Bonus – malus…

19 Οκτωβρίου 2010
ΑΘΗΝΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2010ΑΚΥΝΘΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ  2010 020


… γιατί κάπως έτσι θα λέγαμε κάνοντας τον απολογισμό.  Όμως ακόμα είναι πολύ νωρίς. Για τη ώρα και “εν θερμώ” δεν κάνω τίποτε.  Για την ώρα είμαι πολύ φορτισμένος συναισθηματικά.  Αν είναι κάτι σίγουρο, είναι πως δεν πρόκειται να φύγω από τον “χώρο”.  Ο ομφάλιος λώρος με το χώρο του Σχολείου δεν πρόκειται να κοπεί (ακόμα).  Κάτι  το eclass, κάτι η συνεργασία μου με τη  θεατρική ομάδα, κάτι τα σχέδια για εφαρμογές ΤΠΕ, όλο και κάτι θα με φέρνει κοντά σ’ αυτό που αγάπησα. Όμως η αποχώρηση (έστω και ως διοικητική πράξη)  είναι δεδομένη.

Ψάχνοντας όμως να βρω άκρη στο κουβάρι των σκέψεων και των συναισθημάτων μου,  γυρίζει το μυαλό μου σ΄ αυτά που λειτουργούν σαν σανίδες σωτηρίας:  είναι  όσα έγιναν στο Σχολείο μου τη μέρα που (τυπικά) έφυγα από την “ενεργό” δράση, εδώ και 20 μέρες. Είναι τα λόγια των παιδιών, το δάκρυ στα μάτια, ο κόμπος στη φωνή που δεν έβγαινε, οι κουβέντες των Συναδέλφων. Είναι τα δώρα και τα αντίδωρα της προσφοράς. Είναι και ένα χάδι, όταν ο λόγος ήταν αδύνατο να βγει.

Λένε πολλά για τις “διαβατήριες” τελετές, γιατί κάπως έτσι την αισθάνθηκα.  Όσο ξεμακραίνει η μέρα, μια γλυκιά αίσθηση μένει. Μου την κάνει  πιο έντονη και η ανθοσύνθεση που κάποια από τα παιδιά μού πρόσφεραν. Τους ευχαριστώ όλους.

Τέλος εποχής (;)

19 Οκτωβρίου 2010

Θα μπορούσε κάποιος να το πει έτσι ή κάπως έτσι… Μου φαίνεται λιγάκι μελό, αλλά ίσως και να ταιριάζει ο τίτλος. Είναι λιγάκι δύσκολο βλέπεις να παραδεχτείς πως, είτε το θέλεις είτε όχι,  είσαι εκτός σχολείου. Συνταξιούχος… Απόστρατος, που λένε.

Πώς αισθάνεσαι; Πώς αισθάνομαι; Το κρίσιμο ερώτημα. Σαν έτοιμος από καιρό; Όχι. Έχω την αίσθηση ότι είναι μια κατάσταση που μόνο με την απώλεια, με το πένθος μπορείς να τη συγκρίνεις: στην αρχή νομίζεις ότι δεν είναι κάτι που σε αφορά. Η συνειδητοποίηση αρχίζει μετά, όταν το “πράγμα” αρχίζει και “κρυώνει”.  Και τότε καταλαβαίνεις…

Audietur et altera pars…

3 Μαΐου 2009

Στην “Ελευθεροτυπία” του Σαββάτου (2 Μαΐου) διάβασα αυτό το πολύ ενδιαφέρον κείμενο και το αναδημοσιεύω. Τα σχόλια δικά σας.

Οχι στις κάμερες και στους κανόνες

 

Τη δική τους νεανική και ριζοσπαστική απάντηση στο σημερινό γκρίζο σχολείο του αυταρχισμού και της απουσίας συνεννόησης δίνουν οι μαθητές. Επιζητούν ένα σχολείο δημοκρατικό, ανοικτό στην κοινωνία, χωρίς διακρίσεις και αναξιοπρεπείς συμπεριφορές. Επιθυμούν επίλυση των σχολικών διαφορών και παραπτωμάτων με διαδικασίες πειθούς και αναλογική τιμωρία των υπευθύνων, αντί της μονόπλευρης επιβολής ποινών. Λένε όχι στις κάμερες μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας και στους προαύλιους χώρους, ζητούν σεβασμό στις ιδιαιτερότητές τους και δικαίωμα προαιρετικής συμμετοχής στις παρελάσεις και σε άλλες εξωσχολικές εκδηλώσεις.

Οι μαθητές δεν συμμετέχουν βέβαια στον εθνικό διάλογο για την Παιδεία, όπου προετοιμάζεται, χωρίς αυτούς, το δικό τους μέλλον. Είχαν όμως την ευκαιρία να εκφράσουν τις απόψεις τους σε συναντήσεις με τον Συνήγορο του παιδιού. Σε μία από τις συναντήσεις αυτές, στη Θεσσαλονίκη, τον περασμένο μήνα, 130 μαθητές από 60 γυμνάσια και λύκεια του νομού κατέθεσαν με τόλμη τις απόψεις τους για ένα σχολείο διαφορετικό: Με περισσότερο χρώμα, ανοχή και δημιουργικότητα. Ιδού οι πιο ενδιαφέρουσες απόψεις, όπως τις συνόψισαν οι εκπρόσωποι του Συνηγόρου, συνθέτοντας ορισμένες φορές και τις διαφορετικές θέσεις που ακούστηκαν:

1. Κάθε σχολείο πρέπει να έχει τον δικό του κανονισμό λειτουργίας, κάτι σαν «τοπικό Σύνταγμα». Η σύνταξή του γίνεται έπειτα από διάλογο. Θα περιλαμβάνει υποχρεώσεις, αλλά και δικαιώματα των μαθητών. Θα λειτουργεί περισσότερο προληπτικά, εισάγοντας στο σχολείο τις αρχές της δημοκρατίας, του αλληλοσεβασμού, της επικοινωνίας, της ισότητας, της συμμετοχής, της ανεκτικότητας και της αλληλεγγύης. Θα πρέπει να προωθεί την ισότιμη ενσωμάτωση των αλλοδαπών μαθητών και την αποφυγή των διακρίσεων.

2. Το περιεχόμενο του κανονισμού συζητείται σε όλες τις τάξεις στην αρχή της χρονιάς. Σε περίπτωση διαφωνίας με τους καθηγητές, να γίνεται ανοικτός διάλογος και να υπάρχει αμοιβαία συναίνεση. Ο κανονισμός κάθε χρόνο θα αναθεωρείται με βάση τις αλλαγές αναγκών και αντιλήψεων στην κοινωνία και τις ιδιαιτερότητες του σχολείου.

3. Οι μαθητές ζητούν καθαρούς κανόνες στα σχολεία. Δεν έχουν αντίρρηση για την αυστηρότητα, αρκεί να πηγάζει και να νομιμοποιείται από δημοκρατικές διαδικασίες. Οι μαθητές αντιδρούν στην αυταρχικότητα και στην επιβολή ποινής χωρίς διάλογο και προηγούμενη ενημέρωση.

4. Να απαγορεύεται αυστηρά η χρήση κινητών τηλεφώνων την ώρα του μαθήματος απ’ όλους. Να μην παρακρατείται όμως το κινητό του παραβάτη από το σχολείο, αλλά να επιβάλλεται η προβλεπόμενη κύρωση και το κινητό να παραδίδεται στον μαθητή ή στον κηδεμόνα του.

5. Το κάπνισμα να μην επιτρέπεται σε δημόσιους χώρους του σχολείου ούτε σε μαθητές ούτε σε εκπαιδευτικούς. Μεγαλύτεροι σε ηλικία μαθητές υποστήριξαν ότι πρέπει να επιτραπεί το κάπνισμα σε επιλεγμένους προαύλιους χώρους, εφόσον υπάρχει η σύμφωνη γνώμη των γονέων τους. Χρειάζεται επομένως εκτεταμένη συζήτηση και δέσμευση όλων των μερών για την τήρηση των αποφάσεων που λαμβάνονται.

6. Οι καθηγητές να είναι συνεπείς στην τήρηση των κανόνων, δίνοντας πρώτοι το παράδειγμα. Εκπαιδευτικοί που καπνίζουν στους διαδρόμους και απαντούν στο κινητό τους μέσα στην τάξη, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των μαθητών για τον λόγο που επιβάλλει παρέκκλιση από τον κανόνα, δεν βοηθούν στον αλληλοσεβασμό.

7. Κάμερες δεν πρέπει να τοποθετούνται στα προαύλια και στους εσωτερικούς χώρους του σχολείου. Αν αυτό κρίνεται απαραίτητο για λόγους ασφάλειας, π.χ. αποτροπή κλοπών ή βανδαλισμών, να εξασφαλισθεί ότι δεν θα λειτουργούν τις ώρες του σχολείου.

8. Η συμμετοχή των μαθητών σε παρελάσεις και στις δραστηριότητες του σχολείου εκτός προγράμματος να είναι προαιρετική. Τα θέματα της πρωινής προσευχής και του εκκλησιασμού πρέπει να συζητιούνται με σεβασμό στις θρησκευτικές ανάγκες και τις πεποιθήσεις των μαθητών. Με δεδομένο το δικαίωμα κάθε ανηλίκου να έχει τις δικές του θρησκευτικές πεποιθήσεις και να επιλέγει σε ποιες λατρευτικές εκδηλώσεις θα συμμετέχει, η υποχρεωτικότητα ή μη της προσευχής και του εκκλησιασμού να αποφασίζεται με προσοχή και ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του σχολικού πληθυσμού.

9. Η εμφάνιση των μαθητών να αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερο σεβασμό στην ιδιαιτερότητά τους και με παιδαγωγική ευαισθησία. Να αποφεύγονται δημόσια επικριτικά σχόλια. Σε περίπτωση που εκτιμάται από τους εκπαιδευτικούς ότι μαθητής παρεκκλίνει από τους κανόνες ευπρέπειας, να γίνεται σύσταση και συζήτηση με τους εκπροσώπους των μαθητών. Επειδή δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια για την ευπρέπεια και την κοσμιότητα, απαιτείται διαρκής διάλογος.

10. Ο στιγματισμός των μαθητών εκ μέρους των καθηγητών, είτε για λόγους συμπεριφοράς είτε για λόγους απόδοσης (καλοί-κακοί μαθητές), δεν διευκολύνει το κλίμα συνεργασίας στο σχολείο.

11. Οι ποινές που θα επιβάλλονται στους μαθητές να είναι ανάλογες των πράξεων και της εν γένει συμπεριφοράς τους. Να προβλεφθούν και άλλες «ποινές», όπως η αποκατάσταση της ζημιάς από τους ίδιους τους μαθητές σε περίπτωση φθοράς και η προσφορά κοινωφελούς εργασίας στο σχολείο.

12. Η επιβολή ποινών να μη συνδυάζεται με την προσβολή της αξιοπρέπειας και τη δημόσια διαπόμπευση των μαθητών. Οι κυρώσεις να μη χρησιμοποιούνται ως απειλές ή μέσα εκφοβισμού, αλλά ως συμφωνημένες συνέπειες μέσω του κανονισμού του σχολείου. Να μην επιβάλλεται ως ποινή η μείωση της βαθμολογίας εξαιτίας πειθαρχικών παραπτωμάτων. Η ωριαία αποβολή να μη γίνεται καταχρηστικά και να έχει εκπαιδευτική χρησιμότητα (π.χ. ένταξη σε άλλη διαδικασία).

13. Η διακίνηση ιδεών και εντύπων που δεν έχουν προσβλητικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο να είναι ελεύθερη. Να ενισχυθούν οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες, οι σχολικές εφημερίδες, οι ηλεκτρονικές σελίδες των σχολείων. Τα σχολικά κτήρια να αποκτήσουν περισσότερο χρώμα, να δοθεί η δυνατότητα φύλαξης στις τάξεις των προσωπικών ειδών των μαθητών (π.χ. βιβλία, ρούχα). Να δημιουργηθούν βιβλιοθήκες σε κάθε σχολείο.

14. Οι μαθητές να συμμετέχουν στον σχεδιασμό και στην επιλογή των σχολικών εκδρομών. Θέλουν επίσης να έχουν λόγο στη λήψη των αποφάσεων και να μπορούν να αξιολογούν τόσο τα βιβλία όσο και το έργο των καθηγητών τους. Να καθιερωθούν τακτικές ώρες διαλόγου και επικοινωνίας για θέματα που απασχολούν τους μαθητές.

15. Να αναβαθμιστεί ο ρόλος των μαθητικών συμβουλίων. Οι διευθυντές των σχολείων να συνομιλούν τακτικά με τα 15μελή συμβούλια και τα 5μελή συμβούλια των τάξεων, για να ακούν τις απόψεις των μαθητών. Στα 15μελή να εκπροσωπούνται οι μαθητές όλων των τάξεων (π.χ. με ποσόστωση).

Για την Αειφόρο Ανάπτυξη ή πιο απλά καιρός για δράση (γιατί χανόμαστε!)

15 Φεβρουαρίου 2009

Σε καιρούς χαλεπούς,

που η κρατική πρωτοβουλία (και ευαισθησία) είναι είδος εν ανεπαρκεία

που η ποιότητα ζωής (σε επίπεδο συνόλου και όχι μόνο σε ατομικό επίπεδο) είναι το ζητούμενο, το να συμμετέχεις σε πρωτοβουλίες ευαισθητοποίησης και δράσης δεν είναι απλά καθήκον, αλλά χρέος όλων. Με χαρά λοιπόν αναδημοσιεύω το μήνυμα που μου ήρθε σήμερα από μια καλή Συνάδελφο και … όσοι πιστοί προσέλθετε!

      Ενωθείτε με χιλιάδες σχολεία από όλο τον κόσμο σε μια παγκόσμια εκστρατεία με θέμα τα μεταφορικά μέσα και τις κλιματικές αλλαγές στο πλαίσιο της Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη.

      Εγγράψτε το σχολείο σας στο CO_2 nnect (www.co2nnect.org <http://www.co2nnect.org/>) από τις 15 Φεβρουαρίου του 2009 και εξής, και συμμετέχετε κι εσείς σας στην εκστρατεία για τα μεταφορικά μέσα και τις κλιματικές αλλαγές. Η πρόσβαση είναι ελεύθερη και ανοιχτή σε όλα τα σχολεία και όλες τις χώρες. Η κύρια χρονική περίοδος για την εκστρατεία είναι  από 16 έως 27 Μαρτίου 2009.

        Επισκεφθείτε τον ιστότοπο του CO_2 nnect και αξιοποιείστε ιδέες και προτάσεις για εκπαιδευτικές δραστηριότητες που θα μπορούσατε να υλοποιήσετε στο σχολείο σας. Σας δίνεται επίσης η δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε τη διεθνή βάση δεδομένων που έχει δημιουργηθεί στον ιστότοπο του CO_2 nnect και μέσω αυτής να ανταλλάξετε πληροφορίες και ιδέες με μαθητές και σχολεία από όλη την Ευρώπη και τον κόσμο.

Στον ιστότοπο σας προσφέρονται επίσης:
– Εργαλεία για να υπολογίσετε και να συγκρίνετε τις εκπομπές CO2 με τη χρήση διαφόρων μεταφορικών μέσων
– Φωτογραφικό υλικό, εργαλεία χαρτογράφησης και συνδέσμους σε σχετικές διαδικτυακές πηγές
– Φύλλα οδηγιών για δασκάλους ? με ιδέες και προτάσεις για το τι μπορούν να κάνουν
– Τις δραστηριότητες, πώς να υπολογίσετε τις εκπομπές CO2, πώς να αναλύσετε και να αξιολογήσετε με τρόπο κριτικό τα αποτελέσματα, πώς να ξεκινήσετε ένα διάλογο με ανθρώπους της τοπικής σας κοινότητας, και πώς να σχεδιάσετε ένα σχολικό πρότζεκτ

        Τα βασικά περιεχόμενα του ιστότοπου είναι μεταφρασμένα σε τουλάχιστον 10 γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής.

Τι είναι το CO_2 nnect ?

Το CO_2 nnect είναι ένα δίκτυο που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος /SUPPORT//-Σύμπραξη και Συμμετοχή για ένα Αειφόρο Αύριο/, το οποίο για το διάστημα 2007-2010 χρηματοδοτείται από το Comenius Lifelong Learning Programme της Ε.Ε. Σκοπός του SUPPORT είναι να προωθήσει την εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη.

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε στο www.support-edu.org <http://www.support-edu.org/>. Μπορείτε επίσης να επικοινωνήσετε με το Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Τομέας Παιδαγωγικής, Τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής-Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών) στο 210-727.7567 ή στο info@ceed.uoa.gr <mailto:info@ceed.uoa.gr>.

Η διεύθυνση του CO2nnect στο διαδίκτυο είναι: www.co2nnect.org <http://www.co2nnect.org/>.

Μία εβδομάδα μετά (2)

14 Δεκεμβρίου 2008

Μία εβδομάδα μετά και τα ερωτηματικά δε βρήκαν ακόμα απάντηση. (Μήπως τάχατες θα βρουν ποτέ;). Όταν όμως ακούω τους διάφορους  μαϊντανούς των τηλεοπτικών παραθύρων να δικάζουν και να κρίνουν τους πάντες και τα πάντα και φυσικά να έχουν γνώμη κι άποψη για τη νεολαία, για τις αγωνίες της, τα αδιέξοδα διλήμματα και τα προβλήματά της, δεν μπορώ παρά να θυμηθώ το γνωστό: ” όταν το δάχτυλο έδειχνε το φεγγάρι, ο ηλίθιος κοίταζε το δάχτυλο”.

Μία εβδομάδα μετά (1)

14 Δεκεμβρίου 2008

   Εκατοντάδες είναι τα βίντεο που ανέβηκαν στο YouTube στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Και δεκάδες χιλιάδες όσοι τα είδαν, αριθμός που μεγαλώνει λεπτό με το λεπτό. Συσπειρωμένοι οι Έλληνες χρήστες του Ιστού μοιάζει να θέλουν να “χαράξουν” όσο περισσότερες διαδικτυακές αποδείξεις μπορούν, για ένα παράλογο έγκλημα. Να αφήσουν ανεξίτηλα τα ίχνη της οργής, της ντροπής, της απαξίας για μια κοινωνία που καιρό τώρα παραπαίει. Σαν να ψυχανεμίζονται ότι περνώντας ο χρόνος θα αμβλύνει τις μνήμες και τα γεγονότα θα ξεχαστούν. Ότι η καθημερινότητα θα μας ξαναβάλει στον ίδιο φαύλο κύκλο ζωής που ήμασταν, μέχρι κάποια επόμενη τραγωδία να μας ξεβολέψει και πάλι. Και ειλικρινά, δεν πιστεύω πως υπάρχει πιο βάσιμος φόβος από αυτόν της λήθης…

Της Μαρίας Μυστακίδου, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 13 Δεκεμβρίου 2008

Οι πίσω μου σελίδες

1 Δεκεμβρίου 2008

Ένα μήνυμα στον υπολογιστή και το μυαλό φτερουγίζει! Άφεση αμαρτιών στον υπολογιστή, τέρμα τα ξόρκια κι οι κατάρες για τις  σειρήνες του Διαδίκτυου. Ένα μήνυμα από τους παλιούς φίλους, που δε χάθηκαν για πάντα, που δεν έφυγαν οι θύμησές τους απ’ το μυαλό…

Αχ Θεσσαλονίκη, Θεσσαλονίκη, μακρινή κι αγαπημένη, εικόνες που ξυπνάς στο μυαλό, πληγές στην καρδιά που δε ματώνουν, αλλά συντηρούν και τρέφουν!…

Μέρες του Νοέμβρη (2)

17 Νοεμβρίου 2008

Μικρή κατάθεση στη σημερινή επέτειο οι στίχοι του τραγουδιού του Διονύση Τσακνή “Νοέμβρης ’90”. (Όχι 17 χρόνια, αλλά 35 χρόνια μετά…). Πάντως χτες που κάναμε τις πρόβες στο Σχολείο, ένας 15χρονος, έκπληκτος που μας είδε Κυριακάτικα, με ρώτησε: ¨Τι κάνετε; Για τη 17 Νοέμβρη; Μα αυτή δεν ήταν μια συμμορία;…”  Μου φαίνεται πως κάτι πρέπει να κάνουμε. Ή να πάμε για πάντα στο σπιτάκι μας ή να ανασκουμπωθούμε για δουλειά. Δεν πάει άλλο.

“Τη μέρα αυτή που διάλεξα εδώ μπροστά σας να σταθώ,
τραγούδια και μισόλογα στο φως να καταθέσω
πώς πήρα τέτοια απόφαση, δεν ξέρω αν θ? αντέξω
η μέρα αυτή θυμίζει μακελειό.

Νοέμβρης ήταν τη χρονιά που εδώ γινόταν του χαμού,
εγώ ήμουν δεκαεννιά και αυτή εβδομήντα τρία
και να που ερωτεύτηκα κάποια χρονολογία
κι ο έρωτας κρατάει για καιρό.

Μα έχει ο καιρός γυρίσματα, μεγάλωσε κι αυτή κι εγώ
μεγάλωσαν κι οι φίλοι μου εκεί γύρω στα σαράντα
στα κόμματα γαντζώθηκαν κι εγώ δεν ξέρω τι να πω
κι άλλοι στο σπιτάκι τους για πάντα.

Η απόσταση μας έσωσε μα οι θύμησες πληγώνουνε
και λέμε σαν βρισκόμαστε τα ίδια και τα ίδια
μα νιώθω σαν μικρό παιδί που πάλι το μαλώσανε
και φεύγω σε μια άγονη επαρχία.

Κοιτάζω πάλι πίσω μου, δυο γιους απόχτησα κι εγώ
δεκαεφτά Νοέμβρηδες μου βάρυναν την πλάτη
σημαίες και γαρίφαλα, εμπόριο κι απάτη
και λόγοι επισήμων στο κενό.

Κρατάω το στόμα μου κλειστό, τα χείλη μου ματώσανε
κι αυτοί που μας προδώσανε ανέραστοι να μείνουν
Κ?…ες!?Δεν ξοφλήσαμε, αυτό έχω μόνο να τους πω
Τα όνειρα των εραστών δεν σβήνουν.”

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον

13 Νοεμβρίου 2008

Μετά την κατάληψη, επίσκεψη στη ΓΑΔΑ

Του Αποστολου Λακασα

«Παρέλαση» καθηγητών και γονέων γίνεται αυτές τις ημέρες στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής (ΓΑΔΑ). Με βάση την προκαταρκτική εξέταση που παρήγγειλε ο Εισαγγελέας Ανηλίκων Αττικής για τυχόν τέλεση ποινικών πράξεων κατά τη διάρκεια των σχολικών καταλήψεων τον περασμένο Οκτώβριο, οι διευθυντές και οι εκπρόσωποι των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων σε σχολεία της Αττικής στα οποία έγινε κατάληψη, καλούνται στα γραφεία της ΓΑΔΑ για μία πρώτη έρευνα… μήπως υπήρξαν φθορές στο σχολείο.

Από το 1999

Την απαγόρευση των καταλήψεων προβλέπει νόμος, που κατετέθη από το υπουργείο Παιδείας από το 1999, ενώ από τις δικαστικές αρχές σχετικό θεωρείται και το άρθρο 334 του Ποινικού Κώδικα «για διακοπή και διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής δημόσιας υπηρεσίας» όπως και το άρθρο 360 του Ποινικού Κώδικα, όπου προβλέπεται το ποινικό αδίκημα της παραμέλησης εποπτείας ανηλίκων και αφορά τη στάση των γονέων που δεν αποτρέπουν τους μαθητές από τις καταλήψεις.

Χθες ομάδα μαθητών συγκεντρώθηκε έξω από τη ΓΑΔΑ στη λεωφόρο Αλεξάνδρας και διαμαρτυρήθηκε για την κατάσταση. Υπολογίζεται ότι σε περίπου 200 γυμνάσια και λύκεια έγινε -έστω και ολιγοήμερη- κατάληψη, με αποτέλεσμα η ΟΛΜΕ να υπολογίζει ότι ανάλογος θα είναι ο αριθμός των διευθυντών που θα περάσει από τη ΓΑΔΑ.

Μάλιστα, στο πλαίσιο της προκαταρκτικής, εκπαιδευτικοί και γονείς καλούνται -με βάση τις δικές τους δηλώσεις- να υποδείξουν τους μαθητές που συμμετείχαν στην κατάληψη.

Πάντως, κατά τη διάρκεια των καταλήψεων καταστροφές έγιναν σε ένα σχολικό συγκρότημα στη Νέα Σμύρνη και σε ένα στην Καλαμάτα.

Η διαδικασία έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις εκπαιδευτικών και γονιών, από τους οποίους άλλοι μιλούν για… γραφικότητες, άλλοι για υπερβάλλοντα ζήλο του εισαγγελέα και άλλοι για επιστροφή σε… άλλες εποχές.

Αίτημα της ΟΛΜΕ

«Υπάρχει νόμος του 1999 που ποινικοποιεί τις καταλήψεις. Η ΟΛΜΕ ζητά ο νόμος να καταργηθεί. Ομως, αυτό είναι κάτι διαφορετικό από εκείνο που διαδραματίζεται αυτές τις ημέρες στη ΓΑΔΑ. Δεν γνωρίζω το λόγο της κινητοποίησης του Εισαγγελέα, όμως θεωρώ ότι στη συνείδηση του συνόλου των εκπαιδευτικών είναι εδραιωμένη η αντίληψη ότι η αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων εμφανίζονται στη λειτουργία του σχολείου δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των εισαγγελικών και αστυνομικών αρχών» δήλωσε χθες στην «Κ» ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ κ. Κώστας Μανιάτης, ο οποίος εκτιμά ότι οι δικαστικές ενέργειες έχουν την έμμεση κάλυψη του ΥΠΕΠΘ και της κυβέρνησης.

Σήμερα το διοικητικό συμβούλιο της ΟΛΜΕ θα συνεδριάσει μαζί με τους προέδρους των ενώσεων καθηγητών Αττικής για κλιμάκωση των αντιδράσεων.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 13 Νοεμ. 2008

O tempora o mores

11 Νοεμβρίου 2008

ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΙΡΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΣΔΕ

Εγγεγραμμένοι   95.872

Ψήφισαν              72.855

Έγκυρα                68.965

Άκυρα                    3.890

Αποχή                    24.01%

Έλαβον…

ΔΑΚΕ                               21.475    (31.14%)

ΠΑΣΚ                              17.890     (25.94%)

Αγων. Συνεργασία       11.446     (16.60%)

ΕΣΑΚ ΔΕΕ                       7.215       (10.46%)

Παρεμβάσεις                   5.666       ( 8.22%)

Χριστιανική                    1.900       (2.76%)

Εκπ/κοί Ε. Εκπ/σης       1.692       (2.45%)

Όλοι μαζί                         1.681        (2.44%)

Ουδέν σχόλιον!