Χριστούγεννα!!!

Έφτασε η εποχή που όλοι περιμέναμε
και ξεκινήσαμε με χαρά και ενθουσιασμό
τις χριστουγεννιάτικες προετοιμασίες!!!

Αρχικά καταγράψαμε όλες τις ιδέες μας
σχετικά με τις δραστηριότητες
που θέλουμε να πραγματοποιήσουμε για τα Χριστούγεννα!

Και έχοντας το σχέδιο έτοιμο
ξεκινήσαμε!!!
Αρχικά στολίσαμε τα χριστουγεννιάτικά μας δέντρα…

 
και μαζί με αυτά στολίσαμε την τάξη μας
με το Ευχόδεντρό μας…

…αλλά και με χριστουγεννιάτικα δέντρα
από ανακυκλώσιμα υλικά!!!

Και έφτασε η ώρα να ασχοληθούμε με τον αγαπημένο μας Άγιο…

Μάθαμε που μένει ο Άγιος Βασίλης
και πώς δουλεύει…

…κατασκευάσαμε αστείες κούκλες…

…ποτηράκια που γεμίσαμε καραμέλες και σοκολατάκια…

…και φυσικά την πρόσκλησή μας για την χριστουγεννιάτικη γιορτή!!!

Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το γράμμα στον Άγιο Βασίλη
για να του ζητήσουμε τα δωράκια μας
μιας και όλοι μας ήμαστε το 2018 πολύ καλά παιδιά!

Σειρά είχε η ιστορία των Χριστουγέννων!

Μάθαμε για τη γέννηση του Χριστού
και βάλαμε τις εικόνες της ιστορίας στην σωστή σειρά…

…και φτιάξαμε τις δικές μας φάτνες!

Ζωγραφίσαμε τα πρώτα Χριστούγεννα
και κατασκευάσαμε το δικό μας στρογγυλό “βιβλίο”…

…και κατασκευάσαμε τις σακούλες για τις δημιουργίες μας
σε μορφή ταράνδων…

…και τις χιονόμπαλές μας!!!
Παίζοντας με το “μεγαλύτερο” και το “μικρότερο”…

…φτιάξαμε τις χριστουγεννιάτικες κάρτες μας
που τις γεμίσαμε στολίδια και ευχές!
Σειρά είχαν τα χριστουγεννιάτικα έθιμα από ολόκληρο τον κόσμο!

Αφού ανακαλύψαμε τι κάνουν τα παιδιά και οι μεγάλοι σε άλλες χώρες
και εντοπίσαμε στον χάρτη τις χώρες αυτές,
αποφασίσαμε να αναπαραστήσουμε κάποια από αυτά τα έθιμα!

Έτσι πετάξαν τα κορίτσια μας προς την πόρτα τα παπούτσια τους,
όπως επιβάλει το έθιμο της Τσεχίας για τις ανύπαντρες κοπέλες…

…βάλαμε στο κεφάλι μας ένα στεφάνι με κεριά
και ακούσαμε τα κάλαντα της Λουτσία,
όπως συνηθίζουν τα παιδιά στη Σουηδία,
σχεδιάσαμε δέντρα με ιστούς αραχνών όπως κάνουν στην Ουκρανία
και διασκεδάσαμε με το κυπριακό τραγούδι “Άϊ Βασίλη βασιλιά”
που τραγουδιέται δίπλα στο τζάκι!


Μάθαμε όμως και για το ελληνικό έθιμο
που ήθελε τα Χριστούγεννα να στολίζουμε καραβάκι
και αποφασίσαμε να κατασκευάσουμε
και να στολίσουμε τα δικά μας καραβάκια!

Για να υποδεχτούμε τη νέα χρονιά
φτιάξαμε στεφανάκια…

…και μεταμορφωθήκαμε σε βοηθούς του Άγιου Βασίλη!
Με τη βοήθεια των χιονανθρώπων
πραγματοποιήσαμε μία πρώτη προσέγγιση στην ώρα…


και φυσικά φτιάξαμε τα σκηνικά
και κάναμε πρόβες για την χριστουγεννιάτικη γιορτή μας!


Και του χρόνου με υγεία!!!

Χριστουγεννιάτικη Γιορτή

Η παράστασή μας ήταν έτοιμη
τα σκηνικά είχαν στηθεί και οι μαθητές μας ήξεραν τους ρόλους τους…

…οπότε φορέσαμε τα πιο φωτεινά μας χαμόγελα
και ξεκινήσαμε!!!

Τραγουδήσαμε και χορέψαμε,
διασκεδάσαμε και πήραμε το πιο ζεστό χειροκρότημα!
Και στο τέλος μας περίμενε μία μεγάλη έκπληξη!

Ο Άγιος Βασίλης μας καταδέχτηκε
και μας έφερε τα δώρα μας!!!
Ευχαριστούμε τους γονείς και τους συγγενείς μας
που μας στήριξαν για μια ακόμη φορά!

Καλές γιορτές και ευτυχισμένη η νέα χρονιά!

Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Το 1992 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ
ανακύρηξε την 3η Δεκεμβρίου
ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία
δίνοντάς μας την δυνατότητα,
όπως κάθε χρόνο, έτσι και την φετινή χρονιά,
να εστιάσουμε την προσοχή μας τόσο στα δικαώματα,
όσο και στις δυνατότητες των ατόμων αυτών.

Ξεκινήσαμε λοιπόν μαθαίνοντας τις αισθήσεις…

και όταν ξεδιαλύναμε που μας εξυπηρετούν
ανακαλύψαμε τι σημαίνει να είναι ένα άτομο ανάπηρο.
Μέσω των βιβλίων “Έχω κώφωση” και “Είναι καλό να είμαι ο εαυτός μου!”
μπορέσαμε να κατανοήσουμε κάποιες μορφές αναπηρίας
και να αναφερθούμε σε ακόμη περισσότερες…

Αλλά πώς είναι η ζωή ενός παιδιού που έχει αναπηρία;

Θα μπορούσαμε να περπατήσουμε εύκολα μόνοι μας αν είμαστε τυφλοί;


Και πώς θα έμοιαζαν οι ζωγραφιές μας αν δεν μπορούσαμε να δούμε αυτά που φτιάχνουμε;

Θα γυρνούσαμε από τη σωστή πλευρά
αν μόνο οι ήχοι μας καθοδηγούσαν;

Και πώς θα έπρεπε να είναι τα βιβλία μας για να τα διαβάζουμε;



Στην συνεχεια παρακολουθήσαμε ένα δελτίο ειδήσεων χωρίς ήχο
με τη βοήθεια της Νοηματικής γλώσσας…


και φτιάξαμε το δικό μας παιχνίδι στην αυλή του σχολείου
με αυτοσχέδια “αναπηρικά καροτσάκια”.
Και όταν διαπιστώσαμε πόσο πιο δύσκολη θα ήταν η ζωή μας
ανακαλύψαμε τους ήρωες της καθημερινότητας…
Ανθρώπους που παρά την αναπηρία τους
χορεύουν και αθλούνται
πηγαίνουν σχολείο, διασκεδάζουν, έχουν φίλους και οικογένειες…
Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε άραγε εμείς για αυτούς?

Μα τι άλλο?
Να εξασφαλίζουμε την πρόσβασή τους με ράμπες και ότι άλλο χρειάζονται
για να μπορούν να πηγαίνουν όπου και εμείς!
Να μην παρκάρουμε σε σημεία που δεν επιτρέπεται,
να τους βοηθαμε όταν χρειάζονται τη βοήθειά μας…

και να σεβόμαστε τους ανθρώπους
ακόμη και αν είναι διαφορετικοί από εμάς!