“Στου σκοινιού τα μανταλάκια”
Στου σκοινιού τα μανταλάκια,
θα κρεμάσω γραμματάκια.
Ποιο απ΄όλα θα διαλέξω;
Με προσοχή θα επιλέξω:
Του ονόματός μου το αρχικό,
αφού πρώτα το βρω!
Η όμορφη αναγνωστική δραστηριότητα, έγινε με την επεξεργασία της ιστορίας, “Του σκοινιού τα μανταλάκια”. Οι μαθητές μας, ανάμεσα σε κάρτες με τα κεφάλαια γράμματα του αλφάβητου, ξεχώρισαν το αρχικό γράμμα του ονόματός τους και το κρέμασαν στο σκοινί!
Μαθαίνω για τον τρύγο
Ο τρύγος είναι μια χαρακτηριστική γεωργική δραστηριότητα του Σεπτέμβρη. Η συλλογή των σταφυλιών και η παρασκευή του κρασιού, είναι μια διαδικασία ομαδική, που συνοδεύεται από χαρά, γέλια και ευφορία.
Στο Νηπιαγωγείο μας, με τη συνεργασία των γονέων των μαθητών μας, οι οποίοι μας προμήθευσαν τα απαραίτητα προϊόντα για τη δράση μας, βιώσαμε την όμορφη δραστηριότητα του τρύγου.
Τα παιδιά «πάτησαν», τα σταφύλια για να βγει ο γλυκός χυμός τους, ο μούστος και τον γεύτηκαν!
Κατανόησαν ότι, έπειτα μέσα στο βαρελάκι, με τη διαδικασία της ζύμωσης, θα γίνει το κρασάκι.
Πόσα άλλα όμως τρόφιμα παρασκευάζονται από το σταφύλι; Ο μπουφές είχε απ’ όλα. Χυμό με σταφύλια, πετιμέζι, μουστοκούλουρα, σταφίδες κ.ά. Τα παιδιά τον εξερεύνησαν, παρατήρησαν τα τρόφιμα και “διάβασαν” τις ετικέτες των προϊόντων!
Η δράση μας ολοκληρώθηκε με ένα ομαδικό πρόγευμα, όπου οι μαθητές μας βίωσαν την εμπειρία των “συμποσίων”, των ομαδικών συνευρέσεων με φαγοπότι.
Οι πρόγονοί μας συγκεντρώνονταν σε ένα μεγάλο τραπέζι. Εκεί είχαν την ευκαιρία όλοι οι παρευρισκόμενοι, να συζητήσουν, να ανταλλάξουν ιδέες και να διασκεδάσουν με την ευθυμία που τους πρόσφερε το γλυκό κρασί.
Θεός της χαράς και του κεφιού, ήταν ο Διόνυσος
Η συνήθεια αυτή συνεχίζεται στις μέρες μας, ως στοιχείο της κουλτούρας μας, με τα οικογενειακά γεύματα, τα “τραπέζια” των γάμων, βαπτίσεων κ.ά.
Πηγές: Video=youtube, εικόνες=διαδίκτυο.
Πανελλήνια ημέρα σχολικού αθλητισμού
“Νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ”,
η φράση αυτή που προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα και ακολουθούμε ακόμη, προσδιορίζει την εικόνα του υγιούς ανθρώπου.
Με λίγα λόγια, δηλώνει ότι είναι απαραίτητο να φροντίζουμε το πνεύμα μας, τροφοδοτώντας το με γνώση και το σώμα μας, εξασκώντας το με άθληση. Γι’ αυτό η φυσική αγωγή είναι αντικείμενο του σχολικού προγράμματος.
Στις 27 Σεπτέμβρη, την ημέρα σχολικού αθλητισμού, το Νηπιαγωγείο μας, διοργανώσαμε αθλητικές δραστηριότητες.
Οι μαθητές μας ενθουσιάστηκαν και τα κατάφεραν άψογα στις δοκιμασίες!
Μπράβο παιδιά για τη συμμετοχή και την προσπάθεια! Σας αξίζει το μετάλλιο!!!
ΤΕΛΕΣΗ ΑΓΙΑΣΜΟΥ
Η έναρξη του νέου διδακτικού έτους πραγματοποιήθηκε με τον καθιερωμένο Αγιασμό!
Μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί παρευρέθηκαν, στην τελετή. Οι ευχές όλων:
ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ με ΥΓΕΙΑ και ΦΩΤΙΣΗ!
Εξάλλου τα χαμόγελα και οι γλυκιές φωνές των μαθητών μας, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία στις προσδοκίες όλων μας, για μια υπέροχη διαδρομή και αυτό το διδακτικό έτος!!!
…και ένα δώρο από τις εκπαιδευτικούς του νηπιαγωγείου, για το καλωσόρισμα!
Παράσταση παραμυθιού – Λήξη σχολικής χρονιάς
Στις 10 Ιουνίου 2025, πραγματοποιήθηκε στο Ολοήμερο τμήμα του Νηπιαγωγείου μας μία όμορφη παράσταση του παραμυθιού: “Ο Γάτος που έμαθε στο Γλάρο να πετάει”, με την κ. Μέλισσα Σελεβίστα. Συμμετείχαν οι μαθητές και των τριών τμημάτων του σχολείου μαζί με τις εκπαιδευτικούς τους. Επρόκειτο για μια διαδραστική παράσταση, όπου η κ.Σελεβίστα ενέπλεξε τους μικρούς μαθητές και “ζωντάνεψε” το παραμύθι. Είχε τη μορφή μιας μικρής γιορτής – τελετής λήξης, μιας και φτάσαμε στο τέλος και της φετινής σχολικής χρονιάς μας!
Η ιστορία του παραμυθιού αφορούσε στην εναγώνια προσπάθεια μιας μαμάς-γλαρίνας να προστατέψει το μωρό της, που ήταν ακόμη μέσα στο αυγό του, από τους κινδύνους του περιβάλλοντος γύρω του. Η ίδια έπρεπε να νοσηλευτεί στο γλαρο-νοσοκομείο λόγω της μόλυνσής της από κηλίδα πετρελαίου στη θάλασσα που βουτούσε.
Κατά παράδοξο τρόπο, ένας ατρόμητος γάτος ανέλαβε την προστασία του αυγού, μέχρι να γεννηθεί το μικρό γλαρόπουλο. Μετά τη γέννησή του, συνέχιζε να το φροντίζει και περνώντας από πολλές περιπέτειες, του έδειξε τελικά τον τρόπο για να πετάξει άφοβα στο πρώτο του ταξίδι προς τη νέα του ζωή και να ανταμώσει με τη μαμά του!
Μέσα από την πλοκή της ιστορίας αναδύονται διαχρονικές αξίες, όπως: η αλληλεγγύη, ο σεβασμός, η αγάπη, η αυτοθυσία, αλλά και το συναίσθημα του φόβου, της αγωνίας, του θυμού. Κάποιες φορές, στο “διάβα της ζωής”, καταρρίπτεται η φυσική τάξη των πραγμάτων, ο νομοτελειακός νόμος φύσης και ζωής. Αυτό είδαμε πολύ εύστοχα στο παραμύθι και στο απορημένο βλέμμα των παιδιών: Είναι δυνατόν ένας γάτος να φροντίζει ένα πουλί; Και μάλιστα να του μάθει να πετάει; Παρά τις όποιες αντίξοες συνθήκες μπορεί να συμβεί…
Οι μαθητές μας χάρηκαν και απόλαυσαν τη συμμετοχή τους στην παράσταση. Ενθουσιάστηκαν με τους ήρωες της ιστορίας, οι οποίοι κρατούσαν αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών στη διάδρασή της.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε την κ. Σελεβίστα για την φροντισμένη, “ευαίσθητη” και ενδιαφέρουσα παράσταση, που μας παρουσίασε, χαρίζοντας μια διαφορετική ψυχαγωγία στα παιδιά, πλούσια σε νοήματα και μουσική!
Επίσης, να ευχαριστήσουμε και τους αγαπητούς γονείς, που με την πλήρη υποστήριξή τους, μας επιτρέπουν να διατηρούμε το σχολείο μας “ανοιχτό” στην κοινωνία, μέσα σε πολιτισμικά- παιδαγωγικά πλαίσια, με απώτερο στόχο την πολύπλευρη εξέλιξη των παιδιών!
Και η αναμνηστική μας φωτογραφία με την κ. Σελεβίστα
11η Ιουνίου: Ημέρα Απελευθέρωσης του Αγρινίου από τον τουρκικό ζυγό
Η 11η Ιουνίου είναι μια σημαντική ημέρα ιστορικής μνήμης για την πόλη του Αγρινίου. Με ιδιαίτερη τιμή και λαμπρές εκδηλώσεις, κάθε χρόνο, εορτάζεται η απελευθέρωση του Αγρινίου (Βραχωρίου) από τον τουρκικό ζυγό, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές ( «Πολιορκία του Βραχωρίου», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, 1975), συνοπτικά τα γεγονότα έχουν ως εξής:
Το Βραχώρι ήταν κέντρο Οθωμανικής Διοίκησης της περιοχής και στρατηγικός πρώτος στόχος των επαναστατών στη Δυτική Στερεά.
Οι προωθητικές κινήσεις άρχισαν στις 28 Μαϊου 1821. Ο Στάικος προωθήθηκε βόρεια του Βραχωρίου (θέση Παλιόκαστρο κοντά στις σημερινές κεραίες Αγίου Κωνσταντίνου), ο Βλαχόπουλος βορειοανατολικά, ενώ βορειοδυτικά θέσεις πήρε ο οπλαρχηγός του Βάλτου, Α. Ίσκος. Την επικοινωνία από το βορρά απέκοψε ο Ξηρομερίτης οπλαρχηγός Βαρνακιώτης. Οι Οθωμανοί υπό τον στρατιωτικό διοικητή Νούρκα Σερβάνη κλείστηκαν στα οχυρωμένα σπίτια και πύργους τους και στο διοικητήριό τους, που βρισκόταν λίγο πιο δεξιά από το σημερινό ναό της Παναγίας, σύμφωνα με τα απομεινάρια του πολεοδομικού σχεδίου του 1843. Το τούρκικο κέντρο έφτανε δυτικά έως τη θέση «Τζαμί», όπως διασώζεται σε συμβόλαια σπιτιών, στη συμβολή των οδών Aγίου Δημητρίου και Κωστή Παλαμά, κάτω από τη σημερινή Πλατεία Χατζοπούλου. Ανατολικά από την Ερμίτσα εισβάλλουν ο Σιαδήμας και ο Γρίβας, που είχαν προηγουμένως ενωθεί με τις δυνάμεις τους στη Δογρή, ενώ νότια προωθείται ο Μακρής.
Οι Έλληνες πολιορκητές σφυροκοπούν με ένα κανόνι, που είχαν στη διάθεση τους, το Οθωμανικό κέντρο από τον υπερυψωμένο λόφο της Αγίας Τριάδας. Ο Βλαχόπουλος προμηθεύτηκε επίσης και δεύτερο κανόνι από τον Άγγλο Ναύαρχο Χένδερσον, το όνομα του οποίου φέρει μεγάλος δρόμος νότια του Αγρινίου*.
Εν τέλει ο Νούρκας Σερβάνης αποχωρεί ύστερα από συμφωνία και ακολούθησαν οδομαχίες μεταξύ Ελλήνων και πολιορκημένων Τούρκων που είχαν παραμείνει για να υπερασπιστούν την πόλη. Στις 11 Ιουνίου η πόλη παραδίδεται επίσημα στους έλληνες Επαναστάτες.
Χρόνια πολλά στο Αγρίνιο! Αιωνία η μνήμη όλων των Αγρινιωτών αγωνιστών και των περιχώρων, που θυσιάστηκαν για την ελευθερία του!
* Το 15ο Νηπιαγωγείο Αγρινίου, βρίσκεται επί της οδού Χένδερσον ή Χέντερσον. Ο δρόμος φέρει το όνομα του Άγγλου Ναύαρχου που όχι μόνο προμήθευσε το κανόνι που συνέβαλε στην απελευθέρωση της πόλης, αλλά το συνόδευσε προσωπικά, από το λιμάνι του Μεσολογγίου έως το Αγρίνιο, προκειμένου να φτάσει με ασφάλεια στην πόλη μας.