Οι πίσω μου σελίδες
Ένα μήνυμα στον υπολογιστή και το μυαλό φτερουγίζει! Άφεση αμαρτιών στον υπολογιστή, τέρμα τα ξόρκια κι οι κατάρες για τις σειρήνες του Διαδίκτυου. Ένα μήνυμα από τους παλιούς φίλους, που δε χάθηκαν για πάντα, που δεν έφυγαν οι θύμησές τους απ’ το μυαλό…
Αχ Θεσσαλονίκη, Θεσσαλονίκη, μακρινή κι αγαπημένη, εικόνες που ξυπνάς στο μυαλό, πληγές στην καρδιά που δε ματώνουν, αλλά συντηρούν και τρέφουν!…
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.