Όπως κάθε χρόνο την Πέμπτη πριν την Μεγάλη Εβδομάδα τα κορίτσια πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι για να τραγουδήσουν τα κάλαντα του Λαζάρου. Στα χωριά συνηθίζεται ακόμη αυτό να γίνεται το Σάββατο. Στολίζουν τα καλάθια με ωραία ανοιξιάτικα λουλούδια, φοράνε τα καλά τους ρούχα, χτενίζουν ωραία τα μαλλιά τους και με παρέες γυρίζουν όλα τα σπίτια. Στο σχολείο την Πέμπτη οι μαθήτριες λένε τα κάλαντα στον Διευθυντή και λαμβάνουν γλυκίσματα.

Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν τα έθιμα του Πάσχα και ένα από αυτά είναι τα πασχαλινά αυγά. Οι παλιές νοικοκυρές τα έβαφαν την Μεγάλη Πέμπτη με φύλλα κρεμμυδιών και διάφορα άνθη για να βγουν κόκκινα συμβολίζοντας το αίμα του Χριστού. Ένας τρόπος βαφής με ωραία σχέδια ήταν οι “Πλούμπες” που είναι αποτύπωμα από φύλλα λουλουδιών. Σε άλλες περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας πχ Γρεβενά, ονομάζονται “Περδίκες”. Οι δασκάλες Σταυρούλα Παπαευθυμίου και Ντίνα Μπακάλη τήρησαν το έθιμο και έβαψαν τα πασχαλινά αυγά στο σχολείο με τους μαθητές μας. Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!

Με την δασκάλα μουσικής Κωνσταντία Λάσκου ήρθε σήμερα και ο καθηγητής μουσικής στο Μουσικό Γυμνάσιο Τρικάλων Αποστόλης Καραδήμας με ειδικότητα στο Σαντούρι.

Παρουσίασαν μαζί σαν ντουέτο τραγούδια από όλες τις περιοχές της Ελλάδας και τραγούδησαν μαζί με τους μαθητές πολύ γνωστά παραδοσιακά και δημοτικά τραγούδια. Οι μαθητές μας ενθουσιάστηκαν, χόρεψαν και τραγούδησαν όλοι μαζί τις γνωστές σε όλους μελωδίες.

Το σχολείο μας απέσπασε το θερμό χειροκρότημα των θεατών στην σημερινή παρέλαση για την 25η Μαρτίου 1821. Τα παιδιά μας με σωστό βηματισμό και περηφάνια σκόρπισαν ρίγη συγκίνησης και έκαναν το χρέος τους στην μνήμη των ηρώων που έδωσαν το αίμα τους για την ελευθερία. Με την καθοδήγηση από τον γυμναστή Μιλτιάδη Μαγκλάρα, που έκανε την τελευταία του παρέλαση λόγω συνταξιοδότησης, έστειλα το μήνυμα της ημέρας “καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή”.

Μια σπουδαία εκδήλωση παρακαλουθήσαμε σήμερα για την εθνική παλιγγενεσία του 1821. Οι μαθητές των Ε’ και ΣΤ’ τάξεων απέδωσαν με τον καλύτερο τρόπο το χρονικό και τα σημαντικότερα γεγονότα της επανάστασης των Ελλήνων απέναντι στον Οθωμανικό ζυγό. Με τραγούδια, σκετς και ποιήματα που ετοίμασαν με τις δασκάλες τους Ντίνα Κυριακοπούλου και Μαρία Καραγιάννη, σκόρπισαν ρίγη συγκίνησης στους παριστάμενους γονείς. Μια εκδήλωση που την μουσική και τα τραγούδια επιμελήθηκε η Κωνσταντία Λάσκου μας ταξίδεψε στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των προγόνων μας. Συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές και στις δασκάλες τους.

Στην Ε τάξη η δασκάλα Ντίνα Κυριακοπούλου με τις μαθήτριες της τάξης έκαναν πειράματα Φυσικής για τους Αγωγούς και Μονωτές. Έφεραν τα υλικά και αφού πειραματίστηκαν, κατέληξαν σε συμπεράσματα.

Τα ελεύθερα ηλεκτρόνια δεν κινούνται με την ίδια ευκολία σε όλα τα υλικά. Η ροή του ηλεκτρικού ρεύματος είναι σε άλλα υλικά ευκολότερη και σε άλλα δυσκολότερη. Τα υλικά, μέσα από τα οποία το ηλεκτρικό ρεύμα ρέει εύκολα, ονομάζονται αγωγοί. Αγωγοί είναι όλα τα μέταλλα, όπως ο σίδηρος, το αλουμίνιο, ο χαλκός και άλλα. Αγωγός είναι και ο γραφίτης. Τα υλικά μέσα από τα οποία δεν είναι δυνατή η ροή του ηλεκτρικού ρεύματος ονομάζονται μονωτές. Μονωτές είναι το ξύλο, το ύφασμα, το γυαλί και τα πλαστικά. Για την κατασκευή των κυκλωμάτων είναι απαραίτητοι τόσο οι αγωγοί όσο και οι μονωτές.

Στην διδακτική επίσκεψη στο Αθλητικό Πάρκο “Φαγκρίδα”, είχαμε την τύχη να δεχτούμε έναν απρόκλητο επισκέπτη, ένα γεράκι. Όταν οι δασκάλες κατάφεραν να το πιάσουν διαπίστωσαν ότι ήταν πληγωμένο. Είχε σπασμένο το ένα φτερό του και αν δεν το διασώζαμε, είναι σίγουρο ότι θα πέθαινε χωρίς τροφή και φροντίδα. Η δασκάλα της ΣΤ’ τάξης Καραγιάννη Μαρία, επικοινώνησε με την υπηρεσία του Δήμου και επειδή δεν υπάρχει δυνατότητα περίθαλψης στα Τρίκαλα, της έδωσαν την διεύθυνση του Συλλόγου Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής “Άνιμα”. Του δώσαμε το όνομα “Θάρρος”, το έβαλε σε ένα κουτί και το έστειλε στην Αθήνα για να το περιθάλψουν και να πετάξει ξανά ελεύθερο στους ουρανούς.

Το σχολείο μας σήμερα διοργάνωσε εκδήλωση, με τίτλο “Ενώνουμε τις φωνές μας ενάντια στον εκφοβισμό με ένα τραγούδι”, περιλαμβάνοντας τη συμμετοχή σχολείων από όλη την Ελλάδα, τα οποία έχουν δημιουργήσει το καθένα το δικό του πρωτότυπο τραγούδι με στίχους που προάγουν τη συμπερίληψη και την αλληλεγγύη. Οι μαθητές/τριες  παρουσίασαν το τραγούδι τους στο σχολείο και στην Πλατεία  μεταδίδοντας μέσα από τη μουσική ένα ισχυρό μήνυμα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.

Στις 11:00 π.μ., όλα τα συμμετέχοντα σχολεία του δικτύου σχολείων σχολικής διαμεσολάβησης, ένωσαν τις φωνές τους μέσα από έναν συμβολικό κοινό μουσικό “θόρυβο”, εκτελώντας ένα κοινό κομμάτι κρουστών. Ο ρυθμικός αυτός ήχος συμβόλισε τη δύναμη της συλλογικότητας, την αποφασιστικότητα να σπάσει η σιωπή και να ακουστεί το μήνυμα ότι κανένα παιδί δεν πρέπει να νιώθει μόνο του.

Με σύνθημα “Κανένα παιδί στο περιθώριο”, η δράση που οργανώθηκε από την δασκάλα Μαρία Καραγιάννη με την συμμετοχή όλου του διδακτικού προσωπικού, είχε σκοπό την προώθηση αξιών όπως η αποδοχή, η φιλία, η ενσυναίσθηση και η συνεργασία, δημιουργώντας ένα ασφαλές και υποστηρικτικό σχολικό περιβάλλον. Η πρωτοβουλία αυτή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την ευαισθητοποίηση και την ενεργοποίηση της εκπαιδευτικής κοινότητας, ενισχύοντας το όραμα για ένα σχολείο χωρίς φόβο, αλλά γεμάτο αγάπη και αλληλεγγύη.

Με ένα ευφάνταστο τρόπο μετρούσαν στον ελλαδικό χώρο τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι και τη Μεγάλη Εβδομάδα: Με το έθιμο της κυρά- Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό ημερολόγιο με το οποίο μετρούσαν τις εβδομάδες της νηστείας. Στις περισσότερες περιοχές της χώρας ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά. Απεικόνιζε μια γυναίκα με σταυρωμένα χέρια, που παρέπεμπαν στην προσευχή, χωρίς στόμα, αντιπροσωπεύοντας τη νηστεία και με εφτά πόδια που αναπαριστούσε τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες βδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο, έκοβαν και το τελευταίο πόδι. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο. Τοποθετούσαν το σύκο αυτό μαζί με άλλα και σε όποιον το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι.