Μια διαφορετική γιορτή μητέρας πέρα από τους καθιερωμένους ύμνους στο ιερό πρόσωπο της μάνας που έτσι κι αλλιώς δικαιωματικά της ανήκουν. Μια αλληλεπιδραστική γιορτή με πολλαπλά μηνύματα και πολλαπλούς αποδέκτες και με κεντρικό ήρωα τελικά το παιδί. Καλούμε αρχικά τους πατεράδες και μαζί με τα παιδιά δημιουργούμε…δώρα -εκπλήξεις υμνώντας έτσι έμπρακτα το τιμώμενο πρόσωπο δηλαδή την μάνα. Ανεξάρτητα με το σχήμα της οικογένειας τονίζουμε στους πατεράδες πως όποια κι αν
είναι η σχέση τους με την σύζυγο δεν παύει να είναι η μητέρα των παιδιών τους και ως τέτοια αξίζει τον ανάλογο σεβασμό και τα καλύτερα δώρα του κόσμου γιατί αυτή τους χάρισε ό,τι πιο πολύτιμο: το παιδί τους.Κι όταν έρχεται η μέρα της γιορτής οι μητέρες παίρνουν από τα παιδιά τους το παράσημο της καλύτερης μητέρας και ντύνονται παπαρούνες για να συμμετάσχουν ως ηρωίδες στο παραμύθι της Φυλλιώς Νικολούδη : ” Το Χαρούμενο Λιβάδι” Τα μαργαριτάκια μας υποδύονται τις μαργαρίτες που αντιδρούν στο διαφορετικό λουλούδι που έχει ανθίσει στο λιβάδι τους. Υπό τους ήχους μουσικών κομματιών κλασσικής μουσικής γίνεται ένα ταξίδι στις προκαταλήψεις των ανθρώπων σχετικά με τη διαφορετικότητα και η κατάληξη είναι η αναγνώριση του διαφορετικού ως διακριτικό σημάδι όλων των υπάρξεων ανεξάρτητα από τις προφανείς τους ομοιότητες. Η αποδοχή του διαφορετικού επισφραγίζεται με ένα βαλς του Στράους κι όλοι μαζί μαμάδες και παιδιά αγκαλιαζόμαστε και μεταφέρουμε το μήνυμα του συγκροτήματος που απαρτίζεται από καλλιτέχνες με ιδιατιερότητες ΑΕΡΙΚΑ:” Γέφυρες χτίζουμε και φράγματα γκρεμίζουμε” Ακολουθεί η αποκάλυψη των δώρων μας για το πιο αγαπημένο πρόσωπο της ύπαρξης μας και η γιορτή κλείνει με το αυτονόητο : Τραγουδάμε το τραγούδι η καλύτερη μαμά του κόσμου και το λέμε τόσο όμορφα και τόσο δυνατά όσο πολύ το εννοούμε. Μανούλες Χρόνια μας πολλά!!!
