ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
Ήρθε ο Λάζαρος , ήρθαν τα βάγια
Ήρθε η Κυριακή , που τρων τα ψάρια .
– Πού ‘σαι Λάζαρε ; Πού είναι η φωνή σου ;
Που σε γύρευε η μάνα κι η αδελφή σου ;
Ήμουνα στη γη βαθιά χωμένος
Κι από τους εχθρούς , εχθρούς
βαλαντωμένος
Βάγια , βάγια των Βαγιών τρώνε ψάρια τον κολιό
και την άλλη Κυριακή τρώνε το ψητό αρνί .
ΠΛΑΘΟΝΤΑΣ ΛΑΖΑΡΑΚΙΑ…
”όποιος δεν πλάσει Λαζαράκια,
δεν θα χορτάσει ψωμί”
(έθιμο)
ΠΑΣΧΑ 2011
Η ανάσταση του Λαζάρου
Το Σάββατο , πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα ,είναι αφιερωμένο από την Εκκλησία μας στην ανάσταση του Λαζάρου .Όπως μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης , όταν ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία , ειδοποίησαν το Χριστό για την αρρώστια του Λαζάρου και τον κάλεσαν για να έρθει όσοι πιο γρήγορα μπορεί για να προλάβει τον αδελφό τους ζωντανό .Ο Ιησούς βρισκόταν μακριά και όταν έφτασε στη Βηθανία , όπου ήταν και το σπίτι του Λαζάρου ,ο ίδιος ήταν ήδη νεκρός τέσσερις ημέρες. Είχε δε ταφεί ,όπως συνηθιζόταν , τότε σε μια σπηλιά , η οποία έκλεινε με μια μεγάλη πέτρα .Από τη Μάρθα οδηγήθηκε ο Ιησούς στον τάφο του Λαζάρου και εκεί ζήτησε να βγάλουν την πέτρα που σφράγιζε τη σπηλιά .Κατόπιν φώναξε : «Λάζαρε δεύρο έξω» .Και έτσι έγινε .Ο αναστημένος Λάζαρος πρόβαλε στην είσοδο της σπηλιάς και περπάτησε προς τον Ιησού .
Έθιμα του Σαββάτου του Λαζάρου
Παλαιότερα,το Σάββατο του Λαζάρου, τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι ψάλλοντας τα κάλαντα του Λαζάρου . Τις παρέες των αγοριών τις έλεγαν «Λαζάρια» , ενώ τις παρέες των κοριτσιών τις έλεγαν «Λαζαρίνες» .Σε μερικές περιοχές της πατρίδας μας τα παιδιά κρατούν ένα ομοίωμα του Λαζάρου ή μεγάλα κουδούνια που τα κτυπούν .
Το Σάββατο του Λαζάρου οι νοικοκυρές συνηθίζουν να ζυμώνουν μικρά γλυκά ψωμάκια στο σχήμα ανθρώπου με τα χέρια σταυρωμένα στην κοιλιά: τα Λαζαράκια. Παριστάνουν το Λάζαρο που τον ανέστησε ο Χριστός. Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας τα λένε και ’’Λαζόνια’’.
Λαζαράκια
Παιδιά, πλάστε κι εσείς φέτος τα Λαζαράκια σας και θα μοσχοβολήσει το σπίτι σας.
Υλικά:
3- 3 1/2 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φλιτζάνι ζάχαρη
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1/4 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
½ φλιτζάνι νερό μέσα στο οποίο έχουμε βράσει ένα ξυλάκι κανέλας .
1 κουταλιά σούπας κονιάκ
¼ κουταλάκι του γλυκού κανέλα
1 φακελάκι ξηρή μαγιά
Γαρυφαλάκια (μοσχοκάρφια)
Εκτέλεση:
Στο νερό που έχουμε βράσει το ξύλο κανέλας ρίχνουμε τη μαγιά και τη διαλύουμε (το νερό να είναι χλιαρό και όχι καυτό). Σε ένα μεγάλο μπωλ ρίχνουμε το αλεύρι και στη μέση του κάνουμε μια γουβίτσα.Στη γουβίτσα αυτή ρίχνουμε τη ζάχαρη , το ελαιόλαδο, το αλάτι , το νερό με τη διαλυμένη μαγιά . Ρίχνουμε την κανέλα και το κονιάκ. Αρχίζουμε το ζύμωμα και προσθέτουμε όσο χλιαρό νερό χρειαστεί ώστε να πάρουμε μια σχετικά σφιχτή ζύμη. Η τελική μας ζύμη πρέπει να μην κολλάει στα χέρια μας. Αν αυτό συμβαίνει θα πρέπει να προσθέσουμε λίγο αλεύρι ακόμη.Αφήνουμε να φουσκώσει σε ζεστό μέρος 1 ½ – 2 ώρες μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο. Με τη ζύμη αυτή πλάθουμε μικρά ανθρωπάκια και τα απλώνουμε σε ένα ταψί στο οποίο έχουμε βάλει αντικολλητικό χαρτί. Με τα γαρύφαλλα στολίζουμε τα λαζαράκια μας φτιάχνοντάς τους μάτια και στόμα.
Τέλος τα ψήνουμε στους 200 βαθμούς έως ότου ροδίσουν.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ
Κ Α Λ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ
