Φέτος στο σχολείο μας ανοίξαμε ένα παράθυρο στον κόσμο της αγάπης, της προσφοράς και του εθελοντισμού. Κι από εκεί άλλα, μικρότερα παράθυρα, γέμισαν δύναμη, ελπίδα, κουράγιο, ευχές και καρδούλες. Τα γράψαμε όλα αυτά πάνω στου ήλιους του Αλέξανδρου, του Γενναίου. Γιατί άμα δεν είναι ο Αλέξανδρος γενναίος , τότε ποιος; Αυτός που με τον αγώνα του μας μαθαίνει να μην τα παρατάμε και να είμαστε δυνατοί. Ο Αλέξανδρος που είχε πολλούς φίλους και φίλες και λάτρευε τους δεινόσαυρους…
Κι αυτοί οι ήλιοι, οι ήλιοι του Αλέξανδρου θα ταξιδέψουν για να φωτίσουν κάποια παιδιά που παλεύουν με μια αρρώστια δύσκολη, που την λένε καρκίνο.
Πώς θα φτάσουν σε αυτά,; Νομίζουμε ότι είδαμε έναν φτερωτό Δρακούλη να τριγυρνάει έξω από το σχολείο μας…Μάλλον, ήταν ο Σάιμον ,ο δράκος του Αλέξανδρου. Μπορεί ακόμη να τα πάει και η μαμά -Ματίνα …
Αυτά τα μαθήματα μας αρέσουν πολύ! Τα μαθήματα της δύναμης και της γενναιότητας . Του αγώνα και της συμπαράστασης! Της ανθρωπιάς!
Τι γράψαμε στους ήλιους;
«Μην τα παρατάς»
«Ο ήλιος θα λάμψει για σένα περισσότερο»
«Να έχεις πίστη»
«Μια μπόρα είναι θα περάσει»”
” Έχεις δύναμη ”
“Θα τα καταφέρεις”
Και τα πρωτάκια μας βάλαν τα δυνατά τους να γράψουν και αυτά ευχές και ρωτούσαν για τα ι και τα ο…. και η κυρία δεν τους μάλωνε για τα ορθογραφικά , γιατί η αγάπη είναι πάνω από την ορθογραφία. ¨Η μήπως γιατί είχαν θολώσει λίγο τα ματάκια της και δεν έβλεπε καλά…
Οι κυρίες μάς είπαν ότι μέρος των εσόδων από τη συγκεκριμένη δράση θα δοθεί για την αγορά μηχανημάτων εύρεσης φλεβών τα οποία θα δοθούν σε παιδιατρικές πτέρυγες νοσοκομείων της χώρας μας και ότι τα ‘’Παράθυρα στον ήλιο’’ είναι συνολικά 115 όσα και τα δωμάτια στις πτέρυγες.
Κι εμείς φεύγαμε από τη βιβλιοθήκη μας χαρούμενοι , γιατί γνωρίσαμε ένα παιδί που κάποτε καθόταν στα ίδια θρανία με εμάς κι έβλεπε τον ήλιο μες στη μπόρα ! Και νιώθουμε περήφανοι και περήφανες, γιατί όλοι μαζί βοηθήσαμε να γίνει το καλό !