* Oλόκληρο το άρθρο στην “Eλευθερία” Λαρίσης, 03.05.2022
Αρχική » Ιστορία
Αρχείο κατηγορίας Ιστορία
“Η Εκκλησία στη Μεταπολίτευση (1974 – 2024)” – ‘Aρθρο X. Ανδρεόπουλου στο “Orthodoxia.info” (23.07.2024)
Toυ Χάρη Ανδρεόπουλου*
Συμπληρώνονται 50 χρόνια από τη Μεταπολίτευση, από την 24η Ιουλίου του 1974, όταν στα ξημερώματα της ημέρας αυτής, μετά την πτώση (ουσιαστικά: αυτοδιάλυση…) του δικτατορικού καθεστώτος της Επταετίας (1967-1974), με την ορκωμοσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ως Πρωθυπουργού, από τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, ξημέρωνε Δημοκρατία! Ποιες ήταν απόψεις του Κων. Καραμανλή για τη στάση της δικτατορίας απέναντι στην Εκκλησία και πως η αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας στη χώρα συνδέθηκε με την διασφάλιση της σταθερότητας και ηρεμίας σε κρίσιμους θεσμούς, με επιρροή στη κοινωνία, όπως η Εκκλησία;
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ο Κων. Καραμανλής επανειλημμένως είχε “καυτηριάσει” την εργαλειοποίηση της θρησκείας από το καθεστώς. Στα τέλη του 1969, εποχή κατά την οποία εξελίσσεται εμφαντικώς η προπαγάνδα του δικτατορικού καθεστώτος των Συνταγματαρχών, ο αυτοεξόριστος τότε στο Παρίσι Κωνσταντίνος Καραμανλής, σε συνέντευξή του στην ελβετική εφημερίδα “Journal de Geneve” (1η Οκτωβρίου 1969), διακωμωδώντας την «ελληνοχριστιανική» εκδοχή της πολιτικής της δικτατορίας θα δηλώσει: «Το καθεστώς των Αθηνών στερούμενον ιδιαιτέρου ιδεολογικού προσανατολισμού εις ουδεμίαν μορφήν πολιτεύματος – ούτε καν της κλασικής δικτατορίας – ανταποκρίνεται. Και το εν λόγω κενόν δεν δύναται να πληρωθεί ούτε με μεσαιωνικάς θεοκρατικάς εννοίας, ούτε με συνθήματα ως το “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”, ενώ αι μέθοδοι του καθεστώτος είναι ελάχιστα χριστιανικαί…».
Είναι σαφές ότι με τις δηλώσεις του αυτές ο Καραμανλής επιχειρεί να αποκόψει τον ομφάλιο λώρο της δικτατορίας από τον χώρο της συντηρητικής δημοκρατικής παρατάξεως που θα μπορούσε θεωρητικώς να παράσχει στο στρατιωτικό καθεστώς μια υποτυπώδη αποδοχή. Από τις δηλώσεις του Καραμανλή δεν λείπει και η καυστική ειρωνεία για την πολιτική εκμετάλλευση της θρησκείας και μάλιστα, όπως σημειώνει, μια εκμετάλλευση «με μεθόδους ελάχιστα χριστιανικάς». Πρόκειται για αιχμηρή κριτική αναφορά στις καθεστωτικές πρακτικές στον χώρο της θρησκείας, τις οποίες ο Καραμανλής διακωμωδεί θεωρώντας τες ως μια παρωδία θρησκευτικότητας, με την οποία η αυθεντική θρησκεύουσα συντηρητική δημοκρατική παράταξη ουδεμία μπορεί να έχει σχέση. (περισσότερα…)
Τα «Νομοκανονικά» περί εκκλησιαστικής περιουσίας – Aφιέρωμα στη συγκριτική θεώρηση των διαφορετικών νομικών καθεστώτων για το περιουσιακό στις Εκκλησίες Κύπρου και Ελλάδος
Με αφιέρωμα στην Ημερίδα που συνδιοργάνωσαν η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Λευκωσίας και η Εταιρεία Εκκλησιαστικού και Κανονικού Δικαίου με θέμα «Η Εκκλησιαστική περιουσία στις Εκκλησίες Κύπρου και Ελλάδος: Συγκριτική θεώρηση» κυκλοφορήθηκε το νέο τεύχος (1/2024) της εξαμηνιαίας Επιθεωρήσεως Εκκλησιαστικού και Κανονικού Δικαίου (τα) «Νομοκανονικά».
Η Ημερίδα που ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Κύπρου κυρού Χρυστοστόμου Β΄ πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο στη Κυπριακή πρωτεύουσα με κεντρικό θεματικό άξονα τη συγκριτική θεώρηση ενός μείζονος ζητήματος, εκείνου της εκκλησιαστικής περιουσίας στο σύνολό της, μεταξύ δύο ομοδόξων και ομογλώσσων Ορθοδόξων Εκκλησιών, οι οποίες, όμως, διαφέρουν ριζικά στο εσωτερικό τους δίκαιο, όπως και στο θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, καθώς ενεργούν εντός διαφορετικών συστημάτων σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας
Το τεύχος προλογίζει ο ιδρυτής και διευθυντής του περιοδικού, ομ. καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών κ. Ιωάννης Κονιδάρης, του οποίου η δημοσιευομένη εναρκτήρια ομιλία, με θέμα «Η εκκλησιαστική περιουσία στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Απόπειρα περιθριγκώσεως μιας αχανούς θεματικής», αποτελεί το προοίμιο των επιστημονικών παρεμβάσεων της ημερίδας στη διάρκεια της οποίας ειδικοί επιστήμονες του Εκκλησιαστικού Δικαίου, νομικοί, θεολόγοι και αξιωματούχοι της Εκκλησίας της Κύπρου εξέτασαν συγκριτικά σειρά επιμέρους θεματικών.
* Ολόκληρη η βιβλιοπαρουσίαση στην ιστοσελίδα Orthodoxia.info και στην εφημερίδα “Ελευθερία” Λαρίσης
Επίσης, δημοσιεύσεις εις ιστοσελίδες:
Bibliothèque nationale de France: AUTOUR DE LA DICTATURE DES COLONELS EN GRECE (1967-1974) – The Greek Orthodox Church during the Dictatorship of the Colonels (1967-1974)”
Aπό την Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας / Bibliothèque nationale de France (BnF) και την Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη Γλωσσών και Πολιτισμών των Παρισίων / Bibliothèque universitaire des langues et civilizations (ΒULAC), Paris, δημοσιοποιήθηκε κατάλογος-συλλογή προτεινομένων βιβλίων για το θέμα περί της δικτατορίας των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα (1967-1974) [«Autour de la dictature des colonels en Grece (1967-1974)»], μ’ αφορμή την «Ημέρα Σπουδών» που οργάνωσαν για το συγκεκριμένο θέμα οι εν λόγω φορείς τον περασμένο Νοέμβριο (2023) στο Παρίσι. Στις σελίδες που ακολουθούν προσφέρεται μια επιλογή από τίτλους που σχετίζονται με την κατάσταση στην Ελλάδα της εποχής. Έχουν συγκεντρωθεί βιβλία / μελέτες / έγγραφα προσβάσιμα, ανάλογα με την περίπτωση, στη BnF ή στη BULAC.
Στην επιλεγμένη βιβλιογραφία (bibliographie selective) συγκαταλέγεται και το βιβλίο μας: «Ανδρεόπουλος, Χαράλαμπος, Μ., “H Eκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση“. Πρόλογος: Ιωάννης Μ. Κονιδάρης. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο, 2017, 420 p.
Magasin – [2018-72656]»
* Aναλυτική προβολή στο ιστολόγιο: Θεολογικός Σύνδεσμος Λάρισας
* Eδώ ολόκληρο το αρχείo με τη βιβλιογραφική συλλογή:
Bibliographie_selective_Autour_de_la_dictature_des_colonels_en_Grece.pdf
50 χρόνια από την παραίτηση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Α’
Συμπληρώνεται σήμερα μια 50ετία από την ημέρα της 15ης Δεκεμβρίου 1973 κατά την οποία ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος (Α’) Κοτσώνης, έχοντας απωλέσει τον έλεγχο τόσο της “μικράς” (Διαρκούς Ιεράς Συνόδου – Δ.Ι.Σ.) όσο και της “μεγάλης” Ιεράς Συνόδου (της Ιεραρχίας – Ι.Σ.Ι.) της Εκκλησίας της Ελλάδος, υποβάλλει αυτοβούλως την παραίτησή του από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Η παραίτηση γίνεται πάραυτα δεκτή από την εκκλησιαστική αρχή, ήτοι την Δ.Ι.Σ. στην οποία προϊσταται ο Αντιπρόεδρος αυτής, Μητροπολίτης Καλαβρύτων Γεώργιος Πάτσης, ενώ δύο εβδομάδες αργότερα και συγκεκριμένα στις 28 Δεκεμβρίου 1973 η απόφαση της Δ.Ι.Σ. περί αποδοχής της παραιτήσεως του Αρχιεπισκόπου εγκρίνεται και από την στρατιωτική («Ιωαννιδική») Κυβέρνηση Αδαμ. Ανδρουτσοπούλου, δια του Υπουργού Παιδείας αυτής Παν. Χρήστου και κυρώνεται δια του σχετικού Π.Δ. 442/1973 το οποίο υπογράφει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης.
Ο (από του Μαϊου του 1967) μέχρι τούδε Aρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος Α΄ (Κοτσώνης) μετά από 6ετή θητεία στο ύπατο εκκλησιαστικό αξίωμα καθίσταται και τυπικά «πρώην» Αθηνών και πάσης Ελλάδος, συγκαταλεγόμενος από του λοιπού στις τάξεις των «σχολαζόντων» αρχιερέων της ελλαδικής Εκκλησίας. Στον χηρεύσαντα θρόνο της Αρχιεπισκοπής, δύο εβδομάδες μετά (12 Ιανουαρίου 1974), θα εκλεγεί υπό της (συγκροτηθείσης εξ ιεραρχών που είχαν εκλεγεί προ της 21ης Απριλίου 1967) «Πρεσβυτέρας» Ιεραρχίας ο από Ιωαννίνων Μητροπολίτης Σεραφείμ (Τίκας), ο οποίος έχει καταγραφεί μέχρι τώρα ως ο μακροβιότερος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος με θητεία 25ετίας (1974 – 1998).
* Oλόκληρο το άρθρο στην ιστοσελίδα “Φως Φαναρίου” και Οrthodoxia.info
«Ορθόδοξη ελληνική παιδεία: Από τον Ιωάννη Καποδίστρια στον π. Γεώργιο Μεταλληνό…». Θεολογικό – Επιστημονικό Συνέδριο της Π.Ε.Θ. στη Κέρκυρα
Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.) σε συνεργασία με τον Εργαστήριο Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής του Τμ. Κοιν. Θεολογίας και Χριστ. Πολιτισμού του ΑΠΘ διοργανώνουν, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, το Β’ Πανελλήνιο Θεολογικό-Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα:
«Ορθόδοξη ελληνική παιδεία: Από τον Ιωάννη Καποδίστρια στον π. Γεώργιο Μεταλληνό…».
* Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στη Κέρκυρα το Σαββατοκύριακο 23 και 24 Σεπτεμβρίου ε.ε. . Για να δείτε το πρόγραμμα με τις το εισηγήσεις ανοίξτε το αρχείο ➡ : Πρόγραμμα Συνεδρίου με τα ονόματα των Εισηγητών
“Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» παραμένει πάντοτε επίκαιρος και διδακτικός” – Μήνυμα της Υπ. Παιδείας και Θρησκευμάτων Νίκης Κεραμέως για την 25η Μαρτίου
Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη, που με βία μετράει τη γη.
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
Διονύσιος Σολωμός, «Ύμνος εις την Ελευθερίαν»
200 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την εμπνευσμένη σύνθεση του ποιήματος «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» από τον Ζακυνθινό εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό, το οποίο μελοποιήθηκε από τον μουσικό Νικόλαο Μάντζαρο, και αποτελεί από το 1865 τον εθνικό μας ύμνο.
Πρόκειται για μία πραγματική ωδή στην Ελευθερία και τα ιδεώδη που υπερασπίστηκαν οι ήρωες της Επανάστασης του 1821, οι οποίοι ακατάπαυστα γυρεύαν «ή τη νίκη ή τη θανή». Είναι επίσης και μία ζωντανή μαρτυρία της εποχής. Ο ποιητής αποτυπώνει στον Ύμνο εις την Ελευθερίαν, μεταξύ άλλων, τη στάση των ξένων δυνάμεων της εποχής απέναντι στον απελευθερωτικό μας Αγώνα, την αριθμητική υπεροχή του εχθρού και την ανδρεία με την οποία αυτή αψηφήθηκε, τον εθνικό διχασμό, τις ομορφιές, τα ήθη και τις παραδόσεις του τόπου μας, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι αγωνιστές και την επιμονή και καρτερία με την οποία οι Έλληνες επιδίωξαν την Ελευθερία τους, ως το υπέρτατο αγαθό.
Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» παραμένει πάντοτε επίκαιρος και διδακτικός, γεμάτος σύγχρονα μηνύματα για ομόνοια, πίστη σε ευγενείς στόχους, θάρρος και αυταπάρνηση, από τα οποία μπορούμε να αντλήσουμε ιδανικά και αξίες για το παρόν και το μέλλον μας.
Αγαπητά μας παιδιά,
Η 25η Μαρτίου σηματοδοτεί την απαρχή της ένδοξης Επανάστασης του ’21 για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού από την Ελλάδα και γιορτάζεται από τους απανταχού Έλληνες και Ελληνίδες με υπερηφάνεια και τιμή για τους ήρωες και τις ηρωίδες που σθεναρά πολέμησαν για την Ελευθερία μας.
Χρόνια πολλά σε όλες και όλους!
Ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στή Μεταπολίτευση [1974-1980]
Mε αφορμή τη 48η επέτειο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας δημοσιεύθηκε στο Orthodoxia.info άρθρο μου που αφορά στη συμβολή του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή στην αποκατάσταση της νομιμότητας και κανονικότητας – και – στο χώρο της (διοικούσας) Εκκλησίας που τόσο είχε ταλαιπωρηθεί από έξωθεν παρεμβάσεις κατά τήν περίοδο τῆς επτάχρονης δικτατορίας (1967-1974).
- Εδώ η δημοσίευση στο Orthodoxia.info και η αναδημοσίευση στο Cognoscoteam.gr
Εκτεταμένο μελέτημα για το ίδιο θέμα (“Ο Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στή Μεταπολίτευση [1974-1980]”) έχει δημοσιευθεί στην επιστημονική έκδοση “Eusebius Lab International Working Paper 2022/04” του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού της Θεολογικής Σχολής τοῦ ΑΠΘ και μπορείτε να το διαβάσετε και “κατεβάσετε” (download) απ΄ εδώ:
ΤO ZHTHMA TΩΝ «12». Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση του προβλήματος των εκπτώτων Μητροπολιτών από την Επταετία (1967-1974) έως και τη Μεταπολίτευση (1990-1996), εκδ. Αιακός, Πειραιάς, 2022, σσ. 196 (e-Book).
Στην παρούσα μελέτη αναπτύσσεται το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε το εκκλησιαστικό πρόβλημα, το οποίο ταλάνισε την ελλαδική διοικούσα Εκκλησία εσωτερικά, αλλά και δημιούργησε τριβές στις σχέσεις της με την Πολιτεία, σχεδόν επί μια 30ετία. Συγκεκριμένα πρόκειται για την περίοδο από το 1967 (με τo διορισμό από τη δικτατορία – και σε αντικατάσταση της κανονικής 56μελούς Ιεραρχίας – της λεγομένης 8μελούς «Αριστίνδην» Συνόδου εκ της οποίας εξελέγησαν ο νέος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Κοτσώνης και 29 νέοι Μητροπολίτες) μέχρι το 1996 (οπότε το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας απέρριψε τις προσφυγές των λεγομένων «ιερωνυμικών» Mητροπολιτών, εκείνων που διεκδικούσαν την επάνοδό τους στις έδρες απ’ τις οποίες εξέπεσαν το 1974, μετά τη πτώση του Aρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Κοτσώνη και την ανάρρηση στην Αρχιεπισκοπή του από Ιωαννίνων Μητροπολίτου Σεραφείμ Τίκα).
Εξετάζονται και αναλύονται οι πολιτικές και εκκλησιαστικές συνθήκες που το προκάλεσαν. Παράλληλα με την ιστορική παράθεση των γεγονότων εξετάζονται υπό το πρίσμα των ιερών κανόνων και των νόμων οι πράξεις της κεντρικής (Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας) εκκλησιαστικής διοίκησης της επίμαχης περιόδου, χωριζομένης με αντίστοιχα κεφάλαια σε τρία διαστήματα:
α) από το 1967 – έτος κατά το οποίο δημιουργήθηκε το πρόβλημα με την ανάρρηση σε επισκοπικούς θρόνους υποψηφίων, όχι από κανονική Ιεραρχία, αλλά από τη λεγόμενη «Aριστίνδην» Ιερά Σύνοδο – μέχρι και το 1974, οπότε οι ούτω πως εκλεγέντες αρχιερείς (οι δέκα τον αριθμό «ιερωνυμικοί», αποτελέσαντες μαζί με τους δύο, επίσης, κηρυχθέντες εκπτώτους προϊερωνυμικούς Μητροπολίτες, την λεγόμενη ομάδα των «12») κηρύχθηκαν έκπτωτοι,
β) από το 1974 μέχρι το 1989, οπότε το πρόβλημα είχει μπεί στο αρχείο και, ουσιαστικά, τελούσε σε «λήθαργο», παρά τις παρασκηνιακές κινήσεις για επανεξέτασή του, η οποία επιδιώχθηκε μέσω επαφών των εκπτώτων – σχολαζόντων αρχιερέων με πολιτικούς και εκκλησιαστικούς παράγοντες, επί σκοπώ την επάνοδό τους στην ενεργό δράση και
γ) από το 1989 μέχρι το 1996, διάστημα, κατά τη διάρκεια του οποίου παραχωρήθηκε το δικαίωμα προσφυγής των εκπτώτων στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) και εκδόθηκε απόφαση που τους δικαίωνε (1990), ωστόσο, το 1996 εκδόθηκε (μέσω νομικών ελιγμών εκ μέρους της πολιτείας, συνεργούσης της τότε διοικήσεως της Εκκλησίας) νέα, καταδικαστική απόφαση από το ίδιο το δικαστήριο (ΣτΕ), που σήμανε ουσιαστικά την λήξη του ζητήματος από νομικής, τουλάχιστον, πλευράς, και την οριστικοποίηση της αρχικώς επιβληθείσας ποινής της έκπτωσης από το θρόνο των «12» (δύο «προ – ιερωνυμικών» και δέκα υπό της λεγομένης «Aριστίνδην» Συνόδου εκλεγέντων – επί Αρχιεπισκοπείας Ιερωνύμου) Μητροπολιτών.
Στη μελέτη έχουν περιληφθεί (μετά σχολιασμού και κριτικών παρατηρήσεων) και οι κύριες αποφάσεις των εκκλησιαστικών πειθαρχικών οργάνων της Εκκλησίας της Ελλάδος καθώς και του ανωτάτου διοικητικού δικαστηρίου της χώρας (ΣτΕ), οι οποίες εκδόθηκαν μ’ αφορμή το «πρόβλημα των δώδεκα» (1967 και εντεύθεν) και αποτελούν τη σύγχρονη νομολογία σε θέματα εκλογής, αναγνώρισης και κατάστασης αρχιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος. To βιβλίο (σσ.196) έχει κυκλοφορήσει (Απρίλιος 2022) από τις Εκδόσεις «ΑΙΑΚΟΣ», οδ. Σουρή Γ. 20 – 18547 Πειραιάς. ISBN: 978-618-5666-48-4. Με την άδεια του συγγραφέα προσφέρεται σε ψηφιακή μορφή (e-Book), μέσω της εφημερίδας «Χριστιανική» («Χ»), δωρεάν στους συνδρομητές της εφημερίδας ενώ στους φίλους αναγνώστες της διατίθεται στη συμβολική τιμή των 5 ευρώ ως έσοδο-ενίσχυση για τη «Χ». Η προσφορά-διάθεση γίνεται σε μορφή CD-ROM.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με τα Γραφεία της «Χ», στο τηλ.: 210-3806863 ή στο e-mail: efim.xristianiki@gmail.com
Και το όνομα αυτής «Αχρίδος»
Από τον Χάρη Ανδρεόπουλο*
” Ένα σχίσμα έκλεισε, μια πληγή θεραπεύθηκε. Οι (προσ-) ευχές «υπέρ ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών» έπιασαν τόπο, δίνοντας χώρο στην ενότητα και δι’ αυτής στην αγάπη. Θεωρούμε ότι η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επέλυσε το ζήτημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αποσοβώντας τον κίνδυνο που θα δημιουργούσε η ύπαρξη του όρου «Μακεδονία» ή παραγώγου του στην ονομασία της επανεντασσομένης στη κανονικότητα Εκκλησίας των Σκοπίων, με παρεπόμενα προβλήματα, εκκλησιαστική και πολιτικά. Το Πατριαρχείο διεφύλαξε και διεσφάλισε την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποκαθιστώντας τη βάσει των ιερών κανόνων “.
* Oλόκληρο το άρθρο στην “Ελευθερία” Λαρίσης, 16.05.2022
Το εκκλησιαστικό του Ουκρανικού
 |
| Από την ενθρόνιση του προκαθημένου της Ουκρανικής Εκκλησίας, Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφανίου |
Από τον Χάρη Ανδρεόπουλο*
” Με αφορμή τη ρωσική εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία αξίζει τον κόπο να εστιάσουμε σε μια διάσταση που έχει την ιδιαίτερη σημασία της, την εκκλησιαστική. Αφορά την αυτοκεφαλία που δόθηκε τον Ιανουάριο του 2019 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία προκειμένου η Ουκρανία, ως ανεξάρτητο έθνος-κράτος, να αποκτήσει τη δική της -μία και ενιαία, «εθνική»- Εκκλησία και να θεραπευθούν τα σχίσματα που άφησε πίσω της η σοβιετική εποχή στη διάρκεια της οποίας τα πάντα ήλεγχε η Ρωσική Εκκλησία (Πατριαρχείο Μόσχας) εξουσιάζοντας (και) εκκλησιαστικώς την Ουκρανία ως δική της μητροπολιτική περιφέρεια, στην οποία είχε παραχωρηθεί ένα είδος (υπό επιτήρηση) αυτονομίας. Για να δούμε… Έπραξε σωστά το Οικουμενικό Πατριαρχείο παραχωρώντας την αυτοκεφαλία ή έχει δίκιο η ρωσική πλευρά (Πρόεδρος Πούτιν, Πατριάρχης Κύριλλος) που πνέει μένεα κατά του Φαναρίου αμφισβητώντας την Πράξη (τον «Τόμο» στην εκκλησιαστική γλώσσα) με την οποία παραχωρήθηκε στην Ουκρανία το δικαίωμα να έχει τη δική της, χωριστή εκκλησιαστική οντότητα/ταυτότητα, όπως συμβαίνει σε άλλες αυτοκέφαλες Εκκλησίες, ως π.χ. της Ελλάδος; “