Φύλλο φύλλο φυλλαράκι πέφτει πέφτει απ’ το δεντράκι…
Οι μαθητές μας με πολύ χαρά και ενθουσιασμό, μάζεψαν τα φθινοπωρινά φύλλα της αυλής μας…
Τα παιδιά, παρατήρησαν τα φυσικά φύλλα και τα χώρισαν στις τρεις κατηγορίες, Μεγάλο– Μεσαίο– Μικρό
Κατασκεύασαν και τα δικά τους φυλλαράκια και τα διακόσμησαν με την αγαπημένη τους χρυσόσκονη
Πρόταση φθινοπωρινής φρουτοσαλάτας, από τους μαθητές μας:
Αν θες μια γευστική φθινοπωρινή φρουτοσαλάτα,
απλώς, βάλε χρώμα, μες τα πιάτα.
Για κόκκινο μήλο και ρόδι γευστικό,
για πράσινο αχλάδι κι ακτινίδιο ζουμερό.
Για κίτρινο σταφύλι και κυδώνι, αχ! τι νοστιμιά
και είναι σίγουρο, δε θα μείνει μπουκιά!!!
Όλες οι ώρες στο Νηπιαγωγείο είναι ευκαιρία για μάθηση και δημιουργία.
Οι μαθητές μας, στο ελεύθερο πρόγραμμα, επιλέγουν παρεούλα και δραστηριότητα και μαθαίνουν διασκεδάζοντας!
Στου σκοινιού τα μανταλάκια,
θα κρεμάσω γραμματάκια.
Ποιο απ΄όλα θα διαλέξω;
Με προσοχή θα επιλέξω:
Του ονόματός μου το αρχικό,
αφού πρώτα το βρω!
Η όμορφη αναγνωστική δραστηριότητα, έγινε με την επεξεργασία της ιστορίας, “Του σκοινιού τα μανταλάκια”. Οι μαθητές μας, ανάμεσα σε κάρτες με τα κεφάλαια γράμματα του αλφάβητου, ξεχώρισαν το αρχικό γράμμα του ονόματός τους και το κρέμασαν στο σκοινί!
Ο τρύγος είναι μια χαρακτηριστική γεωργική δραστηριότητα του Σεπτέμβρη. Η συλλογή των σταφυλιών και η παρασκευή του κρασιού, είναι μια διαδικασία ομαδική, που συνοδεύεται από χαρά, γέλια και ευφορία.
Στο Νηπιαγωγείο μας, με τη συνεργασία των γονέων των μαθητών μας, οι οποίοι μας προμήθευσαν τα απαραίτητα προϊόντα για τη δράση μας, βιώσαμε την όμορφη δραστηριότητα του τρύγου.
Τα παιδιά «πάτησαν», τα σταφύλια για να βγει ο γλυκός χυμός τους, ο μούστος και τον γεύτηκαν!
Κατανόησαν ότι, έπειτα μέσα στο βαρελάκι, με τη διαδικασία της ζύμωσης, θα γίνει το κρασάκι.
Πόσα άλλα όμως τρόφιμα παρασκευάζονται από το σταφύλι; Ο μπουφές είχε απ’ όλα. Χυμό με σταφύλια, πετιμέζι, μουστοκούλουρα, σταφίδες κ.ά. Τα παιδιά τον εξερεύνησαν, παρατήρησαν τα τρόφιμα και “διάβασαν” τις ετικέτες των προϊόντων!
…στη συνέχεια τα δοκίμασαν.
Η δράση μας ολοκληρώθηκε με ένα ομαδικό πρόγευμα, όπου οι μαθητές μας βίωσαν την εμπειρία των “συμποσίων”, των ομαδικών συνευρέσεων με φαγοπότι.
Οι πρόγονοί μας συγκεντρώνονταν σε ένα μεγάλο τραπέζι. Εκεί είχαν την ευκαιρία όλοι οι παρευρισκόμενοι, να συζητήσουν, να ανταλλάξουν ιδέες και να διασκεδάσουν με την ευθυμία που τους πρόσφερε το γλυκό κρασί.
Θεός της χαράς και του κεφιού, ήταν ο Διόνυσος
Η συνήθεια αυτή συνεχίζεται στις μέρες μας, ως στοιχείο της κουλτούρας μας, με τα οικογενειακά γεύματα, τα “τραπέζια” των γάμων, βαπτίσεων κ.ά.
Πηγές: Video=youtube, εικόνες=διαδίκτυο.
Για άλλη μια χρονιά αναβιώσαμε στο σχολείο μας όλα τα γεγονότα, που σχετίζονται με τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα. Με τους μαθητές μας, “βρεθήκαμε” συνοδοιπόροι στην πορεία του Θεανθρώπου προς τον Γολγοθά, αφού πρώτα γνωρίσαμε μερικά από τα Θαύματά Του, κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής Του ανάμεσα στους ανθρώπους. Ζήσαμε τα γεγονότα της Μ. Εβδομάδας, τον Μυστικό Δείπνο, την Προδοσία του Ιούδα (μαθητή του Χριστού), τη Δίκη του Χριστού, τη Σταύρωση και την Ταφή Του. Με αποκορύφωμα, την Ανάστασή Του, που πλημμυρίζει χαρά και φως τις καρδιές μας, όπως το φως της λαμπάδας μας το Αναστάσιμο βράδυ! Βέβαια, ασχοληθήκαμε πολύ και με τα πασχαλινά έθιμα του τόπου μας και τις πατροπαράδοτες παραδόσεις, που τόσο ενθουσιάζουν μικρούς και μεγάλους! Τα παιδιά, περίμεναν με λαχτάρα να βάψουμε τα αυγά, να φτιάξουμε καλαθάκια και κάρτες, να ζωγραφίσουμε πασχαλινές συνθέσεις και τόσα άλλα…Σας παραθέτουμε μερικά “δείγματα” από τα πολλά υπέροχα έργα μας:
Το βάψιμο των αυγών με τον παραδοσιακό τρόπο…
Οι πασχαλινές μας κάρτες:
Τα πασχαλινά καλαθάκια μας:
Ευχόμαστε ολόψυχα το Φως της Ανάστασης να φωτίζει τις καρδιές όλων μας και να τις πλημμυρίζει με αγάπη!
Με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινά η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημαίνει το τέλος των Αποκριών. Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι Χριστιανοί “καθαρίζονταν” πνευματικά και σωματικά. Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς. Η νηστεία ή Μεγάλη Σαρακοστή, όπως λέγεται, διαρκεί για 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο. Την Καθαρά Δευτέρα συνηθίζεται να τρώγεται λαγάνα (άζυμο ψωμί που παρασκευάζεται μόνο εκείνη τη μέρα), ταραμάς και άλλα νηστίσιμα φαγώσιμα, κυρίως λαχανικά, όπως και φασολάδα χωρίς λάδι. Επίσης συνηθίζεται το πέταγμα χαρταετού. Η Καθαρά Δευτέρα εορτάζεται 48 ημέρες πριν την Κυριακή της Ανάστασης του Χριστού, το χριστιανικό Πάσχα.
Τη μέρα αυτή, μικροί και μεγάλοι τρέχουμε με χαρά στην εξοχή να πετάξουμε το χαρταετό μας.
Ο χαρταετός είναι μια ελαφριά κατασκευή σκοπός της οποίας είναι να πετά με τη βοήθεια του αέρα. Ο χαρταετός κρατιέται από αυτόν που τον πετά μέσω της καλούμπας, ενός λεπτού σχοινιού.Η συνήθεια του πετάγματος χαρταετού προέρχεται πιθανότατα από την Κίνα. Για εμάς, στην Ελλάδα, το πέταγμα του χαρταετού είναι μέρος των εθίμων της Καθαράς Δευτέρας και συγκεκριμένα του υπαίθριου εορτασμού της – τα λεγόμενα κούλουμα.
Σας ευχόμαστε να περάσετε όμορφα με το ψηλότερο πέταγμα του χαρταετού σας και Καλή Σαρακοστή!
Μπορείτε να ακούσετε, στη συνέχεια ένα ωραίο τραγούδι και παραμύθι για τον χαρταετό:
Οι χαρταετοί μας!!!
Η κυρά Σαρακοστή!
Πηγές: video=youtube
Η Αμυγδαλιά, είναι το σύμβολο της αγάπης, στην ελληνική μυθολογία.
Είναι το δέντρο που δε λογαριάζει την παγωνιά, ανθίζει στην καρδία του χειμώνα, δίνοντάς μας την ελπίδα της ζωής και το μήνυμα ότι γρήγορα ο χειμώνας θα φύγει και η φύση θα αναγεννηθεί, με τον ερχομό της άνοιξης!
Τα παιδιά γνώρισαν δυο μύθους, για την αμυγδαλιά.
Ο ένας, είναι από την αρχαία Ελλάδα:
….και ο άλλος, πιο σύγχρονος: “η Αμυγδαλιά και ο Βοριάς”!
Οι μαθητές μας κατασκεύασαν την όμορφη αμυγδαλιά, ζωγραφίζοντας τον κορμό της με τέμπερα, τα λουλούδια της με ποπ κορν- κολλάζ και συμπλήρωσαν ροζ αποχρώσεις με το πινέλο.
Να, και μια άλλη τεχνική από τους μαθητές μας…η αμυγδαλιά με δαχτυλομογιές!
Τέλος, τραγουδήσαν.. την ανθισμένη αμυγδαλιά:
Πηγές: video + τραγούδι=youtube.
Οι μαθητές μας έζησαν απίθανες στιγμές όλο το διάστημα του Δεκεμβρίου, μέχρι την παρουσίαση της Χριστουγεννιάτικης γιορτής. Μέσα σε κλίμα χαράς, ενθουσιασμού, έμπνευσης, γιορτινής διάθεσης, με το νου, την ψυχή και τα μικρά χεράκια τους, έγιναν οι δημιουργοί μεγάλων…επιτευγμάτων! Κατασκευές, παραμύθια, ομαδικές εθιμοτυπικές εργασίες, συγγραφή ιστοριών, ζωγραφική…όλα βασισμένα στη Χριστουγεννιάτικη παράδοση. Εδώ παραθέτουμε κάποια από όλα τα υπέροχα καλλιτεχνήματά μας!
Τα έθιμα της πρωτοχρονιάς και το γράμμα στον Άγιο Βασίλη:
Χριστούγεννα και…. εγγραμματισμός!
Λαϊκή παράδοση και καλικάντζαροι: τι είναι οι καλικάντζαροι; Ένα πανέμορφο τραγούδι του Τ. Ιωαννίδη μας το λέει πολύ γλαφυρά. Τα παιδιά ζωγράφισαν τα καλικαντζαράκια εργαζόμενα σε ομάδες!
Χριστουγεννιάτικες κατασκευές:
Ευχετήριες κάρτες, ημερολόγιο και ο μπισκοτούλης:
Και μια όμορφη κατασκευή με την Εκπαιδευτικό των Αγγλικών:
Και του χρόνου με υγεία για νέες, πρωτότυπες δημιουργίες, και δράσεις!
Μια από τις χαρακτηριστικές γεωργικές ασχολίες του τόπου μας, είναι το μάζεμα της Ελιάς.
Στο σχολείο μας, οι μαθητές μας, γνώρισαν την Ελιά, μέσα από ένα παραμύθι. Το περιεχόμενό του αναφέρεται στην προσφορά της και τα οφέλη της στην επιβίωση των ανθρώπων.
Λήψη αρχείου
Η ελιά συνδέεται με την αρχαία Ελλάδα. Ήταν το δώρο της Αθηνάς στην Κεκροπία, που αργότερα ονομάστηκε Αθήνα, ως αποτέλεσμα της νίκης της, σε διαγωνισμό με τον Ποσειδώνα αφού το δώρο της εκτιμήθηκε περισσότερο, σε σχέση με τα δώρα του ανταγωνιστή της, το πολεμικό άλογο και την πηγή.
Το μάζεμα της ελιάς φιλοτεχνήθηκε από πλήθος ζωγράφων. Εντυπωσιακός είναι ο πίνακας του Θεόφιλου.
Τα παιδιά το ζωγράφισαν, σε ομάδες.
Ο καρπός της ελιάς, μπορεί να οδηγηθεί στο τραπέζι μας ή να μας δώσει το “υγρό χρυσό”, το ελαιόλαδο.
Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητη η “διαλογή” του. Να διαχωριστεί δηλαδή, ο καρπός που θα γίνει βρώσιμες ελιές και αυτός που θα πάει στο ελαιοτριβείο.
Τα παιδιά έκαναν τις απαραίτητες ταξινομήσεις στην τάξη:
Η διαδικασία της παραγωγής του λαδιού παλιά, ήταν μια δύσκολη διαδικασία. Υπάρχει μια εξέλιξη στη διαδρομή του ελαιοτριβείου: ποδοκίνητο – χειροκίνητο – ζωοκίνητο:
Σήμερα τα πράγματα έχουν απλουστευθεί:
Οι μαθητές μας κατασκεύσαν μακέτα “ελαιώνα”. Τα ελαιόδεντρα τα δημιούργησαν με πλαστελίνη:
Σε μια βιωματική εμπειρία, απόλαυσαν ψωμί με ελιές και λάδι.
