυπάται, θυμώνει και πάνω απ’ όλα κάνει σκανταλιές. Ό,τι κάνει δηλαδή κάθε μικρό παιδί ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και εθνικότητας. Στο χαρακτήρα και τις συνήθειές της αντικατοπτρίζεται κάθε παιδί που έχουμε γνωρίσει,  στην τελευταία εικόνα  όμως, που σηματοδοτεί το τέλος της ιστορίας, μαθαίνουμε ότι η Αργυρώ δεν μπορεί να περπατήσει και χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο.

Βίντεο Bing

Τα νήπια μέσα από την ιστορία της Αργυρώς αλλά και βιωματικές δραστηριότητες, γνωρίζοντας όλα αυτά που μπορεί να κάνει και βρίσκοντας περισσότερες  ομοιότητες μαζί της παρά διαφορές, συνειδητοποίησαν  πως τα άτομα με αναπηρία, παρά τις δυσκολιές , μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα σε όλες της εκφάνσεις της ζωής και με τις ξεχωριστές τους ικανότητες  μπορούν να επιτύχουν σημαντικούς στόχους, αξίζοντας και την αποδοχή και το σεβασμό μας.

     

Είχαμε την χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμε στο νηπιαγωγείο μας το συγγραφέα κύριο Δημήτρη Αντωνίου που μετά από ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο. Ο κύριος Αντωνίου μας μίλησε για την καθημερινότητα ενός ατόμου με αναπηρία απαντώντας σε όλες τις ερωτήσεις των παιδιών, τις δυσκολίες και τις προκλήσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος δίνοντας όμως το μήνυμα ότι με ισχυρή θέληση, ψυχική δύναμη, επιμονή και υπομονή, αισιοδοξία αλλά και χιούμορ μπορείς να συνεχίζεις να ζεις και να ονειρεύεσαι.