Κάθε τέλος είναι και μια αρχή! Κάθε σταύρωση και μια ανάσταση! Καλό Πάσχα!

Ο κ. Κώστας Τόσιος , ο πολύτιμος παππούς μας από τις Αμπελιές από το χειμώνα είχε ξεκινήσει την προετοιμασία του κήπου μας. Τώρα που μπήκε για τα καλά η Άνοιξη και σταμάτησαν οι βροχές έκανε ένα φρεσκάρισμα στο χώμα για να υποδεχτεί τα λουλούδια των παιδιών. Στο πλευρό του κι εμείς αλλά και τα παιδάκια μας:

Ένα – ένα παιδάκι έσκαψε κι έβαλε τη δική του ρίζα κι ύστερα πότισε το φυτό του

Μετά από μια τόσο κουραστική αλλά και δημιουργική δουλειά δεν έχουμε δίκιο να καμαρώνουμε;

Την Τετάρτη 24 Απριλίου πραγματοποιήθηκε στο νηπιαγωγείο μας συνάντηση των γονέων με την κλινική ψυχολόγο Ιορδανίδου Βεσελίνα με θέμα την αντιμετώπιση προβληματικών συμπεριφορών στην παιδική ηλικία.

Η κ. Ιορδανίδου αναφέρθηκε στα είδη της προβληματικής συμπεριφοράς , στις αιτίες αλλά και στους  τρόπους αντιμετώπισης της .

Οι γονείς είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν θέματα που τους απασχολούν με τα δικά τους παιδιά και να αλληλεπιδράσουν με όλους τους παρευρισκόμενους. Η κ. Ιορδανίδου έδωσε έμφαση στη δημιουργία θετικού κλίματος μέσα στην οικογένεια και στην τόνωση της αυτοπεποίθησης των παιδιών από τη μεριά των γονέων. Αναφέρθηκε στην αξία που έχει να λέμε στα παιδιά μας πόσο τα αγαπάμε , να τους δείχνουμε στοργή και να τα αγκαλιάζουμε,να περνάμε ποιοτικό χρόνο με αυτά , να τα ενθαρρύνουμε , να τα ακούμε όταν μας μιλούν και να αμείβουμε τις προσπάθειές τους.

Εκ μέρους όλων μας ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κ. Ιορδανίδου για αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα συνάντηση και όλες τις πολύτιμες συμβουλές που μοιράστηκε μαζί μας και ευχόμαστε αυτή η συνάντηση να είναι η απαρχή μιας  συστηματικής συνεργασίας μας.

Για δυο εβδομάδες περίπου ασχοληθήκαμε με το θέμα της κυκλοφοριακής αγωγής. Ξεκινήσαμε με τα μέσα μεταφοράς και συνεχίσαμε με τη σωστή οδική συμπεριφορά. Γνωρίσαμε το Σταμάτη και το Γρηγόρη αλλά και αποκωδικοποιήσαμε  πολλά σήματα που υπάρχουν στους δρόμους της πόλης. Αναφερθήκαμε στη ζώνη ασφαλείας και την αξία  της που την είδαμε σε βιντεάκια με συγκρούσεις αυτοκινήτων. Τονίσαμε την σημασία του σωστού  εξοπλισμού όταν κυκλοφορούμε με ποδήλατο αλλά και των κανόνων που πρέπει να ακολουθούμε όλοι – πεζοί και οδηγοί – έτσι ώστε να μειωθούν τα ατυχήματα. Στο τέλος του προγράμματος επισκεφθήκαμε το πάρκο οδικής κυκλοφορίας της πόλης μας όπου τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν από τους υπεύθυνους αλλά και να οδηγήσουν – δυστυχώς μόνο ποδήλατα αφού τα  αυτοκίνητα του πάρκου έχουν αποσυρθεί λόγω έλλειψης μπαταριών – τηρώντας τους κανόνες του κυρίου Κ.Ο.Κ. Ευχαριστούμε τις μαμάδες για την πολύτιμη συνεισφορά τους για μια ακόμη φορά  στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής . Σίγουρα ήταν μια όμορφη εμπειρία για τα νήπιά μας και ευχόμαστε το έναυσμα που δώσαμε εμείς στα παιδιά  να γίνει η απαρχή μιας  συνεχόμενης οδικής αγωγής από τους γονείς  τους . Έτσι ώστε ως αυριανοί ενήλικες να είναι καλύτεροι οδηγοί αλλά και πεζοί και να θρηνούμε ολοένα και λιγότερα θύματα.

Αφού σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία των Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του Εurostat (*):

• Κάθε χρόνο στη χώρα μας σημειώνονται κάθε χρόνο περισσότερα από 1.800  ατυχήματα μέσα και έξω από τα σχολεία, με θύματα μικρούς μαθητές, ενώ:
• Περισσότερα από 75 παιδιά (0-14 ετών) αφήνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στους δρόμους της χώρας μας.
• Η Ελλάδα κατέχει την τρίτη υψηλότερη θέση στην Ε.Ε. (14 ανά 100 χιλ άτομα) αναφορικά με τους δείκτες θνησιμότητας από τροχαία ατυχήματα μεταξύ παιδιών, εφήβων και νέων έως 25 ετών.
• Κατά τη διάρκεια 1996-2003, το 50% των παιδιών 0-14 ετών που υπέστησαν τροχαίο ατύχημα, τραυματίστηκαν ως πεζοί.
• Το 20% των παθόντων παιδιών προσχολικής ηλικίας βρισκόταν στο μπροστινό κάθισμα και το 70% δεν έκανε χρήση παιδικού καθίσματος.
• Το 10% των παθόντων παιδιών 5-14 ετών ήταν ποδηλάτες, ενώ σχεδόν κανένα δεν φορούσε κράνος.
• 7  στους 10 παθόντες εφήβους και νέους 15-24 ετών τραυματίστηκαν ως χρήστες μηχανοκίνητων δικύκλων
• Οι βασικοί κανόνες διδασκαλίας για την οδική ασφάλεια διδάσκονται στο δρόμο. Το παιδί είναι μαζί με τον γονιό, ακολουθεί και μιμείται το παράδειγμα του, είτε αυτό είναι καλό είτε όχι! Μην περιμένετε να διδαχθούν τα παιδιά σας από το σχολείο και μόνο όλα τα θέματα της οδικής ασφάλειας. Διδάξτε τα -τουλάχιστον τα βασικά σημεία- εσείς οι ίδιοι.

5-6 ετών: Διδάσκοντας το παιδί…

1. Κάθε φορά που βγαίνετε μαζί με το παιδί στο δρόμο, πείτε του τι πρόκειται να κάνετε και γιατί. Εξηγήστε  στο παιδί τα βασικά σημεία για να διασχίσετε μια διασταύρωση:
α) Να σκέπτεται (Βρες ένα ασφαλές σημείο να σταθείς)
β) Να σταματά σε σημείο που θα είναι ορατός από τους διερχόμενους οδηγούς
γ) Να επιλέγει (Απόφυγε να περάσεις μεταξύ σταματημένων αυτοκινήτων)
δ) Να περιμένει (Μέχρι να είναι σίγουρο ότι θα περάσει με ασφάλεια)
ε) Να ξεκινά τον σωστό χρόνο (Όταν δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος)
στ) Να περνά γρήγορα απέναντι (Χωρίς να σταματά, να έχει το νου του την ώρα που διασχίζει τον δρόμο μόνο σε αυτό)

2. Κάντε πρακτική σε ήσυχους δρόμους κοντά στο σπίτι. Πρώτα δείξτε του τι να κάνει. Μετά, αφήστε το να σας οδηγήσει εκείνο να περάσετε απέναντι. Αργότερα αφήστε το να έλθει σε εσάς προσεκτικά, όταν το περιμένετε εσείς στο απέναντι πεζοδρόμιο.

3. Στην ηλικία αυτή το παιδί δεν είναι πραγματικά έτοιμο να διασχίσει το δρόμο. Βεβαιωθείτε ότι πάντα ένας ενήλικος θα είναι κοντά του.

4. Τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται όταν το παιδί αρχίζει το σχολείο και δεν συνοδεύεται από ενήλικο. Προσπαθήστε να συνδυάσετε τις ώρες σχολείου με κάποιον άλλο γονέα για να πάρει το παιδί σας από το σχολείο, αν δεν μπορείτε εσείς οι ίδιοι.

5. Επιλέξτε την πιο ασφαλή διαδρομή σχολείο-σπίτι, κάντε την μαζί με το παιδί σας και εξηγήστε  του γιατί. Όπου υπάρχει κοντινή διασταύρωση με σηματοδότη, χρησιμοποιήστε την.

Το νηπιαγωγείο μας παίρνει κι αυτό μέρος στην παγκόσμια εβδομάδα δράσης  της actionaid για την εκπαίδευση.

“Όλα τα παιδιά του κόσμου χρειάζονται δασκάλους”

Αυτό είναι το φετινό μήνυμα και τα νήπια μας ενώνουν τη φωνή τους και στέλνουν το δικό τους μήνυμα: ” Τα παιδιά θέλουν σχολεία ” γράφουν με τα μικρά χεράκια τους και φτιάχνουν την αφίσα συμμετοχής τους σε αυτό το δίκαιο αίτημα.

13ο Κλασικό τμήμα και τμήμα ένταξης:

13ο Ολοήμερο τμήμα

Σήμερα Πέμπτη 4 Απριλίου, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα των Αδέσποτων ζώων.

Σε όλο τον κόσμο υπολογίζονται περίπου 600.000.000 αδέσποτα !

Όλα τα ζώα ,  θα πρέπει να έχουν μια οικογένεια. Δυστυχώς όμως πολλά είναι  που ζουν δυστυχισμένα στους δρόμους, υποφέροντας από υπερβολική ζέστη, από το κρύο και τις ασθένειες.

Τα παιδιά μας είναι ήδη ευαισθητοποιημένα πάνω σε αυτό το θέμα και το τάισμα των αδέσποτων ζώων εξελίσσεται με επιτυχία εδώ και καιρό. Κάθε πρωί πηγαινοέρχονται με το κουβαδάκι του Αδέσποτου και αφήνουν τα αποφάγια της προηγούμενης μέρας σε ένα μεγαλύτερο κουβά που κάθε μεσημέρι η συνάδελφος  και μέλος της φιλοζωικής Γιαννιτσών Κική Δημητριάδου τον αδειάζει και ταϊζει μερικά αδέσποτα ζώα.

Θεωρήσαμε όμως καλό τούτη την μέρα να επισημάνουμε κάποια πράγματα στα παιδιά γιατί η σωστή ενημέρωση είναι πάντα ο σωστότερος οδηγός των πράξεων μας. Θελήσαμε μαζί με τα παιδιά να ανακαλύψουμε το λόγο της ύπαρξης των τόσων αδέσποτων ζώων στην πόλη μας.  Γι αυτό το λόγο είδαμε ένα κατατοπιστικότατο βιντεάκι :

Στη συνέχεια αναφερθήκαμε στη λύσσα που παίρνει αυξητικές διαστάσεις και τους τρόπους αντιμετώπισής της, είδαμε πίνακες ζωγραφικής με θέμα τον άνθρωπο και τα ζώα και συζητήσαμε με τα παιδιά τι μας λένε οι σκύλοι με την ουρά τους:

Κλείνοντας την παρουσίαση του θέματος φτιάξαμε τα δικά μας σκυλάκια από χαρτί και παίξαμε μαζί τους:

Καταλήξαμε στο συμπέρασμα  ότι τα ζώα είναι απροστάτευτα κι ότι δεν είναι παιχνίδια. Δεν παίρνουμε ποτέ ένα ζώο στο σπίτι μας αν δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι μπορούμε κι έχουμε τη διάθεση να αναλάβουμε την ευθύνη του , γιατί τα ζώα δεν είναι μόνο για παιχνίδι , έχουν κι αυτά ανάγκες.

Όλες οι γιορτές φέτος έτυχε να είναι η μία πίσω από την άλλη! Κι εκεί που ξεκινήσαμε να μιλάμε στα παιδιά για την Καθαρή Δευτέρα και να  φτιάχνουμε το σαρακοστιανό τραπέζι – που κι αυτό ήταν μια προσφορά του συλλόγου γονέων ο οποίος στέκεται δίπλα μας  καθημερινά αρωγός και υποστηρικτής μας τόσο υλικά όσο και ηθικά και όσο κι αν επαναλαμβανόμαστε δεν θα πάψουμε να τον ευχαριστούμε γι αυτό – διακόψαμε τις δραστηριότητες για να ολοκληρώσουμε τη γιορτή της 25ης Μαρτίου. Αυτή την εβδομάδα λοιπόν επανήλθαμε  στο θέμα φτιάχνοντας τη κυρά Σαρακοστή με το πρόσωπο της  δίχως στόμα λόγω νηστείας , τα χέρια της σταυρωμένα μπροστά στην ποδιά της που τη γεμίσαμε με σαρακοστιανά εδέσματα και τα εφτά της πόδια , ένα για κάθε εβδομάδα μέχρι να φτάσουμε στο Πάσχα.

Το έθιμο της κυρά-Σαρακοστής είναι από τα παλιότερα έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα. Χρησίμευε πάντα ως ημερολόγιο για να μετράμε τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς η κυρά-Σαρακοστή έχει 7 πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της περιόδου της Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα έθιμο που τείνει στις ημέρες μας να εκλείψει, ενώ παλαιότερα το συναντούσαμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές . Η κυρά-Σαρακοστή, στις περισσότερες περιοχές, ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά, που απεικόνιζε μια γυναίκα, που έμοιαζε με καλόγρια, με 7 πόδια, σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται, ένα σταυρό γιατί πήγαινε στην εκκλησία και χωρίς στόμα γιατί νηστεύει. Στο τέλος κάθε εβδομάδας, αρχής γενομένης από το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα, της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή καρύδι , το οποίο τοποθετούσαν μαζί με άλλα. Όποιος το έβρισκε θεωρούνταν τυχερός και γουρλής. Σε κάποιες περιοχές, το έβδομο πόδι το τοποθετούσαν μες στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το έβρισκε του έφερνε γούρι. Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, η κυρά-Σαρακοστή φτιάχνεται από ζυμάρι με απλά υλικά και, κυρίως, πολύ αλάτι για να μη χαλάσει. Εξάλλου, δεν τρωγόταν, αφού χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο. Αλλού πάλι, την έφτιαχναν από πανί και τη γέμιζαν με πούπουλα.

Οι ετοιμασίες του σκηνικού μας:

Με την ευκαιρία της ετοιμασίας του σκηνικού τα παιδιά γνώρισαν τους νομούς της πατρίδας μας και ταυτόχρονα συζητήσαμε μαζί τους τη δράση των ηρώων του 1821. Παρακολουθήσαμε σχετικά βίντεο και αναλύσαμε τα τραγούδια της γιορτής. Τα παιδιά πάλι και πάλι ζητούσαν να ακούν τα τραγούδια και μόνα τους έστηναν το χορό σε κάθε ευκαιρία. Κάποια από τα τραγούδια τα ζωγραφίσαμε και οι ζωγραφιές των παιδιών ήταν και η καλύτερη αξιολόγηση όλων αυτών των ημερών. Ακολούθησαν οι πρόβες και το στήσιμο του χάρτη της Ελλάδας. Στη συνέχεια ετοιμάσαμε τις προσκλήσεις για τους γονείς. Καθεμιά με την προσωπική πινελιά του κάθε παιδιού:

Και η μέρα της γιορτής έφτασε..Από νωρίς γέμισε η τάξη με χαριτωμένες ελληνοπούλες και καμαρωτά τσολιαδάκια… Οι γονείς περήφανοι για τα μικρά βλαστάρια τους έκαναν τις τελευταίες επιδιορθώσεις στις παραδοσιακές στολές τους…κι όσο για μας τις νηπιαγωγούς ; αγχωμένες αλλά και σίγουρες για το εξαιρετικό αποτέλεσμα που θα είχαμε… Η παράσταση άρχισε  με τα κάλαντα της Άνοιξης – τα χελιδονίσματα – με τη συμμετοχή όλων των παιδιών και στη συνέχεια  έγινε  αναφορά στη γιορτή του Ευαγγελισμού. Τα νήπια που είχαν το ρόλο του Άγγελου και της Παναγίας ήταν καθηλωτικά όχι μόνο για τους γονείς που παρακολουθούσαν αλλά και για τους υπόλοιπους συμμαθητές τους…Το “χαίρε νύμφη” έφτανε στις καρδιές όλων μας και τις γέμιζε με δέος και συγκίνηση…Κι ύστερα… η σκλαβωμένη Ελλάδα , οι τσολιάδες που της ορκίστηκαν ότι θα την ελευθερώσουν,  η Δόξα  και η Ελευθερία που την στεφάνωσαν και τέλος ένα ένα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της πατρίδας μας που ξεκινούσαν με έναν αντιπροσωπευτικό χορό και στη συνέχεια εξιστορούσαν τη δεινή θέση τους αλλά και τους αγώνες που έκαναν για την πολυπόθητη Ελευθερία. Ήταν όλοι τους υποδειγματικοί  “ηθοποιοί” και οι γονείς δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να τους συνοδεύουν με τα  ηχηρά χειροκροτήματά τους. Το δικό μας νηπιαγωγείο έχει την ιδιαιτερότητα να είναι κλασικό τμήμα με τμήμα ένταξης… Ο στόχος μας καθημερινά είναι η αποδοχή των ιδιαιτεροτήτων και η ευελιξία στα προγράμματα έτσι ώστε να παρουσιαζόμαστε αλλά και να είμαστε ένα ομοιογενές τμήμα. Πέραν λοιπόν της επιτυχίας της γιορτής αυτής καθεαυτής αισθανόμαστε ικανοποιημένες που για μια ακόμη φορά  ο στόχος μας επετεύχθη.

Ακολούθησε παρέλαση στην αυλή του σχολείου μας:

Η γιορτή έκλεισε με  το πατροπαράδοτο μπισκοτολούκουμο για τα νήπια μας. Ευχαριστούμε το σύλλογο γονέων για την προσφορά των μπισκότων και τον κύριο Ρώμα από το εργαστήριο λουκουμιών για τις ευγενικές προσφορές τους … χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να έχουμε την πολυτέλεια  να τηρήσουμε αυτό  το έθιμο που περνά από γενιά σε γενιά χρόνια τώρα.