”Καλημέρα μικρουλάκι”, λέει η μανούλα τρυφερά στο όμορφο το ελαφάκι που το έχει αγκαλιά!Μια υπέροχη μέρα ξεκινά και τα αγαπημένα σας ζωάκια είναι έτοιμα να την απολαύσουν. Ο Πέτρος μας αφηγήθηκε την ιστορία και έβαλε όλη την τέχνη του στην κατασκευή του. Πολλά πολλά ,μπράβο στο αγόρι μας …

Ο Ξιφίας Ιερεμίας υποφέρει καιρό από τα Κοφτερά Χαμόγελα, τους Νταήδες του Βυθού. Και υποφέρει σιωπηλά.Ώσπου ανοίγει την καρδιά του στη νονά του τη Γοργόνα, υψώνει τη… μύτη και τους κοιτάζει στα μάτια ήρεμα και θαρρετά. Και βάζει τα όριά του. Δίπλα του στέκονται και όλα τα πολύπαθα ψάρια του βυθού.ΒΟΗΘΑ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΩ, ΑΦΟΒΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΒΥΘΟ.Ποιός είπε ότι οι ήρωες γεννιούνται θαρραλέοι; Ή πώς γνωρίζουν τη δύναμή τους και το δρόμο τους από την αρχή; Ήρωες με καθαρή καρδιά μπορεί να βρίσκονται παντού, ακόμη και στα άγνωστα βάθη της θάλασσας. Μπορεί τη μια στιγμή να βουλιάζουν στο φόβο και την άλλη να αναδύονται για να αναμετρηθούν, σε έναν αγώνα ηρεμίας, με όσους χαίρονται με τον πόνο των πιο αδύναμων. Ο φίλος μας ο Ιερεμίας, που υποφέρει καιρό από τα Κοφτερά Χαμόγελα, τους νταήδες του βυθού, υψώνει την ηρωική του μύτη και ορμά για τη δική του αλήθεια και για αυτούς που αγαπά. Μια ιστορία για τον εκφοβισμό μας αφηγήθηκε ο Φίλιππος της αγαπημένης μας Γιώτας Αλεξάνδρου …Η Βιβλιοπαρουσίαση αυτή αποτέλεσε μια συνέχεια των δράσεων μας με αφορμή την ημέρα κατά της σχολικής βίας και δώσαμε έτσι το δικό μας μήνυμα σε κάθε νταή που μπορεί να μας ενοχλεί…ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙΣ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΩΡΑ …Πολλά πολλά συγχαρητήρια στο αγόρι μας .

Δείτε την συγγραφέα να παρουσιάζει το βιβλίο της !!!

https://www.youtube.com/watch?v=Ism3tSzpL4o&ab_channel=yotaalex

Την σκυτάλη στις βιλιοπαρουσιάσεις πήρε από το τμήμα 1 η Παναγιώτα με το βιβλίο της Γιολάντας Τσορώνη ” Η καμηλοπάρδαλη που δεν έβλεπε καλά ” . Η καμηλοπάρδαλη δε βλέπει καθαρά, αφού πέρα από τη μύτη της όλα της φαίνονται θολά. Όταν τα ζώα όμως της φτιάχνουν γυαλιά, εκείνη δε θέλει να τα φορέσει. Θα μπορέσουν οι φίλοι της να την πείσουν να αλλάξει γνώμη ή μήπως το καταλάβει η ίδια μετά από όσα πάθει; Η καμηλοπάρδαλη ήταν μπιρμπιλομάτα, όμως… όλα τα έβλεπε θαμπά! Μια μέρα σκόνταψε πάνω σ΄ ένα φίδι, έπεσε κι έγιναν κουβάρι οι δυο τους.«Τα μάτια δεν τα χουμε για ομορφιά! Χρειάζεσαι γυαλιά!» φώναξαν τα ζώα στην καμηλοπάρδαλη και της έφτιαξαν ένα ζευγάρι. «Ούτε που να σκεφτείτε πως θα τα φορέσω!» σήκωσε το φρύδι η καμηλοπάρδαλη. «Με φαντάζεστε εμένα με γυαλιά; Θα φαινόμουν τόσο ανόητη!» είπε κι έφυγε με ύφος που δε σήκωνε κουβέντα. Η καμηλοπάρδαλη δε δέχτηκε να φορέσει γυαλιά ούτε όταν χτύπησε το κεφάλι της στα κλαδιά του δέντρου. «Θα φορέσω κράνος» σκέφτηκε.

Υπάρχουν ανάμεσα στους μαθητές κάποιοι που φορούν γυαλιά; Τους ενοχλούσαν στην αρχή; Μήπως ντρέπονταν όταν τα πρωτοφόρεσαν; Πώς τους αντιμετώπισαν οι συμμαθητές τους; Γνωρίζουν άλλα πρόσωπα του φιλικού ή οικογενειακού τους περιβάλλοντος που φορούν γυαλιά; Ποια στάση πρέπει να κρατάμε απέναντι στα άτομα αυτά; Είναι σωστό να τα κοροϊδεύουμε ή να τους αποδίδουμε χαρακτηρισμούς; Αν τα ίδια τα παιδιά βρίσκονταν στη θέση όσων πάσχουν, θα ήθελαν να γίνονται αντικείμενο χλευασμού; Αυτά και πολλά πολλά άλλα συζητήσαμε με τους μικρούς μας μαθητές ενώ η Παναγιώτα με την αφήγησή της μας συνεπήρε …Πολλά πολλά συγχαρητήρια στο κορίτσι μας!!!