Λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Καστοριάς, σε ένα μικρό παραλίμνιο χωριό, το Δισπηλιό, υπάρχει η αναπαράσταση του Νεολιθικού Λιμναίου Οικισμού. Στην περιοχή ‘Νησί’ φιλοξενούνται το πρώτο οικομουσείο της χώρας μας καθώς κι ένας μουσειακός χώρος με εκθέματα από τις ανασκαφές που έγιναν εκεί. Όσο αφορά τα εκθέματα: στον χώρο του οικομουσείου, οι αρχαιολόγοι δημιούργησαν μια πιστή αναπαράσταση του λιμναίου οικισμού.
Κορμοί δέντρων και χορτόσκοινα είναι τα κύρια υλικά που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι που κατοικούσαν στην παραλίμνια αυτή περιοχή, μεταξύ της 6ης και 4ης χιλιετίας π.Χ.. Τα άχυρα, η λάσπη και τα οστά ζώων είναι οι πρώτες ύλες για την κατασκευή των οικιακών αντικειμένων. Και όλα αυτά, είναι κατασκευασμένα με τέτοιο τρόπο, που να μπορούν να δώσουν στοιχεία και πληροφορίες για τον τρόπο ζωής των ανθρώπων της εποχής. Από τα σημαντικότερα εκθέματα είναι οι καλύβες πάνω στις πασσαλόπηκτες πλατφόρμες, οι οποίες είναι σε φυσικό μέγεθος όπως και κάποια αγγεία, χύτρες, καλάθια και μία βάρκα.
Το 1932, όταν η στάθμη της λίμνης είχε πέσει αρκετά, οι κάτοικοι του χωριού Δισπηλιού, είδαν στις όχθες της, διάφορα αντικείμενα που τους προκάλεσαν την προσοχή έτσι, κάλεσαν ειδικούς, προκειμένου να μάθουν, τι ήταν όλα αυτά. Πρώτος λοιπόν, ο καθηγητής Α. Κεραμόπουλος, κατέγραψε τις αρχικές πληροφορίες για την περιοχή και τον παραλίμνιο αυτό οικισμό. Οι πρώτες αναφορές που έχουμε, για τους παραλίμνιους οικισμούς είναι από τον Ηρόδοτο. Οι ανασκαφικές έρευνες όμως, ξεκίνησαν και συνεχίστηκαν αρκετά χρόνια αργότερα, από τον καθηγητή Ν. Μουτσόπουλο. Και το 1992, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με επικεφαλής τον καθηγητή Γ. Χουρμουζιάδη, ξεκινά συστηματική έρευνα, που φέρνει στο φως, περισσότερα ευρήματα και την αναπαράσταση του οικισμού σε πραγματικές διαστάσεις.
Επιγραμματικά, ο παραλίμνιος αυτός οικισμός, ήταν το στίγμα της τελευταίας περιόδου, της Νεολιθικής Εποχής, σε μία περιοχή που έδρασε σαν κέντρο, των διαβαλκανικών μετακινήσεων. Ο οικισμός βρισκόταν σε πασσαλόπηκτες πλατφόρμες, μόλις 4 χλμ. από την πόλη της Καστοριάς.
Τα ευρήματα των ανασκαφών, μπορούμε να τα ταξινομήσουμε σε τρεις κατηγορίες, στα αρχιτεκτονικά, τα περιβαλλοντολογικά και τα κινητά. Ξεκινώντας λοιπόν από τα σπίτια, αναφέρουμε πως ήταν κατασκευασμένα από ξύλο, πηλό και βρύα, κυκλικά ή ορθογώνια, στηριγμένα πάνω σε ξύλινες πλατφόρμες. Από μικροαντικείμενα και από φυτικά και ζωικά υπολείμματα που βρέθηκαν, οι αρχαιολόγοι συμπεραίνουν πως, η κοινότητα στηριζόταν στο κυνήγι, το ψάρεμα, την γεωργία και την κτηνοτροφία.
Σημαντικό εύρημα, θεωρείται το υπόλειμμα του μονόξυλου, βάρκα που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της Νεολιθικής Περιόδου, η οποία είναι πανομοιότυπη με αυτό το είδος βάρκας, που χρησιμοποιείται από τους Καστοριανούς ακόμη και σήμερα. Αγγεία, πολύχρωμα δοχεία, μπολ, φρουτιέρες, κλειστά δοχεία με λαιμό, κοκάλινες φλογέρες είναι μόνο κάποια από τα αντικείμενα που βρεθήκαν στον οικισμό αυτό και προσδίδουν την κουλτούρα και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων, που ζούσαν στην Νεολιθική εποχή. Ένα ιδιαίτερο εύρημα είναι μία πήλινη πινακίδα του 5260 π.Χ., η οποία είναι σημειωμένη από μία πρώιμη ίσως, γραφή.
Η πρώιμη φάση του οικισμού τοποθετείται γύρω στο 5.500 π.Χ. και είναι ένας από τους αρχαιότερους λιμναίους οικισμούς που έχουν ανακαλυφθεί στην Ευρώπη. Τις καλύβες που έφτιαχναν, κυκλικές και ορθογώνιες, τις στήριζαν πάνω σε πασσαλόπηκτες πλατφόρμες. Ήταν ο σκελετός για να ανυψώσουν το επίπεδο των σπιτιών γιατί κάποια ήταν χτισμένα μέσα στη λίμνη και κάποια ανάλογα με την αυξομείωση της στάθμης του νερού άλλοτε βρισκόταν μέσα στη λίμνη και άλλοτε έξω από αυτή.
Υπήρχαν και καλύβες που ήταν χτισμένες κοντά στη λίμνη. Υπολογίζεται ότι ζούσαν τρεις χιλιάδες άτομα. Έχοντας άψογη οργάνωση και πειθαρχία μάζευαν την τροφή τους, εξέτρεφαν κατοικίδια, ψάρευαν και κατασκεύαζαν εργαλεία και είδη καθημερινής χρήσης. Παράλληλα γνώριζαν μουσική και γραφή. Μια ξύλινη πινακίδα είναι ανάμεσα στα σημαντικά ευρήματα των ανασκαφών, φλογέρες από κόκαλα πουλιών, από τα παλαιότερα μουσικά όργανα που έχουν ανακαλυφθεί στην Ευρώπη και μια βάρκα από μονοκόμματο ξύλο.
Από το 2000 στην περιοχή λειτουργεί υπαίθριο οικομουσείο, στους χώρους του οποίου έχει επιχειρηθεί μια πιστή αναπαράσταση του λιμναίου οικισμού. Για το σκελετό των καλυβών χρησιμοποιήθηκαν κορμοί δένδρων, για τους τοίχους κλαδιά και σχοινί ενώ από την λάσπη της λίμνης δημιουργήθηκε ο σοβάς κάθε καλύβας που την στέγη της σκεπάζουν άχυρα. Μέσα στις κατοικίες αυτού του ξεχωριστού οικισμού, υπάρχουν αντικείμενα καθημερινής χρήσης, πιστά αντίγραφα των ευρημάτων που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών. Πήλινα αγγεία, όπως φιάλες, κύπελλα, φρουτιέρες και χύτρες καθώς και εργαλεία που είναι φτιαγμένα από πυριτόλιθο ή οστά συμπεριλαμβάνονται στα εκθέματα. Τα αυθεντικά εκτίθενται στο κτίριο του μουσείου που βρίσκεται μέσα στο χωριό Δισπηλιό.
Βασιλούδης, Ι. (2014). Η κλιματική αλλαγή κι εμείς”, βιωματικό επιμορφωτικό σεμινάριο Δ/νσης Α/θμιας Εκπ/σης Αθήνας σε συνεργασία με το Δίκτυο Μεσόγειος SOS: «Δρω για το κλίμα», Μαρούσι, 10/4/2014.
Tα Αναφιώτικα είναι μια γραφική λιλιπούτεια συνοικία της Αθήνας που βρίσκεται σκαρφαλωμένη στην βορειανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης, στα όρια της συνοικίας της Πλάκας. Δημιουργήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν εγκαταστάθηκαν στην περιοχή εργάτες από την Ανάφη, που είχαν έρθει στην Αθήνα για να εργαστούν ως χτίστες, στην ανοικοδόμηση της πόλης και στην ανέγερση των ανακτόρων του Όθωνα.
Ως πρώτοι οικιστές αναφέρονται ένας ξυλουργός (Γ. Δαμίγος) και ένας κτίστης (Μ. Σιγάλας) από την Ανάφη, ενώ το παράδειγμά τους ακολούθησαν αργότερα κι άλλοι συμπατριώτες τους, οικοδομώντας με τη σειρά τους τα σπίτια τους εκεί, λαθραία μεν αλλά με την ανοχή προφανώς των αρχών, κυρίως κατά την περίοδο της έξωσης του Όθωνα και της μεσοβασιλείας.
Η συνοικία χτίστηκε ακολουθώντας την αρχιτεκτονική των Κυκλάδων. Οι Αναφιώτες αναστήλωσαν παράλληλα με την εγκατάστασή τους, τους δύο ναούς που βρίσκονταν στην περιοχή από τον 17ο αιώνα, τον ναό του Αγίου Συμεών και του Αγίου Γεωργίου των Βράχων
Μια απόφαση του υπουργείου πολιτισμού τη δεκαετία του 70, για απαλλοτρίωση και ανάπλαση της περιοχής κάτω από την Ακρόπολη – για να ανοίξει ο «αρχαίος περίπατος» – οδήγησε στην καταστροφή μεγάλου μέρους της συνοικίας με την κατεδάφιση είκοσι σπιτιών.
Σήμερα, έχουν απομείνει 45 σπιτάκια που κατοικούνται κανονικά στα Αναφιώτικα – άλλα δεκαπέντε αξιοποιούνται από την Αρχαιολογική υπηρεσία – τα οποία, μαζί με τα νεοκλασικά της Πλάκας, διατηρούν ζωντανό ένα μέρος της οικιστικής παράδοσης της Αθήνας.
http://www.thetoc.gr/new-life/creatives/article/anafiwtika-ena-nisi-sta-podia-tis-akropolis
Η ευκολότερη – και δημοφιλέστερη – πρόσβαση στα Αναφιώτικα είναι από τα σκαλάκια που ξεκινούν δίπλα στον Άγιο Γιώργη του Βράχου, τα οποία απολαμβάνουν την καλύτερη θέα στο Λυκαβηττό απ’ όλη την Αθήνα. Για να φτάσουμε εκεί, από τη στάση του μετρό Ακρόπολης περπατάμε την Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Απέναντι από το μουσείο της Ακρόπολης ξεκινά η οδός Θρασύλλου και συνεχίζει ως οδός Στράτωνος.
Όταν ξεκινήσετε να τα ανεβαίνετε, θα έχετε την εντύπωση ότι καταλήγουν σε αδιέξοδο – συνηθίστε το και συνεχίστε να ανεβαίνετε καθώς έτσι μοιάζουν σχεδόν όλα τα δρομάκια-σκαλάκια στα Αναφιώτικα.
(αναφέρονται οι σύνδεσμοι των δικτυακών τόπων από όπου αντλήθηκαν τα κείμενα. Όλες οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Βασιλούδη).
Η σχέση του νέου κτιρίου με το οικιστικό περιβάλλον την εποχή της κατασκευής του, αλλά και η κοινωνιολογική διάσταση του δημιουργήματος του Ζενέτου, περιγράφονται με γλαφυρό τρόπο από τον προϊστάμενο του τμήματος Βυζαντινών Μουσείων του Υπουργείου Πολιτισμού Ισίδωρο Κακούρη, στην εισήγησή του κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων:
Έτσι λοιπόν, οι όψεις που σχεδίασε ο Τάκης Ζενέτος επί της οδού Συγγρού και Φραντζή διατηρούνται. Στις δυο νέες όψεις του το κτίριο αποκαλύπτει ξανά τη ξεχασμένη τοπογραφία των Αθηνών. Η «τομή» του Ιλισσού, το νερό δηλαδή και η κοίτη του με τα ιζηματογενή πετρώματα όπως έχουν προέλθει από την καθίζηση τόσων αιώνων, εμφανίζεται ξανά, «αναδύεται» μέσα από το έδαφος και αιωρείται, γιγάντια «κουρτίνα» που κρύβει μέσα της τους εκθεσιακούς χώρους του Μουσείου.
Στην παρούσα εισήγηση γίνεται μία προσπάθεια διερεύνησης της επίδρασης που είχε η ενασχόληση μαθητών/μαθητριών πέμπτης τάξης δημοτικού σχολείου με την έκδοση μίας σχολικής εφημερίδας της τάξης τους ως προς την ανάπτυξη ή την ενδυνάμωση των κινήτρων μάθησης. Τα παιδιά εργάστηκαν σε ένα επικοινωνιακό και ομαδοσυνεργατικό πλαίσιο και ενθαρρύνονταν στο να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες σε σχέση με τη θεματολογία των φύλλων της εφημερίδας και να έχουν ενεργό συμμετοχή κατά την εκπόνηση του προγράμματος. Με βάση τα αποτελέσματα της διερεύνησης που επιχειρήθηκε, καταγράφονται τα οφέλη που αποκόμισαν οι μαθητές/μαθήτριες από την υλοποίηση του συγκεκριμένου προγράμματος.
Λέξεις κλειδιά: κίνητρα, σχολική εφημερίδα, επικοινωνιακή και ομαδοσυνεργατική μάθηση
Για ανάγνωση ολόκληρης της εισήγησης πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:
Ανάπτυξη και ενδυνάμωση κινήτρων μάθησης σε μαθητές Δημοτικού
Χάλδα, Β. & Βασιλούδης, Ι. (2017). Ανάπτυξη και ενδυνάμωση κινήτρων μάθησης σε μαθητές Δημοτικού, 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο για την Προώθηση της Εκπαιδευτικής Καινοτομίας, Λάρισα, 13-15 Οκτωβρίου 2017, (επιμ. Χ. Τσιχουρίδης, Δ. Κολοκοτρώνης κ.ά.), τ. 1, σσ. 812-818, (ISBN: 978-618-82197-6-2).
Βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο ενδεικτικές δραστηριότητες προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Δάσος και Κλιματική αλλαγή (e-book/pdf)
Αθήνα 2017
ISBN: 978-960-93-9705-6
Στη συγκεκριµένη εισήγηση παρουσιάζεται µία πρόταση παιδαγωγικής αξιοποίησης του βιβλίου της Ζωρζ Σαρή «Ο θησαυρός της Βαγίας» προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης αξιών στους µαθητές της Πρωτοβάθµιας Εκπαίδευσης. Αξιοποιώντας το ηθικό δίληµµα που δίνεται στο λογοτεχνικό βιβλίο και εφαρµόζοντας τη διδακτική µέθοδο Values and Knowledge Education (VaKE) επιχειρείται η αξιολόγηση των αποτελεσµάτων που προέκυψαν από τη διερευνητική εφαρµογή της παραπάνω διδακτικής µεθόδου. Το κυριότερο συµπέρασµα που καταγράφεται είναι ότι η Λογοτεχνία, παράλληλα µε την αισθητική απόλαυση των λογοτεχνικών κειµένων, την ανάπτυξη των εκφραστικών µέσων και της φαντασίας των µαθητών αλλά και την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας, αποτελεί ένα πεδίο στο οποίο θα µπορούσε να βρει εφαρµογή η εκπαίδευση αξιών.
Λέξεις κλειδιά: Αξίες, Λογοτεχνία, ηθικό δίληµµα, µέθοδος VaKE, Πρωτοβάθµια Εκπαίδευση
Διαθέσιμο στον παρακάτω σύνδεσμο: O thisauros tis Vagias-logotexnia
Βασιλούδης, Ι. & Χάλδα, Β. (2016). Πρόταση παιδαγωγικής αξιοποίησης του βιβλίου «Ο θησαυρός της Βαγίας» προς την ανάπτυξη αξιών, 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο για την Προώθηση της Εκπαιδευτικής Καινοτομίας, Λάρισα, 21-23 Οκτωβρίου 2016, (επιμ. Δ. Κολοκοτρώνης, Δ. Λιόβας κ.ά.), τ. 2, σσ. 428-434, (ISΒN: 978-618-82197-2-4 & 978-618-82197-4-8).
Στην παρούσα εισήγηση παρουσιάζεται ένα πρόγραμμα Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη (ΕΑΑ), το οποίο σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε κατά την σχολική χρονιά 2014-2015 στο 8ο Δ. Σχ. Αμαρουσίου με μαθητές της Έκτης και της Τρίτης τάξης. Ως πλαίσιο οργάνωσης των δραστηριοτήτων του προγράμματος επιλέχτηκε η μέθοδος project. Μέσω των συνεργατικών και βιωματικών διδακτικών μεθοδολογικών μεθόδων που χρησιμοποιήθηκαν αλλά και της χρήσης των ΤΠΕ, οι μαθητές μελέτησαν τα δασικά οικοσυστήματα, τη σχέση εξάρτησης που αναπτύσσεται ανάμεσα στους ανθρώπους και τα οικοσυστήματα και έγινε εισαγωγή στην έννοια της Αειφόρου Ανάπτυξης. Στο βαθμό που αυτό ήταν εφικτό, αναπτύχθηκε ενδοσχολική συνεργασία μεταξύ των μαθητών των δύο τάξεων. Η εισήγηση ολοκληρώνεται με μία προσπάθεια αξιολόγησης του συγκεκριμένου προγράμματος και καταγραφής των κυριότερων συμπερασμάτων που προέκυψαν από την υλοποίησή του.
Λέξεις κλειδιά: Αειφόρος Ανάπτυξη, δάσος, ενδοσχολική συνεργασία, βιωματικές δραστηριότητες
Στον παρακάτω σύνδεσμο: Vasiloudis Chalda 2015
Βασιλούδης, Ι. & Χάλδα, Β. (2015). Η Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη ως αφετηρία ενδοσχολικής συνεργασίας διαφορετικών τάξεων του Δημοτικού, 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο για την Προώθηση της Εκπαιδευτικής Καινοτομίας, Λάρισα, 23-25 Οκτωβρίου 2015, (επιμ. Δ. Κολοκοτρώνης, Δ. Λιόβας κ.ά.), τ. 2, σσ. 259-265, (ISBN: 978-618-82197-2-4 & Set: 978-618-82197-4-8).
Στην παρούσα εισήγηση επιχειρείται η παρουσίαση και η αξιολόγηση ενός προγράμματος Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη (ΕΑΑ) με τίτλο «Δάσος και Κλιματική Αλλαγή», το οποίο υλοποιήθηκε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση με μαθητές της Έκτης Δημοτικού. Αναφέρονται τα βασικά χαρακτηριστικά του προγράμματος, καταγράφονται οι κυριότερες δράσεις και δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν, παρουσιάζονται τα ψηφιακά εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν και τέλος γίνεται προσπάθεια να εκτιμηθεί η συνεισφορά των web 2.0 εργαλείων στην υλοποίηση προγράμματος.
Λέξεις – Κλειδιά: Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη, web 2.0, κονεκτιβισµός
(Για ανάγνωση ολόκληρης της εισήγησης πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο: VasiloudisIoan
Βασιλούδης, Ι. (2016). Η αξιοποίηση εργαλείων web 2.0 στην υλοποίηση προγράμματος Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη, Πανελλήνιο Συνέδριο Η εκπαίδευση στην εποχή των ΤΠΕ και της Καινοτομίας, Αθήνα, 5-6 Νοεμβρίου 2016, (επιμ. Φ. Γούσιας), σσ. 434-441, (ISBN: 978-618-82301-1-8).
Η διερεύνηση των στάσεων των μαθητών σε σχέση με το περιβάλλον είναι χρήσιμη κατά την υλοποίηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Ένα ερωτηματολόγιο καταγραφής των στάσεων των παιδιών αποτελεί το Νέο Περιβαλλοντικό Παράδειγμα για παιδιά. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται η εκδοχή του συγκεκριμένου ερευνητικού εργαλείου στα ελληνικά και γίνεται μία προσπάθεια διερευνητικής αξιολόγησης της κλίμακας σχετικά με το κατά πόσο μπορεί να προσαρμοστεί σε μαθητές 10-12 ετών αλλά και να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο αξιολόγησης της επίδρασης των προγραμμάτων ΠΕ στις στάσεις των μαθητών. Από τα αποτελέσματα που προέκυψαν μετά τη στατιστική ανάλυση φαίνεται ότι, λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς της έρευνας, η ΝΠΠ για παιδιά αποτελεί ένα εύχρηστο και αξιόλογο ερευνητικό εργαλείο προκειμένου να διερευνηθούν οι στάσεις των μαθητών ηλικίας 10-12 ετών σε σχέση με το περιβάλλον αλλά και να αποτιμηθεί η επίδραση των προγραμμάτων στις στάσεις τους.
Λέξεις – Kλειδιά: Νέο Περιβαλλοντικό Παράδειγμα για παιδιά, Περιβαλλοντική Εκπαίδευση
Βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο όλο το άρθρο:
Διερεύνηση του Νέου Περιβαλλοντικού Παραδείγματος για παιδιά
Βασιλούδης, Ι. (2015). Διερεύνηση του Νέου Περιβαλλοντικού Παραδείγματος για παιδιά, 2ο Συνέδριο Νέου Παιδαγωγού, Αθήνα, 23-24 Μαΐου 2015, (επιμ. Φ. Γούσιας), σσ. 1066-1073, (ISBN: 978-960-99435-7-4).
Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των αστικών κέντρων. Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια διερεύνησης των γνώσεων και των στάσεων των μαθητών της Α/θμιας Εκπαίδευσης σχετικά με την ατμοσφαιρική ρύπανση. Για τις ανάγκες της έρευνας χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο. Οι ερωτήσεις αφορούσαν στη σύνθεση του ατμοσφαιρικού αέρα, στις αιτίες της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, στις συνέπειες που έχει στους ζωντανούς οργανισμούς και στο πώς μπορεί να επιτευχθεί η πρόληψη ή ο περιορισμός της. Από τα αποτελέσματα της έρευνας φαίνεται ότι, αν και οι μαθητές χαρακτηρίζονται από θετικές στάσεις, εντούτοις στερούνται επαρκών γνώσεων. Επίσης, από την ομαδοποίηση των μαθητών φαίνεται ότι αν και οι γνώσεις αποκλειστικά δεν αποτελούν το σημαντικότερο παράγοντα ανάπτυξης φιλοπεριβαλλοντικών στάσεων, εντούτοις μπορούν να βοηθήσουν στην εκδήλωση των θετικών στάσεων ως προς το περιβάλλον.
Λέξεις κλειδιά: ατμοσφαιρική ρύπανση, φιλοπεριβαλλοντικές στάσεις
Βρείτε ολόκληρο το άρθρο στον παρακάτω σύνδεσμο:
Γνώσεις και στάσεις των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου σχετικά με την ατμοσφαιρική ρύπανση
Βασιλούδης, Ι. (2008). Γνώσεις και στάσεις των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου σχετικά με την ατμοσφαιρική ρύπανση, Διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών: Έρευνα και Πράξη, τ. 28, 44-51, (ISSN: 1109-6039).
Στην παρούσα εισήγηση παρουσιάζεται ένα σχέδιο εργασίας το οποίο εφαρμόστηκε στο 8ο Δημοτικό σχολείο Αμαρουσίου κατά την τρέχουσα σχολική χρονιά (2011-12) στα πλαίσια της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Με τον τρόπο που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε, βασίστηκε σε τέσσερις άξονες: την ενασχόληση των μαθητών με μία ερευνητική – διαθεματική εργασία κατά τρόπο ομαδοσυνεργατικό, την διαθεματική προσέγγιση του προγράμματος,την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και την εμπλοκή των γονέων στη μαθησιακή διαδικασία. Το θέμα του σχεδίου εργασίας ήταν η ενέργεια και ο τίτλος του προγράμματος «ενεργειακά ταξίδια».
Λέξεις – κλειδιά: Σχέδιο εργασίας, Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, διαγενεακή μάθηση, eLearning XHTML editor.
Βρείτε όλη την εισήγηση στον παρακάτω σύνδεσμο:
Σχεδιασμός και υλοποίηση σχεδίου εργασίας με τη βοήθεια του eLearning XHTML editor
Βασιλούδης, Ι. (2012). Σχεδιασμός και υλοποίηση σχεδίου εργασίας με τη βοήθεια του eLearning XHTML editor, 9o Συνέδριο ΕΕΕΠ-ΔΤΠΕ: Η εκπαίδευση στην εποχή των Τ.Π.Ε, Αθήνα, 20-21 Οκτωβρίου 2012, (επιμ. Φ. Γούσιας), σσ. 459-466, (ISBN: 978-960-99435-3-6).
Στην παρούσα εισήγηση περιγράφονται τα μαθησιακά αποτελέσματα που προέκυψαν από τη δημιουργία παράλληλων ομάδων που εργάστηκαν κάνοντας χρήση εφαρμογών σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, στα πλαίσια ενός προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Η κύρια παρατήρηση κατά την αξιολόγηση του προγράμματος ήταν ότι μέσω της χρήσης των νέων τεχνολογιών αναπτύχθηκαν κίνητρα στους μαθητές των παράλληλων ομάδων να ασχοληθούν σε συνεργατικό κλίμα, τα οποία και μετέφεραν σε όλες τις φάσεις υλοποίησης του περιβαλλοντικού διαθεματικού σχεδίου εργασίας.
Λέξεις κλειδιά: ομαδοσυνεργατική μάθηση, κίνητρα.
Η εισήγηση είναι διαθέσιμη στον παρακάτω σύνδεσμο:
Δημιουργία κινήτρων με τη βοήθεια των Νέων Τεχνολογιών: Μελέτη περίπτωσης
Βασιλούδης, Ι. (2011). Δημιουργία κινήτρων με τη βοήθεια των Νέων Τεχνολογιών: Μελέτη περίπτωσης, 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο: Ένταξη και Χρήση των ΤΠΕ στην Εκπαιδευτική Διαδικασία, Πάτρα, 28-30 Απριλίου, (επιμ. Χ.Θ. Παναγιωτακόπουλος), σσ, 1035-1038, (ISBN: 978-960-99782-0-0).
Ένα ακόμα πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης από το Τέταρτο Δ.Σ. Μεταμόρφωσης, το οποίο παρουσιάστηκε ως περιοδικό τη χρονιά 2005-06…
Ένα πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που υλοποιήθηκε το 2003 – 2004 στο Πρώτο Δημοτικό Σχολείο Ελευσίνας με τους μαθητές της Ε΄ τάξης. Ήταν μία καταπληκτική χρονιά..
Ο ρόλος της οικογένειας είναι ιδιαίτερα καθοριστικός κατά την ανάπτυξη των παιδιών. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν με τέτοιο τρόπο τα παιδιά τους ώστε αυτά να εδραιώσουν φιλοπεριβαλλοντικές στάσεις. Η συγκεκριμένη έρευνα εξετάζει το κατά πόσο η αγωγική δράση της οικογένειας, στα πλαίσια της διαμόρφωσης φιλοπεριβαλλοντικών στάσεων για τα παιδιά, εξαρτάται από τις διαφορές στις δημογραφικές μεταβλητές μεταξύ των γονέων που προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά στρώματα. Τα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαιώνουν την υπόθεση ότι η επίδρασή των δημογραφικών μεταβλητών είναι σε γενικές γραμμές χαμηλή.
ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ: Περιβαλλοντικές συμπεριφορές, περιβαλλοντικές στάσεις, δημογραφικοί παράγοντες, οικογένεια
Βρείτε την εισήγηση στον παρακάτω σύνδεσμο:
Βασιλούδης, Ι. (2010). Οι δημογραφικές μεταβλητές των γονιών ως παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνιση φιλοπεριβαλλοντικών συμπεριφορών, 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο ΠΕΕΚΠΕ, Ιωάννινα, 26-28 Νοεμβρίου 2010.
Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Π.Ε.) είναι μια συνεχής εκπαιδευτική παρέμβαση κατά την οποία οι μαθητές αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους, αποκτούν γνώσεις, αξίες, και ικανότητες ώστε να μπορούν να επιλύουν περιβαλλοντικά προβλήματα μέσω μιας διαδικασίας που στοχεύει στη δημιουργία ατόμων με αναπτυγμένη κριτική σκέψη.
Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια αποτύπωσης των Σχολικών Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΣΠΠΕ) που υλοποιήθηκαν κατά τη διετία 2004 – 2006 στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Μεταμόρφωσης Αττικής (τάξεις Πέμπτη και Έκτη). Επιχειρείται αξιολόγηση των προγραμμάτων προκειμένου να διαπιστωθεί η συμβολή της Π.Ε. στη διαμόρφωση στάσεων των μαθητών ως προς τη μαθησιακή διαδικασία. Συγκεκριμένα, εξετάζεται το αν η συμμετοχή των μαθητών σε προγράμματα Π.Ε. για δύο συνεχόμενα χρόνια τους ενεργοποίησε στο να δρουν ομαδοσυνεργατικά και να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες τόσο στα συγκεκριμένα προγράμματα όσο και στα υπόλοιπα μαθήματα του αναλυτικού προγράμματος. Επίσης, εξετάζεται η συμβολή των προγραμμάτων στη διαμόρφωση θετικών στάσεων των μαθητών απέναντι στο περιβάλλον.
Λέξεις κλειδιά: Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ομαδοσυνεργατική διδασκαλία, στάσεις.
Δείτε την εργασία στον παρακάτω σύνδεσμο:
Βασιλούδης, Ι. (2006). Η συμβολή της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη διαμόρφωση στάσεων των μαθητών: η περίπτωση των ΣΠΠΕ στο 4ο Δ.Σ. Μεταμόρφωσης, 2ο Συνέδριο Σχολικών Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, (επιμ. Θ.Δ. Λέκκας), Αθήνα, 15-17 Δεκεμβρίου 2006, σ. 19, (ISBN: 960-7475-38-0).