Αρχική » Ιστορία

Αρχείο κατηγορίας Ιστορία

Aρχείο Δημοσιευμάτων

Bibliothèque nationale de France: AUTOUR DE LA DICTATURE DES COLONELS EN GRECE (1967-1974) – The Greek Orthodox Church during the Dictatorship of the Colonels (1967-1974)”

1Aπό την Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας / Bibliothèque nationale de France (BnF) και την Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη Γλωσσών και Πολιτισμών των Παρισίων / Bibliothèque universitaire des langues et civilizations (ΒULAC), Paris, δημοσιοποιήθηκε κατάλογος-συλλογή προτεινομένων βιβλίων για το θέμα περί της δικτατορίας των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα (1967-1974) [«Autour de la dictature des colonels en Grece (1967-1974)»], μ’ αφορμή την «Ημέρα Σπουδών» που οργάνωσαν για το συγκεκριμένο θέμα οι εν λόγω φορείς τον περασμένο Νοέμβριο (2023) στο Παρίσι. Στις σελίδες που ακολουθούν προσφέρεται μια επιλογή από τίτλους που σχετίζονται με την κατάσταση στην Ελλάδα της εποχής. Έχουν συγκεντρωθεί βιβλία / μελέτες / έγγραφα προσβάσιμα, ανάλογα με την περίπτωση, στη BnF ή στη BULAC.

Στην επιλεγμένη βιβλιογραφία (bibliographie selective) συγκαταλέγεται και το βιβλίο μας: «Ανδρεόπουλος, Χαράλαμπος, Μ., “H Eκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση“. Πρόλογος: Ιωάννης Μ. Κονιδάρης. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο, 2017, 420 p. 

 Magasin – [2018-72656]»

3 page 0001

5 page 00011* Aναλυτική προβολή στο ιστολόγιο: Θεολογικός Σύνδεσμος Λάρισας

* Eδώ ολόκληρο το αρχείo με τη βιβλιογραφική συλλογή:

Bibliographie_selective_Autour_de_la_dictature_des_colonels_en_Grece.pdf

50 χρόνια από την παραίτηση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Α’

Στιγμιότυπο Ιεραρχίας επί Ιερωνύμου Α΄

Συμπληρώνεται σήμερα μια 50ετία από την ημέρα της 15ης Δεκεμβρίου 1973 κατά την οποία ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος (Α’) Κοτσώνης, έχοντας απωλέσει τον έλεγχο τόσο της “μικράς” (Διαρκούς Ιεράς Συνόδου – Δ.Ι.Σ.) όσο και της “μεγάλης” Ιεράς Συνόδου (της Ιεραρχίας – Ι.Σ.Ι.) της Εκκλησίας της Ελλάδος, υποβάλλει αυτοβούλως την παραίτησή του από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Η παραίτηση γίνεται πάραυτα δεκτή από την εκκλησιαστική αρχή, ήτοι την Δ.Ι.Σ. στην οποία προϊσταται ο Αντιπρόεδρος αυτής, Μητροπολίτης Καλαβρύτων Γεώργιος Πάτσης, ενώ δύο εβδομάδες αργότερα και συγκεκριμένα στις 28 Δεκεμβρίου 1973 η απόφαση της Δ.Ι.Σ. περί αποδοχής της παραιτήσεως του Αρχιεπισκόπου εγκρίνεται και από την στρατιωτική («Ιωαννιδική») Κυβέρνηση Αδαμ. Ανδρουτσοπούλου, δια του Υπουργού Παιδείας αυτής Παν. Χρήστου και κυρώνεται δια του σχετικού Π.Δ. 442/1973 το οποίο υπογράφει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης.

Ο (από του Μαϊου του 1967) μέχρι τούδε Aρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος Α΄ (Κοτσώνης) μετά από 6ετή θητεία στο ύπατο εκκλησιαστικό αξίωμα καθίσταται και τυπικά «πρώην» Αθηνών και πάσης Ελλάδος, συγκαταλεγόμενος από του λοιπού στις τάξεις των «σχολαζόντων» αρχιερέων της ελλαδικής Εκκλησίας. Στον χηρεύσαντα θρόνο της Αρχιεπισκοπής, δύο εβδομάδες μετά (12 Ιανουαρίου 1974), θα εκλεγεί υπό της (συγκροτηθείσης εξ ιεραρχών που είχαν εκλεγεί προ της 21ης Απριλίου 1967) «Πρεσβυτέρας» Ιεραρχίας ο από Ιωαννίνων Μητροπολίτης Σεραφείμ (Τίκας), ο οποίος έχει καταγραφεί μέχρι τώρα ως ο μακροβιότερος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος με θητεία 25ετίας (1974 – 1998).

* Oλόκληρο το άρθρο στην ιστοσελίδα Φως Φαναρίουκαι Οrthodoxia.info

 

«Ορθόδοξη ελληνική παιδεία: Από τον Ιωάννη Καποδίστρια στον π. Γεώργιο Μεταλληνό…». Θεολογικό – Επιστημονικό Συνέδριο της Π.Ε.Θ. στη Κέρκυρα

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.) σε συνεργασία με τον Εργαστήριο Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής του Τμ. Κοιν. Θεολογίας και Χριστ. Πολιτισμού του ΑΠΘ διοργανώνουν, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, το Β’ Πανελλήνιο Θεολογικό-Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα:

«Ορθόδοξη ελληνική παιδεία: Από τον Ιωάννη Καποδίστρια στον π. Γεώργιο Μεταλληνό…».

 

Συνέδριο ΠΕΘ 1

* Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στη Κέρκυρα το Σαββατοκύριακο 23 και 24 Σεπτεμβρίου ε.ε. . Για να δείτε το πρόγραμμα με τις το εισηγήσεις ανοίξτε το αρχείο ➡ : Πρόγραμμα Συνεδρίου με τα ονόματα των Εισηγητών

“Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» παραμένει πάντοτε επίκαιρος και διδακτικός” – Μήνυμα της Υπ. Παιδείας και Θρησκευμάτων Νίκης Κεραμέως για την 25η Μαρτίου

kerameos 1 400 edited

Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή,

Σε γνωρίζω από την όψη, που με βία μετράει τη γη.

Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,

Και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Διονύσιος Σολωμός, «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» 

200 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την εμπνευσμένη σύνθεση του ποιήματος «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» από τον Ζακυνθινό εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό, το οποίο μελοποιήθηκε από τον μουσικό Νικόλαο Μάντζαρο, και αποτελεί από το 1865 τον εθνικό μας ύμνο.

Πρόκειται για μία πραγματική ωδή στην Ελευθερία και τα ιδεώδη που υπερασπίστηκαν οι ήρωες της Επανάστασης του 1821, οι οποίοι ακατάπαυστα γυρεύαν «ή τη νίκη ή τη θανή». Είναι επίσης και μία ζωντανή μαρτυρία της εποχής. Ο ποιητής αποτυπώνει στον Ύμνο εις την Ελευθερίαν, μεταξύ άλλων, τη στάση των ξένων δυνάμεων της εποχής απέναντι στον απελευθερωτικό μας Αγώνα, την αριθμητική υπεροχή του εχθρού και την ανδρεία με την οποία αυτή αψηφήθηκε, τον εθνικό διχασμό, τις ομορφιές, τα ήθη και τις παραδόσεις του τόπου μας, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι αγωνιστές και την επιμονή και καρτερία με την οποία οι Έλληνες επιδίωξαν την Ελευθερία τους, ως το υπέρτατο αγαθό.

Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» παραμένει πάντοτε επίκαιρος και διδακτικός, γεμάτος σύγχρονα μηνύματα για ομόνοια, πίστη σε ευγενείς στόχους, θάρρος και αυταπάρνηση, από τα οποία μπορούμε να αντλήσουμε ιδανικά και αξίες για το παρόν και το μέλλον μας.

Αγαπητά μας παιδιά,

Η 25η Μαρτίου σηματοδοτεί την απαρχή της ένδοξης Επανάστασης του ’21 για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού από την Ελλάδα και γιορτάζεται από τους απανταχού Έλληνες και Ελληνίδες με υπερηφάνεια και τιμή για τους ήρωες και τις ηρωίδες που σθεναρά πολέμησαν για την Ελευθερία μας.

Χρόνια πολλά σε όλες και όλους!

Ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στή Μεταπολίτευση [1974-1980]

24η Ἰουλίου 1974 ὥρα 4η πρωϊνή. Ἡ ὀρκωμοσία Καραμανλῆ ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Σεραφείμ. Ξημερώνει Δημοκρατία!

 

Mε αφορμή τη 48η επέτειο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας δημοσιεύθηκε στο Orthodoxia.info άρθρο μου που αφορά στη συμβολή του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή στην αποκατάσταση της νομιμότητας και κανονικότητας  – και – στο χώρο της (διοικούσας) Εκκλησίας που τόσο είχε ταλαιπωρηθεί από έξωθεν παρεμβάσεις κατά τήν περίοδο τῆς επτάχρονης δικτατορίας (1967-1974).

Εκτεταμένο μελέτημα για το ίδιο θέμα   (“Ο Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στή Μεταπολίτευση [1974-1980]”) έχει δημοσιευθεί στην επιστημονική έκδοση “Eusebius Lab International Working Paper 2022/04” του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού της Θεολογικής Σχολής τοῦ ΑΠΘ και μπορείτε να το διαβάσετε και “κατεβάσετε” (download) απ΄ εδώ:



Λήψη αρχείου

ΤO ZHTHMA TΩΝ «12». Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση του προβλήματος των εκπτώτων Μητροπολιτών από την Επταετία (1967-1974) έως και τη Μεταπολίτευση (1990-1996), εκδ. Αιακός, Πειραιάς, 2022, σσ. 196 (e-Book).

Eξώφυλλο 2 page 00011

Στην παρούσα μελέτη αναπτύσσεται το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε το εκκλησιαστικό πρόβλημα, το οποίο ταλάνισε την ελλαδική διοικούσα Εκκλησία εσωτερικά, αλλά και δημιούργησε τριβές στις σχέσεις της με την Πολιτεία, σχεδόν επί μια 30ετία. Συγκεκριμένα πρόκειται για την περίοδο από το 1967 (με τo διορισμό από τη δικτατορία – και σε αντικατάσταση της κανονικής 56μελούς Ιεραρχίας – της λεγομένης 8μελούς «Αριστίνδην» Συνόδου εκ της οποίας εξελέγησαν ο νέος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Κοτσώνης και 29 νέοι Μητροπολίτες) μέχρι το 1996 (οπότε το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας απέρριψε τις προσφυγές των λεγομένων «ιερωνυμικών»  Mητροπολιτών, εκείνων που διεκδικούσαν την επάνοδό τους στις έδρες απ’ τις οποίες εξέπεσαν το 1974, μετά τη πτώση του Aρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Κοτσώνη και την ανάρρηση στην Αρχιεπισκοπή του από Ιωαννίνων Μητροπολίτου Σεραφείμ Τίκα).

Εξετάζονται και αναλύονται οι πολιτικές και εκκλησιαστικές συνθήκες που το προκάλεσαν. Παράλληλα με την ιστορική παράθεση των γεγονότων  εξετάζονται υπό το πρίσμα των ιερών κανόνων και των νόμων οι πράξεις της κεντρικής (Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας)  εκκλησιαστικής διοίκησης της επίμαχης περιόδου, χωριζομένης με αντίστοιχα κεφάλαια σε τρία διαστήματα:

α) από το 1967 – έτος κατά το οποίο δημιουργήθηκε το πρόβλημα με την ανάρρηση σε επισκοπικούς θρόνους υποψηφίων, όχι από κανονική Ιεραρχία, αλλά από τη λεγόμενη «Aριστίνδην» Ιερά Σύνοδο – μέχρι και το 1974, οπότε οι ούτω πως εκλεγέντες αρχιερείς (οι δέκα τον αριθμό «ιερωνυμικοί», αποτελέσαντες μαζί με τους δύο, επίσης, κηρυχθέντες εκπτώτους προϊερωνυμικούς Μητροπολίτες, την λεγόμενη ομάδα των «12») κηρύχθηκαν έκπτωτοι,

β) από το 1974 μέχρι το 1989, οπότε το πρόβλημα είχει μπεί στο αρχείο και, ουσιαστικά, τελούσε σε «λήθαργο», παρά τις παρασκηνιακές κινήσεις για επανεξέτασή του, η οποία επιδιώχθηκε  μέσω επαφών των εκπτώτων – σχολαζόντων αρχιερέων με πολιτικούς και εκκλησιαστικούς παράγοντες, επί σκοπώ την επάνοδό τους στην ενεργό  δράση και

γ) από το 1989 μέχρι το 1996, διάστημα, κατά τη διάρκεια του οποίου παραχωρήθηκε το δικαίωμα προσφυγής των εκπτώτων στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) και εκδόθηκε απόφαση που τους δικαίωνε (1990), ωστόσο, το 1996 εκδόθηκε (μέσω νομικών ελιγμών εκ μέρους της πολιτείας, συνεργούσης της τότε διοικήσεως της Εκκλησίας) νέα, καταδικαστική απόφαση από το ίδιο το δικαστήριο (ΣτΕ), που σήμανε ουσιαστικά την λήξη του ζητήματος από νομικής, τουλάχιστον, πλευράς, και την οριστικοποίηση της αρχικώς επιβληθείσας ποινής της έκπτωσης από το θρόνο των «12» (δύο «προ – ιερωνυμικών» και δέκα υπό της λεγομένης «Aριστίνδην» Συνόδου εκλεγέντων – επί Αρχιεπισκοπείας Ιερωνύμου)  Μητροπολιτών.

Στη μελέτη έχουν περιληφθεί (μετά σχολιασμού και κριτικών παρατηρήσεων) και οι κύριες αποφάσεις των εκκλησιαστικών πειθαρχικών οργάνων της Εκκλησίας της Ελλάδος καθώς και του  ανωτάτου διοικητικού δικαστηρίου της χώρας (ΣτΕ), οι οποίες εκδόθηκαν μ’ αφορμή το «πρόβλημα των δώδεκα» (1967 και εντεύθεν) και αποτελούν τη σύγχρονη νομολογία σε θέματα εκλογής, αναγνώρισης και κατάστασης αρχιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος. To βιβλίο (σσ.196) έχει κυκλοφορήσει (Απρίλιος 2022) από τις Εκδόσεις «ΑΙΑΚΟΣ», οδ. Σουρή Γ. 20 – 18547 Πειραιάς. ISBN: 978-618-5666-48-4. Με την άδεια του συγγραφέα προσφέρεται σε ψηφιακή μορφή (e-Book), μέσω της εφημερίδας «Χριστιανική» («Χ»), δωρεάν στους συνδρομητές της εφημερίδας ενώ στους φίλους αναγνώστες της διατίθεται στη συμβολική τιμή των 5 ευρώ ως έσοδο-ενίσχυση για τη «Χ». Η προσφορά-διάθεση γίνεται σε μορφή CD-ROM.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με τα Γραφεία της «Χ», στο τηλ.: 210-3806863 ή στο e-mail:  efim.xristianiki@gmail.com 

xristianiki.gr

Και το όνομα αυτής «Αχρίδος»

Η Ιερά Σύνοδος της μέχρι τούδε σχισματικής «Εκκλησίας της Μακεδονίας», νυν Αρχιεπισκοπής Αχρίδος. Στο κέντρο ο Αρχιεπίσκοπος Στέφανος.

Από τον Χάρη Ανδρεόπουλο*

Ένα σχίσμα έκλεισε, μια πληγή θεραπεύθηκε. Οι (προσ-) ευχές «υπέρ ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών» έπιασαν τόπο, δίνοντας χώρο στην ενότητα και δι’ αυτής στην αγάπη. Θεωρούμε ότι η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επέλυσε το ζήτημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αποσοβώντας τον κίνδυνο που θα δημιουργούσε η ύπαρξη του όρου «Μακεδονία» ή παραγώγου του στην ονομασία της επανεντασσομένης στη κανονικότητα Εκκλησίας των Σκοπίων, με παρεπόμενα προβλήματα, εκκλησιαστική και πολιτικά. Το Πατριαρχείο διεφύλαξε και διεσφάλισε την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποκαθιστώντας τη βάσει των ιερών κανόνων “.

* Oλόκληρο το άρθρο στην “Ελευθερία” Λαρίσης, 16.05.2022

Το εκκλησιαστικό του Ουκρανικού

Από την ενθρόνιση του προκαθημένου της Ουκρανικής Εκκλησίας, Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφανίου

Από τον Χάρη Ανδρεόπουλο*

” Με αφορμή τη ρωσική εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία αξίζει τον κόπο να εστιάσουμε σε μια διάσταση που έχει την ιδιαίτερη σημασία της, την εκκλησιαστική. Αφορά την αυτοκεφαλία που δόθηκε τον Ιανουάριο του 2019 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία προκειμένου η Ουκρανία, ως ανεξάρτητο έθνος-κράτος, να αποκτήσει τη δική της -μία και ενιαία, «εθνική»- Εκκλησία και να θεραπευθούν τα σχίσματα που άφησε πίσω της η σοβιετική εποχή στη διάρκεια της οποίας τα πάντα ήλεγχε η Ρωσική Εκκλησία (Πατριαρχείο Μόσχας) εξουσιάζοντας (και) εκκλησιαστικώς την Ουκρανία ως δική της μητροπολιτική περιφέρεια, στην οποία είχε παραχωρηθεί ένα είδος (υπό επιτήρηση) αυτονομίας. Για να δούμε… Έπραξε σωστά το Οικουμενικό Πατριαρχείο παραχωρώντας την αυτοκεφαλία ή έχει δίκιο η ρωσική πλευρά (Πρόεδρος Πούτιν, Πατριάρχης Κύριλλος) που πνέει μένεα κατά του Φαναρίου αμφισβητώντας την Πράξη (τον «Τόμο» στην εκκλησιαστική γλώσσα) με την οποία παραχωρήθηκε στην Ουκρανία το δικαίωμα να έχει τη δική της, χωριστή εκκλησιαστική οντότητα/ταυτότητα, όπως συμβαίνει σε άλλες αυτοκέφαλες Εκκλησίες, ως π.χ. της Ελλάδος; “

* Oλόκληρο το άρθρο στην “Eλευθερία” Λαρίσης, 03.05.2022

“To Ουκρανικό Αυτοκέφαλο υπό το φως του πολέμου”. To video της διαδικτυακής εκδήλωσης που οργάνωσε ο Κύκλος Ιδεών σε συνεργασία με το CEMES

BennyΠατήστε εδώ για να δείτε το video

Σχετικά με το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο και την διαδικτυακή εκδήλωση (15.04.2022) που οργάνωσε ο Κύκλος ιδεών σε συνεργασία με το Κέντρο Ιεραποστολικών και Περιβαλλοντικών Μελετών (CEMES), «Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο υπό το φως του πολέμου», (την οποία μπορείτε να δείτε στο παραπάνω video):

Η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να παραχωρήσει στις αρχές του 2019 το καθεστώς της αυτοκεφαλίας στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία με την έκδοση του σχετικού Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου που ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος παρέδωσε στον Μητροπολίτη Κιέβου Επιφάνιο, προκάλεσε την οξεία αντίδραση του Πατριαρχείου Μόσχας που έπαυσε να μνημονεύει του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχη, το οποίο και αφαίρεσε από τα δίπτυχα.  Στην ακραία αυτή ενέργεια δεν ακολούθησε το Πατριαρχείο Μόσχας καμία άλλη ορθόδοξη εκκλησία είτε μνημονεύει του ονόματος του Επιφάνιου ως προέδρου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας ( Αλεξάνδρεια, Κύπρος, Ελλάδα ) είτε όχι.  Ήταν εξαρχής προφανές ότι το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα που εκκρεμούσε επί δεκαετίες εκτός από την εκκλησιολογική, κανονολογική και ποιμαντική του διάσταση είχε και μια διάσταση πολιτική, για την ακρίβεια γεωπολιτική.  Η ρωσική στρατιωτική εισβολή και ο πόλεμος στην Ουκρανία με τις βάρβαρες πράξεις που τον συνοδεύουν θεωρείται η πρώτη θερμή πράξη ενός νέου ψυχρού (;) πολέμου  μεταξύ Δύσης και Ρωσίας ο οποίος τοποθετείται στα ευρύτερα συμφραζόμενα του συσχετισμού των δυνάμεων και της ισορροπίας μεταξύ Δύσης και Κίνας. Όλα τα μεγάλα θέματα μετατρέπονται και πάλι σε εκκρεμότητες: η πυρηνική απειλή και ανάσχεση, η μορφή της παγκοσμιοποίησης, η λειτουργία των εφοδιαστικών αλυσίδων, η ασφάλεια και η ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης, η εσωτερική αντοχή της φιλελεύθερης δημοκρατίας και η σύγκρουσή της με τις ποικίλες εκδοχές αυταρχισμού και ολοκληρωτισμού, η κατάσταση στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο.  Ο πόλεμος στην Ουκρανία που διεξάγεται σε πολλαπλά επίπεδα, καθιστά πολύ πιο ευανάγνωστες τις  εξελίξεις σε σχέση με το λεγόμενο ουκρανικό αυτοκέφαλο. Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο η ουκρανική εκκλησιαστική ταυτότητα ως κρίσιμο τμήμα της ουκρανικής εθνικής ταυτότητας, αλλά ευρύτερα η θέση της Ορθοδοξίας – και γενικότερα των θρησκειών και των εκκλησιών – μέσα σε αυτό τον νέο κόσμο που είναι ρευστός, αβέβαιος, βίαιος και βιώνει αλλεπάλληλες κρίσεις.  Οι εξελίξεις στην Ουκρανία επιβάλλουν καταρχάς μια αναδρομική αξιολόγηση των στάσεων ως προς το ουκρανικό αυτοκέφαλο. Κυρίως όμως θέτουν το θεμελιώδες ερώτημα αν μπορεί και πώς να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία; Στο μεταπολεμικό σκηνικό ποια  μπορεί και πρέπει  να είναι η θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας;  Η νέα εποχή, εποχή δυστυχώς μεγάλων κρίσεων, αναδεικνύει τη σημασία της  κατά κυριολεξία οικουμενικής διακονίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.   Η  αλληλουχία των θεμάτων αυτών ήταν το αντικείμενο της διαδικτυακής εκδήλωσης που οργάνωσε ο Κύκλος Ιδεών, σε συνεργασία με το CEMES,  την Παρασκευή 15 Απριλίου 2022.

Μετείχαν στη συζήτηση :

Ο Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ (που προήδρευσε εκ προσώπου της ΑΘΠ της ενωτικής συνόδου που εξέλεξε τον Μητροπολίτη Επιφάνιο και συγκρότησε την Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας)

Ο ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ κ. Πέτρος Βασιλειάδης  

Ο ομότιμος Καθηγητής του Εκκλησιαστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ κ. Ιωάννης Κονιδάρης  και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, Καθηγητής της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, πρώην αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών που συντόνισε την συζήτηση.

“Η πίστη των επαναστατημένων Ελλήνων στην Παναγιά”. Λαμπρή εκδήλωση στην Ιερά Μονή Δαμάστας Φθιώτιδος

Λαμπρή εκδήλωση με θέμα “Η πίστη των Επαναστατημένων Ελλήνων στην Παναγιά” πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας, 16.08.2021, στον αύλειο χώρο της Ιεράς Μονής Δαμάστας, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Στην εκδήλωση που τελούσε υπό την αιγίδα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος ομιλητές ήταν  ο  Δρ. Χαράλαμπος Ανδρεόπουλος, Συντονιστής Θεολόγων Στερεάς Ελλάδος και ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός επιστήμων-Συγγραφέας, διοικητικό στέλεχος των Γραφείων της Ιεράς Συνόδου. Χαιρετισμούς απηύθυναν ο  Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ.κ. Συμεών και η  Οσιολογιωτάτη Ηγουμένη, μοναχή Ιωάννα.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση