Σήμερα το νηπιαγωγείο μας επισκέφτηκε το 13ο Δημοτικό σχολείο και στα πλαίσια της ομαλής μετάβασης στο δημοτικό πραγματοποιήσαμε πασχαλινές δράσεις .Είπαμε τα κάλαντα του Λαζάρου ,παρακολουθήσαμε τα παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων που έφτιαξαν τα παραδοσιακά λαζαράκια ,ακούσαμε το παραμύθι της νόνας της χελώνας και αναταλλάξαμε ευχές και δώρα με τα παιδιά του δημοτικού .Ευχαριστούμε θερμά την διευθύντρια κ. Χατζηευγενάκη Θεοδοσία για την πρόσκληση και την φιλοξενία και ανανεώνουμε το ραντεβού μας τον Μάιο με αθλητικές δοκιμασίες .
Το Σάββατο του Λαζάρου, δηλαδή εκείνο πριν από την Κυριακή των Βαΐων, τα παιδιά γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν τα ειδικά κάλαντα (Λαζαρικά) σε διάφορες παραλλαγές, που εξιστορούν την «εκ νεκρών έγερση» του Λαζάρου. Την ημέρα αυτή ξεκινά ουσιαστικά η αντίστροφη μέτρηση για το Πάσχα. Tα Λαζαράκια, όπως αποκαλούνται οι καλαντιστές της ημέρας, συνεχίζουν με ευχετικούς και επαινετικούς στίχους για το σπίτι και δέχονται ως φιλοδώρημα αυγά που τα τοποθετούν σ’ ένα στολισμένο καλαθάκι (σε κάποιες περιοχές φρούτα ή χρήματα). Τον Λάζαρο τραγουδούν κυρίως κορίτσια σχολικής ηλικίας, τα οποία αποκαλούνται λαζαρίνες, λαζαρίτσες, λαζαρούδισσες κ.α.Παραδοσιακά φτιάχνουμε ειδικά κουλουράκια ή ψωμάκια προς τιμήν του νεκρού, τα λεγόμενα λαζαράκια, λαζάρηδες ή αλλιώς και λαζαρούδια. Στα λαζαράκια δίνουμε το σχήμα ανθρώπου με τα χέρια σταυρωμένα όπως ακριβώς παριστάνεται ο Λάζαρος στις εικόνες. Σύμφωνα με την παράδοση, όσα παιδιά έχει η κάθε οικογένεια τόσους «λαζάρηδες» πλάθουμε και στη θέση των ματιών βάζουμε δυο γαρίφαλα.Στην Κω, η παράδοση θέλει τις αρραβωνιασμένες κοπέλες να φτιάχνουν ένα λαζαράκι σε μέγεθος μικρού παιδιού, κεντημένο σχεδόν σαν τις κουλούρες του γάμου και να το στέλνουν στο γαμπρό. Τα λαζαρούδια σε πολλές περιοχές της Ελλάδας τα γεμίζουν με αλεσμένα καρύδια, αμύγδαλα, σύκα, σταφίδες ή μέλι και πρόσθεταν πολλά μυρωδικά.
Ο Λάζαρος ο επονομαζόμενος και Δίκαιος ή Τετραήμερος, αρρώστησε βαριά και πέθανε, σε ηλικία 30 χρονών (Ιωάννου ια’ 1-44).
Οι Γραφές αναφέρουν ότι, οι αδελφές του Λάζαρου ειδοποίησαν τον Ιησού ο οποίος βρισκόταν στη Γαλιλαία ότι ο φίλος του «ασθενεί βαρέως».
Στους μαθητές του, ο Ιησούς, είπε ότι ο φίλος του κοιμήθηκε και ότι θα μεταβεί στη Βηθανία για να τον ξυπνήσει. Όταν έφθασε στη Βηθανία με τους μαθητές του, η Μαρία, η αδελφή του Λαζάρου, του παραπονέθηκε ότι αν ερχόταν εγκαίρως δεν θα πέθαινε ο αδελφός της.
Ο Ιησούς δάκρυσε και ζήτησε να τον οδηγήσουν στον τάφο: Ένα σπήλαιο φραγμένο με ογκώδη λίθο. Παρότι προειδοποιήθηκε ότι, η οσμή θα ήταν ανυπόφορη, περίμενε να ανοίξει η είσοδος του τάφου και υψώνοντας φωνή μεγάλη είπε: «Λάζαρε δεύρο έξω!». Ο Χριστός ανάστησε τον Λάζαρο τέσσερις ημέρες μετά τον θάνατό του -εξού και ο χαρακτηρισμός «Τετραήμερος».
Ακούστε τα κάλαντα του Λαζάρου
https://www.youtube.com/watch?v=-qG-5jxBn7w&ab_channel=FUNFOREVERYONE
Δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο για τον Λάζαρο
Και η εικαστική αποτύπωση των εντυπώσεων μας από την επίσκεψη στο δημοτικό .
