16ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Η Βιβλιοπαρουσίαση της Μελίνας

Η Μελίνα επέλεξε να μας βιβλιοπαρουσιάσει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο το βιβλίο «Καληνύχτα λέμε».

Το “Καληνύχτα, λέμε!” του Jory John είναι ένα τρυφερό εικονογραφημένο παιδικό βιβλίο που εξερευνά τη δυναμική της φιλίας και της αναγκαιότητας του ύπνου. Με φόντο μια νύχτα γεμάτη περιπέτειες, ο αναγνώστης παρακολουθεί τον Αρκούδο και τον Πάπιο σε μια αναμέτρηση που ενσαρκώνει τις αντιφάσεις της παιδικής ηλικίας και τις διαφορετικές ανάγκες των φίλων.

Η ιστορία ξεκινά με τον Αρκούδο, που ανυπομονεί να κοιμηθεί, ενώ ο Πάπιος, γεμάτος ενέργεια, επιθυμεί παρέα. Η ένταση και οι συγκρούσεις των χαρακτήρων δημιουργούν μια ατμόσφαιρα γεμάτη συναισθηματική φόρτιση, καθώς οι δύο φίλοι προσπαθούν να πείσουν ο ένας τον άλλον για την αξία της ξεκούρασης και της παρέας.

Ο Jory John συνδυάζει απλή και παραστατική γλώσσα με έξυπνους διαλόγους, κάνοντάς μας να νιώθουμε ότι συμμετέχουμε στη συζήτηση των δύο φίλων. Οι εικονογραφήσεις συμπληρώνουν την αφήγηση με χρώματα και σχήματα που ζωντανεύουν την ιστορία.

Ο Αρκούδος δε βλέπει την ώρα να πάει για ύπνο. Ο Πάπιος όμως δε νυστάζει και θέλει παρέα! Ποιος θα πείσει ποιον τελικά; Και ποιος θα μείνει ξάγρυπνος; Δεν έχετε παρά να διαβάσετε το βιβλίο …Η Μελίνα κατασκεύασε μια εξαιρετική μακέτα για το βιβλίο ενώ με την σπιρτάδα και την χάρη της μας αφηγήθηκε την ιστορία και έδωσε τον δικό της τέλος : Οι δυο φίλοι τελικά αποκοιμήθηκαν παρέα ο ένας στην αγκαλιά του άλλου!!! Πολλά πολλά μπράβο στο κορίτσι μας !!!

Ακούστε την ιστορία !!!

https://www.youtube.com/watch?v=oK2rnkKAGTk

Η βιβλιοπαρουσίαση της Αναστασίας

Από το τμήμα 1 η αυλαία των βιβλιοπαρουσιάσεων άνοιξε με την Αναστασία και το βιβλίο της Θεοδώρας Κατσιφή «Το μπλε αδιάβροχο ».

“Το μπλε αδιάβροχο” της Θεοδώρας Κατσήφη είναι ένα γοητευτικό παιδικό εικονογραφημένο βιβλίο που εστιάζει στην έννοια της ανυπομονησίας και της χαράς της αναμονής. Η υπομονή είναι μια άγνωστη λέξη για τα παιδιά, και φυσικά από την άλλη η έκφραση που συχνά ακούγεται στην τάξη μας « Η υπομονή είναι αρετή » έρχονται και δένουν αρμονικά . Το βιβλίο είναι ιδανικό για τα πρωτοβρόχια, αλλά όχι μόνο, καθώς μιλάει για τη διαχείριση της ματαίωσης για όσα δεν μπορούμε να ελέγξουμε, όπως τον καιρό.

Η ιστορία ακολουθεί τη μικρή ηρωίδα, τη Βασιλού, η οποία επιθυμεί διακαώς ένα μπλε αδιάβροχο για να το φοράει με τις κόκκινες γαλότσες της και να βγαίνει στη βροχή. Οι γονείς της της το αγοράζουν, αλλά τότε αρχίζει η μεγάλη αναμονή: δεν βρέχει! Η Βασιλού ρωτά συνέχεια πότε θα βρέξει, εκφράζοντας την παιδική της ανυπομονησία με έναν τρόπο που οι γονείς (και οι αναγνώστες) μπορούν εύκολα να κατανοήσουν.

Το βιβλίο προσεγγίζει με ευαισθησία και χιούμορ την έννοια του χρόνου και της υπομονής, μαθήματα πολύτιμα για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας . Η Βασιλού είναι μια αξιαγάπητη και επίμονη ηρωίδα, με την οποία τα παιδιά μπορούν να ταυτιστούν, ενώ το κείμενο συνοδεύεται από την εικονογράφηση της Ίριδας Σαμαρτζή, η οποία συμβάλλει στην ατμόσφαιρα της ιστορίας. Με τρόπο όχι διδακτικό, με τρυφερότητα, και ζεστασιά βλέπουμε ότι τελικά όταν έρχεται η βροχή η Βασιλού έχει χάσει το ενδιαφέρον της και προτιμά να παίξει στο δωμάτιο της. Η Αναστασία με την τσαχπινιά και την εκφραστικότητά της μας αφηγήθηκε την ιστορία φορώντας το μπλε αδιάβροχό της ντυμένη ασορτί και με την κούκλα της και στο τέλος μας μοίρασε σε όλους ομπρελίτσες !!!Πολλά πολλά συγχαρητήρια στην μικρή μας φίλη …

Ακούστε την ιστορία της Βασιλού …

https://www.youtube.com/watch?v=b2bjF2Sue0M

Η Βιβλιοπαρουσίαση της Φλωρεντίας

Η δανειστική μας βιβλιοθήκη ξεκίνησε και μαζί και οι βιβλιοπαρουσιάσεις μας …Η μικρή μας Φλωρεντία επέλεξε το βιβλίο «Ο μικρός κάστορας και η ηχώ », ένα βιβλίο που έχει αγαπηθεί από τα παιδιά και τις προηγούμενες σχολικές χρονιές…Ο μικρός κάστορας ζει ολομόναχος στην άκρη της λίμνης. Δεν έχει αδελφάκια. Μα το χειρότερο απ’ όλα, δεν έχει ούτε φίλους. Γι’ αυτό αισθάνεται δυστυχισμένος. Μια μέρα όμως, την ώρα που βάζει τα κλάματα, ακούει και κάποιον άλλο να κλαίει στην απέναντι πλευρά της λίμνης… Κι έτσι αρχίζει μια συγκινητική αναζήτηση, για να βρει το φίλο του. Μια τρυφερή ιστορία, με μαγευτικές εικόνες, που μιλά για τη φιλία. Ο μικρός κάστορας βρίσκει σίγουρα μια ζεστή γωνίτσα στην καρδιά των παιδιών. Πολλά πολλά συγχαρητήρια στην μικρή μας φίλη …

Ακούστε την ιστορία από το 13ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου

https://www.youtube.com/watch?v=w2P_OaF51eA

Ελάτε να φτιάξουμε το παζλ του κάστορα

https://www.jigsawplanet.com/?rc=play&pid=12396460b7f9

«Μπες στα παπούτσια μου » από την ομάδα Ονειρόδραμα

Μια εξαιρετική παράσταση είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου στο νηπιαγωγείο μας από την θεταρική ομάδα Ονειρόδραμα. Η διαδραστική παράσταση-βιωματικό εργαστήριο με το έξυπνο χιουμοριστικό κείμενο και τις διασκεδαστικές δράσεις που καλλιεργούν την ενσυναίσθηση και βοηθούν στην πρόληψη του bullying, δίνει εργαλεία στα παιδιά για να αντιμετωπίσουν το σχολικό εκφοβισμό. Τα παιδιά παρακολούθησαν την παράσταση και συμμετείχαν σε ομαδικές δραστηριότητες, ασκήσεις εμπιστοσύνης και αυτοσχεδιασμού. Η πλοκή της ιστορίας, η ανατροπή και το βιωματικό εργαστήρι που ακολούθησε έδωσε τη δυνατότητα στα παιδιά να εξετάσουν διαφορετικές συμπεριφορές. Με αυτοσχεδιασμό μαζί με τους ηθοποιούς, μπήκαν στη θέση του άλλου και κατανόησαν με βιωματικό τρόπο τη σημασία της ενσυναίσθησης και της διαφορετικότητας. Μάθαμε όλοι μαζί τί σημαίνει ο σχολικός εκφοβισμός και πώς να τον αντιμετωπίσουμε.

H παράσταση- εργαστήριο είχε τρεις ενότητες.

Α΄ ΕΝΟΤΗΤΑ – Τα παιδιά παρακολούθησαν την πρωτότυπη θεατρική παράσταση ΄΄ Μπες στα παπούτσια μου΄, μια ιστορία με φανταστικούς χαρακτήρες (από γνωστά παραμύθια). Τα παιδιά, μέσα από κωμικές καταστάσεις, αντιλήφθηκαν τη θέση -θύμα-θύτη- παρατηρητή.
Β΄ ΕΝΟΤΗΤΑ- Οι ηθοποιοί μαζί με τα παιδιά έφτιαξαν « Τα δέντρα των συναισθημάτων » . Μέσα από ασκήσεις γνωριμίας, εμπιστοσύνης και αυτοεκτίμησης, απόκτησαν περισσότερη ενσυναίσθηση και αλληλοσεβασμό.
Γ΄ΕΝΟΤΗΤΑ- Τα παιδιά αυτοσχεδίασαν μαζί με τους ηθοποιούς, μπήκαν στα «παπούτσια» των ρόλων και πρότειναν κανόνες αντιμετώπισης σχολικού εκφοβισμού.

Σχήματα πολλά, μεγάλα και μικρά, σχήματα παντού…

Αυτήν την περίοδο,στο νηπιαγωγείο μας, ασχοληθήκαμε με όλα τα σχήματα που μας περιβάλλουν καθημερινά και μας γεμίζουν χαρά. Ξεκινήσαμε να τα γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από τον κόσμο των βιβλίων αρχικά, μετά ψάξαμε και βρήκαμε στην τάξη μας ,στην αυλή μας και στο σχολείο μας γενικά, όλα τα σχηματοποιημένα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε καθημερινά και στην συνέχεια ανακαλέσαμε στην μνήμη μας σχήματα που βλέπουμε στον δρόμο, στο πάρκο, στο σπίτι μας, στα μαγαζιά και όπου αλλού κινούμαστε. Βιώσαμε με τις αισθήσεις μας ,τα σχήματα με τα χέρια μας ,τα πόδια μας ,τα μάτια μας ανοικτά και κλειστά, παίξαμε ποικίλα επιτραπέζια παιχνίδια ταύτισης γεωμετρικών σχημάτων, κάναμε περάσματα σχημάτων σε κορδόνια, ζωγραφίσαμε τους σχηματανθρώπους μας και φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν από τις δραστηριότητες μας, τα φανταστικά σχηματόδεντρα μας που κάναμε κολλάζ με διάφορα υλικά. Σας αφήνουμε να χαρείτε τα έργα μας…!!!

Δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο για τα σχήματα

https://www.youtube.com/watch?v=MVrLOnbG55U

Η 52η επέτειος του Πολυτεχνείου

Κάθε χρόνο, η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου μάς υπενθυμίζει μία από τις πιο φωτεινές, αλλά ταυτόχρονα και πιο δύσκολες στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών.

Το Ιστορικό Πλαίσιο

Η εξέγερση ξεκίνησε ως μια αυθόρμητη κίνηση φοιτητών και πολιτών που κατέλαβαν το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στο απριλιανό καθεστώς που είχε επιβληθεί από το 1967. Μέσα από το ραδιοφωνικό σταθμό του Πολυτεχνείου, τα συνθήματα “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία” και “Το Πολυτεχνείο ζει” ακούστηκαν σε ολόκληρη την Ελλάδα, αφυπνίζοντας τη συνείδηση του λαού και δίνοντας ελπίδα για δημοκρατία.

Η απάντηση του καθεστώτος ήταν βίαιη. Τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου 1973, ένα στρατιωτικό τανκ εισέβαλε στην πύλη του Πολυτεχνείου, οδηγώντας σε συλλήψεις, τραυματισμούς και, δυστυχώς, θανάτους αγωνιστών.

Το Διαχρονικό Μήνυμα

Η επέτειος του Πολυτεχνείου δεν είναι μια απλή, τυπική αναφορά στο παρελθόν, αλλά μια ζωντανή μνήμη και μια ιστορική παρακαταθήκη. Τα ιδανικά της εξέγερσης παραμένουν επίκαιρα και σήμερα, υπενθυμίζοντας σε όλους μας:

Τη σημασία της Δημοκρατίας: Ως θεμελιώδες αγαθό που δεν πρέπει ποτέ να θεωρείται δεδομένο.
Την αξία της Ελευθερίας: Για την οποία αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν οι νέοι τότε, κόντρα στην τυραννία.
Τη δύναμη της Ενότητας: Ο αγώνας του Πολυτεχνείου κατάφερε να ενώσει διαφορετικές δημοκρατικές δυνάμεις.

Σήμερα, τιμούμε τη γενναιότητα και τη θυσία εκείνων που ύψωσαν ανάστημα, στέλνοντας το μήνυμα ότι η υπεράσπιση της δημοκρατικής νομιμότητας, της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί συνεχή ευθύνη όλων μας. Με φωτογραφικό υλικό εκείνης της εποχής, σχετικά βίντεο και φυσικά κατάλληλων επιλεγμένων βιβλίων προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου με τους μικρούς μας μαθητές.

Την ημέρα της 17ης Νοεμβρίου παρακολουθήσαμε την αγαπημένη μας Ντενεκεδούπολη και τραγουδήσαμε αγαπημένα τραγούδια .

Ζωγραφίσαμε την κ. Δημοκρατία και την Ρία την δικτατορία …

Ζωγραφίσαμε τα αγαθά που ονειρεύεται η κυρά Δημοκρατία να έχει στη ζωή της (ενδεικτικές εργασίες):

Κατασκευάσαμε αφίσα του Πολυτεχνείου και ζωγραφίσαμε ελεύθερα τους φοιτητές, έπειτα κάναμε δραματοποίηση καθώς φώναζαν συνθήματα Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία.

Ακούστε το τραγούδι «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο »

https://www.youtube.com/watch?v=LLOXlhdxDMc

Διαβάστε το μήνυμα της υπουργού για την 52η Επέτειο του Πολυτεχνείου.

Λήψη αρχείου

Φθινοπώρου συνέχεια ….

Το φθινόπωρο έχει κάνει την εμφάνισή του και δε χάνουμε ευκαιρία να παίξουμε και να δημιουργήσουμε! Κάθε μέρα και μια νέα περιπέτεια και μια ευκαιρία για παιχνίδι και γνώση.

Υποδεχτήκαμε τον Νοέμβριο μαζί με την αγαπημένη μας μελισσούλα BEEBOT, ψάχνοντας τα γράμματά του.
Έπειτα, βγήκαμε στην αυλή και ψάξαμε όμορφα φθινοπωρινά φύλλα ,τα μαζέψαμε ,παρατηρήσαμε το χρώμα τους και πιάσαμε αμέσως δουλειά!
Ζωγραφίσαμε με νερομπογιές και λαδοπαστέλ φθινοπωρινά τοπία με τα χρώματα του φθινοπώρου και κάναμε ΦΙΛΟΥΣ τα ΦΥΛΛΑ .
Φτιάξαμε όμορφες ομπρέλες με τέμπερες και χαρτιά για να διακοσμήσουμε την τάξη μας και να προστατευτούμε, από την βροχή .
Τέλος, μάθαμε το γράμμα Φ και το φτιάξαμε με το σώμα μας!

Μήλα μου για μήλα!!!

Το μήλο είναι ο βασιλιάς των φρούτων του φθινοπώρου και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει από τις κατασκευές μας .Αφού είδαμε και μυρίσαμε ξινόμηλα, μπανανόμηλα, γκόλντεν , φιρίκια, ρενάτες παίξαμε δημιουργώντας μοτίβα με χάρτινα μήλα, ενώ με χάρτινα πιάτα φτιάξαμε τα δικά μας νόστιμα και λαχταριστά μήλα !!!Φυσικά είπαμε και την γνωστή παροιμία «Ένα μήλο την ημέρα » και συζητήσαμε για τις ευεργετικές ιδιότητες του στον οργανισμό μας .

Ακούστε το γνωστό τραγουδάκι για την Ρηνούλα

https://www.youtube.com/watch?v=zEYjwWdtaCU

Μίλα μου για μήλα !!!!

https://www.youtube.com/watch?v=diu-rq72-jU

Χρωματίζω τους αριθμούς με τα σωστά χρώματα και ανακαλύπτω…

Τρίτη αποστολή που αναλάβαμε για αυτή την εβδομάδα ήταν να χρωματίσουμε με τα σωστά χρώματα τους αριθμούς και να ανακαλύψουμε έτσι ένα φθινοπωρινό δεντράκι …Εννοείται ότι πάλι πήραμε βραβείο !!!Θαυμάστε τις ανακαλύψεις μας …

Πως αισθάνομαι σήμερα ;

Με αφορμή το παραμύθι «Το Τερατάκι των Συναισθημάτων» τα παιδιά συμμετείχαν ενεργά στην Εβδομάδα Κώδικα με την δεύτερη δραστηριότητα. Αρχικά, με τη βοήθεια της BeeBot, προσπάθησαν να «ξεμπερδέψουν» τα συναισθήματα που ένιωθε το τερατάκι, προγραμματίζοντας τη διαδρομή ώστε να φτάσουν στο σωστό συναίσθημα. Όταν φτάσαμε στο συναίσθημα της αγάπης, τα παιδιά μοιράστηκαν λόγια αγάπης, τα οποία τοποθετήσαμε μέσα στο βαζάκι της αγάπης. Συμφωνήσαμε πως κάθε φορά που κάποιος δε θα νιώθει καλά, θα μπορεί να πάρει από εκεί μια γλυκιά κουβεντούλα για να του φτιάξει τη διάθεση.

Στη συνέχεια, τα παιδιά κωδικοποίησαν το τερατάκι της ηρεμίας, μέσα από συγκεκριμένες οδηγίες που τους δόθηκαν!

Την επόμενη μέρα, ασχοληθήκαμε με την αναγνώριση και έκφραση των συναισθημάτων μας. Κάθε παιδί μίλησε για μια στιγμή που ένιωσε το συναίσθημα που του ανατέθηκε, περιγράφοντας προσωπικές εμπειρίες και καθημερινές καταστάσεις.

Για να ολοκληρώσουμε το ταξίδι στη χώρα των συναισθημάτων, τα παιδιά κοίταξαν τον εαυτό τους στον καθρέφτη, εξέφρασαν πώς αισθάνονται εκείνη τη στιγμή και δημιούργησαν το δικό τους ξεχωριστό καπέλο, ανάλογα με το συναίσθημά τους. Εννοείται φυσικά ότι πήραμε πάλι βραβείο για τα κατορθώματά μας.

Προγραμματισμός και Κώδικας σε κάθε ευκαιρία και για το δεύτερο τμήμα φυσικά !

Διαβάσαμε και εμείς το βιβλίο «Το τερατάκι των χρωμάτων» και μιλήσαμε για τα συναισθήματά μας. Χαρά και λύπη, φόβος και θυμός ηρεμία και αγάπη! Αν δεν τα γνωρίσουμε καλά, αν δεν τα βάλουμε στα «σωστά βαζάκια» δε θα καταφέρουμε να τα διαχειριστούμε και θα είμαστε μπερδεμένοι! Μεγάλη συζήτηση τα συναισθήματα και δε σταματάει εδώ!

Με αφορμή όμως αυτό το παραμύθι ,πήραμε μέρος στο δεύτερο εργαστήρι προγραμματισμού !Τρία παιδιά συνεργάζονται. Ο ένας ρίχνει το ζάρι ,ο δεύτερος προγραμματίζει τη ΒΕΕΒΟΤ και ο τρίτος φτιάχνει στο πρόσωπο -κούκλα το συναίσθημα .Συνεργασία, συνεννόηση, ομαδική προσπάθεια και πολύ γέλιο με τον κ.Μπερδεμένο!

Τέλος, «σπάσαμε τον κώδικα» χρωματίζοντας τα τετράγωνα με τα σωστά χρώματα ,ώστε να εμφανιστεί το πράσινο τερατάκι της ηρεμίας!

Οι νέες αυτές δραστηριότητες μας βοηθούν να διευρύνουμε τις γνώσεις μας για τον τρόπο λειτουργίας της τεχνολογίας και να αναπτύσσουμε δεξιότητες και ικανότητες, ώστε να ανακαλύπτουμε νέες ιδέες και να καινοτομούμε!

Και φυσικά πήραμε και το βραβείο μας και εμείς !

Δ	Τ	Τ	Π	Π	Σ	Κ
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30