Το νηπιαγωγείο μας στην πρωϊνή βάρδια, αποφάσισε να αφιερώσει την σημερινή μέρα σε δραστηριότητες πρόληψης της σχολικής βίας και του εκφοβισμού. Συνεργάστηκαν και τα τρία τμήματα, προκειμένου να έρθουν όλα τα παιδιά σε επαφή για ένα τόσο σημαντικό θέμα, μέσω της παρουσίασης που ετοίμασαν για το πρόβλημα που ανέλαβαν.
Η κεντρική ιδέα ήταν η εξής: 1. Παρουσίαση 3 καταστάσεων σχολικής βίας και εκφοβισμού προσαρμοσμένες στην προσχολική ηλικία σε όλα τα παιδιά ταυτόχρονα, 2. Επιλογή μιας κατάστασης από κάθε τμήμα, 3. Χωρισμός των τμημάτων και διερεύνηση της προβληματικής κατάστασης, 4. Παρουσίαση των πορισμάτων των ομάδων στην ομήγυρη.
Συγκεκριμένα, το ένα τμήμα μας παρουσίασε τα εξής σκετς:
1ο: Στο διάλειμμα, ο Παναγιώτης τρέχει και σπρώχνει τη Γιασμίν που πέφτει κάτω. Εκείνη διαμαρτύρεται λέγοντας του να προσέχει και ο Παναγιώτης της ανταπαντά να μην ήταν μες τη μέση, της κάνει μια γκριμάτσα και φεύγει να συνεχίσει το παιχνίδι του.
2ο: Η Χρυσή και ο Μενέλαος συναντιούνται στο σχολείο κι εκείνος την κοροιδεύει για τα ρούχα που φοράει και την λέει μωρό! Το κάνει ακόμη χειρότερο φωνάζοντας στα παιδιά: “Κοιτάχτε την!”
3ο: Η Μαρία κι ο Βασίλης παίζουν μαζί στα τουβλάκια και φτιάχνουν 2 κατασκευές. Όταν η Μαρία του παίρνει ένα τουβλάκι, εκείνος θυμώνει, την χαστουκίζει και της λέει ότι θα της χαλάσει τα τουβλάκια και δεν θα την ξαναπαίζει…
Αφού τα τρία τμήματα επέλεξαν με ποιά περίπτωση θα ασχοληθούν, πήγαν στις αίθουσές τους και δούλεψαν με διαφορετικούς τρόπους το θέμα τους.
Όταν τελείωσαν, συγκεντρώθηκαν πάλι όλοι μαζί και παρουσίασαν τις δουλειές τους:
Το κλασικό 1, που είχε επιλέξει το 3ο σκετς, έφτιαξε ένα δικό του σκετς με την λύση του προβλήματος: τα 2 παιδιά μοιράζονται το τουβλάκι από κοινού (ακουμπάει και στις 2 κατασκευές) και αντί για δύο, φτιάχνουν μια μεγάλη κατασκευή! Μετά παρουσίασαν δύο χαρτόνια, όπου στο ένα αποτύπωσαν τι συμβαίνει όταν ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ και τι όταν ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ.
Το κλασικό 2 παρουσίασε μέρος του θεατρικού παιχνιδιού που έκανε στην τάξη για την διερεύνηση της προβληματικής κατάστασης στο 2ο σκετς. Ένα παιδί ήταν η Χρυσή κι έλεγε πως αισθάνθηκε όταν την κορόιδεψε ο συμμαθητής της, ένα άλλο η μητέρα της που την συμβούλεψε σχετικά και δυο άλλα οι ήρωες την άλλη μέρα στο σχολείο που λύνουν το πρόβλημα. Μετά έδειξαν και την εικαστική αποτύπωση των τριών σταδίων της διερεύνησης του θεατρικού παιχνιδιού.
Το ολοήμερο εστίασε στο πώς αισθάνθηκε το παιδί που χτυπήθηκε στο 1ο σκετς και μέσα από συζήτηση στην παρεούλα ονόμασαν όποια συναισθήματα τους προκλήθηκαν. Μετά, έκαναν το περίγραμμα ενός παιδιού σε χαρτί του μέτρου και έγραψαν μέσα τα συναισθήματα αυτά. Παρουσίασαν 2 δικά τους σκετς με την επίλυση του προβλήματος, κατά την οποία έδωσαν έμφαση στην άμεση αντίδραση και την υπεράσπιση του παιδιού από τον εαυτό του. Κατόπιν παρουσίασαν το σχεδιάγραμμα με τα συναισθήματα στους υπόλοιπους.
Λήγοντας την δραστηριότητα, όλα τα παιδιά δημιούργησαν έναν μεγάλο κύκλο και κλείνοντας τα μάτια είδαν με την φαντασία τους το σκετς που τους άρεσε και την λύση του. Μετά εστίασαν την ματιά τους στο κέντρο του κύκλου, φέρνοντας πάλι στο μυαλό τους όσα διαδραματίστηκαν και τέλος, ρωτήθηκαν “Με ποιό τρόπο λύθηκαν όλα τα προβλήματα;” και όλα με μια φωνή απάντησαν “Συζήτηση” και αυτό που έμενε ήταν να φωνάξουμε δυνατά όλοι με μια φωνή το σύνθημα που εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε: “ΖΗΤΩ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ”
Ελπίζουμε τις επόμενες ημέρες να φανούν τα αποτελέσματα των δράσεών μας για την ημέρα αυτή και να επηρεαστούν οι διαπροσωπικές σχέσεις των μαθητών μας προς το καλύτερο!!!
Όποιος θέλει να ενημερωθεί περισσότερο για το θέμα να επισκεφθεί το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ