Την σκυτάλη στις βιλιοπαρουσιάσεις πήρε από το τμήμα 1 η Παναγιώτα με το βιβλίο της Γιολάντας Τσορώνη ” Η καμηλοπάρδαλη που δεν έβλεπε καλά ” . Η καμηλοπάρδαλη δε βλέπει καθαρά, αφού πέρα από τη μύτη της όλα της φαίνονται θολά. Όταν τα ζώα όμως της φτιάχνουν γυαλιά, εκείνη δε θέλει να τα φορέσει. Θα μπορέσουν οι φίλοι της να την πείσουν να αλλάξει γνώμη ή μήπως το καταλάβει η ίδια μετά από όσα πάθει; Η καμηλοπάρδαλη ήταν μπιρμπιλομάτα, όμως… όλα τα έβλεπε θαμπά! Μια μέρα σκόνταψε πάνω σ΄ ένα φίδι, έπεσε κι έγιναν κουβάρι οι δυο τους.«Τα μάτια δεν τα χουμε για ομορφιά! Χρειάζεσαι γυαλιά!» φώναξαν τα ζώα στην καμηλοπάρδαλη και της έφτιαξαν ένα ζευγάρι. «Ούτε που να σκεφτείτε πως θα τα φορέσω!» σήκωσε το φρύδι η καμηλοπάρδαλη. «Με φαντάζεστε εμένα με γυαλιά; Θα φαινόμουν τόσο ανόητη!» είπε κι έφυγε με ύφος που δε σήκωνε κουβέντα. Η καμηλοπάρδαλη δε δέχτηκε να φορέσει γυαλιά ούτε όταν χτύπησε το κεφάλι της στα κλαδιά του δέντρου. «Θα φορέσω κράνος» σκέφτηκε.

Υπάρχουν ανάμεσα στους μαθητές κάποιοι που φορούν γυαλιά; Τους ενοχλούσαν στην αρχή; Μήπως ντρέπονταν όταν τα πρωτοφόρεσαν; Πώς τους αντιμετώπισαν οι συμμαθητές τους; Γνωρίζουν άλλα πρόσωπα του φιλικού ή οικογενειακού τους περιβάλλοντος που φορούν γυαλιά; Ποια στάση πρέπει να κρατάμε απέναντι στα άτομα αυτά; Είναι σωστό να τα κοροϊδεύουμε ή να τους αποδίδουμε χαρακτηρισμούς; Αν τα ίδια τα παιδιά βρίσκονταν στη θέση όσων πάσχουν, θα ήθελαν να γίνονται αντικείμενο χλευασμού; Αυτά και πολλά πολλά άλλα συζητήσαμε με τους μικρούς μας μαθητές ενώ η Παναγιώτα με την αφήγησή της μας συνεπήρε …Πολλά πολλά συγχαρητήρια στο κορίτσι μας!!!