- Το
κάτω από τη μηλιά θα πέσει.
- Αν έχεις κι αδερφό γιατρό, μήλο ακαθάριστο μη τρως.
Φθινόπωρο
Στο ψηλό μας το βουνό
είχα τη σκηνή μου στήσει
κι έβλεπα τον ουρανό
την αυγούλα και τη δύση.
όμως βιάστηκα πολύ
έφυγε το καλοκαίρι
Μετάβαση στο άρθρο»
Αμυγδαλιά
Φίλησε η αυγή τον ήλιο,
μα της πέσανε φιλιά.
Ήρθαν κάτω και σκαλώσαν
πάνω στην αμυγδαλιά.
Κι έτσι τώρα, μυγδαλίτσα,
τους ανθούς σου έχουν φωλιά
της αυγούλας η φρεσκάδα
και του ήλιου τα φιλιά.
Σουρέλης Γιώργος (από το Ανθολόγιο…
Χαρταετός
Σαν κοιτάζω τον αετό μου
να πετά ψηλά
τον τραβώ και με τραβάει
του γελώ και μου γελά.
Και θαρρώ τότε πως είμαι
πλάσμα φτερωτό
και μαζί με τον αετό μου
πρόσχαρα πετώ.
…
Κρύο
Μέρες έχει να φανεί
ήλιου φως στον ουρανό
κι είναι η μέρα μας αχνή
πρωινό και βραδινό.
Χου χου χου! Το κρύο, βελόνι
χώνεται και μας παγώνει.
Στου χειμώνα την πνοή
πάγωσαν δέντρα , νερά
σφίχτηκε…
Πορτοκαλιά
Πέρασαν οι ζέστες,
πήρε και κρυώνει.
Κι ο γέρο-χειμώνας
τις μουστάκες στρώνει.
βήχει και καπνίζει
όλη ώρα πάλι.
Πού ‘σαι, καλοκαίρι,
που ‘σαι , περιγιάλι!
Πάνε τα παιχνίδια
και τα χαροκόπια.
Στις πορτοκαλίτσες
…
Ποίημα για το καλοκαίρι
Κυνηγώ μια ηλιαχτίδα
Κυνηγώ μια ηλιαχτίδα
Μα δεν πιάνεται θαρρώ!
Μια στο πιάτο μου χορεύει,
Μια πηδάει μες στο νερό.
Μια τα μάτια μου θαμπώνει,
Πότε πέφτει στην ποδιά μου,
Πότε ολόχρυσο ένα φιόγκο
Δένει πάνω στα μαλλιά μου…
Κι όπως κάνω να την πιάσω,
Πάλι αρχίζει τα παιχνίδια.
Το χεράκι μου γεμίζει
Χρυσαφένια δαχτυλίδια!
Ντίνα Χατζηνικολάου
Ποίημα για τον χειμώνα
Ο χιονάνθρωπος
Γειά σου, φίλε, παγωμένε
Με χιονόμπαλα κεφάλι.
Αντί μύτη έχεις καρότο
κι είσαι κακομοίρη χάλι.
Μα συ στέκεις και καπνίζεις
και μου κάνεις τον καμπόσο.
Κι όμως σ’ έχω εγώ αγαπήσει
Τόσο…τόσο…κι άλλο τόσο.
Ρένα Καρθαίου
Πλαστελίνη
Η πλαστελίνη
Κάθε μέρα παίζω
με τη πλαστελίνη.
Την κρατώ στα χέρια
και χαρά μου δίνει.
Ασημένιους βόλους
φτιάχνω και ζωάκια
κουλουράκια, δέντρα
κι όμορφα πουλάκια.
Τώρα μια φωλίτσα,
φτιάχνω, μ’ αυγουλάκια
να γεμίσ’ η τάξη
γελαστά πουλάκια.
Β.Γ. Χαρωνίτης
Λαϊκή ποίηση
Κάτω στο γιαλό
Κάτω στο γιαλό, στην άμμο
τα καβούρια κάνουν γάμο
και καλέσανε και μένα
και δεν ήθελα να πάω.
Κι άκουσα το ντίγκι ντάγκα
Κι έκαμα καρδιά και πήγα,
Κι ήβρα το λαγό κι επήδα.
Ο ψύλλος έπαιζε βιολί
και η χελώνα ντέφι
και πέρασε ένας ποντικός
κι είπε χαρά στο κέφι!
Λαϊκή ποίηση